Ori and the Blind Forest Review

Prachtig en uitdagend

Ori, Naru en Sein

Samengevat

Ori and the Blind Forest valt op door zijn uiterlijk, dat mede door de prachtige, handgetekende achtergronden bijna kunstzinnig te noemen is. Die graphics worden vergezeld door een prachtige soundtrack en dat pakket is samen goed voor veel sfeer en memorabele scènes waarin de emotie voelbaar is. Het lieve, kleine wezentje Ori lijkt geknipt voor een makkelijke game voor kinderen, maar schijn bedriegt. De game blijkt een uitdagende, soms zelf flink moeilijke platformgame te zijn. Daarin werken enkele gameplayelementen soms een beetje tegen, maar uiteindelijk blijft Ori and the Blind Forest prima overeind.

Pluspunten

• Prachtige graphics
• Sfeer en emotie
• Steeds nieuwe uitdagingen
• Speelt soepel

Minpunten

• Had meer emotie in gekund
• Soms frustrerend

Eindoordeel

Getest

Ori and the Blind Forest, Xbox One

Prijs bij publicatie: € 19,99

Bekijk product

Bekijk alle uitvoeringen (2)

Nog niet zo heel lang geleden plaatsten we op Tweakers een special over downloadable games. Zeer kort daarna dook Ori and the Blind Forest op in de Marketplace van de Xbox One. Die game had daar natuurlijk prima tussen gekund, maar hij had net even pech met de timing. Desondanks gingen we toch met de sfeervolle game van Microsoft aan de slag, al was het maar om even te kijken of het wat is, en om hem eventueel in de wachtkamer te kunnen zetten voor een volgende round-up van downloadable games. Binnen twintig seconden waren we echter compleet verliefd op de stijl en de sfeer in het spel, en besloten we dat het spel over het wezentje Ori meer verdient dan een enkele pagina in een artikel dat pas veel later verschijnt.

Getest op: Xbox One
Ook verkrijgbaar voor: Windows, Xbox 360 (later)

Ori and the Blind Forest vertelt het verhaal van de 'spirit guardian' Ori, die op jonge leeftijd uit de Spirit Tree viel en in het omliggende bos terechtkwam. Daar werd hij opgevangen door het logge, maar vriendelijke wezen Naru. Wanneer zich een ramp voltrekt rond het bos komt Naru echter te overlijden en staat Ori er weer alleen voor. Als spirit guardian onttrekt Ori zijn kracht aan het licht van de Spirit Tree. Dat daar iets mis mee is, is wel duidelijk, want Ori wordt zwakker en zwakker en dreigt zelfs te overlijden. Met het laatste beetje leven dat hij in zich heeft geeft de Spirit Tree Ori nog eenmaal levenskracht. Daarmee is het kleine, witte wezentje de laatste hoop om het licht te redden van de duisternis.

Aanvankelijk lijkt dat een onmogelijke opgave. De kleine Ori weet zich omringd door een donker bos, gevuld met vijanden en diverse obstakels waarvan de meeste nog onoverbrugbaar voor hem zijn. Hulp blijkt echter niet ver weg. Al snel komt Ori een andere spirit tegen, genaamd Sein. Dit wezen ziet er uit als een vliegend, blauw balletje en vormt in het verdere spel feitelijk één personage, samen met Ori. Sein activeert met zijn specifieke krachten bepaalde krachtbronnen en kan vijanden aanvallen, terwijl Ori vooral steeds beter wordt in het doorkruisen van de 'levels'. 'Levels' tussen aanhalingstekens, want Ori and the Blind Forest kent één grote spelwereld die vanaf het eerste moment helemaal open is, afgezien van wat obstakels en blokkades die Ori later pas kan weghalen.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

Launchtrailer van Ori and the Blind Forest.

