Canon EOS 600D Body Zwart

Inleiding en algemene beoordeling
Mijn algemene indruk is dat de EOS 600D een van de beste keuzes op dit moment is in het "middensegment" tussen digitale compactcamera's enerzijds en peperdure professionele DSLR-camera's anderzijds. Bijvoorbeeld voor de gevorderde hobbyfotograaf of voor anderen die zich aangesproken voelen tot dat middensegment is de EOS 600D een perfecte keuze, waar je zo'n beetje alles mee kunt wat je maar mocht willen, en derhalve misschien wel de beste qua prijs/kwaliteitverhouding op dit moment.

Ik heb redelijk wat ervaring met fotograferen. Vroeger nog met de Pentax analoge spiegelreflexcamera die van mijn opa was geweest; dat was nog in de tijd dat het bij een fotocamera geen bal uitmaakt of hij nou 1, 2 of 20 jaar oud was. Daarna met diverse digitale (compact)camera's in oplopend niveau van kwaliteit en mogelijkheden; mijn laatste camera was een Sony DSC-H2. Totdat ik het punt bereikt dat voor mij de overstap naar een digitale spiegelreflexcamera als de volgende logische stap voelde. De 600D is mijn eerste DSLR dus ik kan niet uit de eerste hand met andere DSLR's vergelijken. Mijn oordeel is dan ook gebaseerd op eerdere ervaring met fotografie, diverse reviews die ik gelezen heb en ervaringen die ik om mij heen hoor van mensen die andere camera's hebben.

Featureset
Bij bijna elke generatie DSLR's neemt de resolutie weer toe. Van de 500D naar de 550D ging die van 15,1 naar 18 Megapixel. De 600D heeft nog steeds 18 Megapixel. In mijn ervaring is dit meer dan voldoende om hele mooie foto's te maken, zeker voor digitale doeleinden zoals bekijken op een modern computerscherm of Full-HD TV-scherm, en ook voor behoorlijk grote afdrukken op papier. Laten we het zo zeggen: aan het aantal Megapixel zal het tegenwoordig niet liggen; of je foto goed genoeg is om hem te laten afdrukken op posterformaat hangt dan ook vooral af van of de foto scherp en niet bewogen is en of je een goede lens zonder chromatische abberatie (kleurvervorming langs de randen) of storende perspectiefvervorming hebt, etc.

De meest opvallende nieuwe feature van de 600D t.o.v. zijn voorgangers is het uitklapbare LCD-scherm aan de achterkant. Erg handig in combinatie met de "live view" functie die tegenwoordig op veel DSLR-camera's zit, dus foto's maken waarbij datgene wat je normaal door de zoeker ziet, op het LCD-schermpje ziet, in plaats van het instellingenscherm wat daar default zichtbaar is tijdens het fotograferen. Zo kun je foto's boven je hoofd of laag bij de grond maken. Een ander (onbedoeld?) voordeel is dat je het schermpje ook kunt inklappen met de LCD-kant beschermd naar binnen toe, bijvoorbeeld wanneer de camera om je nek hangt, of als je veel foto's achter elkaar met dezelfde instellingen maakt waardoor je het instellingenscherm niet nodig hebt. Al moet ik erbij zeggen dat dat meer een gevoelskwestie is: je kúnt hem dicht klappen dus zul je dat in de praktijk ook vaak doen alhoewel dat misschien niet eens nodig is. Ik hoor ten minste van mensen dat zo'n LCD-scherm in de praktijk behoorlijk slijtvast is.


Om de 4 foto's van de EOS 600D in dit artikel te maken heb ik m'n vorige camera, de Sony DSC-H2 nog even van stal gehaald.

