Inleiding
Het Franse Archos timmert al flink wat jaren aan de weg en verwierf faam met een uitgebreid assortiment mediaspelers. In het begin ging dat vooral om mp3-spelers, maar al snel volgden spelers die ook met video overweg konden. Langzaam maakte het bedrijf de overstap naar de tabletmarkt. Aanvankelijk door zijn mediaspelers beetje bij beetje met internetfunctionaliteit uit te rusten, maar een aantal jaar geleden begon het bedrijf volwaardige tablets uit te brengen. Het aanbod was groot en gebruikers konden kiezen tussen modellen met Googles Android-besturingssysteem en modellen met Microsoft Windows.
Archos heeft altijd sterk op de prijs gelet en staat daarom bekend als een budgetmerk. Dat had zijn weerslag op de bouwkwaliteit, snelheid van de hardware en de gebruikte software. De Android-mediaspelers van het apparaat draaiden bijvoorbeeld tot nu toe op een verouderde versie van het besturingssysteem.
Daar komt met de G9-lijn een einde aan. Archos gebruikt nu Android Honeycomb, de versie die voor tablets gemaakt is, en bouwt een moderne dualcorechip in. Toch houdt het bedrijf vast aan zijn scherpe prijsstelling; de prijzen van de G9-lijn lopen van 225 tot 349 euro, waarmee Archos flink goedkoper is dan de concurrentie. Het bedrijf is van mening dat veel tablets te duur zijn en denkt in een lager prijssegment beter te kunnen presteren. De vraag is natuurlijk of Archos voor dat geld ook een goed product weet te leveren. In deze review kijken we naar het 8GB-model van de Archos 101 G9, dat een prijs heeft van 275 euro.
Moderne chip in matige behuizing
Design en aansluitingen
Een bedrijf dat voor minder dan 300 euro een tablet met moderne hardware wil bouwen, moet ergens op besparen. Bij de 101 G9 is dat de behuizing geweest. Het chassis is volledig van plastic en niet van de goede soort. Bedrijven als Samsung hebben laten zien dat je prima plastic behuizingen kunt maken die stevig aanvoelen en er mooi uitzien. De behuizing van de 101 voelt echter niet stevig aan en ziet er goedkoop uit. Het plastic kraakt behoorlijk, naden sluiten niet mooi aan en met een beetje druk valt de behuizing eenvoudig te buigen. Bij druk op de achterzijde verschijnen er zelfs vlekken in het scherm, omdat de onderdelen intern op het paneel geduwd worden.
Ondanks de goedkope afwerking ligt de 101 redelijk in de hand. Het gebruik van plastic maakt het gewicht laag; de tablet wegt 640 gram en is daarmee wat lichter dan een aantal concurrenten. De bezel rondom het scherm is flink en aan beide zijden is nog een grote strook plastic te vinden.
:fill(white)/i/1319723348.jpeg?f=thumb)
Aan de linkerzijde zitten de meeste aansluitingen: de aan-uitknop, een mini-hdmi-uitgang, een koptelefoonaansluiting, een micro-sd-slot en de micro-usb-poort, die ook voor opladen wordt gebruikt. De laatste twee zijn precies boven elkaar geplaatst en dat is verre van handig. Als de tablet opgeladen wordt, is het namelijk nauwelijks mogelijk om de micro-sd-slot te gebruiken. Aan de linkerzijde zit ook de gleuf waar de 3g-module in geplaatst wordt. Net als bij de rest van de tablet laat de kwaliteit van deze constructie te wensen over.
De achterzijde van de tablet bevat een uitklapbaar voetje, waardoor de tablet rechtop kan staan. Dit bevestigt Archos' ambitie om van de 101 G9 een echte mediaspeler te maken. Zolang de tablet stilstaat, doet het voetje prima zijn werk, maar bij aanraken van het touchscreen valt op dat de constructie erg instabiel is; een enthousiaste swipe-beweging kan de tablet verschuiven.
