Meer dan de film
Met People Magazines 'Sexiest man alive' Hugh Jackman in de hoofdrol zou je verwachten dat X-Men Origins: Wolverine het goed zou doen bij vrouwen. Ga echter twee minuten aan de slag met de game van de film en het wordt duidelijk dat de interesse van de gemiddelde dame beperkt zal blijven tot de film. De game blijkt een orgie van geweld en hij straalt voortdurend de ultieme mannelijkheid van Wolverine uit. Waarschuwing: niet voor mensen met een gevoelige maag of een zwak hart.
Getest op: Xbox 360
Ook verkrijgbaar voor: pc, PlayStation 3
Afwijkende versies: PlayStation 2, PlayStation Portable, Nintendo DS, Wii
Na onze preview van afgelopen maand is het geen verrassing meer dat het bloed rijkelijk vloeit in X-Men Origins: Wolverine. Het spel heeft een 18+ classificatie gekregen, terwijl de film destijds geschikt werd bevonden voor 12 jaar en ouder. Daarmee is het verschil in inhoud al enigszins duidelijk. Verder is het zo dat de game in grote lijnen hetzelfde verhaal als de film vertelt, maar op verschillende plaatsen een stuk verder gaat en zo wat meer diepte geeft aan de achtergrond van het verhaal.
X-Men Origins: Wolverine vertelt het verhaal van de oorsprong van Wolverines vernietigende eigenschappen. Met name de creatie van zijn skelet van adamantium speelt een belangrijke rol in de game. Ook komt aan bod hoe diverse figuren uit het X-men universum aan hun goede of slechte verhouding met Wolverine komen. Zo zien we onder meer Sabretooth, Silver Fox en Agent Zero voorbij komen, in het avontuur dat Wolverine, alias Logan, in het verleden en in het heden beleeft.
Twee verhaallijnen
De gekozen verhaalstructuur werkt prima in de game. Het spel schakelt op een natuurlijke wijze over van gebeurtenissen van drie jaar geleden naar gebeurtenissen van nu. In het verleden beleef je een speciale missie die Logan samen met een team mutanten in de jungle van Afrika uitvoert. Diezelfde teamleden zijn drie jaar later Logans vijanden, mede door gebeurtenissen tijdens die missie in Afrika. Gaandeweg werken beide verhaallijnen naar een climax toe. Dankzij de afwisseling houdt het spel er aan beide kanten een flink tempo in. Een nadeel van deze opzet is echter wel dat de verhaallijnen wat lastig zijn te volgen. Zo is het is gemakkelijk kwijt te raken wie op welk moment dood werd gewaand, of wie waarom ook alweer boos is op Logan.
Hakken met klauwen
Hoewel de verhaallijnen dus apart van elkaar verder gaan, geldt de ontwikkeling die Wolverine in het spel maakt wel voor beide delen. Leer je nieuwe vaardigheden, dan kun je die vanaf dat moment in zowel het verleden als in het heden gebruiken. Het leren van vaardigheden gaat het hele spel door en al snel heeft Wolverine een breed scala aan moves en aanvallen tot zijn beschikking. Hoewel je met de standaard-lichte en -zware aanvallen met de adamantium klauwen al een aardig eind komt, zijn het vooral de wat ingewikkelder trucjes die het spel een eigen smoel geven.
Ontwikkelaar Raven Software heeft met de game heel duidelijk ingezet op het machtige gevoel dat het moet geven om met Wolverine aan de slag te gaan. Zijn adamantium skelet moet er in combinatie met zijn grote kracht en regenererende eigenschap voor zorgen dat Logan vrijwel onverslaanbaar is. Wolverine springt met gemak zonder parachute uit een helikopter, om op de grond zijn botten weer recht te zetten en zijn weg te vervolgen. Het moet blijkbaar vooral naar voren komen dat Wolverine een taaie rakker is, en dat is goed gelukt.
Smakelijk
Dit zorgt ervoor dat de speler zich niet hoeft in te houden bij het vechten. De standaardaanvallen laten zich gemakkelijk verwerken in combo's, maar echt leuk wordt het pas met de 'quick kills'. Hierbij schakelt Wolverine een vijand in één beweging uit, vaak op een zeer bloederige manier. Afhankelijk van de positionering en de timing van je actie krijg je verschillende 'quick kills' te zien. Zo hebben we Wolverine soldaten letterlijk in twee stukken zien scheuren en hun hoofd van hun romp af zien rukken, en we kwamen meer van dergelijke smakelijke manieren tegen waarmee vijanden onschadelijk kunnen worden gemaakt.