Andere noemenswaardige features:
Net zoals bij de 500D en 550D kun je in Full HD filmen, dus 1920*1080 pixels. Daar kun je met een beetje oefening hele mooie filmpjes mee maken. De beeldkwaliteit is uitstekend, simpelweg omdat de sensor van een DSLR heel erg goed is, en daar heb je bij filmen net zoveel voordeel van als bij het maken van foto's, zeker wanneer je er ook nog een goed objectief op hebt zitten. Er worden schijnbaar zelfs volledige films met DSLR's opgenomen tegenwoordig, simpelweg omdat een filmcamera met vergelijkbare beeldkwaliteit vele malen duurder is. Actiefilms waarbij een DSLR op de motorkap van een auto wordt gemonteerd, omdat je een "relatief goedkope" DSLR makkelijker bij een achtervolging laat crashen dan een filmcamera. Enige kanttekeningen bij het filmen: een fotocamera vergt wat meer oefening om hem stabiel te houden dan een filmcamera. Zeker wanneer er een goed (en dus al snel zwaar) objectief op zit, heb je al gauw je andere hand nodig om het objectief te ondersteunen, of je moet een statief gebruiken natuurlijk. De ingebouwde microfoon geeft op zich een prima geluidskwaliteit, maar heeft buiten redelijk snel last van windgeluid, en omdat het natuurlijk geen richtmicrofoon is pikt hij ook omgevingsgeluid op. Maar goed, ik vind dit ondergeschikte punten voor iets wat ik als een leuk extra op je fotocamera beschouw; deze kleine minpunten doen voor mij geenszins af aan de kwaliteit van de camera als geheel.

Ook de ingebouwde flitser werkt prima. Ook met de flitser erbij kun je nog steeds redelijk snel een foto maken, en in verreweg de meeste situaties kun je flitsen zonder dat je meteen van die akelige sfeerloze foto's krijgt. Ook kun je in de instellingen het flitsniveau hoger en lager zetten van -2 tot +2 in stappen van 1/3; dus 6 stappen omlaag en 6 stappen omhoog. Hiermee kun je in de meeste donkere situaties binnen toch mooie sfeervolle foto's maken. Iets leuks om daarbij te proberen is flitsen bij een lange sluitertijd van bijv. 1 seconde (stukje toelichting onderaan). Wil je echt professioneel aan de gang of wil je meer opties hebben, dan kun je ervoor kiezen een van externe flitsers van Canon zelf of van een ander merk te kopen. Daarmee heb je meteen al het voordeel dat de flitser verder boven je objectief zit, dus minder rode ogen en een wat mooiere lichtval. En misschien nog belangrijker, met een externe flitser heb je natuurlijk meer opties, zoals het kunnen richten (naar het plafond of naar de zijkant), en je kunt er makkelijk een "diffuser" opzetten voor nog gelijkmatiger licht. Overigens kun je dat laatste ook redelijk met de ingebouwde flitser doen; je kunt met een wit papiertje of kartonnetje het licht naar het plafond richten, of een stukje mat plakband op je flitser plakken (ja dat kan, en ja het werkt redelijk).

De EOS 600D body heeft (volgens mij zoals veel DSLR's) géén ingebouwde Image Stabilisation (IS); deze zit al dan niet op het objectief dat je erop zet. Of dat zo is, kun je vaak aan de typenaam zien; mijn 15-85mm lens heet bijvoorbeeld voluit de Canon EF-S 15-85mm f/3.5-5.6 IS USM oftewel: ja, bij mij zit er dus IS op. Staat dus eigenlijk los van deze review, maar ik zeg er toch even iets over. Men zegt dat je bij moderne objectieven er vanuit moet gaan dat je met de IS aan (op volgens mij alle objectieven kun je de IS namelijk aan of uit zetten, vanwege redenen die ik zo uitleg) circa 3 stops "wint". Dat wil zeggen, bij dezelfde omstandigheden kun je je diafragma dus 3 stops kleiner zetten, of je sluitertijd 3 stops korter, om toch nog een goede (onbewogen) foto te krijgen. Daarnaast was het met IS op oudere objectieven zo dat als het objectief totaal geen beweging detecteerde bijv. als de camera op een statief staat, hij als het ware ging zoeken naar beweging om te corrigeren terwijl die er niet was, waardoor in die situaties IS juist averechts werken. Dit is tevens de reden dat je op het objectief de IS aan/uit kunt zetten. Met nieuwere lenzen is de IS al weer geavanceerder waardoor je de IS zonder problemen aan kunt laten staan. Of je IS hebt hangt dus van de keuze van je objectief af; voordeel hierbij is dus dat hoe moderner of hoe nieuwer je objectief is, des te beter de IS weer is.

