Ik heb deze lens in gebruik sinds ruim een jaar en kan inmiddels een goed oordeel vormen over de voor- en nadelen in de praktijk. De lens maakt deel uit van mijn digitale EOS set en wordt gebruikt op een 7D. Hiervoor heb ik enkele jaren met een 20D en een 7D geschoten en met o.a. een 24-70L (mkI), 70-200 f4/L en de 50/1.8. Daarnaast fotografeer ik nog geregeld analoog, o.a. 35mm EOS, 35mm Mamiya Z-serie en middenformaat Mamiya 645m. Ik ben (als hobby) een jaar of 10 quasi-serieus bezig met fotografie. Dit is dus het referentiekader van waaruit ik deze review schrijf.
Deze lens vervangt de hierboven genoemde L lenzen die ik niet langer in bezit heb. De 70-200 gebruikte ik te weinig om te vervangen en de 24-70 is op cropfactor wel lekker lang, maar niet wijd genoeg aan het korte eind. Bovendien is dat L-glas optisch natuurlijk fenomenaal, maar qua gewicht een behoorlijke nuisance en beschikte niet over IS (IS alternatieven waren nog niet beschikbaar toen ik mijn L-lenzen aanschafte). De aankoopcriteria voor deze lens waren dus:
- Zo breed mogelijk toepassingsgebied tegen zo weinig mogelijk gewicht
- Wijd genoeg op het korte eind; minimaal 28mm 35mm-equivalent
- Beeldstabilisatie
- Full-time manual focus
In praktijk bevalt deze lens behoorlijk goed. Bij de optische prestaties moet worden bedacht dat de 7D die ik gebruik automatisch corrigeert voor optische afwijkingen van de lens. Dat is een must; zonder die correcties, zouden de optische prestaties wat mij betreft onvoldoende zijn voor serieus gebruik.
Over het algemeen is dit een zeer goed bruikbare lens die de body niet of nauwelijks verlaat. In nagenoeg alle omstandigheden krijg ik het gewenste plaatje met minimale irritatie of belemmering, en uiteindelijk is dat het belangrijkste in een goede allround lens. Daarnaast is de lens voor het geboden bereik goed draagbaar en de kosten zijn nog te overzien.
Resolutie/scherpte: zijn OK en goed genoeg voor afdrukken tot ca. 50x75cm. Uiteraard haalt deze lens het niet bij L-glas, maar het grote bereik en het lage gewicht zijn het wisselgeld en voor mij is dat een goede tradeoff. Scherpte op het lange eind is beter dan op het korte, wat geen verrassing mag heten. Met een beetje aanscherpen in post processing zijn er lekker knapperige beelden mee te maken. Op afdrukken groter dan 20x30cm ga je van dichtbij wel het verschil zien met glas in een hogere prijsklasse, maar voor gebruik voor het web en voor kleinere prints is er geen enkele reden om meer geld uit te geven aan de fabrikant en de ergotherapeut na je eerste hernia.
Scherptediepte/bokeh/out-of-fous highlights: dit is geen snelle lens, met zijn f/3.5-5.6 en dat betekent dat je natuurlijk beperkt bent t.a.v. boterzachte achtergronden en flinterdunne scherptediepte. Nu is dat laatste zeker geen punt; met snellere lenzen krijg je weliswaar wel die heerlijk zachte achtergrond, maar de scherptediepte is dan zo klein dat het middel in zekere zin erger is dan de kwaal. De lichtsterkte is voor de allround snapshotter dus prima bruikbaar. Bokeh en out-of-focus highlights zijn erg zacht en mooi met deze lens en laten weinig te wensen over. Zonnesterretjes bij geknepen diagragma zijn mooi en veel fijner dan met bv. de 24-70L.
Aberraties: hiermee is goed te leven en ze vormen in het dagelijks gebruik geen probleem. Vooral aan in het groothoekbereid zijn aberraties verrassend goed onder controle - ongetwijfeld dankzij in-camera correcties. Bij gebruik van een tussenring voor macrowerk (en dat is erg aantrekkelijk gezien de goede stabilisatie!) krijg je wel last van blauwige halo's - deze lens is niet geoptimaliseerd voor korte focusafstanden en dat is duidelijk merkbaar. Zonder tussenringen is hier weinig tot niets aan de hand. En toegegeven: de 24-70L leed evengoed onder dit fenomeen.
Flare: geen storende flare kunnen ontdekken. Als je ernaar zoekt, kun je wel wat vinden, maar het is nooit storend en bijna altijd gelokaliseerd in een klein gebied van het beeld. Zelfs onder moeilijke omstandigheden is erg goed te werken met deze lens en ik heb plaatjes geschoten die met de 70-200 f4/L geleid zouden hebben tot verminderd contrast in het hele beeld.
Focus: Autofocus doet het beter dan dat ik handmatig zou kunnen bereiken en is bovendien snel en stil, zoals je mag verwachten met Canon's ring-USM. Goede focus is met groothoek altijd het lastigste en op dit punt presteert de lens veel beter dan de Tamron 17-35 die ik ook af en toe gebruik op mijn analoge bodies. Full-time manual focus werkt zoals het hoort, met een prettige focusring die niet te ver hoeft te draaien, maar wel voldoende precisie geeft.
Stabilisatie: Een zegen, top, werkt als een dolle...geen slecht woord voor over. Ik zet hem nooit uit, want het gaat niet ten koste van hogere geluidsproductie en de accuduur is met IS de hele tijd aan nog steeds prima. Ik heb een hekel aan rondzeulen met statieven en dat is ook min of meer overbodig geworden met deze lens. Op groothoek is tot 1/4 of zelfs 1/2s een acceptabel scherp beeld schieten gewoon binnen handbereik.
Vervorming: Dit is de 'weak spot' van deze lens. Op het telebereik is er lichte pincushion vervorming die in praktijk niet storend is, zelfs bij architectuur. Op het groothoekbereik is het verhaal wat minder optimistisch; er is sprake van complexe tonvervorming die zich lastig helemaal laat wegwerken. De in-camera processing laat nog veel vervorming over, wat vooral in architectuur/stadsfotografie een probleem kan zijn. In post-processing is het grotendeels op te lossen, maar blijven altijd wat 'wavy' lijnen zichtbaar.
Kleurweergave: wordt bepaald door de body en nabewerking en is voor de lens niet relevant. Voorzover ik kan zien is de kleurweergave van deze lens neutraal en verder het bespreken niet waard.
Kortom: elke lens is een compromis, en dit is een zeer bruikbaar compromis. Doe je af en toe een stedentrip en vlieg je met alleen handbaggage, dan schroef je deze les op de body en mik je het hele zootje in je rugzak en je zit in alle omstandigheden gebeiteld. Schiet je vooral macro's en/of doe je studiowerk wat je geregeld tot posterformaat wilt uitvergroten (of ben je zo slecht in compositie dat je alleen een leuk plaatje krijgt door 80% van het beeld weg te croppen), neem dan een tweede hypotheek op het huis, huur een karretje en schaf twee tot drie L-lenzen aan. Als je architectuurfotograaf bent, koop dan een 24mm TS/E en een full frame body, want de 15-85 is voor deze toepassing gewoon niet geschikt. In alle andere gevallen kun je veel plezier beleven aan deze lens, mits je een goed begrip hebt van de mogelijkheden en onmogelijkheden van een optisch ontwerp in de dagelijkse praktijk.
Voorbeelden (off-site, eigen werk;
browsable via deze link):