Viva Pi?ata: Trouble in Paradise

Paniek in het paradijs

Een Piñata is een felgekleurd beest, meestal gemaakt van papier-maché, en hij wordt vooral gebruikt met kerstmis en op kinderverjaardagen. De Piñata, van oorsprong Mexicaans, wordt gevuld met snoepgoed, vruchten of cadeaus, ergens aan opgehangen en vervolgens mogen kinderen er geblinddoekt met een stok tegenaan rammen totdat de kleine presentjes eruit vallen. Leuk! Wat heeft het in vredesnaam met tuinieren, het houden van dieren of gaming te maken? Niets! Hoe kon een game die al deze elementen bevat dan toch zo'n hit worden?

Getest op: Xbox 360 (exclusieve titel)

Flora en fauna

Het antwoord op deze vraag werd twee jaar geleden gegeven. Ontwikkelaar Rare bracht de eerste Piñata-game uit op de Xbox 360 en wereldwijd werden gamers massaal verliefd op het schattige uiterlijk en de verslavende gameplay. In de game Viva Piñata kreeg de speler een stuk grond waarvan de flora naar eigen inzicht en smaak kon worden aangepast. Het was de bedoeling om tal van Piñata's naar dat persoonlijke paradijsje te lokken en ze daar te huisvesten. Belachelijk? Niet volgens de enorme fanbase die zich achter de game schaarde. Viva Piñata werd een hit, doordat achter het unieke, schattige uiterlijk een uitdagende en verrassend diepe en verslavende game schuilging. Inmiddels is de rasechte klassieker toe aan een vervolg, met de subtitel Trouble in Paradise.

Vrijwel verhaalloos

In de sequel blijkt de Piñata-database te zijn gewist door ene professor Pester. Het is aan de gamer om zijn of haar tuintje zó paradijselijk te maken dat tal van verschillende diersoorten zich er nestelen, zodat op die manier de database kan worden hersteld. Ach, de makers hebben in elk geval gepoogd iets van een verhaaltje neer te zetten. Gelukkig gaat het bij games als Piñata niet om het verhaal, maar des te meer om de totale beleving die de game biedt. En die is beter dan ooit. De basis is echter vrijwel gelijk gebleven aan die van het origineel. Je krijgt een stukje grond toegewezen en start met een zakje graszaad en een eenvoudige Piñata. Al snel verschijnen er andere Piñata's aan de rand van je tuin en je kunt proberen deze de tuin in te lokken. Nieuw is de manier waarop je nu met de camera ook buiten je tuin kunt komen, om op onderzoek uit te gaan en eventuele beesten die je tegenkomt te scannen op informatie.

Arme Flappie

Een diertje scannen blijkt uitermate zinvol, want het is handig om te weten welke criteria van belang zijn om je tuin zo aantrekkelijk mogelijk te maken voor de Piñata's. Simpel gezegd: wat trekt het beestje in kwestie over de streep om zich uitgerekend in jouw tuintje te nestelen? Door het diertje te selecteren en dan in het handige menu voor 'info' te kiezen, kun je alles te weten komen over de Piñata. Zo komt de ene pas je tuin in als er klaprozen groeien - waar de Piñata in kwestie graag van eet - terwijl een andere pas geïnteresseerd raakt als er al bepaalde andere Piñata's leven. Doordat je nu vrijelijk buiten je eigen tuin op onderzoek kunt gaan, kom je snel met bijzonder leuke dieren in aanraking en kun je vrij snel je eigen dierentuin stichten. Gaandeweg groei je als tuinier/dierenverzorger en krijg je meer grond ter beschikking, meer verschillende plantzaden en uiteraard ook meer dieren en dus verantwoordelijkheden. Ga ondanks alles niet teveel van je beestjes houden, want als je tuintje op een dag een prachtig gekleurd roofdier aantrekt, kan die arme Flappie wel eens je enige lokaas blijken om dat prachtexemplaar te bemachtigen.

Beestjes maken

Omdat de opzet van de game min of meer gelijk is gebleven kunnen Piñata-veteranen er direct mee aan de slag. Gelukkig worden ook gamers die nieuw zijn in het wereldje niet aan hun lot overgelaten. Sterker nog, nieuwkomers worden in dit deel uitstekend opgevangen. Trouble in Paradise neemt je aan je hand en maakt je door middel van een aantal interessante uitdagingen wegwijs in de tuin. Binnen de kortste keren ziet je tuin eruit als een indrukwekkend kleurrijke dierentuin en voorzie je feestvierende mensen in alle uithoeken van Piñata-land van spectaculair uitziende Piñata's voor hun fuif. Dat alles soepeler werkt, menu's strakker in elkaar zitten en je als speler sneller aan de slag kunt, betekent overigens niet dat de game minder lang leuk blijft dan het origineel. Naast de reeds bekende dieren zijn er ruim dertig nieuwe Piñatasoorten om te lokken, te vangen en te maken.