Ergonomie & bedienings- mogelijkheden
Bij elke generatie DSLR's komen er weer meer opties bij, en er gaan eigenlijk nooit opties af. Instellingenmenu's worden dus steeds uitgebreider en de neiging bestaat om steeds meer knopjes op de body te plaatsen. In beide gevallen moet ik zeggen dat het nog steeds overzichtelijk en erg gebruiksvriendelijk is. Ik heb de camera nu 2 maanden en er is eigenlijk geen knop op de body die ik niet regelmatig gebruik of in elk geval weet waar hij voor dient. Het menu met instellingen heb ik aan het begin een keer helemaal doorgenomen om een aantal dingen in te stellen. De meeste dingen heb je daarna zelden of nooit meer nodig, maar in principe is alles makkelijk te vinden, en anders heb je altijd nog een handleiding met een duidelijk alfabetisch trefwoordenregister.


(Foto's gemaakt met Sony DSC-H2)

Om de meest gebruikte instellingen snel bij de hand te hebben, heb je de Q-knop. Daarmee in het beknopte instellingen menu dat standaard op de LCD zichtbaar is tijdens het fotograferen. Daar kun je eigenlijk alle zaken instellen die vaak of regelmatig nodig hebt tijdens het fotograferen: sluitertijd, diafragma, ISO-waarde en helderheid (zie verderop), de witbalans maar ook dingen als de autofocus methode, single/burst mode, de lichtmetingsmethode en het flitsniveau. Een aantal hiervan zijn bovendien ook nog met 1 druk op de knop in te stellen via één van de knoppen naast het LCD-scherm of bovenop de body. Interessant is ook nog om te melden dat als je via de Q-knop de ISO-waarde instelt, er bij elke ISO-waarde een soort 'tooltip' wordt gegeven voor welk soort situatie deze waarde geschikt is, bijvoorbeeld ISO400: "under cloudy skies and for bright indoor scenes".

Ik moet er wel bij zeggen dat, zeker als je nog niet heel veel ervaring hebt met DSLR's of met fotograferen in het algemeen, een beginnerscursus van bijvoorbeeld 1 dag geen overbodige luxe is, al is het maar om het maximale uit je nieuwe camera te halen, en geen belangrijke opties ongebruikt te laten puur omdat je niet van het bestaan af wist. Ik kreeg een voucher bij de aanschaf van de 600D om zo'n workshop tegen een zeer bescheiden prijs te volgen, en ik heb er zeker geen spijt van dat ik daar op in ben gegaan. Ik heb redelijk wat ervaring met fotograferen, ook met (analoge) spiegelreflex, dus een heel aantal dingen die daar aan bod kwamen wist ik ook al wel, maar ookik heb er ook zeker een aantal nuttige nieuwe dingen opgestoken.

De 600D ligt goed in de hand. Alhoewel hij kleiner is dan bijvoorbeeld de 60D kun je er comfortabel urenlang mee fotograferen. Als je nog meer houvast wilt kun je er een battery-grip bijkopen. Alhoewel dat voor de meeste foto's echt niet nodig is. Daar heb je volgens mij vooral voordeel van als je heel veel in de portret-stand (camera 90 graden gedraaid) schiet in plaats van in landscape, want zeker bij landscape ligt hij prima in de hand.

