The Witness Review

Kleurrijk puzzelspel

Veel vragen, weinig antwoorden

Samengevat

The Witness is een game die voortborduurt op de vervlogen successen van games als Myst, maar dan met een heel eigen stijl. De steeds moeilijker wordende puzzels kennen een gelijke basis, maar blijven lastig door de steeds veranderende regels. De manier waarop het spel zijn speler stukje bij beetje leert hoe de puzzels in elkaar zitten, waardoor steeds complexere puzzels opgelost kunnen worden, is ijzersterk en geeft veel voldoening. Ondanks die goed in elkaar zittende leercurve is The Witness niet makkelijk. Het gebrek aan verhaal en context, waardoor spelers niet exact weten wat ze moeten doen en wat het einddoel is, zou een hindernis kunnen zijn voor wie liever wat meer bij de hand wil worden genomen. The Witness is daardoor ook niet geschikt voor iedereen. Wie zich durft vast te bijten in een pittig puzzelspel heeft echter een heerlijke game aan The Witness. Zeker als filosofie ook binnen je interessegebied valt.

Pluspunten

• Mooie, kleurrijke spelwereld
• Variatie in puzzels
• Goed werkende leercurve
• Onderliggende (filosofische) boodschap

Minpunten

• Gebrek aan uitleg zorgt soms voor frustratie

Eindoordeel

Getest

The Witness, PS4

Prijs bij publicatie: € 37,-

Bekijk product

Bekijk alle uitvoeringen (2)

Eens in de zoveel tijd verschijnt er een game die geheel onverwachts een doorslaand succes wordt, zonder dat iemand dat zag aankomen. Cities: Skylines is een goed voorbeeld. Dat spel 'leende' het concept van SimCity en voerde het vervolgens zo veel beter uit dat er direct een miljoenenpubliek klaar stond om de game te spelen. Of voor The Witness eenzelfde lot is weggelegd valt nog te bezien, maar de kwaliteit van de game zal in elk geval niet in de weg staan. Deze moderne bewerking van het genre dat ooit werd gedomineerd door Myst is intrigerend genoeg om spelers lang geboeid te houden.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

Gespeeld op: PlayStation 4
Ook verkrijgbaar voor: pc (Steam)

Op het oog is The Witness, waar ontwikkelaar Jonathan Blow al in 2008 aan begon te werken, niet direct een memorabel spel. De speler wordt losgelaten in een spelwereld die weliswaar mooi en kleurrijk is ingevuld, maar waarin niets gebeurt. Dat kun je letterlijk nemen. Er zijn geen levende wezens in het spel, maar alleen standbeelden van mensen die versteend lijken. The Witness legt niet uit wat daar de reden van is. Het spel laat de speler ronddwalen zonder een verhaal te bieden, of zelfs maar een reden te geven waarom je dat überhaupt zou willen doen. Je staat er alleen voor, in een kleurrijke, stilstaande wereld die gevuld is met puzzels.

Bij het ontwaken in een kasteel los je al meteen de eerste simpele puzzels op. Vervolgens loop je naar buiten om te onderzoeken wat er aan de hand is in deze vreemde wereld. Het ontbreken van elke vorm van context of uitleg is daarbij een drijfveer. Doordat je niet weet wat er speelt, is er juist méér reden om op onderzoek te gaan. De antwoorden op vragen over wat er precies is gebeurd op het eiland en waarom jij daar nu in je eentje rondloopt liggen echter niet voor het oprapen. Sterker: The Witness stelt die vragen vooral zelf. Het spel daagt de speler uit om na te denken over allerlei filosofische, wetenschappelijke en religieuze vraagstukken, en over de eventuele relaties daartussen.

Dat achterliggende gedachtegoed wordt gecommuniceerd via voicerecorders die je in de spelwereld kunt vinden, en via filmpjes die je op een bepaalde plaats in de spelwereld mag bekijken. De geluidsfragmenten en filmpjes laten quotes horen en zien van bekende en minder bekende mensen die verschillende soorten vraagstukken bespreken. De betekenis daarvan is multi-interpretabel en lijkt vooral voer voor discussie te zijn. Op internet zijn diverse theorieën te vinden, bedacht door gamers die The Witness al hebben uitgespeeld. Zij delen daarin hun visie op wat de maker heeft willen vertellen met het spel, wat de rol van 'the witness' precies is, en hoe de filmpjes en geluidsfragmenten daar aan bijdragen. Interessante materie voor de een, meer diepte dan gewenst in een videogame voor de ander. Het spel verplicht je overigens nooit om over de eventuele betekenis na te denken. Trekt dat aspect je niet aan, dan kun je The Witness ook 'gewoon' als puzzelspel spelen.

De puzzels: inventief en uitdagend

Want puzzelen, dat is wel waar het in The Witness om draait. De puzzels krijg je via panelen waarop je een bolletje van het begin naar het eindpunt of naar een van de eindpunten moet bewegen. Daarbij dien je per puzzel rekening te houden met allerlei regels. Zwarte blokjes moeten bijvoorbeeld gescheiden worden van witte blokjes. Zwarte puntjes op de paden waar je een lijn langs kunt trekken moeten verplicht door die lijn worden geraakt. Simpele voorbeelden natuurlijk, maar het wordt uiteraard steeds moeilijker en complexer, en uiteindelijk los je puzzels op waarop allerlei setjes regels van toepassing zijn.