Prachtige sfeer, voelbare emotie

Op het moment dat Ori en Sein elkaar hebben gevonden, staat Ori and the Blind Forest eigenlijk op het punt van beginnen. Toch heb je op dat moment het mooiste deel van het spel misschien al gehad. De proloog, waarin het hele verhaal van Ori en Naru wordt verteld door een diepe, fantasietaal sprekende vertelstem, is een van de mooiste en sfeervolste stukjes game die we in lange tijd hebben gezien. En hoewel je op dat moment pas een paar minuten bezig bent en dus nog niet eens echt een band met de personages kunt hebben, kan het zomaar gebeuren dat je ogen wat waterig worden als Ori in slaap valt op de buik van zijn zojuist overleden vriend.

Kunstzinnig

De proloog is ook meteen een prima kans om even kennis te maken met de prachtige audiovisuele stijl van Ori and the Blind Forest. Die stijl bestaat eigenlijk uit twee delen. Op de voorgrond speelt de in 2d weergegeven gameplay zich af, een klassieke sidescrolling-vorm. Op de achtergrond is een prachtige, ogenschijnlijk handgetekende omgeving te zien, die voor elk stukje van de wereld uniek is. Niets wordt willekeurig gegenereerd, de hele wereld is uniek. Leuk om te weten en indrukwekkend, zeker omdat al die stukken allemaal even sfeervol zijn. Ori and the Blind Forest houdt er haast een kunstzinnige stijl op na.

De graphics worden op prachtige wijze ondersteund door het geluid. Dat begint dus al met de vertelstem die op de een of andere manier prima bij de stijl past, maar het vindt ook uitstekend gevolg in de soundtrack. Ori and the Blind Forest beschikt over ijzersterke muziek, die op de juiste momenten aanzwelt en op de juiste momenten perfect complementair aan de grafische stijl is, doordat er gekozen wordt voor 'kleine' muziek. De kwetsbaarheid van Ori is dan bijna tastbaar.

Emotie

Muziek helpt uiteraard ook bij het losmaken van emotie. Daarin blinkt Ori bij vlagen uit, zoals in de proloog, en wanneer Ori en Sein interactie hebben met andere personages in het verhaal, zoals de grote vijand Kuro en zijn dienaar Gumo. Zonder dat de personages in Ori and the Blind Forest een verstaanbaar woord met elkaar wisselen, is er sprake van interactie en emotie, en het maakt de betreffende scènes er alleen maar sterker door. Wel jammer is dat die emotie beperkt blijft tot deze scènes. De game slaagt erin om je in de eerste minuten dat je aan het spelen bent al kippenvel te geven, maar gebruikt die kracht in het verdere verloop te weinig. Zo wordt een van de grootste pluspunten van Ori and the Blind Forest, namelijk de sfeer en de gave om emoties los te maken bij de speler, niet volledig benut.

Uitdagende platformgame

Met de sfeer zit het in Ori and the Blind Forest dus wel goed. Hoewel we de audiovisuele presentatie van het spel zeker als belangrijke feature zouden willen classificeren, is er natuurlijk meer dan dat. Ori and the Blind Forest is namelijk ook 'gewoon' een 2d-platformgame. Sterker nog: het is zelfs een behoorlijk pittige game. Het uiterlijk van het spel is in die zin eigenlijk misleidend. Wie de lieve Ori en de speelse weergave van de wereld en de vele beesten ziet, zou een veel makkelijker, misschien wat meer op kinderen gericht spel verwachten. Makkelijk is Ori and the Blind Forest echter zeker niet. Sterker nog: op bepaalde momenten vraagt het spel behoorlijk wat geduld en vaardigheden van de speler.