Om nog een tip te geven, wat eigenlijk los staat van dit product op zich, maar toch wel nuttig: koop een goede draagriem. Dit is misschien persoonlijk, maar ik heb een Sun Sniper draagband gekocht die je niet aan de normale draagriemoogjes aan de zijkant van de body bevestigd, maar met een schroef in de statiefaansluiting aan de onderkant. Deze draagriem is bovendien bedoeld om hem over je schouder aan de zijkant te dragen, wat goed gaat doordat hij ook wat langer is dan een normale draagriem. Grote voordeel, zeker bij een wat groter objectief, is dat hij dus verticaal langs je heup naar beneden hangt in tegenstelling tot de typische "toerist met fotocamera op zijn buik"-houding die ook nog eens oncomfortabel is omdat dan bij het wandelen elke keer die 1,5 kilo tegen je middenrif bungelt. Zo tegen of net achter je heup voel je hem nauwelijks hangen, zelfs niet tijdens een stevige wandeling. Tenslotte is de bevestiging van de draagriem aan de schroefaansluiting zo gemaakt dat je de camera gemakkelijk naar voren pakt, foto's maakt, en weer terug hangt. Zeker als je zo als ik ook tussen het fotograferen door nog ongehinderd en comfortabel door een stad of door de natuur wilt kunnen wandelen is deze draagriem echt ideaal; sterker nog doordat het zo fijn werkt wordt heel het fotograferen er leuker van, en neem je hem makkelijk mee tijdens wandelingen. Elk argument om bij een wandeling een kleinere (draagbare) camera mee te nemen is met deze draagriem echt weg als je het mij vraagt.

Snelheid en accuratesse van automatiek
Wat betreft snelheid van de auto-focus en de sluiter, deze zijn als je het mij vraagt supersnel. Zelfs zonder de burst-modus kun je met een beetje geoefende vingermotoriek meerdere foto's per seconde maken waardoor er bij bewegende voorwerpen zoals dieren of wuivende planten (close-up) altijd wel een goede (onbewogen en scherpe) foto tussen zit. Voor zowel de reactietijd van de bedieningsknoppen als de opstarttijd van de camera geldt dat deze nihil zijn. Je zet de camera aan en hij is meteen gebruiksklaar, daar komt het feitelijk op neer. De schrijfsnelheid van het geheugen hangt natuurlijk af van de geheugenkaart die niet bij de body geleverd wordt (tenzij je een kit koopt die bijvoorbeeld door een winkel wordt aangeboden). Ik heb er een 30mb/s kaart bijgekocht die snel genoeg is om zonder haperingen Full HD film te kunnen opnemen, dus dat is dan ook een overkill voor het wegschrijven van foto's op de hoogste resolutie in JPG-formaat. Hiermee kun je gemakkelijk vliegensvlug achter elkaar blijven doorklikken of in burst-mode fotograferen.

Om iets dieper op het automatisch scherpstellen in te gaan. Zoals gezegd werkt het erg snel; maar belangrijker is dat het ook goed werkt. In verreweg de meeste gevallen is hij slim genoeg om zelf de goede focusafstand te pakken die bij de foto past. De EOS 600D heeft 9 autofocuspunten; maar als je toch meer invloed wilt hebben kun je zelf één van de 9 autofocuspunten kiezen om meer grip te hebben op waar hij op focust. Zie het stukje toelichting onderaan deze review.