Licht, geluid en perspectief

Het aardige van The Witness is dat het type puzzel steeds verschilt. Het eiland waar je op rondloopt is verdeeld in allerlei zones, en elke zone heeft een eigen karakter als het gaat om de puzzels. Daarbij kan het gaan om de introductie van een of enkele nieuwe elementen die nieuwe regels opleveren, maar het kan ook zo zijn dat je je omgeving moet gebruiken bij het vinden van een oplossing. Daarbij zul je gebruik moeten maken van licht en geluid. Ook je perspectief - dus de hoek van waaruit je de puzzel bekijkt - kan invloed hebben.

De gameplay van The Witness draait voornamelijk rond het uitvinden van dat soort dingen. Daarbij volgen momenten van succes en momenten van frustratie elkaar in rap tempo op. Soms heb je een puzzel vrij snel door, soms duurt het wat langer. Het moment dat je een nieuw soort puzzel door krijgt is altijd mooi. Het geeft voldoening, je voelt je slim en je kunt weer even verder, want in de directe omgeving zijn altijd weer puzzels te vinden die op hetzelfde principe zijn gebaseerd. Ze worden weliswaar steeds complexer, maar als je de insteek begrijpt, kom je er wel uit.

Foto's, pen en papier

Puzzels oplossen doe je meestal gewoon door 'trial & error' of door er maar lang genoeg naar te kijken. Sommige exemplaren vragen echter wat meer inzet. Het maken van screenshots, het nemen van een foto met je telefoon of het natekenen van puzzels om er op papier verder over na te denken zijn handige hulpmiddelen om de lastigste breinbrekers te kraken. Lukt het dan nog niet, dan is het vaak een goed idee om naar een ander deel van het eiland te gaan: even wat frisse puzzels en een andere omgeving. Met een beetje geluk doe je zo meer kennis op, en misschien ook wel een nieuw idee om die eerdere puzzel alsnog op te lossen.

De natuurlijke leercurve die op deze manier ontstaat verdient een groot compliment. Natuurlijk zullen er puzzels zijn die niet elke gamer kan oplossen. Wie echter de tijd neemt en alle delen van het eiland goed verkent, zal merken dat hij of zij steeds beter wordt. Puzzels die aanvankelijk onmogelijk leken worden dan ineens behapbaar. Stukje bij beetje ga je het spel beter begrijpen en bereik je op steeds meer plaatsen het doel dat als afsluiter geldt van elk stukje van het eiland: je activeert een geheimzinnige laser die naar het hoogste punt van het eiland wijst. Waarom? En wat gaat dat precies opleveren? Je raadt het al: dat legt het spel niet uit.

Afhaakrisico

De combinatie van het gebrek aan uitleg en de fikse moeilijkheidsgraad van sommige puzzels levert een kritiekpuntje op. Hoe valide dat kritiekpunt is, hangt af van het type gamer dat de game speelt. Intelligentie is een factor, maar ook doorzettingsvermogen speelt mee. The Witness test beide en is niet bang om gamers naar een 'afhaakmoment' te dirigeren. Wie immers lang vastzit bij dezelfde puzzel - en weigert de ruimschoots beschikbare online gidsen te gebruiken - loopt het risico zijn interesse in The Witness te verliezen. Dat is uiteindelijk meer een minpunt van de gamer in kwestie dan van het spel, maar wel iets om bewust van te zijn als je geen zin hebt om al te veel tijd en moeite te steken in een game.

Conclusie

The Witness is een meesterwerkje. Jonathan Blow is erin geslaagd een game te maken met honderden puzzels die in de basis hetzelfde zijn, maar toch nooit repetitief aanvoelen. De steeds veranderende regels en de manier waarop wordt omgegaan met licht, kleurgebruik, geluid en perspectief bij het oplossen van puzzels nodigt gamers uit om inventief te zijn. Je hersens gebruiken, geduld opbrengen en weten wanneer je een op dat moment te moeilijke puzzel even los moet laten om naar een ander deel van het eiland te gaan: het zijn belangrijke aspecten die je nodig hebt om plezier te beleven aan The Witness. Dat het spel zich afspeelt in een prachtig vormgegeven, kleurrijke spelwereld, is daarbij een bonus. Ben je toevallig ook nog iemand die het leuk vindt om over filosofische vragen na te denken, dan is The Witness helemaal verplichte kost. Zo niet, dan is The Witness 'alleen maar' een bijzonder goed en uitdagend puzzelspel. Voor gamers die geen zin hebben om zich te lang stuk te bijten op een reeks ronduit moeilijke puzzels kan het totale gebrek aan uitleg of tips wel voor wat frustratie zorgen. Hadden dergelijke hulpmiddelen er echter voor gezorgd dat dit een betere game was geworden? Zeer waarschijnlijk niet.

Pluspunten

• Mooie, kleurrijke spelwereld
• Variatie in puzzels
• Goed werkende leercurve
• Onderliggende (filosofische) boodschap

Minpunten

• Gebrek aan uitleg zorgt soms voor frustratie

Eindoordeel

Getest

The Witness, PS4

Prijs bij publicatie: € 37,-

Bekijk product

Bekijk alle uitvoeringen (2)

Reacties (102)

[Twixie]

Heb het spel sinds dag 1 en grotendeels uitgespeeld.

