Inleiding
Inleiding
Ongeveer vier maanden terug waren we in Milaan om de introductie van de PadFone 2 bij te wonen. Deze bleek een grote verbetering ten opzichte van het eerste model en toen hadden we goede hoop dat hij ook in Nederland zou uitkomen. Dat is in de afgelopen maanden niet gebeurd, al heeft Asus wel aangegeven nog steeds van plan te zijn om hem op de Nederlandse markt te brengen. Terwijl Asus in Nederland druk in overleg was met de verschillende telco's, werkten de technici van de fabrikant in Taiwan alweer hard aan een nieuwe PadFone: de Infinity.
Asus kondigde deze nieuwe versie op het Mobile World Congress in Barcelona aan. De Infinity zal de PadFone 2 niet vervangen, maar moet gezien worden als het luxere model in de line-up. Het design en de specificaties zijn daar dan ook naar. De telefoon is een van de eerste met Qualcomms nieuwe Snapdragon 600-quadcore-soc, heeft 2GB werkgeheugen en een strakke aluminium behuizing. Ook de PadFone Station, het tabletomhulsel waar de PadFone ingestoken kan worden, kreeg een upgrade en heeft nu een beter scherm.
Op papier kan de PadFone zich nu meten met het beste wat de concurrentie te bieden heeft. Of het toestel in de praktijk ook zo goed is, hebben we onderzocht.
Mooie behuizing en indrukwekkend scherm
De eerste twee PadFones leken uiterlijk sterk op elkaar. De achterzijdes waren gemaakt van bruin plastic met een geribbelde textuur van concentrische cirkels, vergelijkbaar met het design van Asus' Zenbook-notebooks en Transformer-tablets. Voor de Infinity heeft Asus het ontwerp compleet aangepast. De nieuwste PadFone-telg heeft namelijk een achterkant die volledig van geborsteld aluminium gemaakt is. Normaal zijn we bij aluminium behuizingen gewend dat er boven- of onderaan een kleine plastic strip zit om te voorkomen dat de verschillende antennes voor wifi en 3g geblokkeerd worden. Bij de PadFone Infinity heeft Asus dit opgelost door de antennes als kleine lijntjes in het aluminium te verwerken. HTC heeft hetzelfde gedaan bij zijn nieuwe One-smartphone.
:fill(white)/i/1361888727.jpeg?f=thumb)
Hoewel we de eerste PadFones niet lelijk zouden noemen, heeft Asus met de Infinity een grote stap vooruit gezet. Niet alleen is het toestel mooi en goed in elkaar gezet, het is ook erg licht. Hoewel Asus een relatieve nieuwkomer op de smartphonemarkt is, valt dat aan de Infinity niet te zien en op het vlak van ontwerp en bouwkwaliteit kan de Infinity zich prima meten met de concurrentie. De voorkant is overigens volledig zwart; wellicht kan het bedrijf daar nog iets aan doen.
Aan de rechterzijde zitten de aan-uitknop, een grote knop waarmee het volume geregeld kan worden en een speaker. Links zit de tray waar de nano-simkaart ingeschoven moet worden. Onderop zit nog een micro-usb-aansluiting, die gebruikt wordt voor laden, voor de verbinding met de Station en natuurlijk om de telefoon op een computer aan te sluiten. De poort ondersteunt usb-host, waardoor het mogelijk moet zijn om randapparatuur aan de smartphone te koppelen.
De behuizing is redelijk fors, deels natuurlijk omdat het scherm een diagonaal van 5" heeft, maar de Infinity is ook net even wat groter dan andere 5"-telefoons. Hij is breder en langer dan de HTC One en de Xperia Z. Asus' keuze voor fysieke knoppen helpt daar natuurlijk niet bij. Google gebruikt bij zijn eigen telefoon virtuele knoppen op het scherm, waardoor er minder ruimte onder het scherm hoeft te zitten. Sony doet dit ook, terwijl HTC net als Asus fysieke knoppen gebruikt.
Indrukwekkend scherm
Bij de aankondiging van de PadFone 2 vermeldde Asus trots dat het 4,7"-scherm gebruikmaakt van igzo, of indium-gallium-zinkoxide, dat elektriciteit beter geleidt dan het normaal gebruikte silicium. De transistors van het lcd kunnen zo kleiner gemaakt worden en blokkeren daardoor minder licht. Een gevolg is dat meer licht van de backlight de pixels bereikt. Bij het nieuwe 5"-scherm was igzo vanwege de resolutie van 1920x1080 pixels zeker welkom geweest, maar een verwijzing naar die techniek was in geen velden of wegen te bekennen.
Het zou goed kunnen dat de Infinity geen igzo-scherm heeft, want de maximale helderheid van 400 nits van de Infinity is 150 nits lager dan die van de PadFone 2. Absoluut gezien is 400 nits alsnog een flinke bak licht en in vergelijking met andere smartphoneschermen ook zeker niet slecht.