(Foto gemaakt met Sony DSC-H2)

Ook de automatische belichtingsmeting doet zijn werk prima. In veruit de meeste gevallen krijg je de foto zodanig helderheid als dat je zou willen/verwachten. In sommige gevallen kan het net iets te donker of net iets te licht naar je smaak zijn, maar dit is ten eerste afhankelijk van smaak en een camera blijft een apparaat dat niet kan denken. Mocht je hier dus toch mee willen spelen dan zijn er meerdere opties. Je kunt natuurlijk kijken welke settings de camera gebruikt heeft, en dan in full manual (M) mode de zelfde foto nog een keer maken, maar dan bijvoorbeeld met de sluitertijd 1 of 2 stappen hoger/lager om het gewenste effect te zoeken. Dan kun je ook nog de belichtingscorrectie gebruiken om de belichting van -5 tot +5 bij stellen, in stappen van 1/3. (kleine toelichting onderaan). Tenslotte kun je nog een handmatige lichtingsmeting doen met de knop met het * erbij rechtsboven op de achterkant van de body (tevens de 'uitzoomknop'). Je kiest dan een punt in je tafereel (vooral handig in een situatie waar grote verschillen in helderheid zijn zoals binnen bij een raam) en mikt daarop en drukt dan op deze knop; hij onthoudt dan deze lichtmeting voor de foto die je gaat maken. Ook weer een kleine toelichting onderaan.

Beeldkwaliteit
De beeldkwaliteit hangt om te beginnen natuurlijk van heel veel dingen af. Om te beginnen het aantal megapixels, of je al dan niet met behulp van IS een onbewogen foto hebt gemaakt, en ook de keuze voor je objectief maakt bij DSLR's in belangrijke mate uit, niet alleen voor hoever je kunt in of uitzoomen, maar ook voor je beeldkwaliteit. Als je reviews van objectieven leest kom je er achter dat met name op dat punt er behoorlijk wat kwaliteitsverschil is met bijbehorende prijskaartjes. Dat kwaliteitsverschil is er ook binnen merken. Even grofweg binnen het merk Canon: je hebt de L-series herkenbaar aan de rode ring die over het algemeen uitstekend maar ook behoorlijk duur zijn. Daaronder heb je de overige modellen, waarbij je grofweg 2 categoriën hebt. Enerzijds instapmodellen die behoorlijk goedkoop zijn en dan ook vaak als kitlens bijgeleverd worden. De bouwkwaliteit (veel plastic) alsmede de beeldkwaliteit is daarbij dan vaak niet bijzonder best. En de wat duurdere modellen die weliswaar nog niet zo goed zijn als de L-modellen, maar vaak wel de beste prijskwaliteitverhouding hebben. Maar dat even over objectieven... omdat het toch wel een essentieel onderdeel van DSLR-fotografie is. Terug naar deze review en de aspecten van de beeldkwaliteit voor zover de 600D body hier invloed op heeft.

De 600D heeft een beeldsensor met 18 megapixel op een APS-C sensor van 22.3 × 14.9 mm. De scherpte en kleurweergave zijn beide uitstekend te noemen. De 600D geeft mooie, sfeervolle foto's met 'herkenbare' (realistische) kleuren. In mijn Picasa-albums en op mijn Flickr-pagina zijn inmiddels al een aantal albums/foto's van de 600D te zien. Ook bij lagere lichtniveau's, bijv. binnenshuis zonder kunstverlichting kun je met de 600D (met een objectief dat genoeg licht opvangt uiteraard) nog steeds verbazingwekkend mooie foto's maken met acceptabele sluitertijden en lage ISO-waarden (200 of 400), waarbij je toch verrassend heldere foto's met goede realistische kleuren krijgt. Ook hiervan zijn wel een aantal foto's op mijn pagina's te vinden, bijvoorbeeld in dit album.



Bij nog minder ligt heb je al gauw hoge ISO-waarden nodig waardoor je kans op kleurenruis krijgt. De hoeveelheid ruis is bij de 600D naar mijn idee zeer acceptabel te noemen. De 600D gaat van ISO100 tot 6400 (waarbij 6400 overigens niet door de "automatisch" programma's van de camera wordt gebruikt tenzij je dat in het instellingenmenu ontgrendelt). Bij lage lichtniveau's kun je zeker nog tot ISO1600 foto's maken met een zeer acceptabel ruisniveau. Kijk bijvoorbeeld in dit album voor een aantal foto's op ISO1600 zonder flits in een zeer matig verlichte kamer.

