Woestijndiertjes
Veel mensen denken bij de Wii automatisch aan games vol kleur en vrolijke spelpersonages. Deadly Creatures, de nieuwste titel van ontwikkelaar Rainbow Studios, biedt precies het tegenovergestelde.
Getest op: Wii (exclusieve titel)
In deze game geen uitbundig kleurenpalet maar voornamelijk bruine en gele gradaties, en de twee hoofdrolspelers zullen voor de meeste mensen geen aaibaarheidsfactor hebben. Deadly Creatures speelt zich af in de Sonorawoestijn in Noord-Amerika en vertelt het verhaal van twee mannen die op zoek zijn naar een goudschat. Spelers besturen echter niet deze goudzoekers, maar twee van de vele beestjes die de woestijn bevolken. De ene helft van de levels besturen spelers een schorpioen en de andere helft een venijnige tarantula, in de meedogenloze strijd rond het 'eten of gegeten worden'.
Voedselketen
De woestijn waarin onze schorpioen en tarantula leven kent een zeer duidelijke voedselketen. Zelf bungelen ze ergens in het midden en het is belangrijk om die plaats te allen tijde te onthouden. Kleine diertjes, zoals krekels en larven kunnen moeiteloos worden verorberd om energie op te doen. De meeste woestijnbewoners staan echter op dezelfde trede van de voedselladder, of zelfs hoger. Bidsprinkhanen, roofkevers, ratten en andere schorpioenen en tarantula’s hebben ieder een eigen territorium, dat ze met hand en tand verdedigen. Gevaarlijker dan deze uitsmijters zijn de grote roofdieren, zoals ratelslangen en hagedissen, die altijd op zoek zijn naar een makkelijk maaltje.
Vechtersbaas en acrobaat
Hoewel Deadly Creatures veel platformactie kent, ligt de nadruk sterk op het vechten met andere woestijnbewoners. De knokpartijtjes zijn een makkie voor de schorpioen, die met zijn dikke pantser en zijn gifaanvallen de beste vechtersbaas is. De tarantula is de acrobaat van het stel, hij kan bijvoorbeeld over plafonds lopen, over obstakels springen en webslierten afschieten. Deze vaardigheden maken hem ideaal voor sluipwerk en voor de moeilijk begaanbare levels waarin vooral platformactie een rol speelt. Zo hebben beide diertjes hun eigen specialiteit en dit geeft de game wat variatie. Door eindbazen te verslaan en ervaring op te doen leren de schorpioen en de tarantula gaandeweg steeds meer nieuwe vaardigheden, waaronder enkele brute ‘finishing moves’.
Haperingen
Deadly Creatures is speciaal voor de Wii ontworpen en dat is het beste te merken aan de besturing. Vrijwel alle aanvalstechnieken van de schorpioen en de tarantula worden geactiveerd door combinaties van schudden, kantelen of slaan met de Wii Remote en de Nunchuck-controller. Deels is dit uit noodzaak geboren, omdat de game veel meer commando’s kent dan de Wii Remote en de Nunchuck zouden kunnen vastleggen onder hun knoppen. Natuurlijk kun je er als ontwikkelaar voor kiezen om dan een oerwoud aan knoppencombinaties aan te leggen, maar de oplossing die Rainbow Studios heeft verkozen is leuk en praktisch tegelijk. Dat gezegd hebbende, reageren de commando’s niet altijd even goed, al word je als speler gelukkig niet al te vaak geplaagd door dit euvel. Desondanks had de besturing her en der wat extra aandacht kunnen gebruiken, en eigenlijk geldt dit voor de hele game. Zowel het ontwerp als de afwerking van het spel schiet op sommige punten tekort.
Framerate
Al snel valt op dat Deadly Creatures niet helemaal soepel draait. De framerate is instabiel en dit heeft als resultaat dat de game af en toe hapert. Slordig is ook dat personages regelmatig deels of volledig in objecten verdwijnen, of er dwars doorheen lopen of vallen. In sommige gevallen komen ze hierdoor zelfs vast te zitten in de omgeving. De game vergt aardig wat laadtijd, en soms is dat laden erg onhandig getimed. Het overkwam ons meerdere keren dat de game zelfs midden in een gevecht een laadpauze inlaste. Tot slot, en dit is de grootste steen des aanstoots, werkt de cameravoering niet lekker. De spelcamera hangt redelijk dicht achter de personages, en hij heeft regelmatig moeite om de actie goed in beeld te houden. De camera draait niet goed mee, kiest soms een waardeloze invalshoek, en is over het algemeen redelijk traag.
Trage trucs
Naast bovengenoemde schoonheidsfoutjes heeft Deadly Creatures ook een paar onlogische ontwerpkeuzes, die vooral later in de game opdoemen. Het is leuk dat je steeds nieuwe aanvallen leert, maar in de praktijk zullen de meeste gamers er slechts enkele van gebruiken. Vooral de latere trucs werken traag, waardoor je ze waarschijnlijk amper zult gebruiken. Later in de game wordt het ook steeds lastiger om vijanden te ontwijken, wat vooral storend is als je gezondheidsmeter weinig puf meer heeft. Regelmatig word je tot vechten gedwongen, omdat de doorgang naar het volgende gebied wordt geblokkeerd totdat alle vijanden zijn verslagen. De toevoeging van een aantal 'quick time-events', waarbij je bliksemsnel bepaalde bewegingen met de Wii Remote en Nunchuck moet maken om in leven te blijven, zal ook niet bij iedereen in de smaak vallen.