Nieuwe bewegingen leren

Het begint allemaal eenvoudig genoeg. Vroeg in de game kan Ori alleen nog maar springen. Naarmate je verder komt, leert Ori echter steeds meer nieuwe bewegingen en trucs. Elke beweging heeft betrekking op bepaalde obstakels die Ori eerst niet voorbij kon, maar dan dus wel. Zo leer je bijvoorbeeld een 'double-jump' waarmee je grotere sprongen kunt maken en dus nieuwe gebieden kunt bereiken, ook op plaatsen waar Ori al eens geweest is. Die opbouw gaat vrij lang door, en maakt de gameplay langzaam steeds gecompliceerder, maar ook leuker. De hoger wordende moeilijkheidsgraad zorgt voor uitdagingen, De extra mogelijkheden die Ori krijgt, maken de gameplay sneller en spectaculairder.

Het spektakel komt voor een groot deel door Ori's meest originele beweging: Bash. Nadat de speler deze beweging heeft geleerd kan Ori vijanden en projectielen midden in de lucht gebruiken om zichzelf af te schieten, terwijl het gebruikte projectiel dan exact de tegenovergestelde richting op gaat. Zo is Bash dus bruikbaar als platformelement om Ori op bepaalde plaatsen te krijgen, maar ook als wapen, door projectielen terug te sturen naar hun afzender. Origineel en goed voor de snelheid.

Het ophogen van de moeilijkheidsgraad gaat gepaard met nieuwe bewegingen en nieuwe vijanden, maar ook het niveau van het platformen wordt steeds opgeschroefd. Ori kan op zeer creatieve manieren over, langs of onder obstakels door springen. Dat is vroeg in de game nog amper nodig, maar later moet je aardig secuur kunnen springen, wil je allerlei dodelijke elementen als prikkels en lava kunnen ontwijken. Het zijn niet eens de vijanden die zorgen voor de hoogste moeilijkheidsgraad in Ori in the Blind Forest, maar vooral de vaardigheid die van je wordt gevraagd in het navigeren in de spelwereld.

Frustratie

En dat vraagt, zoals we al zeiden, om geduld. We kwamen regelmatig stukjes tegen waar we meerdere keren dood gingen alvorens het ons lukte om datgene te doen dat we moesten doen. Meestal bleef het aantal pogingen binnen de perken, maar een enkele keer zaten we ook een uur vast op dezelfde plek, ondanks dat wel duidelijk was wat we moesten doen. Op dat moment sloeg uitdaging toch even om in frustratie. Dat soort momenten kom je af en toe tegen in Ori and the Blind Forest.

Op zich niet erg, ware het niet dat we hier toch wat aanmerkingen hebben op het design van de gameplay. Zo is tijdens deze 'ontsnappingssegmenten' lang niet altijd duidelijk wat je precies moet doen en waar je precies heen moet. Daar kom je uiteindelijk wel achter, maar de game had een stuk minder frustrerend kunnen zijn als iets duidelijker werd gemaakt wat er precies van je verwacht wordt. Daar komt bij dat wat je doorgaans kunt omschrijven als 'prachtige visuals' soms ook een keerzijde heeft. Zo verzamelt Ori allerlei orbs, die hem power, leven en ervaring opleveren. Er zijn echter ook gekleurde projectielen van vijanden die je moet ontwijken of juist moet gebruiken. De actie op het scherm maakt het regelmatig lastig te volgen, waardoor je soms een projectiel uit het oog verliest. De kleurrijke chaos op het scherm gaat op die momenten even ten koste van de gameplay.

Opletten met opslaan

Die momenten overleef je soms, met wat geluk. Vaker zal Ori echter het loodje leggen, en zul je terugkeren naar het punt waar je voor het laatst hebt opgeslagen. Dat behoeft trouwens nog wel wat uitleg. In Ori and the Blind Forest kom je een aantal vaste plaatsen tegen waar je altijd kunt opslaan, maar handmatig opslaan kan ook. Dat kost Ori twee krachtpunten. Het kan handig zijn, omdat je zo voor lastige obstakels even snel kunt opslaan. Het systeem kent echter ook zwaktes. Zo kwam het een aantal keer voor dat we opsloegen voor een lastig stukje, maar eigenlijk te weinig health hadden, waardoor we vaker dan nodig dood gingen. Terug gaan naar een eerdere save kan niet, dus werden we steeds weer neergezet op hetzelfde moeilijke punt met dezelfde veel te lege levensbalk. Deze 'loop' maakte het soms onnodig lastig.