Het mag bijna voor zich spreken dat nog duurdere camera's een nog grotere sensor met meer scherpte hebben. Maar, zie ook het kopje "Prijs en prijs/kwaliteitverhouding" de vragen daarbij zijn altijd: heb je er zoveel extra geld voor over, en niet onbelangrijk: zie jij als gebruiker het verschil uberhaupt. Natuurlijk, als je camera's in verschillende prijsklassen naast elkaar gaat vergelijken zul je na wat zoekwerk altijd het verschil wel kunnen aanwijzen, maar op zich zelf heeft de EOS 600D een prima beeldkwaliteit die zich zeker kan meten met andere camera's in deze prijsklasse. Dat alles tegen elkaar afgewogen, geldt in elk geval voor mij dat de 600D de beste prijs/kwaliteitverhouding heeft.

Punten als chromatische abberatie, zachte randen en perspectiefvervorming behandel ik hier dus verder niet omdat dit volledig (of zo goed als) aspecten zijn die door het objectief worden bepaald en niet door de body.

Hier een aantal voorbeelden van foto's bij "uitdagende" lichtomstandigheden uit mijn Picasa albums.
(Deze zijn trouwens alle 3 zónder statief genomen.)







Bouwkwaliteit
De 600D voelt zeer degelijk aan en ligt stevig in de hand, alhoewel hij toch kleiner en lichter is dan de duurdere modellen zoals de 60D. Eigenlijk alles aan het apparaat voelt stevig; de uitklapbare flitser, de draaiknop bovenop en de aan/uit-switch voelen allemaal degelijk genoeg aan om jarenlang mee te gaan. Ook het uitklapbare scherm inclusief het schanier waar hij mee vast zit voelt zeer degelijk aan; die zal niet gauw verslijten of afbreken denk ik. In het vakje waar het inklapbare scherm in valt zitten twee plastic ribbels waar in ingeklapte stand het frame rond het schermpje tegen rust, zodat het LCD-scherm zelf niet beschadigd; hier is duidelijk goed over nagedacht. In de ingeklapte stand 'klikt' het schermpje zeg maar op zijn plek, zowel wanneer de LCD-kant naar binnen als naar buiten gedraaid zit, zodat hij stevig op zijn plek blijft. In de uitgeklapte stand is het schanier waar het schermpje aan vast zit zowel rond de x-as als rond de y-as stroef genoeg dat hij degelijk aanvoelt en bovendien in elke stand waar je hem in zet stevig op zijn plek blijft staan.

Het enige nadeel wat ik kan verzinnen is dat hij geen weathersealing heeft in tegenstelling tot duurdere modellen. Als ik de Tweakers-review van de 600D bekijk zie ik dat ze op basis daarvan (maar) 3 van de 5 sterren voor dit criterium hebben gegeven wat ik wel weer érg zuur vind. Ik zie het zo: tegen een beetje spatwater bij een miezerbui of mist kan een 600D net als de meeste andere camera's zonder weathersealing ook prima. Bij langdurige blootstelling of plensbuien moet je echter wat voorzichtiger zijn, maar dan denk ik: welke "gevorderde hobbyist" doet dat nou? Ik ga in elk geval niet voor mijn lol buiten fotograferen als het regent. Als het gaat regenen zoek ik meestal sowieso een plek waar ik droog sta, of ik nou wel of geen fotocamera bij me heb. Maar goed; als jij iemand bent die wel graag urenlang in de velden ligt om vogels te fotograferen, weer of geen weer, dan weet je bij deze dat de 600D geen weathersealing heeft. Voor alle andere mensen zeg ik: niet echt boeiend naar mijn idee, en wat mij betreft zou de 600D eigenlijk gewoon 5 sterretjes op het onderdeel "bouwkwaliteit" mogen hebben, maar goed om dit punt toch tot uiting te laten komen en om niet alléén maar 5-sterren-scores te geven, zal ik er 4 van maken.

