Platformactie in interactief kunstwerk

Titel	Neva
Platform	Windows, PlayStation 5, Xbox Series X/S, Nintendo Switch
Ontwikkelaar	Nomada Studio
Uitgever	Devolver Digital
Releasedatum	2024

We hebben tijdens en na het Summer Game Fest een flink aantal games besproken, maar er was natuurlijk geen tijd om elke game mee te pakken. Gelukkig komen er altijd herkansingen. Zo zag je onlangs de preview van Battle Aces alsnog langskomen en volgende maand zullen we op de gamescom een aantal titels tegenkomen die op het Summer Game Fest te zien waren, maar nog niet te spelen. Tussendoor druppelen er ook andere games binnen, zoals een demoversie van Neva. Ik was tijdens de Summer Game Fest-presentatie aardig onder de indruk van Neva, dat indruk maakte met de prachtige art style. De kans om de game alvast een uurtje uit te proberen, was dan ook zeer welkom.

Neva is een game van de Spaanse ontwikkelstudio Nomada Studio. Dat is geen heel grote naam, maar helemaal onbekend zijn ze ook niet. Eind 2018 bracht de studio namelijk de indiegame Gris op de markt. Dat is een puzzel-platformgame over een jonge vrouw die verdwaald raakt in haar eigen wereld. Die wereld is aanvankelijk grijs en grauw, maar naarmate de speler meer over haar leven ontdekt, wordt de wereld steeds kleurrijker. Gris beschikt over een heel opvallende, kunstzinnige stijl. Dat Neva het volgende project is van dezelfde maker, is dan ook niet moeilijk te zien. De grafische stijl van het spel is vergelijkbaar. Het hoofdpersonage beweegt zich side-scrollend door een spelwereld waarbij de omgeving oogt als een interactief schilderij, met elementen op de voor- en achtergrond. Neva laat wel meteen vanaf het begin meer kleurgebruik zien, maar andere elementen, zoals de neiging om grote, open vistas te laten zien waarin het personage dan maar een klein onderdeel is, zijn ook in Neva aanwezig.

Stijlvol en kleurrijk

De grafische stijl laat zich verder niet makkelijk in één woord samenvatten. De natuur is een duidelijk zichtbare inspiratiebron. De stijl zelf vertoont kenmerken van een aquarelachtige schilderstijl, vooral in de achtergrond. In de voorgrond zien we scherper getekende objecten, met daartussen de eveneens scherper ogende personages. Verder wordt er veel met kleurgebruik gespeeld, wat bijvoorbeeld goed naar voren komt als een groen veld overloopt in een veld vol gele bloemen, met in de achtergrond wat donkerdere bomen en een berg, omgeven door witte wolken onder een blauwe hemel. De in het rood geklede Alba en de witte Neva steken bij de meeste omgevingen lekker opvallend af.

Dat geldt overigens ook voor mysterieuze bouwwerken die je in de spelwereld tegenkomt. Alba kan ergens tegen het einde van het eerste hoofdstuk een totem activeren, waarmee plotseling een bouwwerk met platforms en trappen tevoorschijn komt. Dat speelt uiteraard een rol in het platformpuzzelen, maar verklapt ook dat de spelwereld meer dan alleen natuurlijke elementen bevat.

Neva

In Neva hebben we het trouwens niet over één, maar over twee hoofdpersonages. De game draait namelijk om de band tussen een jonge vrouw, Alba, en haar jonge wolf, Neva. Het duo trekt in het spel door een spelwereld die door duistere wezens vijandelijk is gemaakt. Dat blijkt als in de opening van het spel een oudere versie van Neva wordt gedood door die duistere wezens. Alba en Neva moeten er dus op uit om die duistere wezens te verslaan. Tijdens dit avontuur wordt Neva langzaam ouder en groter. We konden in de demo alleen een stuk van het eerste hoofdstuk spelen, waarin Neva nog een jong, enthousiast en soms niet al te snugger welpje is, maar later verandert dat dus. Neva krijgt dan ook de mogelijkheid zich te bemoeien met gevechten, waar Alba er aanvankelijk nog alleen voor staat. Met het verstrijken van de tijd verandert de samenwerking van Neva en Alba dus ook.

