Sandisk Extreme Pro USB 3.0 128GB Grijs

Inhoudsopgave
- 1. Inleiding
- 2. Specificaties
- 3. Uiterlijk
- 4. Eerste gebruik
- 5. Beschikbare ruimte
- 6. Benchmarks
- 7. Warmteproductie en status LED
- 8. SanDisk SecureAccess
- 9. Conclusie
- 10. Versiebeheer

1.Inleiding
In mijn reviews probeer ik een uitgebreid inzicht te geven in de gebruikerservaring van producten. Ik probeer hierin een goede balans te zoeken tussen de leesbaarheid en de technische kant van het verhaal, zodat het voor iedereen te volgens is zonder afbreuk te doen aan de inhoud.

De SanDisk Extreme Pro USB3.0 is een 128GB USB stick die hoge doorvoersnelheden belooft, maar de aankoopprijs is met € 130 best prijzig te noemen. Voor een vergelijkbare prijs kan je namelijk prima een SSD met vergelijkbare capaciteit en een USB 3 case kopen. Wat is het publiek voor deze USB stick en wat zijn de prestaties?

2. Specificaties
SanDisk adverteert deze USB stick met de volgende specificaties:
- Beschikbare capaciteit: 128GB;
- Snelheid: tot 240MB/sec schrijven, tot 260MB lezen;
- Afmetingen: 11.0 x 21.0 x 71.0 mm;
- Te gebruiken tussen 0 C en 45C;
- Te bewaren tussen -10 C en 70C;
- Compatibiliteit: USB 3.0 en USB 2.0.
Aangezien het gewicht niet staat gespecificeerd, heb ik zelf de stick gewogen op mijn keukenweegschaal:

Welgeteld 17 gram. Dit is 4 gram zwaarder dan de plastic uitgevoerde SanDisk Pro USB3 32GB die ik heb, maar persoonlijk vind ik dit alleen maar prettig: het gewicht voelt degelijk aan maar zal je broek niet doen afzakken.

3. Uiterlijk
De SanDisk Extreme Pro USB 3.0 128GB komt in de volgende verpakking:

Zoals gebruikelijk staan er een aantal beweringen op de verpakking, waar ik later in deze review op terug zal komen.


Op de achterkant van de verpakking staat de nodige toelichting. Ook hier zal ik later op terug komen.


Als je de verpakking open maakt, zie je daar de aluminium USB stick en de productcode voor de 1-jarige licentie op RescuePRO: een programma om digitale media te recoveren.


Met veel elektronica ben ik fan van aluminium en deze USB stick is daar geen uitzondering op. Als je inzoomt op de foto zie je dat het een soort poederachtige coating lijkt te hebben. De bovenkant van de USB stick is afgewerkt met zwart, glossy plastic.


De USB poort is uitschuifbaar, dus je hoeft je niet druk te maken om de dop kwijt te raken. Het schuifmechanisme voelt niet zo high-end als dat de gehele stick eruit ziet, maar het werkt prima.


Aan de achterzijde is een soort ring gemaakt om de stick aan een sleutelhanger te kunnen bevestigen. Ook dit is in aluminium uitgevoerd, dus ik verwacht dat dit duurzamer zal zijn dan een plastic ringetje.


De onderkant.


Een vooraanzicht met de poort ingetrokken.


De SanDisk Extreme PRO 128GB naast zijn broertje, de Sandisk Extreme 32GB. De niet-Pro versie is, zoals eerder al aangehaald, van plastic gemaakt. De afmetingen zijn verder praktisch hetzelfde.

4. Eerste gebruik
De USB stick is plug-and-play: je hoeft hem alleen maar in je computer te prikken en de computer herkent hem automatisch.

SanDisk levert de USB stick met een minimale hoeveelheid bestanden er op, wat ik wel kan waarderen. Ik ben namelijk geen fan van bloatware. Er staat een installatiebestand op voor de SanDisk SecureAccess software (waarover later meer) en een mapje met een quick start guide. Mac gebruikers worden verwezen naar de site van SanDisk om daar het installatiebestand voor SecureAccess vandaan te halen. De quick start guide is overigens niet beschikbaar in het Nederlands, maar wel in de volgende talen: Engels, Frans, Duits, Spaans, Italiaans, Portugees, versimpeld Chinees, traditioneel Chinees en Koreaans.