Het grootste minpunt van het spel, is dat de leukste en moeilijkste 'puzzels' allemaal optioneel zijn. Je kan perfect het spel uitspelen, en totaal geen idee hebben van de vele extra puzzels en easter eggs (en ik ontdekt nog steeds nieuwe). Op de PS4 zijn gewoon alle trophies gebaseerd op de panel-puzzels terwijl het eiland eigenlijk veel meer te bieden heeft (de review vermeldt al de audio- en video-logs). Zelfs uren nadat ik de Platinum trophy had, ontdekte ik nog nieuwe dingen. Er is eigenlijk 1 constante op het eiland: niets is toevallig. Ik ben zelfs benieuwd hoeveel de reviewer er hiervan gezien heeft, aangezien hij er totaal niet naar alludeert.

Bovendien is de reward factor heel laag. Het 'normale' einde is al een behoorlijke anti-climax. Ook de reward die je krijgt bij de 'final challenge' (voor Platinum op de PS4) valt behoorlijk tegen. En bij alle extra's is er eigenlijk al helemaal niets van rewards. Je hebt alle audio-logs of video-logs gevonden ? Flink van je, klopje op de rug, en that's it. De enige uitzondering is een goed verborgen easter egg die gelijk de credits bevat en een heel wacko onthulling.

Al bij al een zeer goed spel voor liefhebbers van hersenbrekers en zoekplaatjes.

[gjmi]

Even afdwalend: Trophies op de PlayStation heb ik altijd al niets gevonden, eerder storend dan leuk. Kun je tegenwoordig kiezen of je dat uit kunt zetten?

[Twixie]

Trophies zelf kun je bij mijn weten niet 'afzetten'. Wat jij storend vindt zijn wellicht gewoon de notifications die in beeld verschijnen op het moment dat je een trophy verdient, en dat kun je wel afzetten ja.

[BokitoD]

Toch altijd wel weer lekker als ik lekker aan het knallen ben in Battlefront en ik zie even in het scherm 'achievement unlocked'. Kan me voorstellen dat die beloning met èen puzzelspel iets minder is.

[Kol Nedra]

Ik heb de game nog niet kunnen spotten bij de media markt, de game was toch al gereleased?

[Dingen]

Hij is beschikbaar op PSN en Steam. Je kunt 'm niet in de winkel kopen. Misschien komt er nog een disc release in de toekomst.

[Kol Nedra]

aha oke bedankt, dan is het wachten wanneer de discversie uitkomt.

[Dingen]

Je kunt ook een DRM-vrije versie voor Windows kopen trouwens, via de http://the-witness.net - als je dit op een CDtje brandt, heb je je discversie

[matthewk]

Het blijft me verbazen hoe bepaalde indie titels de laatste 12 maanden een veel beter product hebben kunnen neerzetten dan de gevestigde waarden. Sowieso was vorig jaar een zwak gamejaar qua bugloze, goed afgewerkte kwaliteitsgames (mad max als onverwachte uitschieter). Cities skylines is voor mij by far de beste titel van vorig jaar. Ik haatte simcity, maar cities heeft me nog steeds te pakken. Het is dan ook raar dat er ook nu weer een enorm degelijke indie titel aan zit te komen terwijl we volgens mij nog steeds wachten op een triple A topper die niet vol met bugs zit, slechte frame drops heeft of gewoon onder de verwachtingen presteert.

The witness lijkt me zo'n pareltje waarbij je weer echt moet gaan nadenken over wat je doet. En dat lijkt mij zo geweldig. Harry potter en de steen der wijzen op de PS1 was nog meer denkwerk dan de meeste hedendaagse toppers. Sowieso krijgt the witness al +1 voor die kleurrijke graphics.

[Reactie gewijzigd door matthewk op 22 juli 2024 16:32]

[harrytasker]

Dan vergeet je ook zomaar hoeveel bagger eruit komt van indies. Van de 100 zijn er misschien 5 tot 10 die een fatsoenlijk niveau halen en af en toe heb je er een pareltje tussen zitten als blijkbaar deze titel.
Het "probleem" is gewoon dat het verwachtingsniveau bij indies veel lager ligt t.o.v. de gevestigde orde.

[Reactie gewijzigd door harrytasker op 22 juli 2024 16:32]

[matthewk]

Er komt HEEL veel bagger uit. Maar prison architect, video game maker, cities: skylines, verdun, Nom Nom Galaxy, The talos principle en vele anderen...

De indie producten die zijn uitgekomen zijn vorig jaar veel beter geweest dan eender welke titel van een gevestigde waarde en dat op zich is echt merkwaardig te noemen. Er komen natuurlijk ook veel meer indiegames uit dan toptitels, maar indiegames kosten geen 60 euro.

Het probleem bij "top"titels is dat ze ons al JAREN dezelfde concepten geven. En dan krijgen ze op sites als tweakers een 8+ voor bijna exact dezelfde game met een nieuwe skin. Soms heb ik zelfs het idee dat de games niet meer echt als "aparte game" worden beschouwd, want FIFA was twee jaar geleden bijvoorbeeld ECHT bagger maar kreeg overal topscores. Modern Warfare 2 vs Black Ops 3 is eigenlijk gewoon nog steeds dezelfde game, maar met een andere skin. Er worden geen risico's genomen, maar op vertrouwde concepten gebouwd. Eigenlijk koop je steeds opnieuw dezelfde game, die de laatste jaren steeds vaker geplaagd worden door bugs, frame drops en andere meuk. Zijn die dingen opgelost, dan wordt er nog eens vijf keer een DLC pakket aangeboden met "nostalgie" maps waarin je echt gewoon exact dezelfde maps kan spelen als de vorige zes versies, maar dan met een andere skin van je karakter.

Neen, zo slecht doen de indie titels - ondanks het baggere resultaat soms - nog niet.

