Door Jurian Ubachs

Redacteur

Pentiment Preview

Bewegend laatmiddeleeuws kunstwerk

24-08-2022 • 18:00

22

Pentiment

Titel Pentiment Pentiment
Platform Windows, Xbox One, Xbox Series X/S,
Ontwikkelaar Obsidian Entertainment
Uitgever Xbox Game Studios
Releasedatum November 2022

Obsidian Entertainment heeft bij veel gamers een speciaal plekje in hun hart. De ontwikkelstudio, die gestart werd door ontwikkelaars die onder meer aan Baldur’s Gate, Fallout 2 en Neverwinter Nights hadden gewerkt, brak door met de opvolger van Star Wars: Knights of the Old Republic. Dat tweede deel is volgens velen niet zo iconisch als het eerste deel, maar goed was het zeker. Toch zette Obsidian zichzelf pas goed op de kaart met Fallout: New Vegas. Weliswaar ging het daarbij weer om een game binnen een bestaande franchise, maar Obsidian gaf duidelijk zijn eigen spin aan de game. Fallout: New Vegas is nog steeds een favoriet deel van veel Fallout-fans, wat de game vooral te danken heeft aan de vermakelijke verhaallijnen en de uitstekende dialogen, die doorspekt waren met humor. In recentere jaren gooide Obsidian verder hoge ogen met South Park: The Stick of Truth en The Outer Worlds.

Pentiment is een heel andere game dan de hierboven genoemde role-playing games, maar toch ook weer niet helemaal. Om te beginnen is Pentiment geen rpg. Josh Sawyer, de man achter Fallout: New Vegas en regisseur van Pentiment, omschrijft het als een verhaalgedreven avontuur met rpg-elementen. Die elementen beperken zich tot het tot op zekere hoogte vormgeven van je eigen personage, het maken van keuzes en zien hoe de wereld reageert op jouw personage en op de keuzes die je maakt. Dat zijn typische rpg-elementen, maar verder lijkt er in Pentiment weinig anders aanwezig dat zou duiden op een rpg: elementen als een skill-tree of een te verbeteren wapenuitrusting maken, voor zover we nu gezien hebben, geen onderdeel uit van het spel.

Wat zit er dan wel in? Nou, het verhaal natuurlijk, maar ook veel geschiedenis. Pentiment is namelijk niet zomaar een game. Het is een speciaal project van Sawyer en zijn team. De regisseur studeerde geschiedenis en richtte zich daarbij veelvuldig op de zestiende eeuw in het nu Duitse Beieren. Het was, zo vertelde Sawyer in een presentatie die we onlangs kregen over Pentiment, een periode waarin veel gebeurde. Het is de periode waarin de Reformatie op gang kwam en waarin Copernicus zijn heliometrische model voor ons zonnestelsel presenteerde. Het was een tijd waarin macht heen en weer schoof.

De overblijfselen uit die periode zijn in de hedendaagse wereld nog steeds te vinden, al zul je er waarschijnlijk voor naar een museum moeten. Daar zijn voldoende werken te vinden die ons vertellen hoe het er vijf eeuwen geleden aan toe moet zijn gegaan. Het is dan ook niet vreemd dat het dertien mensen tellende ontwikkelteam veelvuldig gebruik heeft gemaakt van deze bronnen, en ook van de expertise van historici als dr. Edmund Kern, dr. Christopher De Hamel en dr. Winston E. Black. Black is gespecialiseerd in het gebruik van medicijnen en drugs in de middeleeuwen, De Hamel is expert op het gebied van middeleeuwse teksten en manuscripten en Kern is een vooraanstaande naam op het gebied van vroege Europese religieuze cultuur. Of het in Pentiment voorbijkomt, weten we niet, maar Kern is specialist op het gebied van magie en hekserij.