Vechten tegen de duisternis

Aan het begin van de game is Neva dus nog vrij hulpeloos en draait alles om Alba. Zij begeleidt Neva door een snel duisterder wordende wereld. De eerste schreden in die wereld zijn nog vrij zorgeloos, maar al snel kondigen zwarte, scherpe takken onheil aan. Vreemde takken met handen eraan verschijnen uit het niets en vormen een bedreiging voor Alba en Neva. Gelukkig kost het Alba weinig moeite om deze takjes weg te meppen. Het is vooral een laagdrempelige leerschool: de speler leert omgaan met Alba’s zwaard en haar levensvoorraad. Die bestaat uit drie kristallen, waarbij je er eentje verliest zodra je geraakt wordt. Je kunt zo’n kristal herstellen door rake klappen uit te brengen. Doe je dat zonder zelf tussendoor geraakt te worden, dan herstel je vanzelf ontbrekende kristallen. Ook kom je af en toe mysterieuze plekken tegen die iets weg hebben van oude tempels, die je levensvoorraad volledig herstellen.

Behalve klappen uitdelen met haar zwaard, kan Alba ook springen, dubbelspringen en dodgen. Die elementen zijn ook met elkaar te combineren, zoals dat in veel andere side-scrolling platformgames ook gaat. Neva bevat net als Gris dus platform- en ook puzzelelementen, maar voegt aan die mix ook gevechten toe. Die verschillende kanten zijn in het eerste uurtje van Neva aardig in balans. Alba moet af en toe met wat wezens vechten die simpel te verslaan zijn, springt veelvuldig heen en weer tussen platforms en moet op zoek naar manieren om een deel van de zwarte stekels in de spelwereld weg te halen, zodat Neva veilig kan doorlopen.

Neva

In al deze elementen treedt natuurlijk een opwaartse lijn op als het gaat om hoeveel uitdaging de gameplay biedt. Simpelweg rechtdoor lopen verandert in een route zoeken via platforms en later zul je dubbelsprongen, eventueel gecombineerd met dodges, daarbij moeten gebruiken. In mid-air obstakels passeren door door ze heen te dodgen wordt ook onderdeel van je puzzeltjes. Langzaam wordt het niveau opgebouwd. Dat alles kostte me weinig moeite. Dat is niet omdat ik nou zo goed ben, maar omdat de manier van spelen heel vertrouwd aanvoelt. Zoals gezegd: er zijn meer side-scrolling platformgames die dit op deze manier doen en de besturing van Neva voelt soepel genoeg dat je het zonder problemen oppakt als je al eens eerder een dergelijke game hebt gespeeld.

De opening van de game komt tot een eerste apotheose als Alba tegenover een grote versie komt te staan van de wezens die ze al eerder had verslagen. De eerste keer dat je dit wezen tegenkomt, ren je er voor weg, maar later ga je de strijd aan. Hier blijkt vooral de dodgeknop, die de speler ‘Dark Souls-stijl’ kort volledig onschendbaar maakt, een fijne bondgenoot te zijn. Door achter hem te blijven en weg te dodgen voor zijn aanvallen, heb je hem vrij snel neer. In dit geval betekende dat ook het einde van de demo. We zien als teaser nog wat flarden van latere stukken van de game. Daarbij valt meteen op dat de game werkt met seizoenen, die elk een eigen kleurenpalet met zich meenemen en dat Neva dus groter wordt en zich ook meer gaat bemoeien met de gameplay. Dat alleen al is genoeg reden om uit te kijken naar de rest van de game.

Neva

Voorlopige conclusie

Neva lijkt alles in zich te hebben wat een goede side-scrolling platformgame nodig heeft. De game beschikt over een aantrekkelijke grafische stijl met een bijpassende soundtrack en gameplay die zich doorlopend lijken te gaan ontwikkelen, wat steeds nieuwe mogelijkheden opent. Wel lijkt het erop dat je op een lineaire manier door de spelwereld heen gaat, waardoor Neva niet in de metroidvaniahoek terechtkomt, maar de game heeft elementen die er zeker aan doen denken. Wanneer het spel precies uitkomt, is nog niet bekend, maar dat zou ergens later dit jaar moeten zijn en wel op de pc, PlayStation 5, Xbox Series X en S en de Nintendo Switch.