Aan de achterkant zit een enkele speaker. Rondom die speaker en aan de rest van de linkerzijde wordt de tablet behoorlijk warm. Fabrikanten als Acer, Apple, Asus en Samsung bewijzen dat dit soort apparaten aan de buitenkant compleet koud kunnen blijven en het is spijtig dat dit Archos niet gelukt is.
:fill(white)/i/1319723338.jpeg?f=thumb)
Hardware
Archos heeft voor zijn G9-lijn de handen ineengeslagen met Texas Instruments. De Omap44xx-socs van deze fabrikant kunnen namelijk een groot aantal videoformaten hardwarematig decoderen, iets wat voor Archos een vereiste was. Nvidia's Tegra 2 heeft moeite met het verwerken van 1080p-video met hoge bitrates en was daarom voor Archos geen optie.
De 101 G9 die wij getest hebben, is uitgerust met een Omap 4430 op 1GHz. De 4430 beschikt over twee Cortex A9-processorkernen, een PowerVR SGX540-gpu uit de stal van Imagination Technologies en TI's eigen IVA3-chip, die videodecodering voor zijn rekening neemt. De SGX540 zagen we eerder al in Samsungs Hummingbird-soc in de Galaxy S en stamt alweer uit 2007. In de 4430 is hij met een kloksnelheid van 304MHz wel wat opgevoerd. Archos is ook van plan modellen uit te brengen met de Omap 4460 op 1,5GHz, maar Texas Instruments ondervindt momenteel nog problemen met de stabiliteit van deze chips.
Waar bijna alle moderne tablets en telefoons 1GB werkgeheugen hebben, bevat de Archos G9-lijn slechts 512MB, vermoedelijk om de kosten te drukken. Archos zegt dat gebruikers hier in de praktijk geen hinder van zullen ondervinden. We waren blij verrast over de prestaties van Honeycomb met 512MB geheugen, maar bij zwaar multitasken was er wel degelijk een tekort. Als er veel programma's openstaan, sluit het besturingssysteem nu en dan een programma af om meer geheugen vrij te maken.
Archos heeft een inventieve manier gevonden om zijn tablets van 3G te voorzien. Elke G9-tablet beschikt over een sleuf aan de achterzijde, die uitmondt in een usb-poort. Bij de wifi-edities van de tablets zit hier een dummy om het gat op te vullen. De 3g-versies zijn in de fabriek al voorzien van een module die hier in is geschoven. De module is echter ook los aan te schaffen. Zo kan een gebruiker aanvankelijk de wifi-editie van een G9-tablet kopen en later voor 49,99 euro de 3g-module aanschaffen. Daarnaast werkt de 3g-module ook op Windows en Mac. Deze aanpak kan onze goedkeuring zeker wegdragen; bezitters van een wifi-tablet kunnen altijd nog upgraden naar 3g en de mogelijkheid om de module ook op een pc of laptop te gebruiken is een leuke extra.
/i/1319723325.jpeg?f=imagenormal)
Enkele versies van de G9 zullen ook in een variant met 250GB opslag geleverd worden. Archos gebruikt hiervoor een 2,5"-Seagate Momentus-schijf die is voorzien van 4GB nand-geheugen voor caching. Volgens Archos heeft de grote cache tot gevolg dat de schijf dezelfde ervaring biedt als sneller flashgeheugen. We hebben kortstondig een G9-tablet met zo'n schijf kunnen gebruiken en Archos' claim blijkt niet helemaal waar. Als er nieuwe bestanden op de tablet gezet worden en deze nog niet gecached zijn, wordt in de notificatiebalk een laadicoon weergegeven. Vooral bij het openen van de gallery duurde dit even. Zodra de bestanden gecached zijn, is hiervan geen sprake meer. De hardeschijfversie is volgens Archos 'slechts' 100 gram zwaarder en 3mm dikker. Wij zouden eerder spreken van 'maar liefst'.