Fundament in historie

Je mag alle informatie in de vorige alinea meteen weer vergeten, maar laat vooral duidelijk zijn dat Pentiment zijn fundament vindt in historie. Het gebruikt realistische onderwerpen en doet dat dus ook in een realistische omgeving. Het verhaal speelt zich af in twee fictieve steden in het gebied net ten noorden van het Oostenrijkse Tirol en ten zuiden van München. In dat verhaal is Andreas Maler het hoofdpersonage. Andreas is een bijdehante kunstenaar die betrokken raakt bij een serie mysterieuze moorden en schandalen. Zijn rol daarin en hoe hij daar mee om kan gaan, hangt af van de keuzes van de speler en van de achtergrond van Andreas, die je trouwens zelf kunt kiezen. Andreas kan een latinist zijn, een logicus, een orator, een astronoom, een occultist of een naturist. Zijn kennis en mogelijkheden zullen anders zijn op basis van Andreas’ achtergrond.

De keuze voor een achtergrond heeft ook een visuele uitwerking. Elk personage in Pentiment praat op een bepaalde manier en dat wordt vertaald naar een lettertype. Lettertype? Ja, Pentiment speelt zich namelijk volledig af op de pagina’s van een boek. Daarbij beleef je alles wel gewoon full screen. Het is niet zo dat je continu een boek voor je ziet, maar af en toe zoomt de game een stukje uit en zie je dat het toch echt bladzijden van een boek zijn waarop Andreas en andere personages zich bevinden. Dat kun je trouwens nog ergens anders aan zien. Pentiment is een prachtige, haast kunstzinnige game, maar in de manier waarop de teksten op de pagina verschijnen, verbergen misschien wel de mooiste details. Elke tekst wordt namelijk voor je neus ‘opgeschreven’. Je ziet de inkt op een pagina komen: eerst dik aangezet, waarna het in de pagina trekt, een klein beetje uitloopt en net iets minder ‘vol’ wordt dan bij de eerste aanzet. Een leuk effect dat het ‘papier’ stukken geloofwaardiger maakt.

Pentiment

Het lettertype dat gebruikt wordt voor elk personage, zegt daarbij iets over dat personage. Een sterk religieus type zal de klassieke, voor een leek moeilijk leesbare, stijl krijgen. Een atheïstische logicus zal een moderne, duidelijkere stijl hebben. We zagen vrij snel en intuïtief wat een stijl zei over het personage, dus het lijkt vrij aardig te werken.

Wat trouwens wel mooi is om even te vermelden, is dat Obsidian zich er van bewust is dat niet iedereen deze lettertypes even goed kan lezen. Je kunt in de opties dan ook kiezen voor beter leesbare fonts. Het knappe van die leesbare fonts is dat ze inderdaad goed leesbaar zijn, zonder dat ze de stijl van het origineel helemaal inleveren. Je kunt dus nog steeds de persoonlijke achtergrond van een personage afleiden uit de stijl waarin zijn of haar tekst geschreven staat.

Schilderijen ophangen

Deze optie houdt verband met het algemene idee dat Obsidian heeft voor Pentiment dat iedereen de game moet kunnen spelen. Pentiment is dan ook geen moeilijke game. Er is wel wat gameplay, maar de gameplayelementen die je tegenkomt zijn eenvoudig. Het moet de speler niet in de weg staan bij het uitpluizen van het verhaal. We zien in een concreet voorbeeld hoe de speler een oude vrouw helpt bij het ophangen van een paar schilderijen. De minigame in kwestie is niet meer dan een simpel puzzeltje waarbij je elk schilderij op de juiste plek moet hangen. Het interessante deel komt daarna. De vrouw vraagt Andreas om het kruis weg te halen dat aan de muur hangt. Dat kruis was van haar net overleden man en zij heeft er geen behoefte aan. Of jouw Andreas daarin meegaat, of uit religieuze gronden weigert, is geheel aan jou.

De game wordt verder simpel gehouden door uitleg. Telkens als er een personage, plaats of ander woord van belang genoemd wordt, staat dat woord uitgelicht in beeld en leidt een klik op dat woord je naar een naslagwerk waar je snel kunt zien wat hij of zij ook alweer was en wat jij er mee te maken hebt. Dat is natuurlijk niet nieuw voor games, maar het speelt in Pentiment wel een centrale rol. Alles is erop gericht de speler op de juiste koers te houden.

