Item: Ride, PS4
Rating: 6
Author: Jurian Ubachs

Samengevat

Ride probeert de Gran Turismo onder de motorracegames te zijn, en alleen al door het gebrek aan concurrentie op dat gebied lukt dat vrij aardig. De game biedt een behoorlijke collectie motoren van alle grote fabrikanten en combineert dat met prima gameplay, die ook nog op allerlei manieren in moeilijkheidsgraad aan te passen is. De game mist echter een flink stuk presentatie, evenals spelplezier op de wat langere termijn, en bovendien wordt Ride gehinderd door irritant lange laadtijden en de nodige bugs. Dat maakt dat Ride geen hoogvlieger is. Door het gebrek aan andere goede motorracegames en door de uitdaging die te vinden is in het besturen van de motoren, is het spel echter toch wel een proefritje waard.

Pluspunten

Minpunten

Eindoordeel

Getest

Ride, PS4

Prijs bij publicatie: € 57,99

Bekijk product

Bekijk alle uitvoeringen (5)

Waar fans van autoracen een ruime keuze hebben als het gaat om wat voor games ze kunnen spelen, is de spoeling voor fans van motoren een stuk dunner. Zo af en toe passeren games op basis van de Superbikes of MotoGP de revue, en er zijn wat games waarin motoren een bijrol spelen, maar dan heb je het wel gehad. Alleen al daarom is het leuk dat er eens een ontwikkelaar is die het over een andere boeg gooit. De Italiaanse ontwikkelstudio Milestone probeert het met motorracegame Ride, dat in maart op de markt kwam.

Getest op: PlayStation 4
Ook verkrijgbaar voor: pc, Xbox One

Het is eigenlijk heel eenvoudig om uit te leggen wat voor game Ride is. Neem Gran Turismo, vervang de vierwielers door tweewielers, en je hebt al een aardig beeld. Die vergelijking is trouwens even treffend als oneerlijk, want waar Polyphony Digital al bijna twintig jaar bezig is met de Gran Turismo-serie, is dit Milestones eerste poging als het gaat om een game die niet aan een bepaalde licentie hangt. In dat licht bezien doet Ride het alvast heel aardig, want elke gamer zal de gelijkenissen met de vermaarde autoracegames na een paar uurtjes spelen al wel in de smiezen hebben, zeker wat betreft de opbouw van World Tour, de hoofdmodus in het spel.

Het begint allemaal met een broodnodige tutorial. Racen op een motor doe je immers niet elke dag, dus is het best even handig om je de besturing eigen te maken. Het leukste aan de tutorial is dat de game automatisch de verschillende instellingen aan je voorschotelt. Zo probeert Ride de speler het verschil te laten voelen tussen de 'makkelijke' standaardinstellingen en de settings die horen bij Pro, waarbij Ride verandert in een simulatie. Dat betekent bijvoorbeeld dat je minder geholpen wordt bij het stabiel houden van je motor, en dat je je voor- en achterrem handmatig moet bedienen in plaats van dat één knop beide remmen activeert.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

Na de tutorial is het tijd om echt te beginnen. Met het beperkte budget dat je hebt kun je een van de standaardmotoren kopen. Deze gaan uiteraard lang niet zo hard als de zware racebakken die je later onder je virtuele kont krijgt, en ze vormen juist daarom wel een fijne binnenkomer. Tenzij je veel andere motorracegames hebt gespeeld zul je veel circuits immers opnieuw moeten leren kennen. Op een motor is sturen op Imola ineens een heel ander taakje dan in een Formule 1-wagen, bijvoorbeeld. Het relatief lage tempo is fijn om je het ritme van het sturen met een motor aan te leren. Toch zeggen we niet voor niets "relatief". Anders dan in een game als Gran Turismo, waar de langzaamste auto's echt lijken te kruipen, zit het tempo er in Ride al meteen best lekker in.

Beginnersfouten

Dat komt vooral doordat racen met motoren in Ride al vrij snel verrassend leuk blijkt te zijn. Wel is het zaak jezelf even tijd te geven om het echt te leren. Ride laat spelers vrij veel instellen, zoals het niveau van het rijden zelf en het niveau van de AI-racers om je heen. Het is verleidelijk om die niveaus direct wat op te schroeven. Toch is het best lekker om jezelf de tijd te geven om wat fouten te maken en niet direct kansloos te zijn. Kom je eenmaal in het ritme met je 'beginnersmotorfiets', dan speelt Ride lekker. Binnen een paar uur ben je al prachtige duels aan het uitvechten met je AI-tegenstrevers.