De kijkhoeken en de kleurreproductie zijn indrukwekkend, voor zover je dat kunt zien in een slecht verlichte ruimte. Met het blote oog konden we in ieder geval zien dat de kijkhoeken beter zijn dan die van de Xperia Z. Of de beeldkwaliteit van Asus' paradepaardje net zo goed zal zijn als die van HTC's komende One-smartphone, durven we niet te zeggen. Het slcd3-paneel dat HTC gebruikt, staat bekend als een van de beste in zijn soort, dus we zijn benieuwd naar de uitkomsten als we beide telefoons op de redactie kunnen testen.
Krachtige hardware: nieuwe Snapdragon 600
De PadFone 2 bevat Qualcomms Snapdragon S4 Pro: een quadcore-soc met vier Krait-cores en een Adreno 320-gpu. Voor de Infinity heeft Asus de opvolger van deze chip ingezet: de Snapdragon S600. Deze kan in vergelijking met de S4 Pro meer instructies per kloktik verwerken en draait daarbij op een iets hogere kloksnelheid. Qualcomms socs hebben wifi- en bluetooth-controllers ingebouwd, en de versie in de 600 ondersteunt de nieuwe wifi-standaard 802.11ac. Waarschijnlijk zijn er nog weinig mensen met een ac-compatible-router, maar het is in ieder geval goed nieuws dat de PadFone Infinity op dit vlak toekomstvast is.
Omdat het op de stand van Asus redelijk rustig was, hadden we de tijd om enkele benchmarks te draaien.
We zijn fan van CFBench omdat de test zich puur richt op de prestaties van de soc, en geen randzaken als gpu-snelheid en sd-kaart-snelheid in de eindscore meeneemt. CFBench test de prestaties van de soc op twee manieren: één keer met native code en één keer met Java-code, die via Androids Dalvik VM wordt gedraaid. Applicaties die veel rekenkracht nodig hebben, zoals games, zijn vaak geschreven in native code, terwijl de meeste apps in Java geschreven zijn.
In de Native-test scoort de Infinity bijna 28.000 punten. Daarmee is hij de snelste smartphone die we tot nu toe getest hebben, al is het verschil met de andere scores in de lijst niet bijzonder groot.
Als we naar de Java-score kijken, zien we een ander beeld. Hij neemt hier een voorsprong op de Xperia Z en telefoons met een soc van de vorige generatie worden op ruime achterstand gezet. Dit duidt erop dat Asus of chipfabrikant Qualcomm zelf de Dalvik VM goed geoptimaliseerd heeft voor de nieuwe Snapdragon.
We zagen ook kans om GLBenchmark te draaien, een test die zich volledig richt op de prestaties van de gpu. Hierin presteert de Snapdragon 600 ondermaats, we hadden eigenlijk verwacht dat hij bovenaan zou eindigen. Waar dit aan ligt is moeilijk te zeggen. Misschien bevat de bètasoftware op het toestel oude drivers die nog niet geoptimaliseerd zijn. Een andere mogelijkheid is dat de chip aggressief terugklokt om te voorkomen dat de telefoon te warm wordt.
Niet alleen in CFBench is de Infinity snel, ook bij normaal gebruik is het toestel erg rap. We hebben geprobeerd om opzettelijk wat horten en stoten te veroorzaken door op hoog tempo apps te starten, door lijsten te scrollen en tussen openstaande apps te wisselen, maar dit lukte simpelweg niet. Ook de prestaties van de browser waren dik in orde.
PadFone Station: bescheiden vooruitgang
Het ontwerpteam van Asus heeft duidelijk de meeste tijd gestoken in de behuizing van de PadFone; de Station ziet er namelijk nagenoeg hetzelfde uit als die van de PadFone 2. De gleuf aan de achterzijde waar de telefoon in geschoven moet worden, is natuurlijk wat groter gemaakt, maar verder konden we maar weinig verschillen ontdekken. De behuizing loopt vanaf de dikke bult in het midden dus nog steeds taps toe naar de uiteinden, waardoor je eigenlijk niet door hebt dat je een tablet gebruikt waarin een telefoon is gedocked.
Omdat de telefoon iets zwaarder is dan zijn voorganger, weegt het geheel nu 671 gram en dat is veel voor een 10,1"-tablet. Dat geldt zeker in vergelijking met Sony's nieuwe Tablet Z, die het bedrijf op het MWC aankondigde; die weegt slechts 496 gram. Het gewichtsverschil van 175 gram merk je zeker, maar ook in verhouding met andere tablets, die misschien niet zo licht zijn als de Tablet Z, voelt de PadFone Station fors aan. Het is nog steeds een grote verbetering ten opzichte van de eerste PadFone - die woog 850 gram - maar het concept van de PadFone heeft duidelijk negatieve consequenties voor het gewicht.
