Previews hebben niet altijd gelijk
Een verademing, zo kunnen we onze speelsessies met Grid 2 wel omschrijven. Bij de verschillende voorproefjes die we van Codemasters' nieuwste racegame kregen, voelde de game heerlijk aan. Een echte racegame, niet simpelweg een optocht van mooi vormgegeven auto's. Alle zaken om de gameplay heen, zoals de verhalende singleplayer en de op RaceNet steunende multiplayer, klonken goed. Wat ons betreft moest het raar lopen, wilde Grid 2 niet bij voorbaat een van dé racegames van dit jaar worden.
Getest op: PlayStation 3
Ook verkrijgbaar voor: pc, Xbox 360
Tja, het leven kent vreemde wendingen, en dat geldt soms ook voor games in ontwikkeling. We zijn inmiddels een paar weken verder. De volledige versie ligt al sinds vorige week in de winkels en ook wij hebben de game dus uitgebreid kunnen spelen. We moeten concluderen dat we ons enthousiasme de afgelopen week stukje bij beetje wat zijn kwijtgeraakt. Er is geen enkel punt waarop Grid 2 volledig op zijn muil gaat, maar er zijn wel diverse onderelen die net niet zijn zoals ze zouden moeten zijn of hadden kunnen zijn, en dat telt uiteindelijk wel door.
Het meest in het oog springende aspect daarbij is de multiplayer. We verdedigden die modus nota bene een week geleden nog op Twitter tegenover een andere reviewer. Met een paar vermakelijke races achter onze kiezen zagen we niet in waarom er zoveel kritiek was op die modus. Welnu: onze potjes bleken toevalstreffers. Vorig weekend had twee dagen vol online raceplezier moeten bieden, maar dat pakte op de PlayStation 3 heel anders uit. Grid 2 bleek ineens te grossieren in problemen: krakkemikkige matchmaking, veel verloren connecties en verschillende rariteiten bij het racen.
Het lastige met een multiplatform-review is dat we nooit met zekerheid kunnen zeggen in hoeverre onze spelervaring representatief is voor de versie op andere platformen. Het zou immers niet de eerste keer zijn dat de PlayStation 3 kampt met heftigere verbindingsproblemen dan de Xbox 360 of de pc. Helaas: dit keer hadden we niet de kans die andere versies te testen, dus die kanttekening plaatsen we er bij voorbaat graag bij.
Singleplayer: eigen racekampioenschap opbouwen
Die verschillen spelen uiteraard niet mee als het om de inhoud van het spel gaat, en voor ons begon dat met de singleplayer ervan. Zoals bekend, heeft Codemasters Grid 2 voorzien van een verhaallijn. De speler is een jonge coureur die door de steenrijke Patrick Callaghan naar voren wordt geschoven als het gezicht van een nieuw autosportkampioenschap, de World Series of Racing. De taak die daar bij hoort is ervoor te zorgen dat de 'WSR' populair wordt en dat de beste coureurs ter wereld erin mee gaan rijden.
Coureurs verzamelen
Die coureurs mag je dus gaan opzoeken en verslaan op hun terrein. Grid 2 begint in de Verenigde Staten, en neemt de speler daarna mee naar Europa en Azië. In elk van die continenten zijn meerdere fictieve coureurs te vinden die je moet verslaan. Je verdient zo niet alleen het respect van al die racers, maar wint er ook fans mee. Het vrijspelen van nieuwe races en auto's is daarmee verbonden, dus het is zaak continu meer fans te verzamelen. Om je een idee te geven: tegen de tijd dat de finale van het spel begint, zit je dik over de tien miljoen fans. Gelukkig komen ze er in het vierde seizoen ook met honderdduizenden tegelijk bij.
/i/1367226489.jpeg?f=imagenormal)
Gaandeweg worden de toeschouwersaantallen dus groter, maar de auto's worden ook sneller. Dat heeft een voor- en een nadeel. Het voordeel is dat je vanaf seizoen drie, nog voordat je in écht snelle auto's stapt, weinig nieuwe tracks meer zult zien. De banen zijn bekend en dat helpt als er in seizoen vier met echt snelle racemonsters wordt gereden. Het nadeel is daarmee eigenlijk ook genoemd: het duurt tot seizoen vier voor je met echt snelle auto's aan de gang mag, en dat is laat. Door games als Need for Speed: Most Wanted, waarin je binnen een minuut een pijlsnelle auto kunt vinden, zijn we wat verwend geraakt. Je best doen voor goede auto's is geen probleem, maar je bent in Grid 2 al snel twee goede dagen aan het gamen voor je zo ver bent, en dat is aan de lange kant.