Conclusie

Pluspunten

• Prachtige graphics
• Sfeer en emotie
• Steeds nieuwe uitdagingen
• Speelt soepel

Minpunten

• Had meer emotie in gekund
• Soms frustrerend

Eindoordeel

Getest

Ori and the Blind Forest, Xbox One

Prijs bij publicatie: € 19,99

Bekijk product

Bekijk alle uitvoeringen (2)

Ori and the Blind Forest heeft ons verrast. Niet omdat we niet aan zagen komen dat deze game de moeite waard zou zijn, maar wel om de redenen waarom het spel de moeite waard is. Dat de game er prachtig uit ziet en erg sfeervol is, zagen we wel aankomen. De mate waarin Ori emoties losmaakt én de moeilijkheidsgraad van de gameplay kwamen echter als een verrassing. Die moeilijkheidsgraad gaat soms gepaard met frustrerende stukjes die moeilijk zijn om verkeerde redenen, maar die stukjes nemen gelukkig nooit de overhand in het spel. We zouden graag wat meer 'emotievolle' scènes hebben teruggezien, maar de scènes die er wel zijn, zijn meer dan de moeite waard. Het is desondanks jammer dat de nagenoeg perfecte sfeer in het spel niet vergezeld gaat met perfecte gameplayelementen, maar Ori and the Blind Forest hoeft daar zijn status als aanrader niet direct voor in te leveren.

Reacties (71)

[leeuwtje1]

Heb hem inmiddels uitgespeeld, maar het is echt een briljante platformer. De nieuwe skills en daarbij horende betere vijanden en moeilijkere omgevingen zijn perfect uitgebalanceerd. Het is regelmatig zeer uitdagend, en heeft een pakkend verhaal, muziek en graphics.

Ik begrijp het minpunt "frustrerend" niet helemaal. Het (bij tijd en wijlen) frustrerende hoort in mijn optiek bij een goede platformer. Zolang het niet te veel wordt is het juist een teken van een gezonde uitdaging, en dat is hier ook zeker het geval. Minpunt van 'meer emotie' is verder geheel persoonlijk, ik ga daarin niet mee met de reviewer en zou daarom eerder de 4.5 ster hebben aangemerkt als score.

Puik spel!

[Reactie gewijzigd door leeuwtje1 op 23 juli 2024 07:29]

[Sydney08]

Helemaal mee eens. Als je dit spel uit de Russische store koopt betaal je er 10 euro voor en krijg je er 10 geweldige uren voor terug. Ongekend! Ik ben ondertussen al bezig met hem een 2e keer uitspelen, omdat er nog zoveel te ontdekken valt. Frustrerend is hij ook geen moment geweest, eerder uitdagend.

Voor de mensen die twijfelen; zie het als een mix tussen Super Meat Boy en Rayman Legends!

Edit: Hier de link naar instructie om hem te downloaden vanuit de Russische store: https://www.avforums.com/...aq-in-first-post.1846057/

[Reactie gewijzigd door Sydney08 op 23 juli 2024 07:29]

[Stenn]

Voor 10 euro lijkt me dit inderdaad een koopje. Hoe krijg je een spel uit de russische store gekocht dan? Ik heb hem nog steeds niet gehaald en voor 10 euro blijf ik Hollands .

[ocmerius]

Het is de 20 euro ook meer dan waard hoor, niet over nadenken, gewoon kopen.

[Paffelton]

VPN aan knallen?

[4Lph4Num3r1c]

Zojuist de procedure gevolgd. En ging perfect. voor 6,72 euro / 419 roebel (Toegegeven ik moest wel een tegoed bon van 500 roebel halen, dus ik gaf 8,02 euro uit, maar heb nog 81 roebel tegoed).

