Verhaal & Dialogen
Voor de liefhebbers van het betere ninja-werk is 2009 tot op heden een bijzonder lekker jaar. Eerder kregen we Afro Samurai en de nieuwe Tenchu voorgeschoteld, en nu is er wederom een nieuwe game in dit genre uit: Ninja Blade. Een titel die exclusief voor de Xbox 360 wordt uitgebracht en die is ontwikkeld door From Software. De sfeer in het spel is vergelijkbaar met die in de bekende Ninja Gaiden-franchise, maar de game probeert zich te onderscheiden door de toevoeging van enkele nieuwe features. De vraag is of deze extra’s voor toegevoegde waarde zorgen, en of ze de gameplay ten goede komen.
Getest op: Xbox 360 (exclusieve titel)

Ninja Blade vertelt het verhaal van Ken Ogawa. Deze opvallend Westers ogende ninja is door zijn master Kanbé Ogawa - die ook zijn vader is - klaargestoomd om te kunnen excelleren in een speciale unit. Deze eenheid, genaamd GUIDE - Global United Infestation Detection and Elimination, wordt ingezet in geval van epidemieën. Uiteraard wil het toeval dat Tokio wordt geteisterd door een invasie van mysterieuze parasieten, die de normaal zo vreedzame Japanse bevolking omtovert tot een meute moordlustige mutanten. Een ideale aanleiding voor Ken en zijn team om te laten zien uit wat voor Bonsai-hout ze zijn gesneden.
Dialogen
Dat Ken zijn hand niet omdraait voor een doorgedraaide zombie meer of minder, laat hij te pas en te onpas merken in de dialogen. De teamleden staan in de cutscenes tussen de missies door namelijk met elkaar in verbinding via 'oortjes'. Wanneer Ken door zijn collega’s wordt gewaarschuwd voor een torenhoog slijmmonster dat achter hem opduikt, luidt het antwoord van de dappere ninja doorgaans ongeveer als “appeltje eitje, even deze slijmbal doormidden hakken, ik ben zo weer bij je terug”. De dialogen in de game zijn van een matig niveau en de voice acting is ook niet om over naar huis te schrijven, maar bij Ninja Blade ligt de nadruk meer op de gameplay dan op het verhaal en de acteerprestaties van de characters.
Verraad
Het verhaal neemt na de eerste missie meteen een verrassende en zelfs heel vreemde wending. Na het uitschakelen van de immense eindbaas van level 1 sta je op het dak van een wolkenkrabber uit te puffen en een beetje na te babbelen met je team, als een van je teamgenoten ineens een waas voor zijn ogen krijgt. Wat er precies gebeurt laten we in het midden om 'spoilers' te voorkomen, maar er blijkt een complot te zijn waar je eigen vader deel van uit maakt. Kort daarna word je alsnog op pad gestuurd om Tokio te redden. Je bent de laatste hoop van de bevolking, want als het je niet lukt de parasieten op tijd uit te roeien, zal de overheid een satelliet inzetten die door middel van een laser de hele stad met de grond gelijk maakt. Werk aan de winkel dus.
Wapens
Ken Ogawa is goed opgeleid door zijn master, want hij gooit er om de haverklap een strakke combo tegenaan. De ene nog spectaculairder dan de andere en de tegenstanders spatten als rijpe tomaten uiteen. Uiteraard doet hij dit niet met zijn blote knuisten, want zoals het een beetje ninja betaamt kan Ken gebruikmaken van een aantal verschillende wapens, die allemaal hun specifieke sterke en zwakke punten kennen.
Zwaarden
Je hebt de beschikking over een aantal verschillende zwaarden die allemaal vroeg in de game worden vrijgespeeld. Het standaard-zwaard Oni Slayer Blade is een allround-wapen dat een goed evenwicht biedt tussen snelheid en kracht. Tegen taaiere vijanden kan zwaarder geschut worden ingezet, in de vorm van het Stonerender Sword. Met deze sloper kun je tegenstanders van hun schild of armor ontdoen en op die manier hun zwakke plekken blootleggen. Met de lichtere wapens zul je hier meer hits voor nodig hebben dan met dit krachtige wapen. Dit heeft wel gevolgen voor de handzaamheid, want de Stonerender is langzamer in gebruik. Naast het bot neersabelen van zombies kan het sterkste zwaard in de game ook worden gebruikt om muren te slopen en op die manier een doorgang te creëren. Hiervoor zijn de lichtere zwaarden niet geschikt.