[Reactie gewijzigd door matthewk op 22 juli 2024 16:32]

[bogy]

ik denkd at als je the witcher 3 vs een indie titel zet, dat die indie titel het wel moet afleggen

er worden ook goede games gereleased hoor..., ik heb zelf ook een enorm uitgebreide indie collectie, mar speel af en toe ook wel eens graag een goeie AAA titel.

[maevian]

The witcher 3 is een indie titel, CD project red heeft dit zelf gefinancierd en uitgegeven

[bogy]

nu ben je verkeerd ...

cd projekt red is de dev, cd projekt is de publisher, maar de distributie werd gedaan door warner bros / bandai

bovendien is cd projekt red géén indie developer... dit is een volwaardig devteam dat al vele jaren meedraait en ook nog werk heeft geleverd voor andere gamesbedrijven...
ik denk als je tegen een medewerker van cdp-r zou zeggen dat hij een indiedevver is, dat je nogal snel een vis rond je oren zou zien vliegen

[maevian]

Distributie is volgens mij gewoon via hun eigen gog platform

[bogy]

Ik ben er anders 100% zeker van dat de ps4 en xbox versie door namco/bandai werd verdeeld bij ons... in de vs is dat warner bros geweest..

ik vraag me af wat jij onder een indiegame developer verstaat?

cd projekt red is namelijk absoluut geen indie developer maar een gewone dev als een ander, net als rockstar bvb... (alleen is rockstar nog groter)

dit staat bvb op wikipedia en is volgens mij goed uitgelegd: Computerspellen die gemaakt zijn door eerder kleine, onafhankelijke ontwikkelaars worden verzameld onder de noemer indie, naar analogie met de muziekindustrie. Het woord is afgeleid van independent, Engels voor onafhankelijk. De term indie is geen waterdichte definitie of genre, de spellen die ermee aangeduid worden zijn dan ook moeilijk te kenmerken.

Voor zover er een lijn in te trekken valt, kan men stellen dat indie games gemaakt zijn door één ontwikkelaar of een klein ontwikkelaarsteam, zonder (financiële) tussenkomst van een uitgever. Ze zijn doorgaans het resultaat van een kunstzinnigere, innoverende aanpak. Ontwikkelaars van dit soort spellen werken meestal met een minimum aan financiële middelen. Daartegenover staat dat ze minder beperkt worden in hun creativiteit en ze geen verantwoording moeten afleggen tegenover uitgevers of geldschieters. Hoewel indie-videospellen hoofdzakelijk gehoor vinden bij een nichepubliek, zijn er nu en dan titels die uitgroeien tot een commercieel succes. Op de jaarlijkse Game Developers Conference worden tijdens het Independent Games Festival prijzen uitgereikt voor indie-spellen in verschillende categorieën.

Een voorbeeld van een groot succes was het eenmansproject Minecraft, waarmee de ontwikkelaar, Markus Persson, een groot publiek heeft bereikt. Tegenwoordig zal zijn bedrijf, Mojang, niet meer als indie ontwikkelaar worden gezien vanwege de grote bekendheid en het vermogen van het bedrijf.

zie je nu waarom the witcher 3 geen indiegame is?

[LopendeVogel]

Ik denk dat het voor iedereen verschild, het ligt er echt aan in welke genre je een game zoekt. Zoals alle games die jij opnoemt vind ik 10x niks, wilt niet zeggen dat het slechte indie games zijn, echter is het niet het soort spel die ik wil spelen.

Voorbeeld van wat ik doe op de xbox one:
Titanfall ( jaja i know, een oudje inmiddels )
BF4
BF Hardline
NFS
(ik ben een liefhebber van cod, maar er is nog geen leuke cod game voor de x one, ik wacht op een vernieuwde versie van cod mw2...)
Maar ook Diablo3, Fifa15 ( hoef niet de nieuwste, fifa is af en toe leuk met iemand op de bank ) en neverwinter.
Dan nog een paar titels maar bovenstaande weergeeft wat ik wel leuk vind.

Dan wordt het al heel moeilijk om een alternatief voor titanfall te vinden in de indie wereld, idem dito voor een game als BF4, idem dito voor een vervanger van MW2, idem dito voor fifa etc etc ...

Nu weet ik niet waar (gratis) Neverwinter bij hoort, zou nog eens een indie kunnen zijn?

Maar goed jij bent kennelijk wel een soort van liefhebber voor indie games en dat is je goed recht, ik zal ook never nooit niet zeggen dat indie games bagger zijn. Het heeft echt met de voorkeur te maken qua games die jij wilt spelen. Het is niet goed of fout..
Maar stel er komt eens een zeer leuke indie racer die mij het gevoel van Forza / NFS etc geeft dan zal ik daar zeker naar kijken, idem dito voor een game als Battlefield en de oldskool COD.
Maar niet zomaar een racer, of zomaar een shooter. Het moet je me het zelfde plezier kunnen geven.

[matthewk]

Ik ben geen liefhebber van indiegames. Ik vind indie games vaak niets. Waar ik ook geen liefhebber van ben is Fifa, Battlefield, COD, ... waar eigenlijk 60 euro wordt gevraagd voor een reskin. Waar 0 creativiteit en innovatie in zit.

Daarnaast zijn de vele bugs (zie bvb battlefield hardline) bij release echt pijnlijk om aan te zien.

[LopendeVogel]

Hou maar op over bugs ja haha ( hoewel de console versie nog wel te overleven was, was het toch niet goed nee.. )
Enige wat ik met de titels aangeef is de soort games die ik graag speel. Hoeft niet perse van EA te zijn.

