Inleiding
Samengevat
De Pioneer P7000 van het Chinese Elephone is met zijn 5,5" full-hd-scherm, octacore-soc, 3GB geheugen, grote accu, Sony-camera en vingerafdrukscanner een telefoon die alles in huis lijkt te hebben om de concurrentie het vuur na aan de schenen te leggen. In de praktijk blijkt echter dat de telefoon door slechte afwerking, extreem lage schermhelderheid, slecht geoptimaliseerde software en een matige lens in de basis simpelweg tekortschiet. Alle leuke extra's die het toestel biedt maken die achterstand niet meer goed.
Eindoordeel
Terwijl de meeste Nederlanders nog steeds hun toevlucht zoeken bij lokale winkels als ze aan een een nieuwe telefoon toe zijn, weten veel tweakers dat je over de grens ook interessante toestellen kunt vinden. En dan hebben we het natuurlijk in specifiek over telefoons van Chinese fabrikanten, die in Europa niet verkocht worden. Vaak gaat het dan om wat grotere telefoons, met flinke accu's, voor een hele strakke prijs. Heel verrassend zijn die toestellen dan weer niet; vaak is de hardware gebaseerd op standaardplatformen en innovatieve hardwarefeatures zien we dan ook niet vaak.
/i/2000621021.jpeg?f=imagenormal)
Dat is bij de telefoon die we in deze review bespreken anders. De Elephone Pioneer P7000 is de eerste Chinaphone die wij testen die een vingerafdrukscanner heeft. Daarnaast beschikt de telefoon over een 5,5"-fullhd-scherm, een octacore-soc van MediaTek, 3GB geheugen, een 13-megapixelcamera en een forse accu met een capaciteit van 3450mAh. En dat voor slechts iets meer dan 200 euro.
Zoals vaak bij dit soort reviews gaat onze dank uit naar een user die zijn geïmporteerde telefoon een tijdje wilde afstaan aan de redactie. Tweaker mailis bracht het toestel vrijwel linea recta van zijn deurmat naar onze burelen, nog voor hij er zelf mee had kunnen spelen. Dank daarvoor.
Behuizing en scherm
Grote telefoons zijn in Azië populairder dan bij ons en het is dan ook niet gek dat de P7000 een 5,5"-scherm heeft. Van voren bekeken lijkt het alsof het scherm een groot deel van het oppervlak inneemt. Zolang je het scherm niet aan hebt in ieder geval, want heb je dat wel dan zie je duidelijk dat rondom het scherm nog een zwart randje zit. HTC gebruikt bij veel telefoons eenzelfde trucje om het scherm groter te laten doen lijken. Het zal op deze manier ongetwijfeld makkelijker zijn om het scherm in de behuizing te bevestigen, maar mooi vinden we het niet. Zeker niet bij het witte model.
In deze prijsklasse gaan we niet moeilijk doen over de beeldkwaliteit van het scherm, je weet immers dat je ergens op moet inleveren bij een goedkope telefoon. Dat de kleurweergave dus niet helemaal correct is, het scherm een blauw tintje heeft en het contrast niet al te hoog is kunnen we ze bij Elephone dus wel vergeven.
Dat geldt echter niet voor de schermhelderheid; die is simpelweg veel te laag. Waar bijna alle telefoons tegenwoordig wel maximale helderheden van meer dan 350cd/m2 hebben, komt de P7000 niet verder dan 138cd/m2. Dat levert binnenshuis al niet zo'n helder beeld op, maar het scherm is dan tenminste nog goed af te lezen. Ga je echter naar buiten op een zonnige dag, dan kun je dat wel vergeten: het scherm is dan zo donker dat het moeilijk is om iconen te zien, laat staan tekst te lezen. Dat is in de praktijk echt een groot probleem en het maakt de P7000 in de zomer buitenshuis haast onbruikbaar. Op het forum van Elephone claimen sommige gebruikers dat de helderheid hoger kan als je de energiebesparing uitzet, maar voor ons maakte het geen verschil.
Ook op het gebied van bouwkwaliteit kun je bij een telefoon van rond de 200 euro niet te veel verwachten, en dat zouden we bij de P7000 dan ook niet doen. Hoewel de telefoon er op de officiële persafbeeldingen erg strak uitziet en Elephone trots meldt dat de rand van metaal gemaakt is, voelt de telefoon toch wat goedkoop aan.