Vorig jaar kocht ik alle games in Amerika, maar Microsoft werkte destijds tegen dat je je console in een andere regio had ingesteld. Dat hoeft nu niet meer. Want dit gaat volledig buiten je console om.

[jerrixbe]

is het ook te vergelijken met Trine?

[shades]

Mmm goeie vraag
Ik ben niet zo heel handig met de controller - Trine (en Trine2) zijn nog wel prima te doen.. (en trine 3 komt er aan )

Van Giana Sisters werd ik niet vrolijk. Veel te moeilijk.. (net optijd gestopt daar xbox controllers, hoe hard je ze ook gooit, niet kunnen vliegen laat staan landen zonder brokken). Ik had Ori op de steam wishlist staan maar na het lezen van de communityforums dat het behoorlijk moeilijk is, rare manier van savegames opslaan en dat je char af en toe vast kan komen te zitten heb ik het er weer vanaf gehaald. Het ziet er allemaal wel heel mooi uit. Kan niet anders zeggen

[StGermain]

Is het constant actie of zijn er ook rustige momenten waar je even kunt verpozen en genieten van de prachtige omgeving? Misschien een beetje raar van mij maar ik stond in The Witcher II graag even rustig naar de muziek te luisteren in het bos buiten Flotsam nadat de monsters dood waren. Ik doe altijd veel langer dan aangegeven over games omdat ik de leveldesign en de details rustig en grondig wil bekijken.

[Reactie gewijzigd door StGermain op 23 juli 2024 07:29]

[leeuwtje1]

Er zijn maar 3 instanties waar je doorheen rusht, (de meest uitdagende gedeeltes van het spel), maar in het overgrote gedeelte van het spel kan je zeker even stilstaan in de omgeving!

[Laloeka]

Het spel biedt enorm veel momenten om gewoon even rond te "wandelen". Vrijwel alle gebieden in de wereld belonen je door een bepaalde pickup (meer levens, meer energie, meer ability-points, etc.), waar je jezelf later dankbaar voor zult zijn, als blijkt dat je die extra levens toch goed kunt gebruiken.

Er zitten meer dan 40 'geheime ruimtes' in het spel die niet op de kaart staan. Vrijwel allemaal bevatten ze een belangrijke pickup of geven ze je een snellere route van de een naar de andere plek. Niet direct naar de objective-marker lopen is dus zeker aan te raden

[SirJMO]

te veel moeilijkheid en het spel is frustrerend.
te weinig moeilijkheid en het spel is saai.

Zeer lastig om een goede balans te vinden voor iedereen, maar ik denk dat ze een redelijke balans hebben.

Natuurlijk schiet je jezelf in je voet als je met weinig leven opslaat, lastig stukje of niet.

[radium6969]

Het eerste wat bij me opkwam toen ik de review las was, DustForce.
Ook zo een heerlijke platformer met skills, prachtige muziek en een heerlijke setting.

Ga deze dan ook zeker even proberen!

http://dustforce.com/

[Gevurah]

Echt een fantastisch spel inderdaad. Ik vond, evenals leeuwtje, de mate van frustratie ook zeer meevallen doordat alle aspecten juist zo goed op elkaar zijn afgestemd. Als iets niet lukt ligt het aan de speler, en niet het spel. Het spel maakt het nooit op een geniepige manier uitdagend, daardoor voelt het ook goed als iets dan uiteindelijk wel lukt. Ik raad dit spel aan iedereen aan die affiniteit heeft met 2D platformers. Zeker de EUR 20,- waard.