[Verwijderd]

Het probleem bij "top"titels is dat ze ons al JAREN dezelfde concepten geven.

Die grote games kosten ook een flinke bult geld aan investering, en dus spelen ze veel meer 'op zeker' door (hun eigen of andermans) succesvolle concepten te herhalen. Zelfde zie je bij films en boeken.

Het probleem dat daarbij ontstaat is volgens mij dat de 'grote jongens' dus allemaal vergelijkbare dingen op de markt brengen (want die zijn immers bewezen succesvol). Dan valt het onderscheid weg, en dat lossen ze niet op door een nieuw concept te kiezen, maar door het toevoegen van meer en meer (en dus steeds duurder) spektakel, waardoor het maken van een game nog duurder en dus nog risicovoller wordt en ze dus nog meer 'op safe' gaan spelen en steeds minder van bestaande succesformules afstappen. Maar op een gegeven moment zijn de mogelijkheden en ideëen op, of het publiek is het zat en haakt af. Die kiezen dan voor een nieuw idee - en die nieuwe ideëen komen meestal dus van de kleinere uitgevers / producenten, en dan begint het van voren af aan

[Beakzz]

Natuurlijk komt er veel bagger uit, maar dat is niet zo raar aangezien het in verhouding goedkoop/makkelijk is om een kleine indiegame uit te brengen en er niemand over je schouder mee kijkt die je kan corrigeren als je op het verkeerde spoor zit. En dan heb je ook nog degene die snel willen meeliften op een succes titel van een goede indie en het dan slecht "namaken".

Dat het verwachtingsniveau lager ligt vind ik een beetje makkelijk. Natuurlijk verwacht ik minder van een grappig spelletje van €2,- of als het hele gameconcept simpel is, maar als het boven de €10,- komt verwacht ik er wel aardig wat content of uren gameplay. Helaas is de laatste tijd juist zo dat mijn verwachting bij een tripple A game lager ligt, want het begint nu wel erg generieke zooi te worden allemaal.

Heb nog wel plezier gehad met Just Cause 3, maar ook daar is de chaos zo ongeveer de enige gimmick en Fallout 4 was eigenlijk niet veel meer dan Fallout 3 met wat mods.

Gelukkig blijven er genoeg goede games over in beide kampen en kan ik nu weer lekker los met Xcom 2 en The Witness.

[CptMeatball]

Hoho, vergeet The Witcher 3 niet. Die had geen last van gigantische bugs of glitches waardoor de game onspeelbaar werd.

[matthewk]

De lijst met irritante bugs was na dag 1 al redelijk lang, met als uitschieter dat je gewoon niet verder kon omdat completed quests niet ingeleverd konden worden. Deze zijn er belachelijk snel uitgepatchet, maar ik praat natuurlijk over bugs bij release, want patchen kan iedereen.

Overigens vind ik dit een heel raar concept. Als ik bij mijn baas iets inlever dat nog vol met fouten zit, word ik na de tweede keer ontslagen.

[Reactie gewijzigd door matthewk op 22 juli 2024 16:32]

[maevian]

The witcher games zijn volgens mij toch nog altijd indie games

[CptMeatball]

Hmm, ben ik het niet mee eens. CDPR heeft meer dan 230 medewerkers en een omzet van miljoenen. Daarnaast hebben ze misschien geen externe investeringen, maar het moederbedrijf CD Projekt fungeert als holding over alle activiteiten van haar dochterbedrijven. Die zorgen dus voor de investering binnen CDPR.

Het blijft inderdaad een "independent" game studio, waarbij het ontwikkelen en uitgeven in-house gebeurt, maar het labeltje 'indie' is CD Projekt Red nu echt al lang en breed voorbij. Ik zou ze bijna een AAA+ label geven, aangezien ze flink wat beter handelen dan de gigantische monsterbedrijven.

[maevian]

Het woord indie slaat niet op de grote van de studio, maar inderdaad op het feit of het een independent studio is of niet. Of ze nu AAA games maken of niet, maakt niet zoveel uit

[Ge0force]

Volledig mee eens. De grote uitgevers blijven voornamelijk bestaande IP's en concepten verder uitmelken. Wil je eindelijk eens wat anders spelen dan kom je automatisch bij indie-games terecht en daar zitten de laatste tijd echte pareltjes tussen: Invisible Inc, Cities Skyline, Shadowrun: Hong Kong, The Talos Principle, Soma, Axiom Verge, Undertale enz...

Het is bovendien opvallend hoe veel van die indies hun games blijven ondersteunen met gratis content, terwijl je je bij de grote uitgevers blauw betaalt aan overpriced DLC, season passes en microtransacties.

[Jasphur]

Vergeet het alom grappige "Nom Nom Gallaxy" niet. Haha.

[SomerenV]

"Gebrek aan uitleg zorgt soms voor frustratie"

Dit is de eerste review die ik heb gezien die aangeeft dat dit een minpunt is. In The Witness moet je nadenken en kom je er niet uit? Dan ga je gewoon even een andere puzzel oplossen of gewoon wat rondneuzen op het eiland. Zo goed als alle puzzels zitten logisch in elkaar, al lijkt dat soms niet. Goed opletten, patronen ontdekken en rondkijken voor subtiele hints. Juist het gebrek aan uitleg vind ik een pluspunt omdat het een zeer gewaagde stap is en dat maakt The Witness zo geniaal.