De USB stick is standaard geformatteerd in het bestandssysteem FAT32. Dit is een oud formaat, waarbij de maximale bestandsgrootte 4GB bedraagt. Met een dergelijk grote USB stick is het wel prettig om bestanden groter dan 4GB te kunnen meenemen, dus daar moet wat aan gebeuren.
Gelukkig bestaat tegenwoordig het exFAT bestandssysteem, waarmee je dat probleem niet hebt. Daarnaast werkt dat bestandssysteem ook op Linux en OS X. (zie hier het Wikipedia artikel over exFAT, waar zowel de voor- en nadelen t.o.v. FAT32 wordt besproken.)
Een kwestie van de bestanden tijdelijk ergens heen kopiëren, formatteren in exFAT en bestanden terug zetten dus. Persoonlijk vind ik het niet de grootste moeite, maar ik vind het wel een minpunt: veel mensen om mij heen zouden tegen het 4GB limiet aanlopen en zich afvragen wat het probleem is.

5. Beschikbare ruimte
Van de 128GB is 119GB zichtbaar onder Windows. Dit is minder dan geadverteerd en vaak voelen mensen zich daarmee genept. Vandaar dat ik daar wat toelichting op wil geven, ook al is het eigenlijk algemeen. Mocht je dit niet interessant vinden, kan je hier klikken voor de volgende alinea: klik.

Bytes werken met een andere factor dan bijvoorbeeld lengtes. Lengtes rekenen lekker makkelijk: 1 kilometer is 1.000 meter. Een kilobyte bestaat echter uit 1.024 bytes. Deze afwijking vond men in het verleden al verwarrend en daarom heeft een Commissie geroepen dat dit afgelopen moest zijn.
Dat een Commissie dit roept, betekent echter nog niet dat iedereen zich daar aan houdt. Zo rekent Windows nog met 1.024 bytes = 1 kilobyte. Voor fabrikanten is het echter gunstiger om uit te gaan van 1.000 bytes = 1 kilobyte; zo heb je namelijk minder bytes nodig om tot een kilobyte te komen. Dus zo zijn er twee verschillende rekenmethodieken ontstaan en is het er alleen maar onduidelijker op geworden.

Om nog even terug te komen op de ruimte op de schijf: 1024 byte is 1 kilobyte. 1024 kilobyte is 1 megabyte. 1024 megabyte is 1 gigabyte. Dit wetende zien de twee rekenmethodieken er als volgt uit:

Er wordt dus geen opslagruimte ‘achter de hand gehouden’, zoals je wel vaker ziet bij SSD’s.

6. Benchmarks
Van een USB stick met een dergelijk prijskaartje verwacht natuurlijk dat de prestaties dik in orde zijn.
Ik heb om mij heen gezocht naar USB sticks en SD-kaarten om benchmarks te draaien, om de prestaties te kunnen vergelijken. SD-kaarten zijn niet helemaal hetzelfde als USB sticks, maar persoonlijk gebruik ik best vaak SD kaarten i.c.m. een card reader als USB stick. Daarnaast heb ik geen voorraadkast vol met verschillende USB sticks.


Allereerst de ChrystalDiskMark score van de SanDisk Extreme Pro USB3.0 128GB. Als je het mij vraagt is dit een mooie score. Ik heb deze benchmark op twee verschillende systemen gedraaid en de resultaten waren vergelijkbaar.


Voor de liefhebber dezelfde ChrystalDiskMark test, maar dan via een USB2 poort.


De SanDisk Extreme Pro USB3 is een overduidelijke winnaar als het gaat om de sequentiële schrijfsnelheid. De niet-pro versie zet al goede prestaties neer, maar laat zich overtuigend inhalen. De SanDisk Cruzer Slice, een veel goedkopere USB stick, is tergend langzaam.


Ook met sequentiële leessnelheid is de SanDisk Extreme Pro de winnaar, hoewel de niet-pro versie aardig in de buurt komt. De afstand t.o.v. de andere opslagmedia is erg groot.

Nog een zwik vergelijkingen met de overige metingen van ChrystalDiskMark:

De SanDisk Extreme Pro is een overtuigende winnaar. Met de kleinere (4K en 4K QD=32) bestanden komt de niet-Pro variant bijzonder goed mee en weet de Pro zelfs een paar keer te verslaan. Ook hier is de afstand met de andere opslagmedia erg groot.

Is de SanDisk Extreme Pro dan een soort mini SSD? Tijd voor nog twee benchmarks om het in perspectief te zetten en het af te leren:


Hier zie je dat met het sequentieel lezen de SSD’s meer dan twee keer zo hoog presteren. Met het sequentieel schrijven weet de Extreme Pro zelfs overtuigend te winnen van de Crucial M4, die inmiddels een paar jaar oud is. De nieuwere SSD, de Samsung 840 EVO is wel meerdere malen sneller dan de Extreme Pro.