Tot slot zijn er de Twin Falcon Knives. Deze kleine zwaarden zijn met kettingen aan elkaar bevestigd en ze zijn vliegensvlug in gebruik. Je zult met dit wapen ook de combo’s maken met de meeste hits, maar de lichte zwaarden richten veel minder schade aan dan bijvoorbeeld de Stonerender. Dit wapen is echter uitstekend geschikt om zwermen kleine, lichte tegenstanders uit de lucht te meppen en als je met de Falcon Knives zwaait als een propeller geeft dat een spectaculair effect. De ketting die tussen de Twin Falcon Knives zit kun je gebruiken om bij moeilijk bereikbare plaatsen te komen. Zo waan je je een ware Spiderman als je aan de ketting over een diepe afgrond tussen twee wolkenkrabbers zwaait. De mogelijkheid om de verschillende zwaarden ook te gebruiken in de omgeving biedt een leuke afwisseling op het afslachten van vijanden. Bovendien is het toepassen van de diverse wapens op verschillende typen tegenstanders goed uitgewerkt. Je zult daadwerkelijk na moeten denken over het zwaard dat je selecteert om een bepaalde tegenstander te lijf te gaan.
Shurikens
Naast de zwaarden heeft Ken de beschikking over 'shurikens' om zijn tegenstanders mee te bestoken. Deze werpsterren zijn er in drie verschillende smaken: Cyclone Shuriken, Flame Shuriken en Lightning Shuriken. De shurikens zijn onderdeel van de techniek die 'ninjutsu' wordt genoemd. Ninja's die deze techniek beheersen kunnen de omgeving beïnvloeden met de kracht van de elementen. Zoals de namen van de verschillende shurikens duidelijk maken kan Ken gebruikmaken van drie krachten: wind, vuur en bliksem. Deze krachten hebben alle drie hun specifieke uitwerking op tegenstanders, maar ook op omgeving. Zo kun je met de Cyclone Shuriken een vuurtje doven, terwijl de Flame Shuriken sommige obstakels kan laten ontploffen. Je kunt de Flame Shuriken overigens ook in een groepje tegenstanders werpen dat zich ophoudt tussen wat olievaten. Dit heeft een spectaculaire ontploffing tot gevolg, en de bijbehorende multikill-combo geeft veel voldoening.

Gameplay
Naast de genoemde wapens beschikt Ken over Ninja Vision. Door op de RB-knop te drukken verandert het beeld in een roodgetinte slow motion-aanblik. Op die manier kun je zien via welke muren je naar de overkant kunt rennen of welke objecten je kunt vernielen om te kijken of er items in zitten. Als je Ninja Vision gebruikt kun je door de vertraging sneller rennen, of door tegenstanders afgevuurde projectielen ontwijken. Wanneer je chi-meter leeg is kun je Ninja Vision niet meer gebruiken en moet je wachten tot de meter is aangevuld. Door de game heen liggen her en der verschillende voorwerpen verstopt. Zo kun je nieuwe logo’s en outfits voor Ken bemachtigen. Bovendien zijn er health- en chi-pieces die ervoor zorgen dat je health- en chi-meters worden aangevuld.
Wapens upgraden & bosses
Tijdens het doorkruisen van de levels verzamel je verschillende kristallen die door afgeslachte vijanden zijn achtergelaten. De groene Healing Crystals doen precies wat hun naam doet vermoeden: ze zorgen ervoor dat je levensmeter een klein beetje wordt bijgevuld. De rode Blood Crystals hebben een ander doel, aan het eind van een level kun je je opgespaarde rode kristalletjes namelijk besteden aan het upgraden van je wapens. Dit is vergelijkbaar met het systeem in God of War. Iedere keer dat je een zwaard van een upgrade voorziet, wordt het wapen sterker en komen er nieuwe moves beschikbaar voor dat specifieke zwaard. De knoppencombinaties voor de moves kun je vinden in het menu en bij iedere move in de lijst wordt een kleine animatie afgespeeld die de move in runtime toont.
Behalve voor het neermaaien van standaard-tegenstanders, zul je je wapens hard nodig hebben voor de vele bazen en tussenbazen die Ninja Blade rijk is. Om de haverklap word je opgeschrikt door een enorm gedrocht dat op een flat springt of dwars door een muur ramt. Deze tegenstanders zijn grafisch prima in orde, ze zijn vormgegeven met veel oog voor detail en ze maken zeker de eerste paar keer dat je ze tegenkomt grote indruk. Je gaat de monsters doorgaans te lijf met je zwaarden, en zo af en toe drop je bijvoorbeeld een Flame Shuriken in de mond van een enorme slak. De battles duren bij sommige bazen overigens opvallend lang en soms is dat zelfs storend, omdat je langer bezig bent met het verslaan van de bazen dan met het bereiken ervan.