Drift of slide?
In de verschillende contintenten kom je een aantal standaadraces tegen, maar ook wat nieuwe events. Zo krijg je in Europa te maken met eliminatieraces waarbij de coureur op de laatste plaats steeds afvalt, en in Japan speelt, zoals de racegame-traditie het voorschrijft, driften een grote rol. De puristen onder ons zullen hier trouwens nog wel een opmerking bij plaatsen. Er is namelijk een verschil tussen een 'powerslide' en een 'drift'. Driften deed je in Dirt: Showdown met de auto van Ken Block. In Grid 2 blijft het beperkt tot powerslides. Voor de gameplay maakt dat maar tot op zekere hoogte wat uit, maar het is niet hetzelfde.
/i/1370548249.jpeg?f=imagenormal)
De aanwezigheid van de per continent unieke events zorgt voor wat afwisseling, die je ook zelf nog kunt aanbrengen door af en toe een Vehicle Challenge of een Promo Event te rijden. Grid 2 laat je regelmatig een nieuwe auto uitkiezen. De auto die je bij zo'n keuze dan niet kiest kun je alsnog verdienen, via een speciale uitdaging waarin je moet voldoen aan een tijdslimiet op een van de banen van Grid 2. De Promo Events leveren geen auto's maar fans op. Het aanbod bestaat uit uithoudingsraces - die in de praktijk vijf of zes minuten duren - en inhaalraces waarbij zoveel mogelijk langzame weggebruikers moeten worden ingehaald. Leuk om af en toe tussendoor te doen.
Onoverwinnelijk?
Het mag vanzelf spreken dat de races, naar mate je verder komt, steeds moeilijker worden. Dat leidt in het vierde seizoen af en toe tot wat vreemde situaties. De AI rijdt dan namelijk flink door en de speler start elke race ergens in het midden van de startopstelling, of zelfs achterin. De achterstand die dat oplevert is dan niet altijd meer goed te maken. Dat is misschien realistisch, ja. Maar in een systeem waarin je niet de kans hebt zelf een kwalificatie te rijden, en dus geen invloed hebt op je startpositie, is het niet echt leuk om op die manier 'veroordeeld' te worden tot een schier kansloze missie.
Echte racegame
Het aparte van Grid 2 is dat die rariteit eigenlijk heel dicht bij een van de grootste pluspunten ligt. Grid 2 is namelijk een echte racegame waarin de nadruk ligt op racen, en niet op hoeveel polygonen er in de auto's zijn verwerkt. De algemene rijstijl in het spel sluit daar goed op aan. Codemasters heeft gekozen voor een stijl die het midden houdt tussen realisme en arcade. Dat is zowel een gewaagde als een veilige keuze. Veilig, want Codemasters wil fans van beide genres aan boord houden, maar ook gewaagd, want het risico bestaat dat zowel arcade- als realismefans uiteindelijk geen interesse hebben.
Realisme en arcade
Toch blijkt de mix in de gameplay goed te werken. Het is lastig om precies aan te wijzen waar de realisme- en waar de arcade-invloeden zitten, maar bekijk het zo: wie goede lijnen rijdt, zal over het algemeen succesvol zijn. Iemand die diezelfde bochten met een flinke powerslide neemt, zal niet per definitie veel langzamer zijn. In het echt wel, maar in Grid 2 niet. Toch zal die coureur op moeten passen, want Grid 2 beschikt over een volledig schademodel, waarvan je de gevolgen ook voelt in de prestaties en het rijgedrag van de auto.
/i/1367226491.jpeg?f=imagenormal)
Het geheel levert spannende races op, en dan duikt het punt op waar we het net over hadden. Het mooiste element is de grens van 'wel te doen' en 'niet te doen'. Als je een ogenschijnlijk onmogelijk groot gat nog dicht krijgt en weet te winnen, geeft dat het beste gevoel dat een racegame kan bieden. Zodra de game over die lijn gaat, en je tot de conclusie komt dat je voor de startlijn eigenlijk al kansloos was, is dat meteen de grootste deceptie.