[spokje]

Perfect omschreven idd

[Ethikka]

De pc versie heeft framerate issues jammergenoeg, wat op zich niet eens erg hoeft te zijn ware het niet dat controller-input daar ook last van heeft. Ori spelen terwijl je 2 monitoren aangesloten hebt is zo goed als onmogelijk,

[spokje]

Totaal geen last van. Misschien trekt je vid kaart qua performance het wel? Enige momentje waar ik een beetje framedrops had was tijdens the escape met dat water. Verder nooit gezien.

[_Johannn_]

Ik heb er nu een paar uurtjes opzitten op de PC, maar heb hier niets van gemerkt. Hij speelt heerlijk soepel met 2 monitoren aangesloten.

Heerlijke game verder, ook leuk dat je vrij snel een ability als dash onder de knie moet krijgen omdat je anders echt vast komt te zitten. Door een aantal keer dood te gaan en hetzelfde stuk opnieuw te proberen krijg je hem echter wel snel onder de knie. Leuke game dus, heeft ook wel iets weg van castlevania, de wereldkaart, na nieuwe abilities weer terug naar oude locaties om daar dingen op te pikken die eerste onbereikbaar waren.

Erg leuk spel

[Hot Pixel]

Yup, ik heb er ook last van. Super irritant. Ik kan AC4 perfect spelen, maar op Ori loopt de boel alsof slowmotion modus aanstaat. Wat enigszins helpt is aangeven in mijn NVIDIA control panel dat het toch echt een 3d geaccelereerde app is, zodat hij op z'n minst de videokaart gebruikt. Dan is het direct een stuk beter te doen. Echt lekker loopt hij echter alsnog niet.
Wat zonde is, want het is een fantastische game.

[secretdk]

0 problemen hier na 10 uur spelen met 2 monitors...

[markdm]

Het ziet er uit als echt een geweldig spel, heb hem al meteen aan mijn Steam verlanglijstje toegevoegd. Alleen het opslaan-systeem klinkt echt als een enorme misser, ik weet haast zeker dat ik me er echt enorm aan ga ergeren dat daar je health van naar beneden gaat. Nu maar hopen dat het in de praktijk minder erg is dan dat het klinkt.

[Me_Giant]

Je health gaat niet naar beneden van opslaan. Er zijn aparte krachtpunten die je nodig hebt om op te slaan.

Het voorbeeld in de review is een geval waarin reviewer had opgeslagen terwijl hij al weinig health had. Dit is meer een voorbeeld van mindere planning van de reviewer en heeft ook weinig te maken met het opslagsysteem. Opslaan met weinig health is een fout die je bij elk opslagsysteem zou kunnen maken.

[Reactie gewijzigd door Me_Giant op 23 juli 2024 07:29]

[Verwijderd]

Is het dan ook niet mogelijk om een level opnieuw op te starten?
Als je daadwerkelijk standaard terecht komt op een auto-save, waar je vervolgens te weinig health hebt om bijv. een boss-fight te overleven, dan zou ik dat wel als een design-flaw zien.
Ik zag de let's play en ik was eigenlijk meteen enthousiast, deze gaat zondermeer op de wish-list, voor de onvermijdelijke Steam-sales ^^

[Nibbz]

Health is overal op te picken.. ff stukje terug lopen.. paar bloemen vinden en boem Full HP (hier kwam ik achter, nadat ik ook gesaved had met 1 blokje over )

[Me_Giant]

Er is geen sprake van autosave, je gebruikt krachtpunten om zelf te kijken wanneer je opslaat, en er zijn enkele vaste plekken waar je altijd op kàn slaan. Dit wordt volgens mij in de review ook genoemd.

[spokje]

Het dwingt je een soort van rustig om te springen met je savegames. Ik zit nu op 48% completed en heb juist atlijd genoeg savemomenten. Desnoods ga je stukje terug en kill je wat enemy en heb je je balkje weer vol om te saven

[freaq]

+ Sfeer en emotie
- had meer emotie in gekund?

kan iemand me dat uitleggen?

verder ziet het er prachtig uit, en teveel emotie kan ook irritant worden imho,
gameplay komt toch als eerste dus ik kan dat niet als een minpunt zien.

ga er zeker eens rustig naar kijken

[Sjoerdje131]

We zouden graag wat meer 'emotievolle' scènes hebben teruggezien, maar de scènes die er wel zijn, zijn meer dan de moeite waard.

