Fight Night Champion

Vijfde ronde

Anderhalf jaar nadat de Round 4 werd uitgebracht komt EA Canada op de proppen met hun nieuwste (de inmiddels vijfde) Fight Night episode. Opvallend is wel dat men dit keer gekozen heeft voor de titel ‘Fight Night Champion’ in plaats van simpelweg ‘round 5’. Dat komt waarschijnlijk omdat Champion vergeleken met zijn voorgangers op tal van punten breekt met wat iedereen inmiddels wel een beetje gezien heeft en daadwerkelijk nieuwe dingen doet. Daarnaast is het ook niet ondenkbaar dat men het woordje ‘Champion’ bewust gekozen heeft om over te brengen dat hun nieuwste creatie in staat is al diens voorgangers zonder pardon de ring uit te slaan en in de harde kern ook stiekem een echte kampioen is. Met Fight Night Champion maakt de serie een verrassend explosieve comeback die niemand die van een goed partijtje knokken houdt mag missen.

Gespeeld op: Xbox 360
Ook verschenen voor: PlayStation 3

Hoewel Fight Night Champion op tal van vlakken zijn voorganger overtreft zijn er in de basis twee dingen waarmee de game echt explosief uit de hoek komt. De eerste verrassing is direct terug te vinden in de manier waarop Champion zich laat spelen. De gameplay zoals deze ons in Round 4 werd voorgeschoteld had zijn charmes maar wist de echte purist niet weg te blazen en liet (zo blijkt nu) aanzienlijke ruimte voor verbetering. Het uitdelen van uppercuts en hoeken gebeurde veelal door complexe halve draaien op de analoge sticks uit te voeren. Iets wat vanwege de vereiste precisie in het heetst van de strijd nog weleens uitmondde in frustraties omdat bijvoorbeeld een gewenste rechter uppercut uitbleef en in plaats daarvan niet meer dan een halfzware linkse directe werd uitgevoerd waardoor de dusdanig verzwakte tegenstander een Knock out bespaard bleef. Ook hadden met name agressieve button-bashers die onvermoeibaar bleven ‘swarmen’ vaak vrijspel omdat de meer gecontroleerde tegenstander nauwelijks de kans kreeg om op het juiste moment de juiste dosis precisie toe te dienen. Met Fight Night Champion hebben de ontwikkelaars deze gameplay compleet overboord gegooid en ingeruild voor een snelle, scherpe en intuïtieve stijl die ruimte laat voor technisch en gecontroleerd boksen zonder in te leveren op complexiteit.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

Alles puur op gevoel

Nu is men bij EA niet vies van mooie dure woorden en dus besloot men deze gameplay Full Spectrum Punch Control te noemen. Dat klinkt wetenschappelijk maar in wezen komt het erop neer dat alle soorten klappen die kunnen worden uitgedeeld onder een knop zitten, maar ook met behulp van super eenvoudige bewegingen met de rechter analoge stick zijn uit te voeren. Een rechterhoek zit normaal onder de B-knop maar laat zich ook uitvoeren door met de rechterstick simpelweg schuin naar boven te drukken. De speler kan dus een eigen speelstijl kiezen. Wat voorheen complexe precisiehandelingen waren worden nu ineens heel erg simpele bewegingen die omdat de makers kennelijk heel goed wisten waar ze mee bezig waren heel erg intuïtief aanvoelen. Eenmaal thuis in de gewenste speelstijl kan het zomaar zijn dat de speler het gros van de gevechten domineert maar geen antwoord kan geven zodra iemand vraagt hoe bepaalde bewegingen worden uitgevoerd. Alles gaat puur op gevoel en gelukkig staat vrijwel alles dusdanig goed afgesteld zodat juist dat aspect van boksen dat tot dusver slechts magertjes werd uitgevoerd nu ijzersterk vertegenwoordigd is. We hebben het over het technische en psychologische ‘spel’ van boksen dat verstopt zit achter het voor de massa ogenschijnlijk simplistische sloopwerk. Ja, boksen is namelijk veel meer dan hersenloos gebeuk en de gameplay van Fight Night Champion bewijst dat op grandioze wijze.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

Op leven en dood

Daarnaast is het een prettige bijkomstigheid dat deze nieuwe manier van spelen gevechten veel explosiever maakt en de adrenaline werkelijk van het scherm spat. Champion speelt soepeler en sneller en dus volgen razendsnelle, keiharde acties elkaar vrijwel onafgebroken op wat een indrukwekkend schouwspel ten gevolge heeft. Waar gevechten in Round 4 af en toe meer op vriendschappelijke sparsessies leken, komen confrontaties in Champion over als een strijd op leven en dood tussen vechters die elkaars bloed wel kunnen drinken. Hoewel de nieuwe, sterk versimpelde gameplay en al diens positieve bijkomstigheden Champion tot een zeer vermakelijke en intense ervaring maken lijkt er toch een puntje van kritiek te zitten in de eveneens versimpelde manier waarop het blocken van klappen gebeurt. Door simpelweg de rechtertrekker ingedrukt te houden wordt negentig procent van alle klappen zonder meer gestopt waarbij de overige tien procent mogelijk aansluiting vindt maar intensiteit verliest. Waar de game met het Full Spectrum Punch Control de speler ruimte geeft om technisch effectief te spelen lijkt het er aanvankelijk op dat de versimpelde manier van blocken dat enigszins afzwakt.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