Software: gemaakt voor media
Archos heeft ervoor gekozen om het Android-besturingssysteem grotendeels onaangetast te laten. Wel levert het bedrijf een aantal applicaties mee die het besturingssysteem moeten aanvullen. Deze hebben veelal betrekking op het afspelen van media, historisch gezien een van de speerpunten van het bedrijf. De standaardvideo- en standaardmuziek-apps moesten het veld ruimen en zijn vervangen door apps van Archos die een stuk meer te bieden hebben.
Android ondersteunt slechts een select aantal codecs en containers. Vooral op dit gebied heeft Archos flinke vooruitgang geboekt. Behalve met h264-video in mp4-containers kan de 101 G9 ook moeiteloos overweg met de avi-, mov-, mkv-, vob- en ts-containers. Op audiogebied is er ondersteuning voor mp3, wma, acc, ogg, flac en dts-audio. Ook ondertitels in srt-, ssa-, smi- of sub-formaat zijn geen probleem. Wie mpeg2-video of ac3-audio wil afspelen moet echter voor 14,99 dollar een aparte plug-in-pack aanschaffen. Omdat veel hd-video's tegenwoordig ac3-audio gebruiken, is dat spijtig.
/i/1319723000.png?f=thumb)
Een ander voordeel van de videoapplicatie is de ingebouwde ondersteuning voor samba-shares en upnp. Gebruikers kunnen via upnp verbinding maken met een compatibele mediaserver en videobestanden naar de tablet streamen. Wie niet via upnp wil werken kan zijn mediabestanden ook gewoon in een gedeelde map op een computer of nas zetten en die benaderen via de app.
Wie zijn media op een tv wil bekijken kan de tablet het beste via hdmi verbinden. Om de bediening daarna te vergemakkelijken, heeft Archos een applicatie voor Android-smartphones ontwikkeld waarmee de tablet aangestuurd kan worden. Zo kan de tablet naast de tv worden gelegd en vanaf de bank met een smartphone worden bediend. Heel uitgebreid is die applicatie niet, maar hij werkt vlot en is zeker compleet genoeg om de videospeler mee te bedienen.
/i/1319722804.png?f=thumb)
Naast de media-apps kent de 101 G9 een systeemmonitor waarmee applicaties afgesloten kunnen worden. Hiermee lijkt Archos impliciet toch aan te geven dat 512MB werkgeheugen aan de krappe kant is en het soms nodig zal zijn om applicaties handmatig af te sluiten. Een ander gevolg van Archos' doel om de prijs laag te houden, is het ontbreken van een lichtsensor. Er is dus geen optie om de schermhelderheid automatisch te laten regelen, dit moet altijd handmatig gebeuren.
Scherm en accu
Toen we eerder dit jaar de Eee Pad Transformer bespraken, konden we bijna niet geloven dat Asus voor 399 euro een ips-paneel inbouwde in zijn tablet. De 101 G9 kost bijna honderd euro minder dan die Transformer en in deze prijsklasse ligt een ips-paneel echt buiten bereik.
Archos heeft gelukkig niet voor een goedkoop tn-paneel gekozen, maar gebruikt een paneel met mva-technologie. Deze panelen leveren kijkhoeken op die een stuk beter zijn dan bij tn, al blijven ze in de praktijk achter bij ips-schermen.
Toch hebben we wat aan te merken op de beeldkwaliteit. Zo is er weinig detaillering in het zwart zichtbaar. Rechtsonder in onderstaand testpatroon hoort nog een grijze balk zichtbaar te zijn, maar op de Archos is deze niet te zien. Daarnaast doet het beeld ook wat flets aan. Zeker vergeleken met een tablet die gebruikmaakt van een ips-scherm komt het beeld op de Archos grauw over.
Wat bij nadere inspectie opvalt, is dat er een duidelijk patroon te zien is dat boven op het scherm lijkt te liggen; waarschijnlijk gaat het om de elektroden van het touchscreen. Vooral bij donkere achtergronden of als het scherm uit staat, is de structuur goed te zien. Niet iedereen zal het opvallen en van een afstand is het al moeilijker te zien, maar het draagt wel bij aan het gevoel met een budgettablet te maken te hebben.