[Reactie gewijzigd door SomerenV op 22 juli 2024 16:32]

[Tweakjur]

Heb je de review gelezen of alleen de plus- en minpunten?

Wat je opschrijft staat namelijk letterlijk in de tekst. Er staat óók in dat The Witness vermoedelijk geen betere game was geweest als die uitleg er wél was geweest: de natuurlijke leercurve is juist een van de pluspunten. Dat neemt niet weg dat gamers tegen muren aan kunnen lopen en lang vast kunnen komen te zitten. Voor jou is dat geen minpunt, voor een ander wellicht wel.

[SomerenV]

Juist vanwege de rest van de review vind ik het een raar minpunt. Een game is niet beter als dit minpunt er niet geweest was geweest, maar is het dan wel een geldig minpunt? Ik blijf erbij dat het een gewaagde stap is, maar dat dat The Witness wel de game maakt dat het nu is. Soms enorm moeilijk maar juist daardoor erg bevredigend als je een puzzel oplost.

[Rivandu]

Dan is het toch geen geldig minpunt?

Minpunt: De graphics zijn te mooi. Misschien voor sommige een minpunt, want dan worden ze teveel afgeleid door de mooie graphics.

[Tweakjur]

Wie bepaalt wat een geldig minpunt is? Als het te ervaren is, is het een potentieel minpunt. Ik ken nu al mensen die The Witness hebben geprobeerd en er klaar mee waren toen ze vaker wel dan niet een guide nodig hadden voor de oplossingen. Dan is de frustratiefactor dus zeker een valide minpunt.

[NeilForeal]

Ik ben het 100% met je eens, Jur. Je begint soms aan puzzels die je eigenlijk nog niet moet doen of zelfs kunt doen, en daar wordt niet over gecommuniceerd. En daar mag vervolgens niks van gezegd worden omdat het een puzzelgame is. Het is hetzelfde als een Picasso lelijk vinden omdat het kunst is en je het dan gewoon niet snapt. Je krijgt direct het oordeel 'je snapt het niet' als je kritiek hebt op dit onderdeel van het spel. Het game design en de mechanics zijn uitstekend, maar laten op dat gebied iets te wensen over. Iets meer gestuurd worden in wanneer je wat kunt doen maakt deze game en de puzzels niet eenvoudiger of anders, maar maakt de complete ervaring wel beter.

[Timoo.vanEsch]

Ik hoop wel dat deze game beter in elkaar zit dan Picasso's.
Want, zoals de grootmeester zelf al zei: 99% zijn droedels.
Het gaat om die 1% die hem tot superschildersmeester maakte...

[Dullindal]

Over het algemeen is het al zeer snel duidelijk welke puzzels je wel of niet moet doen.
Op de map staat ook aangegeven waar je bepaalde technieken kunt leren.

Ook ik heb punten gehad waar ik van mening was dat ik de puzzel wel kon oplossen gebaseerd op ervaringen. Soms heb ik er veel te veel tijd in gesproken om een puzzel te "forceren" maar ik was me altijd bewust dat de oplossing ergens anders gewoon klaar lag.

Ben het er persoonlijk niet mee eens dat het een Minpunt is, maar ik kan mij er wel in vinden.

[Twixie]

Als iemand al zo snel zo vaak een guide nodig hebt, dan is een puzzelspel gewoon niets voor hem. En daar is niets mis mee. Maar dat kan je toch moeilijk als minpunt aanhalen dat er weinig uitleg is. Eén aspect van het puzzelen in The Witness is uitgerekend dat je een hoop regels zelf moet gaan ontdekken of afleiden. Ik ben er trouwens ook zeker van dat zelfs mét die regels er nog hopen spelers gaan zijn die snel gaan vastzitten gewoon omdat ze de oplossing van een bepaalde puzzel niet vinden zelfs al weten ze wat ze moeten doen. Sommige puzzels konden ook zo gejat zijn uit een IQ test.

Eigenlijk is het minpunt dat je aanhaalt niet zozeer dat er niets uitgelegd wordt, maar vooral dat het een open wereld is waarin niets uitgelegd wordt. Daardoor dreig je al snel op sommige plaatsen te komen waarvan je dan niet weet of je vast zit omdat je het gewoon niet ziet, of dat je vastzit omdat je informatie van elders nodig hebt.

Eens je dat doorhebt, en je weet dat je -zeker in het begin- niet overdreven lang moet blijven plakken, wordt het toch een veel aangenamer puzzel-ervaring. Vooral ook omdat The Witness er bijzonder goed in slaagt van de mechanismen in verschillende contexten te gebruiken waardoor je op verschillende manieren eigenlijk aan de benodigde informatie kunt geraken.

[David Mulder]

Naja, als je hoort dat mensen soms een week vastzitten op een puzzel dan is dat toch wel uniek. Genoeg mensen die van puzzel spellen houden, houden niet per se ook van super lang vastzitten he ;-) . Ik bedoel, ondanks dat ik als kind IQ testen leuk vond heb ik puzzels helemaal niks gevonden meestal... je hebt er teveel geduld voor nodig . Puzzel spellen die snel hints geven (maar je wel 'bestraffen' voor het gebruiken van die hints) zijn dus wat dat betreft ideaal in mijn ervaring . Wat ook wel logisch is psychologisch, want het gevoel van controle is genoeg om dingen draaglijker te maken.

[Rivandu]

Ik ken ook mensen die Call of Duty uitzetten omdat ze constant mis schieten, maar om dat nu als minpunt aan te dragen?