Pentiment

De focus op toegankelijkheid betekent wel dat de game nooit omschreven zal worden met woorden als ‘actievol’ of ‘spectaculair’. Want wat doe je nou eigenlijk? Je loopt her en der een beetje rond, in een dorpje of een bos, kijkt rond, voert gesprekken en gebruikt voorwerpen. Dat gebeurt allemaal in een laag tempo. Het is dan ook wel een game die het moet hebben van de kwaliteit van de teksten. Pentiment brengt behoorlijk wat leeswerk met zich mee. Als jij het type gamer bent dat al te lange teksten in games vaak vluchtig doorleest of zelfs helemaal overslaat omdat je terug wil naar de actie, dan is Pentiment geen game voor jou. De game wordt gedragen door de teksten en de sfeer en heeft nauwelijks iets dat je zou kunnen omschrijven als ‘actie’.

Wat de game wel helpt, is de uitstekende sfeer. Obsidian heeft gekozen voor een opvallende grafische stijl. Die stijl is gebaseerd op een stijl die hoort bij werken uit de laatmiddeleeuwse verlichting. Sawyer noemt de klassieke Totentanz als voorbeeld en wie de latere bewerking van Johann Rudolf Feyerabend bekijkt, ziet daar zeker de stijl van Pentiment in terug. Minstens zo belangrijk als die beelden is de muziek. Die wordt verzorgd door Alkemie Music, een groep die gespecialiseerd is in middeleeuwse muziek. Het resultaat mag er zijn: het is alsof je naar een middeleeuws kunstwerk kijkt, dat tot leven komt begeleid door bijpassende muziek en dat je ook nog eens naar je hand kunt zetten.

Voorlopige conclusies

Het moge duidelijk zijn dat wij enorm uitkijken naar Pentiment. Er is in de game natuurlijk meer te ontdekken dan we op basis van een korte presentatie of speelsessie op de gamescom zouden kunnen doen. Andreas kan bijvoorbeeld allerlei relaties vormen, in religieuze zin, maar ook platonisch of romantisch. Obsidian kennende wacht ons een wereld waar spelers zichzelf compleet in kunnen verliezen en wij kijken ernaar uit dat te kunnen gaan doen. Dat kan in november, want dan komt Pentiment uit voor de Xbox-platformen en Windows.

Reacties (22)

22
22
16
0
0
4
Wijzig sortering

Sorteer op:

Weergave:

Ik ben groot fan van Obsidian (alpha protocol is 1 van mijn favorieten), maar ik vond The outer worlds erg tegenvallen. De game was erg makkelijk en ik vond de verhaallijn tegenvallen.
Hopelijk wordt deze game wat moeilijker. Het ziet er iig heel mooi uit!
Gezien het soort spel moet je denk ik niet gaan denken in termen als 'moeilijk'. Het is zo te lezen meer een ervaring en helemaal niet te vergelijken met hun voorgaande spellen.
Daar heb je gelijk in zie ik nu. Een makkelijke game is opzich ook geen probleem als de game ervoor gemaakt is, zo lijkt het bij deze game vooral de bedoeling dat je het verhaal meekrijgt.
Bij The outer worlds vroeg ik me vooral af waarom ik alles zat te looten, elk stukje van de wereld zat te verkennen aangezien het vechten toch zo simpel was. Dat is de reden waarom ik The outer worlds een slechte game vind waar niet goed genoeg over is nagedacht gezien het genre (wellicht hadden ze haast met de release date?).
Ik hoop daarom dat ze nu meer tijd voor de productie hebben zodat in ieder geval de verhaallijn de moeite waard is.