Wat vooral opvalt is de matige afwerking. Dat zie je niet alleen bij de randjes van de behuizing, maar ook bij de plaatsing van het scherm. De laag Gorilla Glass 3 dat het scherm afdekt, zat bij ons testexemplaar namelijk een beetje los in het frame. Linksboven sluit hij mooi aan op de rand van de behuizing, maar linksonder steekt hij er een beetje bovenuit. Aan de rechterzijde komt hij zelfs zo ver omhoog dat we hem konden induwen.
Dit is niet alleen heel slordig en slecht voor de stevigheid van de telefoon, maar op de plekken waar het scherm niet mooi verzonken ligt krijg je ook een onaangenaam scherp randje. Hoewel het om een goedkope telefoon gaat, verwachten we ook in deze prijsklasse niet van dit soort slordigheden.
Op bovenstaande afbeelding is goed te zien dat het glas links nog goed aansluit in de telefoon, maar langzaam steeds verder uit de behuizing steekt.
Onder het scherm zit in het midden de capacitieve homeknop die je alleen herkent aan het grijze randje dat eromheen zit. Achter dat randje zit een led verstopt, waardoor de homeknop dubbelt als notificatieled die meerdere kleuren aan kan nemen. Naast de homeknop zitten nog twee capacitieve knoppen - voor menu en terug - maar die zijn compleet onzichtbaar. Je moet ze dus op de tast gebruiken. Dat gaat in de praktijk op zich prima, maar waarom Elephone ervoor gekozen heeft om niet gewoon twee plaatjes erop te zetten is ons een raadsel. Ook is het vreemd dat ze nog steeds vasthouden aan de oude menuknop, terwijl die al lang en breed uitgefaseerd is en vervangen is door een multitaskingknop.
Achterop de P7000 zit de meest opvallende feature: de vingerafdrukscanner. Hij zit op dezelfde plek als waar LG op zijn recente telefoons de homeknop heeft zitten: net onder de camera en het is de bedoeling dat je hem met je wijsvinger gebruikt. Dat is een redelijk natuurlijke plek om je wijsvinger te rusten en je hoeft dan ook nooit lang te zoeken voor je hem gevonden hebt. Omdat je de scanner niet ziet als je hem gebruikt, komt het wel af en toe voor dat je twee pogingen moet doen voor je vinger goed ligt. Maar gaat het goed, dan kan de scanner zich qua snelheid en nauwkeurigheid prima meten met de scanners in de Galaxy S6 en iPhone 6. In tegenstelling tot bij die twee telefoons dubbelt de scanner niet als knop om het scherm uit slaapstand te halen; die zit gewoon aan de zijkant van de telefoon.
Een laatste positief puntje is dat de P7000 met redelijk wat extra's geleverd wordt. In het luxe ogende doosje zitten naast de telefoon en de lader nog een flipcover, twee normale screenprotectors en een extra harde screenprotector.
Hardware, prestaties en accuduur
Zoals veel telefoons uit Azië wordt de P7000 aangedreven door een soc van chipontwerper MediaTek. Het gaat om de octacore MT6752, die opgebouwd is rondom acht Cortex A53-cores op 1,7GHz en een Mali T760-gpu. Die Cortex A53-cores zijn 64bit-compatibel en omdat de P7000 op Android Lollipop draait worden die extra instructies ook daadwerkelijk gebruikt. Verder beschikt de telefoon over 3GB werkgeheugen, 16GB opslag en een micro-sd-slot. Op draadloos gebied is er ondersteuning voor bluetooth, gps en wifi-n op de 2,4GHz en 5GHz-banden. Lte-ondersteuning is ook aanwezig.
De achterkant van de P7000 is verwijderbaar en onder die backcover vinden we de verwisselbare 3450mAh-accu en twee sim-slots, waarvan eentje ook dienst kan doen als micro-sd-slot. In Azië zijn dit soort features redelijk gewoon, maar bij telefoons uit het westen zien we ze helaas maar weinig. Vooral voor mensen die zowel een privé als werknummer hebben, kan een dualsim-telefoon een uitkomst zijn. Beide simkaarten kunnen tegelijkertijd stand-by staan, terwijl voor datagebruik er maar eentje tegelijk actief kan zijn.
Matige prestaties
Het eerste dat ons opviel bij het gebruiken van de P7000 is dat hij ondanks die prima hardware niet al te snel is. Ogenschijnlijk simpele dingen als door homescreens bladeren of door het instellingenmenu scrollen gaat vaak schokkerig, met een lage framerate. We zijn gewend dat zaken op goedkopere telefoons wat langer duren, maar dit soort simpele handelingen moeten gewoon altijd vloeiend gaan.