[Rick94]

Niet geheel ontopic, maar toevallig is er een paar dagen geleden in de review van Xcom 2 ook geschreven dat er weinig uitleg is én dat dit een minpunt is.
Verder ben ik het geheel met je eens! Een puzzelgame zou geen puzzelgame zijn als alles voor de hand ligt.

[DaemonAngel]

Ik vind dat the Room (iOS-android) game dit goed doet.
Je bent aan het puzzelen en als je heel lang maar blijft sukkelen dan verschijnt er een icoontje voor een tip.
Het staat je dan vrij om deze aan te klikken en te kijken wat de tip is.
Je hebt hier natuurlijk niet de optie ergens anders andere puzzels te gaan doen want het is lineair eerder en de puzzels zijn ook van een andere soort dan hier.

Ondanks ben ik wel benieuwd in deze game.

[Twixie]

Ik vind dat minpunt eigenlijk compleet geneutralizeerd wordt door een ander sterk punt van het game: bijna alle mechanismen en technieken worden meerdere keren in verschillende contexten gebruikt. Daardoor is de kans ook groot dat als je ergens vast zit, je op een andere plaats ineens een aha-moment zult krijgen waardoor je weer verder kan op de plaats waar je vast zat; Combineer dat met het feit dat je heel snel van plek A naar plek B kunt rennen, en je hebt een puzzel-game waarbij een klein beetje volharding je zeker moet toelaten om het spel uit te spelen.

Ondanks de moeilijkheidsgraad is dit volgens mij de eerste keer dat ik erin geslaagd ben een game van dit soort van begin tot einde uit te spelen zonder een enkele hint. Met uitspelen bedoel ik dan echter wel het 'einde' bereiken, want wellicht heb je dan nog niet de helft van het spel gezien. Ben vanaf dan wel paar keer gaan spieken, al had ik er achteraf wel een ongelukkig gevoel bij omdat wanneer je alle eindjes aan elkaar knoopt het toch weer allemaal zo vanzelfsprekend wordt dat het eigenlijk ook zonder tips te doen moet zijn.

[Datimmo]

Helemaal mee eens. De meeste games van tegenwoordig zijn over het algemeen te makkelijk, waardoor het minder lang leuk blijft

[D-Day]

Portal 1 en 2? Die hadden volgens mij ook weinig uitleg. Maar op youtube was alles te vinden

Die werken met een leercurve, en het schijnt dat deze leercurve in The Witness ook goed is, dus inderdaad: eerst wat andere puzzels oplossen

[Morelleth]

Vond dat ook wel heel erg vermakelijke games, maar kan me geen lvl herinneren dat niet eenvoudig op te lossen was.
Enige wat een klein beetje lastig werd was het einde.
Snap ook niet helemaal waarom je daarvoor YouTube playthrough filmpjes zou gebruiken (uberhaubt bij welk spel dan ook eigenlijk).
Haalt toch juist de lol er van af als je simpelweg doet wat een ander deed?

Hier zullen ook alle oplossingen voor online komen te staan, maar het is juist de bedoeling en de lol om het zelf te kunnen doen.

Deze komt in elk geval bij de lijst met nog te kopen spellen

[NL-RaVeR]

Erg jammer dat deze game niet uit komt op de Xbox One. Vroeger heel veel Myst en Atlantis gespeelt en dit valt zo in dat straatje. Maar het zou wel fijn zijn als ik het gewoon lekker vanaf de bank kon spelen. Agjah, dan maar op de laptop en aan de tv

[D-Day]

of een steamlinkje!

Werkt prima bij mij thuis, enige nadeel vind ik dat je een nieuwe set controllers moet gaan aanschaffen voor de co-op games. Hoewel de xbox controllers wel schijnen te werken met de Steam link?

Voor deze game is het ideaal. Lagere prijs en lekker op de bank

[Reactie gewijzigd door D-Day op 22 juli 2024 16:32]

[bbouter]

Werkt prima bij mij thuis, enige nadeel vind ik dat je een nieuwe set controllers moet gaan aanschaffen voor de co-op games. Hoewel de xbox controllers wel schijnen te werken met de Steam link?

Je kan overigens gewoon meerdere xbox controllers gebruiken icm de steamlink.
Ik gebruik 2 xbox 360 controllers met 1 wireless receiver voor steamlink co-op games. Werkt perfect.

[D-Day]

Thx! Dat maakt het weer een stukje meer kosten-efficiënt

[jpaarhuis]

Sluit het nog niet helemaal uit voor de Xbox One.

http://www.xboxnederland....s-komt-ook-naar-xbox-one/

Het zou dus nog kunnen

[Dingen]

Het zou kunnen, maar Jonathan Blow heeft zelf gezegd dat er geen plannen zijn voor een release op Xbox One. De enige reden dat-ie Xbox One heeft meegenomen in de ESRB rating is zodat-ie geen nieuwe rating hoeft aan te vragen, mocht-ie van gedachten veranderen in de toekomst.

https://twitter.com/jonathan_blow/status/689162341141757952

[Tadream]

Lijkt me zeker leuk om eens aan te schaffen. Myst, Riven en diverse adventures vroeger gespeeld.
Dat niets wordt uitgelegd en dat je er zelf achter moet komen voegt juist iets toe aan de mystiek lijkt me.
Weet iemand ook of er puzzels zijn die je in een bepaalde tijd moet oplossen in dit spel? Dat kan nl. voor mij een dooddoener zijn (ligt meer aan mij als gamer natuurlijk maar ik kan dat niet uitstaan).