Batterijduur
In de EOS600D gaat een LP-E8 lithium-ionaccu (1 accu meegeleverd) en deze gaat in mijn ervaring meerdere trips mee voordat hij leeg is. Je moet echt 1 werkdag lang behoorlijk non-stop aan het fotograferen zijn, en dan moet je volgens mij nog je best doen om hem in 1 dag leeg te trekken. Daarbij komt dat de levensduur van deze accu's ook goed blijft wanneer je ze oplaad als ze nog niet helemaal leeg zijn, dus er is eigenlijk geen excuus om met een niet-volledig opgeladen accu van huis te gaan. Ik heb er voor de zekerheid een LP-E8 batterij van het merk Lenmar bijgekocht; is 2 tientjes goedkoper en presteert eigenlijk hetzelfde voor zover ik tot nu toe gemerkt heb.

Hier nog een aantal foto's met een leuke scherptediepte.







Uitbreidings- mogelijkheden
Voor een camera van Canon kun je die mogelijkheden niet anders dan prima noemen, wat ook één van de redenen is geweest voor mij om dit merk te kiezen. Er is een zeer uitgebreid scala aan uitstekende objectieven van Canon zelf en van andere merken zoals Sigma en Tamron. Ook voor andere accessoires zoals flitsers is er meer dan genoeg keuze. Dit is echt wel iets om rekening mee te houden omdat bij een digitale camera een goede body eigenlijk niet meer dan een randvoorwaarde is; het objectief dat je daarbij pakt bepaalt eigenlijk pas echt wat je met de camera kunt. Bovendien is de kans groot dat je er in de toekomst andere of aanvullende objectieven bij wilt, om meer keuze te hebben of juist om naar een beter all-round objectief te gaan waarmee je (bijna) alles met een objectief kunt doen. Vrijheid om te kiezen is dus gewoon een investering, en wat dat betreft zit je bij Canon als merk in het algemeen prima, beter dan bij bepaalde andere merken zoals voornamelijk Sony en Pentax.

Prijs en prijs/kwaliteitverhouding
Ook op het gebied van prijs kan ik de EOS600D niet anders dan een prima oordeel geven. De prijs ligt op het moment van schrijven zo rond de €550 bij veel winkels, en dat is echt een prima prijs/kwaliteitverhouding als je het vergelijkt met zo ongeveer elke andere optie in fotografieland als je het mij vraagt. Het is uiteraard duurder dan compact-camera's, maar zelfs ten opzichte van de betere in dat segment krijg je er zoveel voor terug. Niet alleen een grotere en kwalitatief betere sensor, maar ook de keuze in objectieven en het comfort van een goed in de hand liggende body zijn grote voordelen van een DSLR. Sure, klein en draagbaar kan erg aantrekkelijk zijn, maar als je regelmatig en veel fotografeert is draag- en bedieningscomfort misschien wel belangrijker. Ook ten opzichte van een segment hoger, bij Canon zou dat de EOS 60D zijn vind ik de 600D qua prijskwaliteitverhouding prima afsteken. De 60D kost op het moment van schrijven ca. € 300 extra en als je het mij vraagt is het aantal fotografen dat genoeg éxtra waarde uit zo'n camera haalt om dat extra geld te rechtvaardigen, relatief zeer gering.