Stomende liefdesscènes

Dat laatste is overigens niet helemaal waar. Je kunt helaas geen Piñata's maken, maar je kunt ze wel laten maken. Zo nu en dan kunnen twee beestjes het meer dan goed met elkaar vinden en ontstaat er iets moois. Verwacht daarbij geen stomende papier-maché liefdesscènes. De game blijft netjes en voor alle leeftijden, dus na een schattig paringsdansje is er gewoon ineens een nieuw beestje bij. De plots ontstane paringsdriften zijn in deze sequel overigens niet de enige manier om een zeer uiteenlopende dierentuin te creëren. Aan de rand van je tuin bevinden zich namelijk twee bordjes die de weg wijzen naar nieuwe gebieden, te weten Dessert Desert en de ijskoude Piñarctic. Maak je geen illusies, in deze interessante gebieden is het niet mogelijk een tuin aan te leggen - wat mijns inziens een gemiste kans is. Met name het soms wat ondergesneeuwde tuinier-aspect zou in deze onherbergzame gebieden de nodige aangename en uitdagende variatie kunnen krijgen. Helaas kun je deze locaties uitsluitend bezoeken om met behulp van een handvol ingenieuze vallen exotische dieren te vangen, die je vervolgens via de post aan het reeds bestaande ecosysteem kunt toevoegen.

Director's Cut

Hier schuilt het grootste minpunt van de game, namelijk dat het geheel meer aanvoelt als een director's cut van het origineel dan als een daadwerkelijk vervolg. Trouble in Paradise is beter, speelt prettiger en biedt een hoop kleine verbeteringen ten opzichte van het origineel. De beleving is in deze tweede Piñata echter vrijwel gelijk aan die in de eerste game, en het spel biedt nergens écht revolutionaire veranderingen of toevoegingen. Het geheel is een stuk overzichtelijker en tal van handigheidjes maken de kleine tekortkomingen van destijds goed. Zo zijn er sneltoetsen waarmee je op de D-pad standaardhandelingen uitvoert, zoals zaaien, scheppen of planten water geven, zonder dat je je eerst door het menu heen hoeft te werken. Door bijvoorbeeld omhoog te drukken selecteer je de schep en een druk naar links tovert de gieter tevoorschijn. Maar hoewel al deze elementen samen de ervaring veraangenamen en het instappen voor nieuwkomers bijzonder gemakkelijk maakt, is er eigenlijk geen sprake van een werkelijk nieuwe game.

Piñata-lijken

De grootste toevoeging in Trouble in Paradise is, zonder twijfel, online multiplayer, dat de game nog enigszins redt van het stigma 'upgrade'. Deze variant herbergt gelukkig de nodige pluspuntjes. Zo is er maar één ding prettiger dan tevreden over je eigen tuin van Eden vol prachtig gekleurde wezens uit te kijken, en dat is je vrienden online uitnodigen om mee te genieten. Dit in dit deel wél aanwezige aspect is één van de sterkere dingen die de game biedt en waarom de makers dat destijds - toen ze het origineel maakten - zelf niet hebben ingezien is me nog altijd een raadsel. Niet alleen kun je vrienden uitnodigen om je tuin te bezichtigen, je kunt ze ook aan het werk zetten. Om te voorkomen dat je na een lange boodschap op het kleinste kamertje terugkomt in een verdorde tuin vol Piñata-lijken, kun je alvorens vrienden je komt 'helpen' aangeven wat ze wel en niet kunnen of mogen. Ook is het natuurlijk mogelijk Piñata's via Xbox-live cadeau te doen aan vrienden, bijvoorbeeld als bedankje omdat men dagenlang in jouw virtuele tuintje heeft lopen ploeteren. Duidelijk is wel dat als je nooit eerder een Piñata-game speelde, dit de versie is die je moet hebben. Maar er is meer.

Zoete extra's

Ook leuk, maar niet onmisbaar, is de Just for Fun-mode waarin met name de wat minder geduldige gamer terecht kan. Met oneindig veel centen op zak is deze modus bijzonder geschikt om zonder enige stress korte tijd de tuin in te duiken om wat aan te rotzooien zonder de échte uitdaging aan te gaan. Zie het als een soort arcademode die in een diepe en tijdrovende game als deze niet eens zo'n slechte toevoeging blijkt. Een laatste aardige innovatie wordt gebracht in de vorm van een Piñata-kaartje, dat in de handleiding verstopt zit. Op dat kaartje staat een Piñata die met behulp van de zogenaamde Piñata Vision - alias de Xbox Live Vision Camera - in de game kan worden ingebracht. Een leuk idee, dat de echte verzamelaar helaas wél verplicht om de hiervoor benodigde camera aan te schaffen. Alles bij elkaar opgeteld is Trouble in Paradise een bijzonder leuke game, die wat betreft concept, grafische presentatie, sfeer en opzet helaas iets te zwaar leunt op zijn voorganger. Geweldig voor wie nog niet bekend is met Viva Piñata, maar licht teleurstellend voor wie het origineel reeds grijs gespeeld heeft.

Conclusie

De grote vraag of alle aanpassingen en toevoegingen genoeg zijn om dit tweede deel tot een waardig vervolg op de originele Viva Piñata uit te roepen beantwoord ik met een 'Nee'. Naast het feit dat de game van begin tot eind aanvoelt als een upgrade in plaats van een sterk vervolg, is er gewoonweg niet genoeg vernieuwing om deze game te kopen als je het origineel al hebt. Geïnteresseerden die zich niet eerder in de Piñata-scene waagden kunnen gerust tot aanschaf overgaan, maar moeten wel worden gewaarschuwd voor de nog altijd schrikbarend lange laad- en save-tijden, die anno 2008 toch écht niet meer kunnen. Al met al een vermakelijke en sterk verbeterde versie van een reeds eerder uitgebrachte topper.