Door Willem de Moor

Redacteur

Msata-ssd's: klein van stuk, groot in prestaties?

16-12-2013 • 09:30

89

Singlepage-opmaak

Msata op de desktop

Het gebruiksscenario voor de msata-drives loopt uiteen van snelle caching-ssd's voor desktops tot primaire drives voor ultrabooks of compacte pc's als de NUC. In een desktop met moederborden die van een msata-slot voorzien zijn, kunnen msata-drives een compacte booster voor de opslag vormen. De grotere capaciteiten kunnen uiteraard prima als zelfstandige bootdrive dienen.Kingston mS200

In draagbare apparaten met beperkte ruimte, zoals ultrabooks en tablets, kunnen de msata-drives als primaire drive dienen. Voor die laatste categorie zijn de nieuwste msata-drives voorzien van een nieuwe energiebesparende functie: devslp. Deze device sleep-functionaliteit moet de consumptie tijdens slapen tot ongeveer 1mW reduceren, maar tegelijk zeer snel, in ongeveer 100ms, actief worden. Devslp wordt pas vanaf Intels Haswell-generatie processors ondersteund.

Voor onze tests hebben we gebruikgemaakt van het standaard-ssd-platform dat we voor alle ssd-tests gebruiken en dat op Sandy Bridge-processors is gebaseerd. Devslp wordt dus niet ondersteund. We gebruiken ons standaard ssd-testplatform om de resultaten van de msata-drives ook met 2,5"-ssd's te kunnen vergelijken. Alleen de energiemetingen zijn, wegens de converter, niet 1-op-1 vergelijkbaar: de overige resultaten wel.

Om de msata-drives te testen hebben we gebruikgemaakt van een adapter-pcb dat de msata-ssd naar een gewone 2,5"-ssd converteert. Let wel: de energiemetingen met deze adapter gelden alleen als indicatie en onderlinge vergelijking. De msata-drives maken gebruik van een 3,3V-voeding, terwijl we hebben gemeten op de 5V-lijn die naar de adapter loopt. Het verlies van de conversie van 5V naar 3,3V door de spanningsregulator op ons adapterbordje is dus in het opgenomen vermogen meegerekend.

Voor de tests hebben we gebruikgemaakt van synthetische tests en traces, waarbij AS-SSD en Iometer synthetische prestatiecijfers opleverden en onze traces realistische scenario's simuleerden. Daarbij schreven we de drives in achtereenvolgende runs steeds voller om ook de prestaties te meten na langer gebruik, als de drives minder vrije capaciteit hebben.