Hoe aantrekkelijk ook, de 'quick kill' is niet erg efficiënt als Wolverine omringd wordt door grote groepen vijanden. In dat geval bieden de 'rage-aanvallen' uitkomst. Als de 'rage-meter' vol genoeg is, kan Wolverine onder meer een 'claw-spin' uitvoeren, waarbij hij zijn klauwen razendsnel in de rondte draait en als een tol hele groepen vijanden tegelijk te lijf kan gaan. Via 'rage' kan Wolverine ook de 'beserker'-modus in gaan, waardoor hij tijdelijk sterker wordt en minder last heeft van schade.
Kogelslingeren
Het mag duidelijk zijn dat vechten datgene is waar het allemaal om draait in X-Men Origins: Wolverine. De grote variatie in de manieren waarop je vijanden kunt uitschakelen en de manier waarop dit in beeld wordt gebracht, werkt verslavend. Kijk niet gek op als je je vijanden met opzet niet zo snel mogelijk uit de weg ruimt, maar probeert zo mooi mogelijk te werk te gaan. Een van onze favoriete aanvallen was die waarbij Wolverine zijn vijanden twee keer op de grond laat stuiteren, om ze vervolgens als een kogel weg te slingeren, Dit levert niet alleen komische beelden op, maar geeft ook een enorm gevoel van macht.
Gameplay & Graphics
Dat machtige gevoel breekt het spel soms ook op. Wolverines aanvallen zijn zo sterk, dat normale soldaten niets in te brengen hebben. Dat draagt bij aan het gevoel van oppermachtig zijn, maar zorgt er wel voor dat bepaalde stukken erg makkelijk worden, zowel op 'easy' als op 'normaal'. Gelukkig zorgen de bijzondere vijanden die je tegenkomt voor wat uitdaging en vergen gevechten tegen grotere vijanden wat tactiek en timing, maar als je de aanpak daarvan eenmaal doorhebt, zijn ook die niet al te moeilijk meer.
Niet te stoppen
De vraag is echter of dat een probleem is. Wolverine wordt in de game neergezet als een nauwelijks te stuiten mutant, wat vooral goed naar voren komt in het level dat zich afspeelt in de Weapon X Facility, waar Logan werd behandeld en zijn skelet van adamantium werd gemaakt. Wanneer hij uitbreekt vernietigt hij alles op zijn pad, wat voor soldaten of experimentele monsters er ook op hem worden afgestuurd. Het zou niet logisch zijn geweest als Wolverine dan om de haverklap neer zou gaan, want dan wordt het beeld van de onverwoestbare superheld wat onderuit gehaald.
Het is overigens niet alleen vechten dat de klok slaat in X-Men Origins: Wolverine. Bij tijd en wijlen komen er wat platform- en puzzelelementen om de hoek kijken. Hierin blinkt het spel wat minder uit dan in de pure actie; het doet allemaal zijn werk wel, maar niet meer dan dat. We gingen een aantal keer af doordat we een sprong verkeerd inschatten. De puzzels zijn over het algemeen vrij simpel, en bij de lastiger exemplaren kun je met een druk op de knop Wolverines dierlijke instincten aanspreken, waarbij objecten die je kunt gebruiken direct groen oplichten. Dat is eigenlijk een ingebouwde walkthrough, want ook als je even niet weet welke kant je op moet, bieden de 'feral instincts' uitkomst, door aan te wijzen welke kant je op moet.
Verzorgd
De 'feral instincts' komen met een eigen visuele stijl, maar de kracht van de graphics beperkt zich niet tot deze modus. De omgevingen zien er verzorgd uit, al geldt dat in iets mindere mate voor het level dat zich in de sneeuw afspeelt, maar dat wordt weer gecompenseerd door de indrukwekkend uitziende jungle. Enig minpuntje in de levels is dat er bij vlagen wat herhaling in zit. Daar komt bij dat sommige levels eindeloos door lijken te gaan, waar andere stukken over zijn voor je het door hebt. Hierin ontbreekt wat balans, en dat is jammer.