Dan nader je ook al snel het punt dat je standaard 'Naked Bike' niet meer genoeg is, en je je collectie mag gaan uitbreiden. Als je voldoende podiumplaatsen hebt behaald in de races, kun je waarschijnlijk al een aardige nieuwe motor kopen, die aanmerkelijk harder gaat dan je vorige exemplaar. Net als in Gran Turismo zijn de races en speciale evenementen die je kunt rijden onderverdeeld in verschillende categorieën, steeds met bepaalde stipulaties. Denk daarbij aan races waarbij je een een motor van een specifiek merk moet hebben, of aan een limiet op het aantal CC's dat je motor mag hebben.

Motor upgraden

Voor je trouwens omhoog gaat in motorklassen, kan het nog wel nuttig zijn om eerst even te investeren in je huidige motor. Je kunt allerlei onderdelen vervangen en verbeteren, waardoor je motor sneller wordt en zich makkelijk laat besturen. Zeker toen we de moeilijkheidsgraad na de beginfase iets verhoogden, hadden we die upgrades nodig om ons te kunnen meten met de beste twee coureurs in de race. Zonder de verbeteringen was een derde plaats vaak het hoogst haalbare, omdat we simpelweg een te lage topsnelheid hadden. Met de upgrades waren we precies snel genoeg om een spannende strijd aan te gaan, waarbij goed of minder goed rijden daadwerkelijk het verschil maakte tussen een eerste en een derde plaats. Dat is precies hoe je het wilt zien in een racegame: kunnen winnen, maar daarbij ook wel het gevoel krijgen dat je je best moet doen om te winnen.

Uitdaging is belangrijk, en in Ride zeker aanwezig. Zeker wanneer je de stap naar de snellere motoren hebt gemaakt, zul je van goeden huize moeten komen om je tweewielige racemonster fatsoenlijk richting de finish te sturen. Dat zorgt voor een pittige, nieuwe leercurve. Zeker als je met Pro-instellingen speelt, en dus moet opletten dat je niet al te enthousiast accelereert, niet te heftig over de kerbstones heen ragt, en op de juiste momenten moet remmen met je voor- en achterremmen, wordt het een pittige aangelegenheid. Gelukkig kent Ride een 'terugspoelfunctie' zoals we die wel kennen uit de F1-games of Forza Motorsport. Interessant - en soms irritant - is dat er een cooldown op het terugspoelen zit. Dat betekent effectief dat je in korte tijd twee keer een Rewind kunt gebruiken, wat inhoudt dat je een bocht maximaal twee keer kunt uitproberen. Gaat het de tweede keer weer mis, dan moet je leven met je fout, of de race herstarten.

Wanneer de eerste motoren plaats hebben gemaakt voor snellere varianten, waan je jezelf al snel een volwaardige motorracer. Voor ons waren de 'normale' races op echte circuits favoriet, omdat ze ons het meest aan de echte motorraces deden denken. Grappig eigenlijk: Ride interesseerde ons juist omdat het een losstaande game was, die meerdere kanten van motorracen combineert, maar uiteindelijk zijn de momenten die ons aan MotoGP-races doen denken toch favoriet. Dat komt mede door een prima aanbod aan pijlsnelle motoren, waarbij alle grote merken vertegenwoordigd zijn. Puristen zullen waarschijnlijk nog steeds een flink aantal modellen missen en kritiek hebben op het aantal motoren, maar voor mensen met wat minder motorkennis is het aanbod rijkelijk.

Beperkt aantal banen

Dat ligt net iets anders voor het aantal banen, dat aan de beperkte kant is. Om nog maar even door te gaan met de vergelijking met Gran Turismo: dat spel biedt veel circuits, die ook nog verschillende variaties hebben, en daarbij ook races met een alternatieve ondergrond. Dat was in Ride ook best mogelijk geweest, bijvoorbeeld met crossmotoren. Kiezen voor een snellere motor betekent anders omgaan met een circuit dat je al eerder hebt gereden met een langzamere motor, maar dan nog heb je binnen een paar uur alle beschikbare tracks wel voorbij zien komen.

Dan begint de herspeelwaarde van Ride langzaam scheurtjes te vertonen. Het racen zit best goed in elkaar. De AI is zelf ook lekker aan het racen, waarbij er allerlei duels ontstaan en er ook nog weleens iemand een schuiver maakt. Als je eenmaal die snelle motoren hebt en er een paar races mee hebt gereden, begint de drive om door te spelen langzaam af te nemen. Gaandeweg de World Tour stijg je in rang op een fictieve wereldranglijst, en natuurlijk is het de bedoeling om daar eerste op te worden. Daarbij kun je een aantal events pas starten als je een bepaalde plaats op die ranglijst hebt bereikt. Toch was dat voor ons uiteindelijk niet voldoende om de lol er helemaal in te houden.

Andere events

Desondanks heeft Milestone zijn best gedaan om de World Tour fris te houden. Zo zijn er niet alleen maar standaardraces, maar ook events die je op een andere manier proberen uit te dagen. Er zijn dragraces waarbij op het juiste moment opschakelen bepaalt of je wel of niet wint. Er zijn head-to-head races, waarbij je een rivaal zo snel mogelijk moet zien in te halen. Het leukst van de alternatieve events is misschien nog wel 'Circuit Day'. Hier krijg jij, als begenadigd racer, de opdracht om tientallen langzamere weggebruikers te passeren op een dag dat het circuit is opengesteld voor recreatieve rijders.