Ook bij het draaien van games merkten we dat de P7000 rekenkracht tekort komt. Veel games passen de grafische instellingen automatisch aan om speelbare framerates te garanderen, maar toch viel bij een populaire racegame als Asphalt 8 weer de lage framerate op. Dat lijkt vooral te liggen aan de niet zo krachtige gpu, want de rauwe cpu-prestaties van de MT6752-soc zijn zeker in orde.
Hoewel de Cortex A53-kernen individueel niet zo krachtig zijn, kunnen alle acht bij elkaar bij multithreadedberekeningen behoorlijk wat werk verzetten. Dat is ook goed te zien in de scores van de cpu-benchmarks AndEBench en GeekBench.
De gamebenchmark 3DMark bevestigt ons vermoeden dat zowel cpu als gpu onder normale omstandigheden geen hoogvliegers zijn.
Accuduur
Elephone schrijft op zijn website dat de MT6752-soc zuiniger is dan de Snapdragon 810 van Qualcomm. Dat is ongeveer hetzelfde als wanneer Citroën pocht dat zijn nieuwe auto minder benzine verbruikt dan een Bugatti Veyron. Elephone lijkt wel goede keuzes gemaakt te hebben op het gebied van accuduur. De MT6752 bestaat namelijk uit relatief zuinige Cortex A53-kernen en de capaciteit van de accu is met 3450mAh fors te noemen. In dagelijks gebruik hadden we dan ook totaal geen moeite om het einde van de dag te halen met de P7000.
Om te kijken hoe de telefoon zich op dit vlak verhoudt tot andere toestellen hebben we natuurlijk ook onze gebruikelijke suite aan accutests gedraaid.
Die tests ondersteunen onze ervaringen uit de dagelijkse praktijk: de P7000 heeft een goede accuduur, waarbij hij bij webbrowsen en algemeen gebruik net wat langer meegaat dan bij het bekijken van video. Bij deze resultaten moeten we opmerken dat we de tests hebben gedraaid op de maximale helderheid van 138cm/m2 en niet op de vereiste 250cd/m2. Als het scherm feller had gekund, hadden de resultaten vermoedelijk lager uitgevallen. Ondanks dat, zijn de resultaten in onze ogen alsnog relevant. Het scherm kán namelijk niet feller, dus hoewel de P7000 dankzij zijn lage helderheid een 'voordeel' heeft, komt het wel overeen met de situatie in de dagelijkse praktijk.
Als je hem eenmaal leeg hebt getrokken dan moet je wel veel geduld hebben voor hij weer vol is. In totaal duurde het maar liefst vier uur en negenendertig minuten om de accu van 0 naar 100 procent te krijgen. Dat is vergeleken met andere telefoons erg lang en betekent dat 'even snel bijladen' echt geen optie is. Waarom dat laden zo lang moet duren is niet duidelijk. De accu is weliswaar groot, maar ook als we dat meewegen laadt de P7000 erg langzaam. Dat is overigens niet alleen met de meegeleverde lader, maar ook met andere adapters. Dat doet ons vermoeden dat de bottleneck bij de power circuits in de telefoon zit.
Software en camera
Chipontwerper MediaTek was in het verleden nooit erg snel met het ondersteunen van nieuwe Android-versies en een redelijk aantal toestellen is daarom kort na hun release blijven hangen op Android 4.2.2. Bij de nieuwere chipsets gaat het gelukkig beter met de softwareondersteuning en de Elephone P7000 draait uit de doos op Android Lollipop. Het gaat niet om versie 5.1.1, die afgelopen maart uitkwam, maar versie 5.0 uit november vorig jaar.
Daarnaast claimt Elephone ondersteuning van een heleboel alternatieve roms, waar onder het populaire Cyanogenmod. Dat is echter niet helemaal waar. Er is inderdaad een Cyanogenmod-versie beschikbaar, maar dat lijkt een port te zijn en niet een officiële release. Volgens gebruikers is daar ook van alles mis mee; zo zouden de Google apps regelmatig crashen en zou de vingerafdrukscanner niet werken. Bij een andere rom, die geport is van een Lenovo-telefoon, werkt dan de frontcamera weer niet.
Dat alles is goed te begrijpen als je weet dat MediaTek lak heeft aan de gpl-licentie en geen Android-sourcecode voor zijn platform vrijgeeft. Dat maakt het ontwikkelen van goed werkende customs roms niet gemakkelijk. Daarom is een goede zaak dat de stock rom op Android 5.0 gebaseerd is, want dat geeft niet veel noodzaak tot het flashen van iets anders.
De firmware is vrijwel geheel zoals we het kennen van Android op Nexus-apparaten, inclusief de apps van Google, met hier en daar een (visuele) aanpassing. Zo heeft Elephone een permissiemanager ingebouwd waarmee je per app kan instellen tot welke zaken deze wel en geen toegang heeft, een functie die we vaker bij Aziatische telefoons zien en die erg welkom is. Daarnaast zijn er in het instellingenmenu wat pagina's bijgekomen voor de led-notificatiefunctie in de homeknop en natuurlijk de vingerafdrukscanner.
Verder is ondersteuning voor gestures ingebouwd. Dat betekent dat je bijvoorbeeld de camera kunt starten door op het scherm - terwijl de telefoon uitstaat - de letter C te tekenen. Het duurt echter even voor de gesture herkend en verwerkt is, waardoor deze feature niet veel snelheidswinst oplevert.
Camera
/i/2000621006.jpeg?f=imagenormal)
Elephone is voor de cameramodule naar Sony gestapt en heeft daar de IMX214 uit het schap getrokken. Dat is een 13-megapixelsensor die ook gebruikt wordt in onder andere de OnePlus One en de Nexus 6, en van die telefoons weten we dat ze prima kiekjes kunnen maken. Helaas weet de P7000 niet het maximaal haalbare uit de sensor te halen en de foto's zijn dan ook weinig indrukwekkend.
Op een goede zonnige dag valt de kwaliteit nog mee, maar zodra het lichtniveau daalt, stort de beeldkwaliteit in: detail gaat verloren en ruis neemt toe. Dat lijkt grotendeels te wijten aan de slechte lens, die overigens niet een maximaal diafragma heeft van f/2.0, zoals Elephone claimt, maar volgens de exif-data blijft haken op f/2.8. Dat verklaart ook waarom het beeld er in de camera-app zo stroperig uitziet en het binnenshuis erg moeilijk is om een foto te maken die niet bewogen is. De matige lenskwaliteit zie je ook goed terug in de hoeken van de foto, die dikwijls donkerder zijn dan het midden.
Conclusie
Voor we hem in handen kregen, keken we uit naar de Elephone P7000. Op papier is het namelijk een indrukwekkende telefoon met veel potentie en fabrikanten uit China hebben de kwaliteit van hun toestellen de laatste jaren flink op weten te schroeven. Was het concept dus goed uitgevoerd, dan hadden we misschien te maken gehad met een telefoon die we in één adem met bijvoorbeeld de OnePlus One hadden kunnen noemen.
Maar de uitvoering is nu net waar het misgaat. De keuze voor een full-hd 5,5"-ips-scherm is bijvoorbeeld goed, maar de extreem lage helderheid en het feit dat bij ons model het scherm totaal niet goed aansloot op de behuizing gooien roet in het eten. Ook de camera met Sony-sensor lijkt op papier een goede, maar omdat het licht eerst door een slechte lens moet voor het die sensor bereikt, zijn de uiteindelijke foto's niet om over naar huis te schrijven. De software? Fijn dat het een vrijwel stockversie van Android Lollipop betreft, maar het werkte verre van vloeiend.
Het is dus de uitvoering waar ze bij Elephone steken laten vallen. Toch komen sommige aspecten gelukkig wél goed uit de verf. Zo is de accuduur van de telefoon goed te noemen en zullen weinig mensen daarom moeite hebben om het einde van de dag te halen. Daarnaast is het paradepaardje van de telefoon - de vingerafdrukscanner - prima geïmplementeerd: hij werkt snel en accuraat, en dat is wat je verwacht van zo'n feature. Ook is het leuk dat je veel extra's bij de telefoon krijgt, zoals een gratis flipcover en screenprotectors.
Dat zijn echter allemaal randzaken. Belangrijker is de basis, en dat is waar de Elephone P7000 tekortschiet. We snappen goed dat je bij geïmporteerde toestellen in deze prijsklasse je verwachtingen wat moet bijstellen, en het leuk moet vinden om wat te tweaken om alles goed te krijgen. Maar al het getweak van de wereld maakt van de Elephone P7000 nog geen goede aankoop. Voor hetzelfde geld koop je binnen onze landsgrenzen betere toestellen en na zijn recente prijsverlaging komt een OnePlus One ook binnen bereik.
Eindoordeel