Ronduit indrukwekkend is echter de animatie van Wolverine zelf, die overigens de gelijkenis en de stem van Hugh Jackman heeft. De vechtersbaas beweegt zich zeer soepel door de actie heen en hij oogt realistisch. Een leuk detail waar je snel overheen kijkt, is dat Wolverine met een been hoger dan het andere been kan staan, bijvoorbeeld als hij met een been op, en met een been naast een bed staat. Voor de gameplay is dit een weinig interessant detail, maar het geeft wel aan met wat voor oog voor detail de visuele interactie in elkaar zit.
Beperkte herspeelwaarde
Zo is X-Men Origins: Wolverine een singleplayer-avontuur dat zeker de moeite waard is - maar daar houdt het ook een beetje op. Dat is niet per se slecht - denk immers aan spellen als Assassins Creed, Prince of Persia of Hitman, die ook alleen in singleplayer konden worden gespeeld - maar het biedt op zichzelf niet veel herspeelwaarde. Het avontuur is zeker niet kort, maar de vraag is of het de moeite waard is het verhaal nog eens door te spelen, bijvoorbeeld op de dan vrijgespeelde hoogste moeilijkheidsgraad. De mogelijkheid is er, evenals de uitdaging om alle alternatieve kostuums vrij te spelen, maar dit zal vermoedelijk weinig mensen ertoe zetten het spel inderdaad nogmaals door te spelen.
Conclusie
Waar de actiefilm volgens de kritieken tegenvalt, blijft X-Men Origins: Wolverine sterk overeind. Vechten met klauwen blijkt zeer verslavend, zeker als je de grafische uitwerking, compleet met zichtbare ingewanden en liters bloed, kunt waarderen. Het geeft de vernietigende werking van de klauwen van Wolverine weer, en het geeft de speler een lekker gevoel van macht. Dat gaat echter wat ten koste van de moeilijkheidsgraad. 'Easy' kun je spelen als je lekker snel door het spel heen wilt, 'normaal' levert je heel af en toe wat pittige stukjes op en de hoogste moeilijkheidsgraad is pas speelbaar als je het spel eenmaal hebt uitgespeeld. De vraag is echter of je dan nog zin hebt om het spel een tweede keer door te spelen, want X-Men Origins: Wolverine nodigt nauwelijks uit tot replay.
Pluspunten
+ Vechten met klauwen
+ Spectaculaire uitwerking van je kills
+ Ruimte voor creatief vechten
+ Mooie omgevingen
+ Uitstekende animaties
Minpunten
- Verhaal soms lastig te volgen
- Niet moeilijk
- Beperkt houdbaar
Cijfer: 8,0
| Titel |
X-Men Origins: Wolverine |
 |
| Platform |
pc, Xb360, PS3, PS2, PSP, Wii, DS
|
| Ontwikkelaar |
Raven Software
|
| Uitgever |
Activision |
| Releasedatum |
Inmiddels verschenen
|
:fill(black)/i/1234774585.jpeg?f=thumb)
:fill(black)/i/1234774584.jpeg?f=thumb)
:fill(black)/i/1234774583.jpeg?f=thumb)
:fill(black)/i/1234774582.jpeg?f=thumb)
:fill(black)/i/1234774581.jpeg?f=thumb)
:fill(black)/i/1234774580.jpeg?f=thumb)
:fill(black)/i/1234774579.jpeg?f=thumb)
:fill(black)/i/1234774578.jpeg?f=thumb)
:fill(black)/i/1234774577.jpeg?f=thumb)
:fill(black)/i/1234774576.jpeg?f=thumb)
:fill(black)/i/1234774575.jpeg?f=thumb)
:fill(black)/i/1234774574.jpeg?f=thumb)
:fill(white):strip_exif()/i/1240560343.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/1240560469.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/1240560568.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_icc():strip_exif()/i/1234775295.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_exif()/i/1286868707.jpeg?f=fpa)
:strip_exif()/u/145128/krillen_avatar.gif?f=community){kind=avatar}
:strip_exif()/u/7689/Copicon.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/105829/crop5dafb3f448ec1_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/206968/325134.jpg?f=community){kind=small}
/u/190220/Naamloos.png?f=community){kind=small}
/u/145838/2095.PNG?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/9450/avater.jpg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/44074/avatar001.gif?f=community){kind=avatar}
:strip_icc():strip_exif()/u/202529/crop5d92ebc304e00.jpeg?f=community){kind=small}
