Hardkernel Odroid-U2

ODROID-U3 Review, dus niet de U2

Vandaag kreeg ik mijn ODROID-U3 binnen. Jammer genoeg was ik vergeten een Micro HDMI adapter of kabel te bestellen, dus in plaats van een avondje te klussen besloot ik mijn eerste indrukken en aanleiding voor de aanschaf van dit apparaat op tweakers.net te delen.

Al geruime tijd ben ik een enthousiaste linux gebruiker. Alleen vond ik het een beetje zonde om een volwaardige PC 24x7 aan te laten staan voor mijn hobby projectjes. In het kader van Green-IT heb ik indertijd een Raspberry Pi aangeschaft. Qua stroomverbruik hoefde ik me in ieder geval niet meer schuldig te voelen en omdat ik met Raspbian (een Debian fork voor de Raspberry Pi) uit een veelvoud van applicaties kon kiezen leken de mogelijkheden onbegrensd.

Echter juist vanwege de hoeveelheid beschikbare sofware ben ik ook daadwerkelijk steeds meer applicaties gaan installeren. En kwam onvermijdelijk het limiet van de 512MB werkgeheugen in zicht. Verwend geraakt door de luxe van een server die 24x7 beschikbaar is met services die ik niet van plan was om af te breken ben ik gaan zoeken naar een alternatief. Want even een geheugenmodule toevoegen is er bij dit soort development boardjes helaas niet bij.

Ondertussen was er in het aanbod van ARM boardjes ook al het nodige veranderd. Mede door het succes van de Raspberry Pi hebben een hoop bedrijven soortgelijke machines op de markt gebracht.

In eerste instantie leek de Utilite me wel wat vanwege het werkgeheugen van 2GB. Alleen toen deze eenmaal beschikbaar kwam was deze prijstechnisch toch niet echt interessant te zijn.

Ook een Wandboard heb ik bekeken vanwege de Embedded Design Module waarmee je achteraf nog functionaliteit kunt toevoegen. Maar hier leek de community en voldoende keuze aan beschikbare OSen wat tegen te vallen.

Onlangs las ik over een nieuwe fanless Intel NUC op tweakers.net en dat zag er ook niet verkeerd uit. Zeker omdat dat een echte x86 PC is met Intel VT-x support en daarom misschien zelfs geschikt als lichtgewicht ESXi server. Alleen krijg je voor 129 USD slechts een barebone systeem en moet het geheugen er nog bij worden gekocht.

UPDATE: Volgens een NUC software compatibility pagina op de website van Intel zijn er gebruikers die ESXi werkend hebben gekregen op een DE3815TYKHE. Hmmmm, misschien dat dit systeem op termijn ook z'n weg naar mijn persoonlijke datacenter gaat vinden.

Ten slotte viel mijn oog op een ODROID-U3. Wat mij meteen opviel aan de website van Hardkernel - het bedrijf dat ODROID levert - was dat ze vanaf begin dit jaar maandelijks een ODROID magazine uitbrengen. Net als dat er voor de Raspberry Pi een magazine beschikbaar is, de MagPi. Bovendien had dit boardje het gewenste hoeveelheid werkgeheugen van 2GB beschikbaar en was de CPU ten opzichte van de Raspberry Pi ook wat steviger.

Begrijp me niet verkeerd. Deze review is niet bedoeld om de Pi te bashen. Deze heeft zijn diensten zeker bewezen en krijgt een tweede leven als XBMC speler.

Op papier zag alles er dus goed uit voor de ODROID-U3. Ook over de bestelprocedure ben ik zeer te spreken. Eerst had ik zo mijn twijfels om bij een onbekend bedrijf uit Korea iets te bestellen. Maar toen ik eenmaal de bestelling had geplaatst en de betaling via Paypal was afgehandeld liep de levering op rolletjes. Dat kon ik over de levering van mijn Raspberry Pi niet zeggen. Ik heb ruim 4 maanden moeten wachten tot ik mijn spullen in huis had.

Toen ik de bestelling in ontvangst nam zag alles er behoorlijk vergelijkbaar uit met de Raspberry Pi. Een boardje met een voeding, behuizing en een eMMC module van 8GB. De eMMC module zou aanzienlijk sneller moeten zijn dan een standaard MicroSD kaartje die je ook in de ODROID-U3 kunt stoppen. Benchmarks van Hardkernel tonen tot een tot 5 keer snellere read snelheid, maar of dat in de praktijk veel uitmaakt anders dan bij het booten? De tijd zal het leren.