Daarbij wil het nog weleens gebeuren dat je in aanraking komt met andere rijders. Het racen in Ride werkt lekker en voelt best realistisch aan, al is de vraag in hoeverre we daar iets over kunnen zeggen: we spelen met een PS4-controller en hebben zelf nog nooit een motor bestuurd. Maar het voelt goed, dus wij vinden het prima. Waar we ons soms wel over verbazen is het effect van botsingen. Als je iemand flink hard raakt, resulteert dat vaak wel in een mooie buiteling, maar vaker zagen we aanrakingen die toch tot valpartijen of, op zijn minst, heftige correcties hadden moeten leiden. Hier laat Ride af en toe wat steekjes vallen, al weegt het niet op tegen de fun-factor van het racen zelf.

Het racen is op zichzelf dus prima in orde. Als Ride ergens punten op verliest, dan is het waarschijnlijk op het gebied van de presentatie. De game leunt zwaar op de pracht en praal die hoort bij de motoren zelf. Liefhebbers kunnen de ruim honderd modellen uitgebreid bekijken, onderdelen wisselen, en ga zo maar door. De motoren zien er zowel op als buiten de circuits prachtig uit. Ook de manier waarop de rijders de motoren besturen ziet er goed uit. Milestone heeft natuurlijk de nodige ervaring met motorracegames en wellicht zijn de animaties van de rijders daarvan het meest duidelijke product.

Alles daarbuiten valt echter een beetje tegen. De omgevingen ogen niet overdreven inspirerend en van presentatie om de races heen is al helemaal geen sprake. Mocht je een goed resultaat rijden, dan steekt je coureur nog net wel zijn handen in de lucht, maar daar houdt het ook op voor wat de emotie betreft. Het aparte is dat Ride wel probeert extra cachet aan het geheel te geven, bijvoorbeeld door je een eigen coureur aan te laten maken. Vervolgens wordt daar echter nauwelijks meer iets mee gedaan, en dat is toch wel wat vreemd. Ook het geluid maakt weinig indruk. De motoren klinken nog wel redelijk, maar de begeleidende soundtrack is behoorlijk generiek en inspiratieloos.

Laadtijden en bugs

Ook vreemd, en een stuk storender dan al het bovenstaande: laadtijden. Je zou zeggen dat Milestone, met zijn ervaring op het gebied van motorracegames en met wat ervaring met de PlayStation 4, in staat zou moeten zijn een technisch solide product te maken. Ride laat spelers echter regelmatig lang wachten. Sommige laadschermen blijven zelfs langer dan een halve minuut in beeld, en dat wordt na een tijdje spelen gewoon heel irritant. Ride maakt daarbij bovendien nooit de indruk dat het technisch nou echt zo zwaar hoort te zijn voor je console of pc, dus dat maakt het allemaal nog eens extra vervelend. Datzelfde geldt trouwens voor een aantal bugs, die vooral op de pc voor problemen zorgen. We lazen op fora zelfs verhalen over corrupt geworden savegames, waarna spelers helemaal opnieuw moesten beginnen. Dat is natuurlijk dodelijk, voor welke game dan ook.

Milestone heeft met Ride een Gran Turismo-achtige game willen maken, maar dan met motoren in plaats van auto's. Die missie is voor een deel prima gelukt. Het spel biedt een prima collectie aan motoren, die zich heel lekker laten besturen. Bijkomend voordeel is dat de moeilijkheid van het besturen van je motor goed in te stellen is, zodat iedereen een bij zijn eigen niveau passende uitdaging kan maken. Het racen is vermakelijk en goed voor de nodige spannende duels. Het is alleen jammer dat er zo weinig banen zijn, en dat het gebrek aan presentatie om de races heen én de irritant lange laadtijden de zin om lang door te spelen een beetje onderuit halen. Dat maakt Ride niet meteen een slechte game, maar wel een game waar veel meer in had gezeten.

Pluspunten

Minpunten

Eindoordeel

Getest

Ride, PS4

Prijs bij publicatie: € 57,99

Bekijk product

Bekijk alle uitvoeringen (5)

Ride Review

Gran Turismo?

Samengevat

Pluspunten

Minpunten

Eindoordeel

Getest

Steeds snellere motoren

Beginnersfouten

Motor upgraden

Plezier verdwijnt langzaam

Beperkt aantal banen

Andere events

Audiovisueel matig

Laadtijden en bugs

Conclusie

Pluspunten

Minpunten

Eindoordeel

Getest

Inhoudsopgave

Lees meer

Reacties (48)

Sorteer op:

Weergave: