Niet echt een 'good guy'
Er was een tijd dat games rond superhelden zonder verder onderzoek in de budgetbak konden worden gemikt. Het genre had een slechte naam; het leek wel alsof elke volgende game met een superheld in de hoofdrol vooral werd uitgebracht om ervoor te zorgen dat dit vooroordeel in stand werd gehouden. Batman: Arkham Asylum was een van de eerste games die dat wist te doorbreken. In het kielzog ervan verschenen diverse andere games waarvan een aantal het heel aardig heeft gedaan.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Nu waren het bij Batman vooral de gameplay en de sfeer die ervoor zorgden dat de game hoge ogen gooide. Het duistere sfeertje dat om de Dark Knight hoort te hangen was sterk aanwezig en de gameplay werkte niet alleen goed, maar bleek ook erg verslavend. Nu is het niet zo dat we elke volgende superheldengame meteen willen vergelijken met de Arkham-serie, maar er is natuurlijk wel een hoge lat gelegd. Tot nog toe wist geen enkele andere held in de buurt te komen.
Dat komt voor een deel doordat superheldengames altijd voorspelbaar zijn. De helden zitten gevangen in een 'good guy'-keurslijf wat hun gedrag, acties en het verhaal al vaststelt voordat je het spel überhaupt in je console hebt gedaan. Wat dat betreft vormt Deadpool, het hoofdpersonage van Activisions nieuwste game in het genre, een fijne uitzondering. Meer dan een standaardsuperheld is Deadpool namelijk de 'rebel without a cause' die je altijd al wilde zien. Want laten we eerlijk zijn: wat is het hebben van superkrachten nu waard als je ze nooit voor eigen gewin gebruikt?
Het leven van Deadpool, die in een grijs verleden bekendstond als Wade Wilson, laat zich vergelijken met dat van een student, maar dan zonder de studie. Het spel opent in het appartement van Deadpool, waar onze held op dat moment ligt te slapen. Binnen een paar minuten wordt zelfs de meest onwetende speler bijgebracht wat Deadpool belangrijk vindt: vrouwen, drank, geweld, vrouwen en nog meer vrouwen. Het blijkt de opmaat voor een hilarisch, maar niet al te indrukwekkend avontuur.
Humor, humor en meer humor
Deadpool wordt ruw uit zijn oase van luiheid en plat vertier gehaald als hij aan het begin staat van een door hemzelf geregisseerde videogame. Deadpool heeft, zo wil het verhaal, High Moon Studios zo ver gekregen een game rond zijn leven te ontwikkelen, en dat moet uiteraard wel op zijn manier. Het scriptje dat uiteindelijk voor de game is geschreven, draait rond de duivelse plannen van de slechterik Sinister. Toch speelt het feit dat Deadpool de hoofdrol in zijn eigen game heeft de rode draad in het spel.
'Budget cuts'
Dat leidt tot hilarische situaties. Zo gaat Deadpool in het eerste level van de game helemaal los. Dat komt hem op een virtuele berisping van de projectleider en een 'budget cut' te staan, waarna de speler het volgende level ineens aanvangt in een ouderwetse, top-down 2d 8-bit game. De zeer gepikeerde Deadpool weet dat natuurlijk snel op te lossen met zijn vrienden van High Moon: "dan doe je er gewoon maar wat geld bij!"
/i/1372945377.jpeg?f=imagenormal)
De setting komt ook naar voren via een zeer prettig overkomende stijlbreuk. Deadpool doorbreekt namelijk te pas en te onpas 'de vierde muur'. Dat houdt in dat hij zich regelmatig richt tot de speler, al dan niet in samenspraak met de twee andere stemmen die in zijn lichaam wonen. Deadpool is namelijk niet alleen een bijdehante womanizer, hij heeft ook diverse persoonlijkheden in zich. De respectievelijke stemmen daarvan bemoeien zich met alles wat hij - en de speler - doet. Kijk dus niet gek op als Deadpool en zijn twee extra stemmen het niet met je eens zijn en je op allerlei manieren belachelijk maken. Het past goed bij de game en het personage, en zorgt af en toe voor hilarische momenten.
Balans tussen humor en gameplay?
Na enkele uren spelen heb je al een aantal van die momenten meegemaakt. Deadpool, niet gehinderd door enige realiteitszin of ratio, duikt continu vol overgave in alles wat hem leuk lijkt en neemt nooit een blad voor de mond. Het lachen om Deadpool blijft, maar het is alsof je zelf ook een tweede stemmetje in je hoofd krijgt, en dat stemmetje brengt geen goed nieuws. Het vraagt je "is het eigenlijk niet zo dat alleen deze momenten met humor de game bij elkaar houden? Hoeveel is de gameplay zelf nou eigenlijk waard?"