Overigens kun je over dit punt natuurlijk discussiëren, want zoiets hangt ook samen met de kwaliteiten van de speler. Wij hebben zeker een aantal races verloren omdat we het zelf simpelweg verprutsten. Even rondkijken op de officiële forums van Codemasters leert echter dat veel gamers klagen over dit aparte verschijnsel. Toch was het allemaal geen probleem geweest als de negatieve kant van Grid 2 zich had beperkt tot dit ongewenste fenomeen. Maar dat doet hij niet.
Multiplayer: ups en downs
In de singleplayer valt het allemaal nog wel mee. We kregen te maken met het vreemde verschijnsel dat we een race wonnen maar in de uitslag als tweede werden gemeld, en de PlayStation 3 besloot een keer vast te slaan toen we nét een uitmuntend gereden Promo-event hadden afgesloten. Mits zulke dingen niet te vaak gebeuren, is dat nog wel te accepteren. Let wel: 'te accepteren.' Netjes is het natuurlijk zeker niet.
Technische problemen
In de multiplayer-modus ging het helaas op een vervelendere manier mis. Of het nu aan het PlayStation Netwerk of aan de servers van de game zelf lag: op de momenten dat wij probeerden de multiplayer-modi te spelen viel er geen land met het spel te bezeilen. Het duurde lang voordat we überhaupt in een werkend potje kwamen, en als het uiteindelijk lukte werd nog tijdens het laden van de race de verbinding regelmatig verbroken. Technische problemen maakten het spelen vaak onmogelijk.
/i/1370548250.jpeg?f=imagenormal)
Op de momenten dat het wel lukte, konden we in elk geval racen, en kregen we de kans om te zien hoe de online spelmodi van Grid 2 in elkaar zitten. Ook daar hebben we wat bedenkingen bij. Het is bijvoorbeeld zo dat je je online wagenpark - je offline en online voortgang staan volledig los van elkaar - kunt upgraden. Als alle deelnemers aan een potje dezelfde auto kiezen, mogen de spelers die deze auto van upgrades hebben voorzien diezelfde wagen ook gewoon gebruiken. Als speler met een normale versie zie je dat niet van tevoren. Je weet het pas op het moment dat je al bij de start ineens helemaal zoek gereden wordt.
Weinig mensen online
Dat vergalt het plezier aan het begin van je online carrière een beetje. Het helpt niet mee dat relatief weinig PS3-spelers online zijn, waardoor je in elke potje tegenstanders met een veel hoger level tegenkomt. Gelukkig spelen zulke dingen minder ingrijpend in de overige online spelmodi, en die komen dan ook veel beter uit de verf.
/i/1367226483.jpeg?f=imagenormal)
De Global Challenges spreken redelijk voor zich. Codemasters schrijft via RaceNet steeds nieuwe uitdagingen uit, en gamers kunnen elkaar dan op leaderboars bevechten om de hoogste score of de snelste tijd. Zo'n systeem kun je in Grid 2 echter ook op een wat persoonlijker manier beleven, middels het Rivals-systeem. Daar hebben we het in de preview vorige maand ook al over gehad. Het komt er op neer dat RaceNet je aan een of meer rivalen kan koppelen, en met die spelers strijd je dan een week lang op een aantal banen. Wie na een week de beste tijden en scores heeft, wint. Spanning verzekerd, zeker als het de laatste dag van een week is en een van je beste vrienden je rivaal op de baan is.
Band met AI-coureurs
Het systeem met rivalen zit trouwens ook lichtjes in de singleplayer. Op elk continent wijst het spel een aantal AI-coureurs aan die jouw voornaamste rivalen zijn. Dat zijn ook de racers die zich bij het World Series of Racing-kampioenschap voegen als je ze in hun eigen races hebt verslagen. Het leuke van dit systeem is dat je die namen langzaam steeds beter leert kennen en op die manier een band met deze AI-spelers opbouwt.
Audiovisueel: een kwestie van kiezen?
Dankzij de aanwezigheid van het Rivals-systeem is de online modus van Grid 2 nog van enige toegevoegde waarde, maar het blijft een verhaal met twee kanten. Datzelfde geldt voor de audiovusuele aspecten van het spel. In de preview schreven we onlangs dat we niet onder de indruk waren van hoe de steden in het spel ogen. Dat blijft zo, als het gaat om de skyline van Chicago en Dubai.