Denk dat ze dus bedoelen dat de emotionele onderdelen een sterk punt van de game zijn, maar dat als het aan de reviewer had gelegen er nog veel meer van dit ingestopt had kunnen worden om het een nog betere ervaring te maken

[Tweakjur]

Ja, dat. Uiteindelijk blijft het beperkt tot een paar mooie scènes. Had veel meer in gezeten. Maar dat neemt niet weg dat an sich een sterke punt is.

[Macboe]

Dit vroeg ik mij nu ook af, ziet er wel gaaf uit dit spel!

[Wisewish]

Ziet er wel heel goed uit inderdaad, beetje een duistere versie van Rayman Legends.
Die speel ik ook nog steeds met mijn zoontje.

Of deze ook geschikt is voor hem betwijfel ik maar dan zal ik hem zelf wel gewoon spelen.
Dit soort games zijn altijd een goede afwisseling met bijvoorbeeld battlefield.
Even iets anders tussendoor..

Prijs is is denk niet te hoog, en waarschijnlijk komt deze dus ooit met "games with gold".


Daar zal ik waarschijnlijk dan persoonlijk op wachten.

[Cameleon73]

Als je Rayman Legends gespeeld hebt, dan is Ori ook wel te doen. Het duistere element valt op zich wel mee; het is m.i. niet "enger" dan de duistere levels in Rayman. Er zitten wat frustrerende momenten bij (vooral als je heel precies projectielen moet bijsturen), maar het is gewoon een hele mooie platformer. Toch blijft Rayman Legends mijn absolute favoriet -- de controls voelen bij dat spel nog net ietsje preciezer aan.

[Wisewish]

Ja ik was eigenlijk het genre een beetje voorbij.

Voornamelijk omdat ik het wel gezien had na veel platformgames op veel platforms.. Van de Diana sisters tot en met Mario en alles wat erna kwam.

Maar Rayman Legends heeft me wel weer gespikkeld. De vorige Rayman delen waren ook niet echt mijn ding. Maar Legends heeft wel weer een nieuwe standaard neergezet in mijn opinie.

Ori is denk wel een goede nieuwe optie als ik helemaal klaar ben met Legends.

[Dakoina]

Inderdaad, ik had ook het idee dat het een soort van duistere Rayman Legends is, voornamelijk grafisch dan.

[JBVisual]

Het lijkt me een geweldige game (goede review trouwens).
Maar jammer dat deze niet op de PS4 verschijnt

[vali]

tja Microsoft wilt met goede exclusiefs mensen naar de pc en xbox krijgen. Als ze meer games zoals deze uitbrengen gaat dat zeker lukken. Het is lang geleden dat ik zo'n goede game heb gespeeld (zeker als je ziet wat je ervoor betaald).

[Reactie gewijzigd door vali op 23 juli 2024 07:29]

[Roytheone]

Dit is echt een fantastische game. De beste indie game die ik ooit heb gespeeld en gewoon een van de beste 2D platformers ooit. De game kan soms wat pittig zijn, maar door de super snelle respawns en de mogelijkheid om bijna overal te saven word het nooit frustrerend (een beetje zoals super meat boy, die is ook super pittig, maar nooit frustrerend).