Counter-bashing

Gelukkig blijkt al snel dat de schade op dat vlak meevalt. Er is namelijk een heel aardige balans gevonden tussen het uitdelen van snoeiharde klappen, de vermoeidheid die uiteindelijk zijn tol eist en de manier waarop blocken ademruimte genereert tussen het uitvoeren van combinaties en verrassingsaanvallen door. Zodra de bel klinkt is het niet onverstandig de rechtertrekker ingedrukt te houden en even tijd te nemen om te kijken wat de ander doet, waar zijn kwaliteiten liggen en alvast na te denken hoe hiermee om gegaan moet worden. Zodra een kans zich voordoet of een zwakke plek is ontdekt laten we de trekker los om met twee snelle directe tikken gevolgd door een ferme hoek de tegenstander te verrassen en weer in de verdediging te duiken wachtend op de volgende kans. Als twee spelers op deze manier spelen werkt deze eenvoudige manier van blocken geweldig maar het werkt ook prima tegen de eerder genoemde agressievellingen die onophoudelijk blijven beuken. Dat gebeuk vermoeid een vechter vrij snel en zodra de trekker wordt losgelaten is de regen van sterk afgezwakte klappen van de kant van de button-basher in kwestie nauwelijks een dreiging. Sterker nog, de technisch sterker speler die de stotenregen zojuist blokte is gevaarlijker omdat deze al diens kracht en snelheid nog wel heeft!

One hit wonder

Daarnaast is het zo dat vechters die zo nu en dan even gas terugnemen en in de verdediging schieten, hun krachten veel beter verdelen, minder snel uitgeput raken en tussen de rondes door dus ook sneller herstellen. Aanvankelijk zou je kunnen denken dat het Block-systeem ietwat flauw in elkaar zit, maar uiteindelijk werkt het eigenlijk heel erg goed en sluit het vrijwel naadloos aan op het Full Spectrum systeem. Een tweede punt van kritiek is de implementatie van de zogenaamde Flash-KO. Het zal per gamer verschillend zijn of dit het realisme positief, of het plezier juist negatief beïnvloed. De Flash knockdown was al bekend en kwam min of meer neer op de perfecte stoot die iemand direct vloerde. Maar Fight Night Champion is donkerder, grimmiger en harder. En dus moest de knockdown plaats maken voor de Flash-KO. Een glazen kin die wordt gebroken, alle lucht die uit de longen word gestompt of simpelweg de perfecte stoot op het juiste moment kan nu dus resulteren in een directe Knock Out waar geen herstel van mogelijk is. Zeven ronden domineren om vervolgens een Flash-KO te incasseren en de pot te verliezen is natuurlijk een anticlimax, maar het is wel iets dat in het echt ook voorkomt en dus eigenlijk wel op zijn plek is.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

Er was eens een bokser

Het is zeker geen gamebreaker maar een optie bij de instellingen om de Flash-KO aan of uit te zetten had absoluut geen overbodige luxe geweest. Al met al mag gesteld worden dat de gameplay een hele dikke Level-up heeft ondergaan en dat de weg die de serie vanaf nu zal gaan sterk beïnvloed zal zijn door deze vijfde incarnatie. Naast de gameplay is het tweede punt waarop de game sterk scoort en zich echt distantieert van zijn voorgangers de implementatie van de zogenaamde Champion mode welke dienst doet als storymodus. Jawel, Fight Night Champion verteld een verhaaltje en doet dat ondanks de stroom van enigszins uitgekauwde en vrij voorspelbare clichés op verrassend sterke wijze. Spelers stappen in de rol van Andre Bishop, een jong bokstalent dat geen vlieg kwaad doet, veel te goed is voor deze wereld en lichtelijk onvoorbereid in een grimmige en meedogenloze wereld stapt waarin een foute bokspromotor de scepter zwaait.

Vermakelijke hindernissen

Het verhaal gaat nergens in de prijzen vallen qua originaliteit maar scoort wel stevig op gebied van geloofwaardigheid. De personages zijn goed uitgewerkt en hun relaas weet te boeien tot het einde dat overigens binnen vijf uur te bereiken valt. In veel opzichten doet het terugdenken aan de game Def Jam: Fight For New York waar een evenzo luchtig verhaal op indrukwekkende en vooral boeiende manier verteld werd. Om het allemaal spannend te houden worden er gaandeweg een paar vermakelijke hindernissen opgeworpen waar gedacht moet worden aan boksen met een gebroken hand welke zo min mogelijk gebruikt mag worden of een gevecht tegenover een omgekochte jury waar uitsluitend een solide Knock out winst kan opleveren. Het laatste gevecht tegen de menselijke tank Isaac Frost is dan weer een lichte tegenvaller in opzet en afwerking, al kan niemand ontkennen dat het de speler op het puntje van de stoel houdt tot de beste man eindelijk neergaat.