:fill(white)/i/1361888730.jpeg?f=thumb)
Niet alleen de PadFone Infinity heeft een resolutiebump gehad, ook de Station heeft een hogere resolutie dan zijn voorganger: 1920x1200 pixels. Dat was ook wel nodig; als Asus nu nog een tablet uitgebracht had met een resolutie van 1280x800 beeldpunten, zou het erg achterlopen. Ten opzichte van de oudere PadFone Station steeg het aantal pixels per inch daarom van 149 naar 224 en dat is te zien; tekst is een stuk fijner om te lezen op het nieuwe scherm.
Afgezien van de resolutie is het scherm van de Station niet bijzonder. Het ips-paneel biedt goede kijkhoeken en ook de helderheid is goed. Op het gebied van kleurreproductie en contrast kon het scherm echter geen indruk maken. We houden hierbij wel een slag om de arm, want we weten uit ervaring dat lichtomstandigheden sterk van invloed kunnen zijn op de waargenomen beeldkwaliteit.
Kleine apps
In navolging van Samsung en Sony heeft ook Asus kleine apps aan Android toegevoegd. Via een knop linksonder in het scherm kan een menu opgeroepen worden waarin kleine apps staan, zoals een kleine kalender of een rekenmachine. Dit is alleen beschikbaar als de PadFone in het dock zit, op de smartphone is de optie niet zichtbaar.
Software en camera
De demomodellen van de PadFone Infinity draaiden Android 4.1.2 en Asus wil de telefoon naar eigen zeggen met Android 4.2 in de winkels leggen. Het lijkt erop dat Asus een poging doet om zijn toestellen sneller van nieuwe Android-versies te voorzien, want de PadFone 2 draaide nog Android 4.0.4 bij zijn introductie, een versie die toen maar liefst een jaar oud was. Android 4.1 bevat enkele vernieuwingen onder de motorkap die de interface vloeiender laat draaien en daar heeft de PadFone Infinity dus profijt van.
Asus heeft het besturingssysteem visueel enigszins aangepast en ook onder de motorkap zijn natuurlijk veranderingen doorgevoerd die de koppeling met de PadFone Station mogelijk maken. Net als Sony en Samsung heeft de skin van Asus snelkoppelingen in de notificatiebalk en daarnaast wordt een boel extra apps meegeleverd. De opvallendste was er een waarmee gebruikers zelf de kleurtemperatuur van hun scherm kunnen instellen. Vind je dus dat Asus het scherm in de fabriek wat te koel gekalibreerd heeft, dan kun je het eenvoudig een tintje warmer zetten.
:fill(white)/i/1361886373.jpeg?f=thumb)
Niet alle functies zijn even handig. Standaard is een soort widget geactiveerd die zich tegen de rand van het scherm nestelt en gebruikt kan worden om stukken tekst in een webpagina te vertalen. Daarvoor moet je eerst de widget aantikken en dan met een soort virtuele marker een stuk tekst selecteren, waarna de tekst in een pop-up vertaald wordt weergegeven. De functionaliteit is handig, maar omdat de widget constant in beeld staat, en in de weg zit bij het uitvoeren van swipes en andere handelingen, hadden we hem al snel gedeactiveerd.
Camera
/i/1361886602.jpeg?f=imagenormal)
De Infinity is uitgerust met een 13-megapixelcamera, met daarvoor een f/2.0-lens. De software was merkbaar trager dan bij de PadFone 2. Daar ging het maken van een foto bijna zonder vertraging, maar bij de Infinity duurt het langer en daarbovenop heeft Asus een sluiteranimatie toegevoegd. Hopelijk kan Asus dat nog verbeteren in de uiteindelijke firmware.
Beurzen zijn verre van goede plekken om beeldkwaliteit te testen, vanwege het overmatig gebruik van spotjes en de wisselende kleurtemperaturen van deze lampen. Toch hebben we een paar kiekjes geschoten met de Infinity, puur voor het idee.
Tot slot
We sloten onze hands-on van de PadFone 2 af met het advies aan Asus om de telefoon ook los van de tablet uit te brengen. Dat heeft de fabrikant niet gedaan en ook de PadFone Infinity wordt alleen als bundel aangeboden. Voor een 64GB-variant van de telefoon moet, samen met de tablet, 999 euro betaald worden. Dat is een heleboel geld. Het is weliswaar minder dan de aanschafprijs van een 5"-smartphone en een moderne tablet met een resolutie van 1920x1200 pixels, maar in die situatie beschik je wel over twee apparaten die los van elkaar kunnen werken. De PadFone zal altijd een compromis blijven.
Asus heeft namelijk met de PadFone 2 al bewezen dat het goede smartphones kan maken en met de PadFone Infinity doet het er nog een schepje bovenop. Deze telefoon verdient het om de strijd aan te gaan met de Samsung Galaxy's, HTC Ones en Apple iPhones van deze wereld, maar zal dat waarschijnlijk nooit kunnen doen omdat Asus erop staat dat mensen de tablet erbij kopen. Het mogelijke succes van de PadFone wordt nu voortijdig de kop ingedrukt door Asus' nadruk op de koppelverkoop met de Station en dat is eeuwig zonde.