Close-up van het touchscreen
Horizontale kijkhoekenDe horizontale kijkhoeken zijn best goed te noemen. De helderheid neemt onder schuine hoeken wel af, maar dat is met andere schermtechnologie ook zo.
Verticale kijkhoekenBij de verticale kijkhoeken valt goed te zien dat de mva-technologie een stuk beter is dan de goedkopere tn-techniek. Waar laatstgenoemde techniek bij deze test de mist in gaat met fletse foto's, laat het scherm van de 101 G9 weinig verschillen zien.
Het backlight op de 101 G9 is opvallend zwak. Met de helderheid maximaal opgeschroefd meten we een waarde van 247cd/m² en dat is vergeleken met de concurrentie niet hoog. We draaien onze accutests altijd met een helderheid zo dicht mogelijk bij 250cd/m² en de 101 haalt dit dus amper.
Om te kijken hoe lang de accu van de 101 G9 meegaat, draaien we twee tests. Bij de eerste wordt een videobestand herhaaldelijk afgedraaid tot de tablet zichzelf uitschakelt. Bij de tweede test wordt met de browser geautomatiseerd een vaste lijst websites bezocht tot de accu leeg is.
Bij het afspelen van films houdt de 101 G9 het meer dan zeven uur uit. De accu is dus zeker goed genoeg om tijdens een reis met vliegtuig of trein een aantal films te bekijken.
Bij onze webbrowsertest wordt ook de wifi-verbinding constant gebruikt, waardoor het stroomverbruik stijgt. Na vijf uur geeft de 101 G9 de geest. Daarmee scoort hij beter dan Sony's Tablet S, maar minder goed dan de Galaxy Tab 10.1 en iPad 2.
Prestaties: snelle cpu, matige gpu
De Omap 4430 bevat net als de veelgebruikte Tegra 2 van Nvidia twee Cortex A9-processorkernen op 1GHz. Op gpu-gebied verschillen de twee chips volledig; hier gaat het om een PowerVR SGX540 tegenover een ULP GeForce-gpu.
CaffeineMark meet de Java-prestaties van een Android-tablet. Java is de basis van Dalvik, de virtuele machine waarin Android-apps draaien. De resultaten zeggen dus veel over de snelheid waarmee apps worden uitgevoerd. De 101 G9 eindigt hier op een keurige tweede plek.
Mandro is een processorbenchmark die zowel de single- als multithreaded prestaties van een chip meet. De 101 weet hier de eerste plek te bemachtigen, al zijn de verschillen met de navolgers klein.
De benchmark geeft ook een percentage dat aangeeft in hoeverre de tweede rekenkern benut wordt bij het draaien van multithreaded berekeningen. Ook hier komt de 101 met zijn Omap 4430 als beste uit de test.
De productiviteitsbenchmark van SmartBench geeft een algemene indruk van de prestaties van de tablet. Opnieuw doet de 4430 het goed met een tweede plek in de lijst.
Ook in het gamesonderdeel van SmartBench gooit de 101 G9 hoge ogen. De PowerVR SGX540 laat de ULP GeForce achter zich.
Van de goede gameprestaties in SmartBench blijft bij GLBenchmark weinig over. De onderlinge verschillen zijn niet heel groot, maar toch is de voorlaatste plek teleurstellend.
Bij de Pro-test van GLBenchmark loopt de 101 G9 nog verder achter op de tablets met een Tegra 2. Het verschil met de nummer een is bijna dertig procent.
In BrowserMark presteert de 101 G9 opvallend goed. Dat is deels te danken aan optimalisaties in Android 3.2, maar ook de Tablet S, met diezelfde versie, presteert minder.
In onze geautomatiseerde laadtest wordt de Tweakers.net-frontpage 35 keer geladen. Daarna wordt de gemiddelde laadtijd berekend, waarbij de eerste, snelste en traagste runs worden weggelaten. Hoewel een absolute score van 0,68 seconden niet slecht is, eindigt hij onderaan.