[Aegir81]

In 99% van de gevallen niet. Ergens zit wel 1 reeks die je tegen de klok moet oplossen. Maar tegen dan ken je de regels van de puzzels waarschijnlijk goed genoeg.

[Twixie]

Zelfs met het goed kennen van alle regels (wat per definitie zo is, gezien het helemaal op het einde komt) is dit toch wel een harde noot om kraken. Al zijn er ook wel weer verborgen elementen in die, eens je ze ontdekt, de uitdaging iets gemakkelijker maken. Al bij al heeft het me toch wel een paar uur gekost om hierdoor te geraken.

[Bas_f]

Weet iemand in hoeverre dit spel te vergelijken is met The Talos Principle? Als ik er zo het e.e.a. over lees dan komt het op mij over alsof het er veel op lijkt. (Statische wereld, puzzels, soms erg lastig, stemopnames, e.d.) Ik heb mij erg vermaakt met The Talos Principle. Daar was echter het grootste kritiekpunt dat het te interpreteren was als een religieus spel, maar daar heb ik mij totaal niet aan gestoord. Ik ben benieuwd of mensen beide spellen hebben gespeeld.

[Dingen]

Ik denk dat als je Talos leuk vindt, je The Witness ook wel kunt waarderen. Het grootste verschil is denk ik dat de variatie in puzzels groter is in The Witness, ook al lijkt dat misschien niet zo op het eerste gezicht. In Talos ben je uiteindelijk eigenlijk altijd hetzelfde aan het doen, maar moet je steeds uitzoeken hoe. In The Witness ben je echter vooral bezig met het steeds weer ontdekken van de regels, want die verschillen per gebied en per puzzel. Net als je in The Witness denkt te weten hoe het zit, verandert er iets en moet je weer gaan puzzelen. Dat is wat de game imho erg leuk maakt

[Overv]

Wat wel ontbreekt in The Witness, waar Bas_f, zich mogelijk aan zou kunnen storen is dat er niet een prominent mysterie/verhaal is dat motiveerd om verder te gaan.

Een interessant achtergrondverhaal zoals in The Talos Principle is niet aanwezig, dus je moet het echt hebben van de voldoening om puzzels op te lossen.

[Enyalios2011]

Geweldige game maar wat mij vooral ergerde is de statische wereld.
Misschien ben ik inmiddels wat verwend hoor met games die prachtige omgevingen hebben vol met leven en invloeden van weersomstandigheden maar de wereld van The Witness staat stil. Er is geen takje of grassprietje dat beweegt. Dat vond ik toch wel erg jammer om te zien.

[Dingen]

De stand van de wolken en de takken speelt mee in het oplossen van een aantal puzzels. Dat is juist waar de omgeving z'n meerwaarde laat zien. Met een bewegende omgeving was het niet meer dan achtergrond geworden, nu speelt de omgeving een prominente rol in de game.

[Hafermaut]

Ik had deze game graag gespeeld op mijn Asus T100. Lekker in tablet-modus op de bank puzzelen, maar dat zit er helaas niet in volgens de officiële systeemeisen (de echte officiële website is echt een ramp).

Daarnaast is er geen officiële touch ondersteuning. Ik kan in ieder geval geen reviews vinden voor de Steam-versie die op een tablet zijn gespeeld. Deze blogpost hint er wel op, maar die is 3,5 jaar oud. En als het voor iOS nog gaat uitkomen zullen ze touch toch wel aan de praat moeten krijgen .

Kortom, ik twijfel nog of dit leuk genoeg is om achter je bureau te spelen, maar het lijkt me ideaal voor op de bank.

[Dullindal]

De puzzels zelf zijn ideaal voor touch.
In principe werken ze al zo in de game zelf.
Buiten de puzzels om lijkt touch me niet ideaal.

Ik persoonlijk heb een xbox controller gepakt en ben daar mee gaan spelen.
Dit vond ik zeer fijn. Ik zat ook gewoon in de woonkamer samen met andere mensen puzzels op te lossen.

[xChOasx]

Meeste wat ik bij (andere reviewers) lees is dat mensen een mooie soundtrack missen. Het schijnt een nogal stil spel te zijn. Bij Myst (voor zover ik me herinner, lang geleden) was er een mooie ambient soundtrack.

(Neemt niet weg dat ik dit spel echt ga aanschaffen wanneer het in de aanbieding komt)

[Reactie gewijzigd door xChOasx op 22 juli 2024 16:32]

[Dingen]

Het geluid is heel erg realistisch en speelt ook een rol bij sommige puzzels. Het zou denk ik een beetje raar zijn om daar muziek doorheen te spelen. Maar er zijn wel degelijk ambient geluiden op het eiland zelf

Ik vind het zelf vooral jammer dat de audiologs die je her en der vindt niet klinken alsof ze uit een klein speakertje komen. Het klinkt niet alsof het uit de gamewereld komt, maar meer als iets losstaands dat eroverheen wordt afgespeeld.

[Twixie]

Ik vind het zelf vooral jammer dat de audiologs die je her en der vindt niet klinken alsof ze uit een klein speakertje komen. Het klinkt niet alsof het uit de gamewereld komt, maar meer als iets losstaands dat eroverheen wordt afgespeeld.

Dit inderdaad, en lijkt ronduit slordig te zijn. Wanneer je immers wegloopt van het recordertje blijf je gewoon de audio horen en is het dus helemaal niet alsof het geluid uit het recordertje komt. Anderzijds is er wel een verklaring voor, zeker als je het Credits easter egg gevonden hebt.