[Verwijderd]

SMB is niet per sé frustrerend, maar ik ben wel erg blij dat de levels vaak kort zijn, en dat je het trucje wat nodig is op een gegeven moment doorhebt. Toch moet je dan alsnog een level een aantal keer aanvallen.
Juist dat het lekker moeilijk is, en dat er maar een paar (of slechts één) manier(en) zijn(is) maakt het ook een puzzel voor het hoofd en niet alleen je eigen behendigheid.
Je hebt echt wel twitch-timing nodig, en een controller is ook zeker nuttig IMHO, maar het gevoel wat je krijgt als je dan weer een level hebt uitgespeeld waar je eerst moeite mee had, doet terug denken aan de 8-bit consoles. SMB is natuurlijk wel ontworpen met het idee om belachelijk moeilijk te zijn, en is ook nauwelijks verhaal-gedreven. Geen probleem mee, elke dag een paar rondjes, en je komt toch weer verder. Wellicht niet per sé een game geschikt voor mensen met hele dure plasma-tv's en rondvliegende controllers

[Dekar]

Eindelijk weer een trailer waar ze echte ingame footage durven te laten zien. Het ziet er enorm leuk uit. Beetje in de stijl van Limbo, welke ik met veel plezier heb gespeeld, maar dan meer fast-paced. Ik ga deze dus zeker ook eens testen!

Het 'soms frustrerende' vind ik geen minpunt. Het is op die momenten dat je een spel even laat liggen, en vele dagen/weken later weer eens opstart en ineens weer lekker verder kan spelen. Dit ken ik ook vooral uit de Pokémon en Zelda reeks, of bijvoorbeeld uit Portal 2. Of je hebt het over een echt moeilijk stuk, wat bijvoorbeeld in Dark Souls of Trials HD enorm herkenbaar is. Het zijn juist dit soort punten die een game meer maken dan breken. Durf godverdomme eens een uitdagende game te maken. Eentje waarbij échte gevoelens van vreugde en enorm klamme handen, na een boss fight, het halen van een level, of zeer strakke tijd rijden, naar boven komen.

[Verwijderd]

Tegenwoordig zoek je vaker dan even de playthrough video op op Youtube dan dat het een echte puzzle is, van hoe moet dit.
Ik weet nog dat ik http://en.wikipedia.org/wiki/Blood_Omen_2 speelde en een bepaalde boss gewoon niet kon verslaan, totdat ik de juiste strategie had gevonden. Als je dan wel de juiste strategie vind, voel je jezelf echt wel even de bom. Wat dat aangaat is het voor publishers lastig; een game moet moeilijk genoeg zijn voor 'hardcore'-gamers, maar ze willen ook altijd een groter publiek trekken. Overigens was Blood Omen 2 nou niet eens heel moeilijk vergeleken met sommige spectacle-fighters van vandaag de dag, ik heb meer moeite met Sleeping Dogs bijvoorbeeld

Het is jammer dat publishers soms tegen de devs zeggen dat ze het maar makkelijker moeten maken, zodat ze een groter publiek aantrekken, maar de oorspronkelijke fans verliezen.
Sommige mensen willen meer uitdaging, andere minder. Markt-optimalisatie maakt minder goeie games voor de enthousiastelingen. Maar wel weer meer sales. Gamers minder blij, aandeelhouders daarentegen die niet geven om games...
Indie developers die niet gebonden zijn aan zulke regels kunnen gewoon lekker belachelijk moeilijke games maken (Hotline Miami, Super Meat Boy, et. alii.,)
Je zou bijna denken dat het vrije markt systeem werkt

[Piet_Piraat7]

Het is inderdaad flink uitdagend! Ik denk dat uitdaging en frustratie soms wel hand-in-hand gaan als iets moeilijk is en je doet het tien keer opnieuw dan wordt het frustrerend ja. Geweldige game!

[spokje]

Ik speel dit spel nu twee weken en het maakt imo alle beloftes waar. Soms heel moeilijk en daardoor frustrerend maar dat heeft meer met mijn skills te maken dan met het spel. Alle frustrerende momenten komen omdat ik niet goed genoeg ben met een bepaalde skill, niet vanwege fouten in de game ofzo. Dat punt van de review snap ik ook niet helemaal maargoed. Verder leuke review