Om real-life situaties te testen, heb ik een aantal verschillende soorten films tegelijk gekopieerd naar de Extreme Pro en met een stopwatch bijgehouden hoe lang dit duurde. Voor een totaal van 16,3GB, bestaande uit 35 bestanden, duurde het 2:07 min om alles te kopiëren naar de USB stick. 66 foto’s, samen goed voor 300MB aan data, was niet eens fatsoenlijk te meten zo snel werd het gekopieerd.

Conclusie van de prestaties: De SanDisk Extreme Pro is geen mini SSD, maar zet wel enorm goede prestaties neer. Als je ‘normale’ USB sticks gewend bent, zal dit een wereld van verschil maken: alles voelt zoveel sneller aan.

7. Warmteproductie en status LED
De warmteproductie en status LED zal ik samen bespreken, omdat ik hier kort over kan zijn. De warmteproductie is erg laag. Ook na het draaien van benchmarks en kopiëren van veel bestanden, wordt zelfs de USB connector amper warmer dan lichaamstemperatuur. De rest van de USB stick wordt al helemaal niet voelbaar warm.

De status LED bevindt zich onder het schuifje waarmee je de USB connector kan uitschuiven. Persoonlijk vind ik de status LED niet duidelijk genoeg, tenzij je het recht van boven bekijkt. Als je vanuit een hoek er naar kijkt, zie je amper of het knippert. Omdat foto’s dit niet duidelijk laten zien, heb ik een filmpje ervan gemaakt:


8. SanDisk SecureAccess
Zoals gezegd levert SanDisk de Extreme Pro met een versleutel (encryptie) programma SecureAccess. Het idee is dat om een gebruiksvriendelijke manier te bieden om je bestanden te kunnen beveiligen.
SecureAccess maakt gebruik van 128-bit AES encryptie en is ondersteund door Windows XP, Windows Vista, Windows 7, Windows 8 en Mac OS X10.5+. Voor de Windows variant staat het installatiebestand al op de stick, voor de OS X variant moet je naar de site van SanDisk.

Zodra je SecureAccess installeert, word je meteen gevraagd om een wachtwoord in te stellen. Hierbij wordt weergegeven hoe sterk je wachtwoord is.

De interface van SecureAccess ziet er als volgt uit:

Het is een eenvoudige maar prettige interface om mee te werken. Als je om kan gaan met Windows Verkenner, dan mag deze interface geen probleem opleveren.

Bestanden versleutelen vergt rekenkracht. Op mijn laptop (met een i7-2630QM processor met AES-ondersteuning) heb ik 5,89GB aan .avi bestanden gekopieerd via SecureAccess. Dit duurde 2:09 minuten, waar het zonder encryptie 1:06 minuten duurt. Ruwweg een verdubbeling van overdracht tijd dus. Een realistischer scenario: het kopiëren van 300MB aan foto’s (totaal 66 foto’s) duurde echter nog geen 5 seconden.

Er zijn weinig instellingen te maken. Standaard moet je na 10 minuten inactiviteit je wachtwoord opnieuw opgeven om bij de bestanden te komen, maar dit is handmatig aan te passen. Ook is het mogelijk om in te stellen dat je wachtwoord na een x-aantal dagen verloopt, maar standaard staat dit uit.

Om zwaardere vormen van encryptie te gebruiken, wordt je verwezen naar software van Encryptdisk. Dit is betaalde software, maar voor SanDisk klanten komt de prijs neer op $ 24,99 in plaats van $ 39,99. Er is een gratis trial van 14 dagen beschikbaar.

9. Conclusie
De SanDisk Extreme Pro is een USB stick die geweldige prestaties biedt. In dat opzicht is de prijs per MB nog niet eens zo gek. Het blijft echter een hoop geld en een SSD biedt een betere prijs-prestatie verhouding. Daar staat wel tegenover dat de Extreme Pro zich extreem makkelijk laat meenemen.
Ben je op zoek naar een USB stick van 128GB en ben je bereid om € 130 te betalen voor geweldige prestaties? Dan is de Extreme Pro zonder twijfel aan te bevelen.
Naast de hardware levert SanDisk zowaar prima software. Het is eenvoudig in gebruik en maakt het beveiligen van gegevens erg laagdrempelig. Je moet alleen wel rekenen op minder snelle overdracht.

10. Versiebeheer
11-06-2014: eerste versie.
14-06-2014: toevoeging USB2 benchmark, toevoeging versiebeheer.
25-06-2014: samenvatting toegevoegd.

Ik schrijf reviews omdat ik het leuk vind. Feedback door middel van een beoordeling of bericht kan ik waarderen. Heb je vragen? Stel ze gerust, ik zal mijn best doen om daar op te reageren.