Toeristje spelen
Kijken we echter naar Parijs of Barcelona, dan ziet de wereld er ineens heel anders uit. Zeker als je langs de oevers van de Seìne rijdt, verandert Grid 2 af en toe van een racegame in een sightseeing-toertje op hoge snelheid. Op die momenten zijn we blij met de aanwezigheid van de stratencircuits, al blijft het jammer dat er zo weinig echte circuits in Grid 2 zitten. We kunnen er compleet naast zitten, maar we stellen ons zo voor dat gamers die op Grid 2 zaten te wachten voor een deel ook fan waren van de oude Race Driver-serie, en die games waren echte 'circuitracers'. Dat die identiteit in de loop der jaren verloren is gegaan, is zonde.
/i/1367226500.jpeg?f=imagenormal)
Maar goed: het levert dus wel mooie plaatjes op in een aantal van de stratencircuits. De rest van de grafische kracht is dan naar de auto's gegaan, maar niet zozeer naar de modellen van de auto's. Die zien er goed uit, maar het schademodel is interessanter. Je kunt de wagens in Grid 2 helemaal naar de vaantjes rijden. Typisch zoiets dat je toch even checkt door een keer loeihard in een muur te parkeren. In hoeverre dat schademodel volledig accuraat en dynamisch is, kun je je bij de meeste games wel afvragen. Binnen de korste tijd na de release van een racegame verschijnen er steeds filmpjes op YouTube waarin gamers laten zien hoe de schade heel onrealistisch op de auto's verschijnt. We willen niet beweren dat Grid 2 dit allemaal perfect doet, maar al spelend ziet het er allemaal geloofwaardig en spectaculair uit, zeker als je auto gelanceerd wordt en een paar keer over de kop slaat.
Geen camera in de auto
Nu we het toch hebben over dingen die je altijd wel even bekijkt in een racegame: laten we het even hebben over de 'cockpit view', oftewel: de camerapositie waarbij je een stuur ziet en dus zelf op de plaats van de bestuurder zit. Dat camerastandpunt zit niet in Grid 2, en dat is eeuwig zonde! De officiële verklaring van Codemasters is dat op die manier rekenkracht wordt uitgespaard die gebruikt is voor de auto's zelf, en dat maar vijf procent van de gamers echt speelt met die camera. Ten eerste: misschien spelen weinig mensen zo, maar iedereen kijkt toch altijd wel even hoe de binnenkant van zijn nieuwe auto eruitziet? En daarbij: waar is die rekenkracht dan naartoe gegaan? Grid 2 ziet er goed uit, maar niet beter dan een aantal andere games die wél een camera in de auto hebben.
Ook het geluid ontspringt de dans der gemiste kansen niet. De teksten die de engineer en meneer Callaghan naar je toe slingeren zijn behoorlijk generiek en soms zelfs niet kloppend met wat er in de race gebeurt. Daarnaast klinken de auto's ook behoorlijk hetzelfde. Natuurlijk klinkt een Mustang anders dan een Touring Car, maar we kunnen ons niet aan de indruk onttrekken dat die verschillen groter hadden moeten zijn. Ook verandert de klank van de motor nauwelijks wanneer je de camera voor of achter de auto hangt. Een licht verschil in hoogte en volume, dat is alles.
Conclusie
Zo valt er al met al best veel aan te merken op Grid 2. Toch komt de game geen moment in de buurt van een onvoldoende. Dat dankt het spel aan het feit dat de game lekker speelt. De tekortkomingen zijn er, maar staan lang niet allemaal het spelplezier in de weg. Het verhaaltje wordt daardoor eigenlijk omgedraaid: je kunt je afvragen hoeveel beter Grid 2 was geweest als Codemasters net iets zorgvuldiger was geweest en als er her en der net wat andere keuzes waren gemaakt: een anderhalf punt hogere score zou dan niet ondenkbaar zijn geweest, want de gameplay is er fijn genoeg voor. Helaas is dat niet de realiteit. Grid 2 gaat de boeken in als een bovengemiddelde racegame, maar zeker niet als topper.
Pluspunten
+ Competitief racen
+ Rijdt soepel
+ Variatie in singleplayer
+ Band met AI-tegenstanders
+ Global Challenges en Rivals
Minpunten
- Problemen met multiplayer
- Oneerlijke concurrentie in single- en multiplayer
- Geen camera in de auto
- Geluid van auto's te generiek
Cijfer: 7,5
Titel |
Grid 2 |
 |
Platform |
PC, Xbox 360, PlayStation 3 |
Ontwikkelaar |
Codemasters |
Uitgever |
Codemasters (Distributie: Namco Bandai Partners) |
Releasedatum |
Inmiddels verschenen |