Toeschouwer
Het is jammer dat de afwerking van Deadly Creatures zo rammelt, want dit kost punten. Desondanks wil ik niet de indruk wekken dat de game echt slecht is. Integendeel; ondanks het feit dat je veel aanvallen waarschijnlijk nooit zult gebruiken, is de gameplay heel toegankelijk en biedt hij genoeg plezier om niet snel te vervelen. Daar komt bij dat het achtergrondverhaal interessant is, temeer door de manier waarop het wordt verteld. Gedurende de game kom je verschillende keren de twee goudzoekers tegen, die aan het begin van deze review al werden genoemd. Tijdens deze spaarzame momenten van rust kun je vanaf een veilige afstand hun beslommeringen aanschouwen, en die krijgen al snel een onverwachte en spannende wending. Eigenlijk ben je dus getuige van een avontuur dat twee andere karakters in de game beleven, en deze aparte aanpak blijkt bijzonder goed te werken.
Klein in een grote wereld
Op grafisch gebied scoort de game ook goed, wat vooral te danken is aan de insecten en de bijbehorende animaties die er mooi en realistisch uitzien. De omgevingen zijn lang niet altijd even fraai of spannend, maar zijn wel voorzien van leuke en komische vondsten. Veelal benadrukken ze het kleine formaat van de hoofdrolspelers, en hoe immens groot de wereld en veel alledaagse dingen voor hen zijn. Denk bijvoorbeeld aan een schaduwplek in het gras, die wordt verlicht door het scherm van een mobiele telefoon die op de grond ligt. Even verderop blijken enkele spinnen hun intrek te hebben genomen in de binnenkant van een kapotte TV, gedumpt op een stortplaats. Zulke vondsten zijn verrassend en getuigen ervan dat de makers oog voor detail hebben. Zonde dus, dat dit oog sommige details zo jammerlijk heeft overgeslagen, getuige de minpunten van de game.
Conclusie
Deadly Creatures is 'anders dan anders'. Het is een bijzonder bouwsel geworden, dat origineel is en leuk om te spelen. Een aardig aantal schoonheidsfouten weerhoudt de game echter van een score die uitstijgt boven de categorie 'voldoende'. Het is bovendien jammer dat de game alleen een verhaalstand heeft. Er zijn geen andere spelsoorten voor één of meer spelers, waarmee je jezelf kunt vermaken wanneer het verhaal eenmaal voorbij is. Deadly Creatures is de moeite waard voor spelers met een Wii die op zoek zijn naar een leuke vechtgame of naar een originele game in het algemeen. Iets meer tijd bij de afdeling Quality Control had de game echter veel goed gedaan.
Pluspunten
+ Origineel concept
+ Interessant verhaal
+ Variatie door twee speelstijlen
+ Realistische vormgeving en animaties
Minpunten
- Loopt niet altijd vloeiend
- Problemen met de cameravoering
- Personages lopen en vallen soms door objecten
- Slechts één spelmodus
Cijfer: 6,5
| Titel |
Deadly Creatures
|
 |
| Platform |
Wii |
| Ontwikkelaar |
Rainbow Studios
|
| Uitgever |
THQ |
| Releasedatum |
Reeds verschenen |
:fill(black)/i/1236173668.jpeg?f=thumb)
:fill(black)/i/1236173667.jpeg?f=thumb)
:fill(black)/i/1236173666.jpeg?f=thumb)
:fill(black)/i/1236173665.jpeg?f=thumb)
:fill(black)/i/1236173664.jpeg?f=thumb)
:fill(black)/i/1236173663.jpeg?f=thumb)
:fill(black)/i/1236173662.jpeg?f=thumb)
:fill(black)/i/1236173661.jpeg?f=thumb)
:fill(black)/i/1236173660.jpeg?f=thumb)
:fill(black)/i/1236173659.jpeg?f=thumb)
:fill(black)/i/1236173658.jpeg?f=thumb)
:fill(black)/i/1236173657.jpeg?f=thumb)
:fill(black)/i/1236173656.jpeg?f=thumb)
:fill(black)/i/1236173655.jpeg?f=thumb)
:fill(black)/i/1236173654.jpeg?f=thumb)
:fill(black)/i/1236173653.jpeg?f=thumb)
:fill(black)/i/1236173652.jpeg?f=thumb)
:fill(black)/i/1236173651.jpeg?f=thumb)
:fill(black)/i/1236173650.jpeg?f=thumb)
:fill(black)/i/1236173649.jpeg?f=thumb)
:fill(white):strip_exif()/i/1233256839.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_icc():strip_exif()/u/3878/usericon1.jpg?f=community){kind=small}
/u/175440/crop5b5f0d899a5e8_cropped.png?f=community){kind=small}
/u/142415/The%2520Laughing%2520Man%2520thumb.PNG?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/7689/Copicon.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/2538/Kermit4.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/288927/SHODAN.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/2544/oren.jpg?f=community){kind=small}
/u/257315/crop5f6b07cb4b772_cropped.png?f=community){kind=small}
/u/113709/galactic_empire_60pix.png?f=community){kind=small}
/u/67873/crop652ef71d3fd61_cropped.png?f=community){kind=small}
/u/292055/crop6336ebce38cac_cropped.png?f=community){kind=small}
Deze dan maar eens aanschaffen. Lijkt me een best toffe game. Screens zien er ook ERG goed uit voor een wiigame.
:strip_exif()/u/214177/crop5b157c29026bd_cropped.gif?f=community){kind=small}