Quick Time Events
Als je een baas op het punt van overlijden hebt gebracht, kun je een speciale finishing move uitvoeren. Deze zogenaamde Todomé voer je uit door middel van een 'quick time event'. Zo spring je bijvoorbeeld op de kop van een reusachtige zombie door op het juiste moment de A-knop in te drukken en zodra de blauwe X-knop in beeld verschijnt kun je je zwaard rechtop in zijn kop steken. Dit alles is in een spectaculair cinematisch beeld gegoten en de quick time events zijn prima geïntegreerd in de filmpjes. Mocht je per abuis een knop te laat indrukken of de verkeerde knop raken, dan kun je het gewoon opnieuw proberen. Het filmpje spoelt dan terug zodat je het quick time event opnieuw kunt volgen, om met de juiste knopaanslagen de tegenstander af te maken.
De quick time events zijn bij de Todomé finishing moves goed uitgewerkt, maar af en toe zijn er ook stukken waar het wat storend wordt. Bij iedere supersprong die Ken moet maken verschijnt er een knop in beeld die je moet indrukken. Dit geldt ook voor scènes waarin hij een uithaal van een vijand moet ontwijken of met zijn Falcon-ketting van gebouw naar gebouw moet zwaaien. Op een gegeven moment heb je er wel even genoeg van en wil je gewoon verder zonder steeds geconcentreerd naar het scherm te moeten kijken om te zien welke knop je in moet drukken. Iets meer vrijheid in deze was beter geweest voor de speelbaarheid van de game.
Overigens zijn de filmpjes waarin de quick time events zijn verwerkt schitterend om te zien, en zeer spectaculair. Zo ben je op een gegeven moment toe aan het uitdelen van de genadeklap aan een enorme slak. Op het moment dat je je zwaard in de kop van het beest wilt planten, spuugt hij een aantal eerder opgeslokte auto’s en andere objecten uit. Ken ontwijkt de auto’s en springt in de lucht op een uitgespuugde motorfiets, start de tweewieler en rijdt over een bus naar het beest toe om het vervolgens met behulp van de benzinetank van de motorfiets tot ontploffing te brengen. Volstrekt krankzinnig natuurlijk, maar wel prachtig om te zien.
Levels, camera & graphics
De levels zijn vrij lineair, al moet je soms een shuriken gebruiken om een doorgang te creëren, of een muur afbreken met je Stonerender Sword. Je baant je doorgaans een weg door de legers van tegenstanders en gebruikt regelmatig de omgeving in je voordeel. Zo ren je tegen muren omhoog of sprint je over de wanden langs diepe afgronden, en gebruik je vlaggenstokken om op acrobatische wijze naar het volgende plateau te springen. Bij zulke acties vormt de camera vaak een stoorzender, omdat hij niet snel genoeg meedraait. Je kunt de camerastandpunten beïnvloeden met de rechterknuppel, maar dat werkt zo traag dat je net zo goed kunt wachten tot de camera vanzelf in de goede richting zwenkt.
Opvallend is dat je tijdens een vlucht in een helikopter of vliegtuig het 'gemounte' geweer moet zwenken met de linkerknuppel. Het mikken voelt op die manier niet erg vertrouwd aan en het vereist flinke gewenning, aangezien dit in andere games nagenoeg altijd met de rechterknuppel gebeurt. Door de genoemde beperking van de camera gebeurt het soms ook dat je onbedoeld in een afgrond valt, terwijl je wel goed hebt beoordeeld op welk moment je van de ene muur naar de andere moet springen. De camera heeft een vertragende en frustrerende werking op de gameplay tijdens de platformactie en navigatiedelen van het spel, terwijl hij in de gevechten met geïnfecteerde vijanden wel prima voldoet.

Graphics
De omgevingen in Ninja Blade zien er erg goed uit. Het verhaal speelt zich af in Tokio in de nabije toekomst en de wolkenkrabbers zijn prachtig vormgegeven. Ook de lichteffecten zijn goed verzorgd en dragen bij aan de sfeer van de game. De tegenstanders zijn erg gedetailleerd, maar bewegen soms vrij houterig. Een betere animatie van de vijanden had bij kunnen dragen aan een vloeiender gameplay. Gevechten met bazen kunnen soms behoorlijk frustreren omdat het beeld af en toe hapert. In eerste instantie dacht ik dat het daarbij een speciale move van de eindbaas betrof, maar het lijkt er op dat dit een technische beperking van Ninja Blade is. Dit draagt uiteraard niet bij aan de snelle gameplay die je bij een hack & slash-game als Ninja Blade verwacht. Overigens zien de bazen er, net als de levels en de standaard-vijanden, fantastisch uit. Ze bedekken vaak het hele scherm, en als Ken klaar is voor zijn finishing Todomé en op de kop van een monster springt, weet je dat er een bloederig schouwspel in aantocht is waar je je vingers bij af kunt likken.

Conclusie