Een waar raadsel

Legacy mode keert terug maar maakt ondanks enkele kleine tweaks en een zestal in kwaliteit sterk variërende traininggames nauwelijks indruk naast de spectaculaire Champion mode. Waarom men er niet voor gekozen heeft deze beide modes samen te voegen, waarmee bovendien de korte duur van Champion mode zou worden verlengd, is ons een waar raadsel. Het verhaal van Andre Bishop als rising star die halverwege in diepe problemen komt maar zich later weer herstelt had prima kunnen fungeren als Legacy mode compleet met ervaringpunten, inkomstensysteem en trainingsessies. Ons inziens is het niet samenvoegen van deze modes de enige echte misser die de makers zijn begaan tijdens de ontwikkeling van deze verder fantastische Fight Night game. Het is overigens beslist niet zo dat Legacy mode tekort schiet. De modus zit goed in elkaar en is afwisselend en uitdagend genoeg om doorgewinterde boksfanaten wekenlang bezig te houden. Vergeleken met de Champion mode voelt het allemaal gewoon een beetje leeg en bij tijden zelfs ietwat inspiratieloos aan.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

Money talks

Uiteraard kunnen de echte diehards die alle voorgenoemde modes rond hebben gespeeld ook online lekker aan de slag. Naast het standaard online geknok kunnen gamers in Fight Night Champion ook een eigen Boxing Gym oprichten waar gamers zich kunnen aansluiten en onderling kunnen sparren en trainen. Ook kan de ene Gym tegen de andere ten strijde trekken in toernooien om te zien welke virtuele sportschool het beste is. Helaas kent het online gebeuren ook een enigszins flauwe keerzijde welke komt in de vorm van downloadable boosterpacks. Waar sommige gamers urenlang lopen te zwoegen om de statistieken van hun zelf gemaakte bokser te vullen, kopen andere gamers deze zonder enige inspanning online. Dat hierdoor de balans in een groot aantal gevechten verloren gaat is natuurlijk jammer, maar dat spelers niets hoeven te doen om alsnog een beestachtig sterke vechter te creëren is simpelweg flauw. Er is niets mis mee om content tegen betaling aan te bieden, maar de manier waarop EA zijn eigen markt vervuilt met boosterpacks is ronduit stijlloos.

Afwijkend karakter

Zoals dat het geval is bij elke nieuwe Fight Night game, is in Champion alles grafisch weer flink opgepoetst. Dat dit het geheel meer geloofwaardigheid biedt en het geweld dat met de sport gepaard gaat beter dan ooit in beeld brengt is daar een logisch gevolg van. Toegebrachte schade in de gezichten van de vechters is realistischer dan ooit tevoren en zodra iemand er iets te hard van langs krijgt kan het behoorlijk bloederig worden. De boksers bewegen uiterst vloeiend, komen over als echte mensen en zowel het publiek als de omgevingen zijn erg netjes uitgevoerd en zetten op grafisch gebied de puntjes op de i. Maar het oor wil ook wat. Persoonlijk worden we de twee Fight Night ‘huiscommentatoren’ nu wel een beetje zat en was Champion vanwege zijn afwijkende karakter binnen de serie een uitgelezen kans om daar iets aan te veranderen. Maar aan de andere kant is het nergens echt storend en moeten we ons gezien de reeds toegebrachte aanpassingen de vraag stellen hoeveel verandering we per episode mogen verwachten. Bovendien zijn de voice actors die de Champion mode aan elkaar praten verfrissend genoeg om het voorspelbare stel dat de matches van commentaar voorziet te rechtvaardigen.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

Conclusie

Fight Night Champion doet precies dat wat de serie nodig had. Het breekt met de voorspelbaarheid, te complex geworden bediening en de vriendschappelijke sfeer die de ring tot dusver vervuilde. Het resultaat is een keiharde, grimmige en volwassen geworden Fight Night game die zich soepel, prettig en bijzonder intuïtief laat spelen. De introductie van een heuse storymode is absoluut een ijzersterke toevoeging op het geheel en mag in eventuele vervolgen nooit meer ontbreken. Wel zou het vele malen beter zijn de Champion mode van extra diepgang te voorzien door deze te combineren met de Legacy mode zodat het verhaal langer duurt dan slechts vijf uurtjes en de Legacy wat zinvoller en interessanter wordt. Hoewel er nog steeds ruimte is voor verbetering maakt Fight Night Champion zijn naam waar en zal de game over een jaar of tien waarschijnlijk nog steeds gezien worden als een van de meest invloedrijke games binnen de serie. Een regelrechte aanrader voor fans van de serie, boksfanaten alom maar zeker ook leuk voor gamers die even trek hebben in iets anders dan hun vaste dieet van first person shooters en hyperrealistische racegames.