Booten |
Telefoon / tablet | Tijd in seconden, lager = beter |
Apple iPad |
**
19,10 |
Apple iPad 2 |
***
22,97 |
Asus Eee Pad Transformer |
***
25,80 |
Acer Iconia Tab A500 |
***
28,18 |
Samsung Galaxy Tab 10.1 |
****
32,85 |
Sony Tablet S |
****
35,33 |
Archos 101 G9 |
****
35,49 |
Asus Eee Pad Slider |
****
37,01 |
BlackBerry Playbook |
********
73,00 |
De 101 G9 heeft gemiddeld zo'n 35 seconden nodig om te starten en laat daarmee slechts twee tablets achter zich.
Specificaties en gallery
Merk en type |
Merk |
Archos |
Type |
101 G9 8GB 1GHz (501890) |
Technische specificaties |
Cpu-type |
ARM Cortex A9 |
Snelheid |
1GHz |
Video-interface |
Schermdiagonaal |
10,1" |
Schermresolutie |
1280x800 (wxga) |
Touchscreentechniek |
Capacitief |
Multitouch touchscreen |
Ja |
Cameraresolutie |
1,3Mp |
Opslag |
Opslagcapaciteit |
8GB |
Hardeschijftype |
Solid state disk |
Extern geheugen |
Secure Digital Micro, Secure Digital Micro High Capacity |
Interfaces |
Verbinding (wlan) |
802.11b, 802.11g, 802.11n |
Verbinding (bluetooth) |
Bluetooth 2.1 |
Fysieke specificaties |
Gewicht |
640g |
Kleuren |
Zwart |
Overige specificaties |
Besturingssysteem |
Google Android 3.1 |
Taal |
Meertalig |
Bijzonderheden |
Optioneel 3g via Archos 3G Stick (501777) |
Conclusie
Archos heeft bij de 101 G9 op veel vlakken concessies gedaan om de prijs laag te houden en dat is te merken in het dagelijkse gebruik. Dat betekent zeker niet dat het apparaat ronduit slecht is. Zo heeft Archos voor een degelijke chip gekozen, die grafisch misschien niet zo krachtig is, maar bij algemene rekentaken en het decoderen van videomateriaal de veelgebruikte Tegra 2 weet te verslaan. Daarnaast heeft het Franse bedrijf ook op softwaregebied goede keuzes gemaakt met de goede ondersteuning voor veel video- en audiocodecs en de integratie van samba- en dlna-functionaliteit in de videospeler.
Ook de optionele 3g-stick kan onze goedkeuring wegdragen. De fysieke uitwerking kan strakker, maar de mogelijkheid voor gebruikers om naderhand nog voor 3g-functionaliteit te kiezen via een stick, die ook nog eens samenwerkt met een normale computer, is een pluspunt.
Toch kunnen die positieve facetten het wat negatieve gevoel dat we aan deze testperiode hebben overgehouden niet uitwissen. De 101 G9 voelt goedkoop aan en daarmee wordt een gebruiker telkens als hij de tablet oppakt geconfronteerd. Het gevoel met een stuk budgethardware te maken te hebben komt ook terug bij het scherm, de instabiele steun achterop, het warm worden van de tablet en het gebrek aan een lichtsensor, om enkele voorbeelden te geven.
Het grote voordeel van de 101 G9 is de lage prijs, maar op dat vlak weten andere fabrikanten al druk uit te oefenen. Voor grofweg 100 euro meer koop je al een Asus Eee Pad Transformer met een beter scherm, meer opslagcapaciteit en veel meer bouwkwaliteit.
Wie echt niet meer dan 300 euro wil uitgeven en de minpunten van de Archos kan accepteren, heeft aan de 101 G9 een prima apparaat om te browsen, apps te draaien en media te bekijken. Wij zouden echter adviseren om wat meer geld uit te geven en voor een betere tablet te kiezen.
Eindoordeel