Een legitieme vraag, maar je beantwoordt hem niet direct omdat je te druk bezig bent Deadpool door een compleet gestoorde kermisattractie heen te helpen. Zonder je druk te maken over wat je precies aan het doen bent, is het enorm vermakelijk om bezig te zijn met deze ultieme kruising tussen een goedgelovige circusclown en een onverwoestbare superheld.
Game met gebreken
Maar dan komt dat moment waarop je het spel even pauzeert, wat te drinken gaat halen, en jezelf afvraagt wat je de afgelopen uren nu eigenlijk gedaan hebt. Het antwoord? Continu hetzelfde. Gestript van zijn humor en verrassend goed werkende setting blijft er van Deadpool niet veel over. De held heeft weliswaar toegang tot legio vrij te spelen wapens, maar de realiteit is dat Deadpool zich met zijn standaardzwaarden vrij eenvoudig door het merendeel van het spel hakt. Dat kan ook met de vrij te spelen sai en hamers, maar ook die heb je nooit echt nodig.
Laat je vuurwapens maar thuis
De game nodigt de speler ook niet echt uit om al te veel gebruik te maken van de vuurwapens, temeer omdat het richtsysteem net niet lekker werkt. Er is een aantal vijanden dat je alleen met vuurwapens kunt raken, maar buiten dat kleine groepje zullen de zwaarden toch vrijwel altijd de vaste keuze blijken. Door slim om te gaan met Deadpools mogelijkheid om kleine stukjes te teleporteren is eigenlijk elke vijand kansloos tegen de supersnelle combo's van onze vrolijke held. Het effectieve resultaat is dat de gameplay van Deadpool een eentonige aangelegenheid wordt.
/i/1345543275.jpeg?f=imagenormal)
Dat komt ook door de platform-elementen in het spel. Hoewel Deadpool over het algemeen soepel speelt, blinkt het spel bepaald niet uit op de momenten dat Deadpool een weg moet vinden door de omgeving. Later in het spel krijgt Deadpool de mogelijkheid zich over grotere stukken te teleporteren, maar dat kan alleen op de momenten dat het spel het aangeeft, wat raar is. Op die momenten verandert het eentonige, maar best fijn spelende hakspel in een ongemakkelijke strijd tussen speler en game, op zoek naar wat je nu precies wel en niet mag doen. Dat je daarbij meerdere malen wat onzichtbare muren tegenkomt, helpt niet mee.
En toch speelt het lekker
Ondanks de eentonigheid en platformmoeilijkheden houdt de funfactor in Deadpool toch het hoofd boven water. Het doorlopend verzamelen van in-game credits om upgrades mee te kopen en het lekker werkende combosysteem zijn daar debet aan. Naarmate je meer upgrades vrijspeelt, krijg je ook meer mogelijkheden in die combo's. Daarbij vloeit het bloed rijkelijk en vliegen de ledematen af en toe om je oren. Die actie gaat hand in hand met de volwassen grappen die Deadpool met enige regelmaat laat horen, dus qua leeftijdseisen is het spel consequent ontwikkeld.
Al die actie wordt overigens best aardig in beeld gebracht, maar imponeren doet Deadpool geen moment. Wie goed kijkt, ziet zelfs wat flinke ouderdomstrekjes. En dan zijn de omgevingen inderdaad best wat repeterend en fantasieloos, en zijn de dertien-in-een-dozijn vormgegeven vijanden ook wat hun uiterlijk betreft niet echt uniek te noemen. Het zijn geen onderdelen die het spelplezier in de weg zitten, want je hakt er vrij snel doorheen, maar wie er op let zal er in elk geval geen meerwaarde in herkennen.
Conclusie
De grijns die Deadpool bij tijd en wijlen op je gezicht tovert houdt het spel drijvend. Deadpool is een vermakelijke game met de nodige gebreken. Op gameplaygebied doet het spel nauwelijks iets dat je niet al eerder en al beter hebt gezien, maar het gestoorde Deadpool-sausje houdt het geheel aardig bij elkaar. Dat maakt dat je de game zonder al teveel moeite zult uitspelen, en met een beetje geluk zul je dan best tevreden terugkijken op een vermakelijke, humorvolle game. Maar ook dan is het besef dat de game verder weinig om het lijf heeft duidelijk aanwezig. We lopen weg met het personage Deadpool zelf en zouden de game heel graag een veel hogere score willen geven, maar daarvoor is het spel als geheel gewoon niet goed genoeg.
Pluspunten
+ Deadpools humor maakt de game de moeite waard
+ Setting sluit aan op personage
+ Speelt soepel, fijne combo's
Minpunten
- Te repetitief
- Schieten werkt niet lekker
- Omgevingen ogen soms ongeïnspireerd
- Platform-elementen onderbreken soepelheid
Cijfer: 6
Titel |
Deadpool |
 |
Platform |
PC, Xbox 360, PlayStation 3 |
Ontwikkelaar |
High Moon Studios |
Uitgever |
Activision |
Releasedatum |
Inmiddels verschenen |