Visual novels hoeven trouwens niet makkelijk te zijn, The Life and Suffering of Sir Brante is bijvoorbeeld een erg lastige game en je moet goed over je keuzes nadenken wil je het ''suffering'' gedeelte beperken.
Hij zegt in het filmpje dat het heel erg simpel is volgens zijn ervaring. Het draait dus meer om de looks en het verhaal. Dus als je een uitdaging verwacht zou ik deze overslaan.
Zelfs "Frantz Bauer" komt in de game voor! (zie plaatjes)
Hopelijk niet in de soundtrack... :+
Ah... je was me voor. ;)
Maar inderdaad: geen ontsnappen aan, die man. Ik had, gezien het onderwerp van deze game eerlijk gezegd eerder Frans Duits verwacht, maar blijkbaar is andere Frans toch beroemder... :P
Ze zijn allebei bekender dan Frans Engels...
In alle eerlijkheid, mijn verwachtingen voor Outer Worlds waren hoog maar ik vond hem zwaar tegen vallen en ik heb hem dus ook nog niet uit gespeeld.
Ik heb Outer Worlds ook vaak lang laten liggen. uiteindelijk wel uitgespeeld, maar spel trok me gewoon niet. Ammo maakte niet uit je had altijd genoeg. Personages bleven niet echt hangen. Terwijl ik Fallout New Vegas helemaal grijs heb gespeeld.
Ik vind TOW wel geweldig en heb hem van voor tot achter doorgezaagd, maar ben het wel met je eens dat hij te makkelijk is. Zelfs op supernova moeilijkheid is dat na het eerste uur of zo het geval (dat is hoe lang je er ongeveer over doet om een goed wapen te vinden als je een beetje goed zoekt). Maar ik vond de combat op zich nog steeds wel plezant (ben ook niet zo van per se een uitdaging zoeken) en alle conversaties in het spel zijn geweldig.
Oh ja, Alpha Protocol is echt een underrated pareltje.
Zoveel keuze en zo'n originele setting voor een RPG.
Is bij release slecht onthaald door de vele bugs maar als je het later speelde met de patches, was daar al niet veel meer van te merken.
Maar daardoor hebben velen het links laten liggen natuurlijk, en is het nog weinig gekend.
Jammer dat ze dit soort goede games niet gelijk mee op mobiel uitbrengen. Wellicht dat dat nog in de toekomst gebeurd. Die markt kan wel wat pay to play games gebruiken.
Grote kans dat je het iig kan streamen via Gamepass, niet ideaal maar beter dan niets.
Leuk zin in! Obsidian is awesome en heeft een vrij bizarre track record en zeker qua storytelling
Verhaal doet me denken aan De naam van de roos van Umberto Eco.

Lijkt me heel leuk om te spelen, deze gaat op de verlanglijst!
*Kijkt video*

"De langste rij staat voor Lies of P."

Dat lijkt me heel sterk, aangezien op datzelfde bordje A Plague Tale: Requiem staat.

Edit: Pentinent ziet er goed uit voor op de Steamdeck. Ik zie het me niet uren spelen, maar even tussendoor op de Steamdeck lijkt me perfect.

[Reactie gewijzigd door Verwijderd op 23 juli 2024 06:56]

Wat een prachtige artistieke stijl hebben ze gebruikt voor de graphics van deze game. Ga deze zeker eens proberen!
Na de gamescom stream van de openingsavond gezien te hebben met alle bald space marines met anger management issues is het een verademing even een spel te zien met een compleet andere insteek dan schieten, grof geweld en edgy one-liners.

Heel benieuwd wat ze er van maken en inderdaad een spel wat zich zeker voor Deck / Switch leent.
Nu heb ik zin om weer Baldur's Gate te spelen.

6x een karakter makenen deze opslaan.
Daarna 1x multiplayer opstarten en 6x je eigen karakter importeren.
Opslaan.
Savegame uit de multiplayer map naar de singlepayer map sleuren-en-pleuren.
In singleplayer de savegame aanslingeren met 6x je eigen feestbeest!
heb het 2x gelezen, maar begrijp het niet :?
Normaalgesproken maak je enkel je eigen character aan en de rest van je 6-koppige party zijn personages die je in het spel tegenkomt.

Je kan echter ook via bovenstaande omweg 6 figuren zelf bouwen, zeg maar de droom van iedere powergamer min/maxer. Je zal alleen wel wat goed geschreven dialogen mislopen natuurlijk.

Zie het als Mass Effect met 6 Shepards ipv een Garrus, Wrex, Liara, Tali en Kaiden.
Oh, dit lijkt me spannend. Meteen voorbesteld...

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.