CONCLUSIE
Ik ben zeer tevreden met deze camera, en kan eigenlijk geen noemenswaardige minpunten verzinnen. Hij heeft alles wat je nodig hebt om prachtige foto's te maken, en misschien wel meer. En dat voor een prijs die als je het mij vraagt goed op te brengen is als fotograferen een serieuze hobby is. Ik zei het aan het begin al; ik vind het uitstekend waar voor je geld, en ik vermoed misschien wel de beste keuze voor een DSLR in dit segment op dit moment. Dat heeft te maken met een combinatie van de kwaliteit die je krijgt, de schappelijke prijs die je daar (in verhouding) voor betaalt, en tenslotte bij DSLR's niet onbelangrijk: de uitbreidbaarheid in de vorm van het grote scala aan objectieven en andere accessoires dat er voor Canon DSLR's op de markt is. Ik moest dan ook zoéken naar redenen om niet gewoon op elk criterium 5 sterren te geven. De plekken waar ik een ster minder heb gegeven betekent dan ook eigenlijk niets meer dan "tja, het kan altijd nóg beter"; zie ook mijn toelichting bij die betreffende onderwerpen hierboven.

Tenslotte hieronder nog even wat stukjes toelichting die ik bewust onderaan deze review heb gezet. Het heeft wel met de functionaliteit/kwaliteit van deze camera te maken, maar het is vooral extra toelichting op een paar specifieke onderwerpen voor als je hier behoefte aan mocht hebben.

Toelichting 1: flitsen met langere sluitertijd
Probeer eens een portretfoto in een donkere setting (een verjaardag, of in de kroeg) te maken met de flisters in combinatie met een lange sluitertijd, bijv. 1 seconde. De langere sluitertijd zorgt er dan voor
dat de achtergronden waar weinig flitslicht terecht komt toch ook redelijk belicht zijn; die zijn dan weliswaar niet helemaal scherp, maar dit geeft toch vaak mooiere effecten dan het harde constrast van een belicht gezicht tegen een zwaar onderbelichte
of zelfs pikzwarte achtergrond. Door de flitser zal je "object" (ja zo mag je een persoon in de fotografie noemen ) op de voorgrond er toch onbewogen uitzien. In zo'n donkere setting is de hoeveelheid
flitslicht in een fractie van een seconde namelijk vele malen groter dan het omgevingslicht dat in die seconde tijd op die persoon valt, waardoor eventuele beweging van de persoon op de voorgrond tijdens die seconde visueel zo goed als wegvallen op de foto.

Toelichting 2: handmatig autofocuspunt kiezen
De EOS 600D heeft 9 autofocuspunten; een precies in het midden en 8 in een ruit daaromheen. Standaard staan ze alle 9 aan, en pakt hij zelf per situatie een of meerdere punten die het meest geschikt zijn, waar hij dan op de een of andere manier in verreweg de meeste gevallen de goede focusafstand uit pikt. Mocht het in specifieke gevallen toch niet helemaal zijn wat je bedoelde, dan kun je met de knop die tevens als "inzoomknop" dient, rechtsboven op de achterkant van de body, handmatig één van de focuspunten kiezen. In de praktijk heb ik hem altijd op de middelste staan. Om een voorbeeld te geven; mik je op het verdwijnpunt van een lange laan met bomen erlangs, dan zal hij op basis van alleen het middelste focuspunt dus op het verdwijnpunt scherpstellen, terwijl hij met de default setting van alle 9 focuspunten misschien scherp stelt op de 4e boom langs de weg, wat je misschien niet wilde. Zet je hem op één focuspunt, dan kun je bovendien altijd nog zelf een focuspunt kiezen door op een bepaald punt te richten en de afdruk knop half in te drukken, waarna je je foto maakt. Je hebt dan dus meer vrijheid.

Toelichting 3: belichtingscorrectie
Met de belichtingscorrectie (via de Q-knop naar het menu, of met de AV+- knop) kun je bijvoorbeeld zorgen dat witte sneeuw ook echt wit wordt; je zet dan de belichtingscorrectie bijv. op +2 om te voorkomen dat de camera de helderheid van dit in zijn overbelichte tafereel gaat terugbrengen waardoor de sneeuw grijs wordt... hetgeen standaard bijna alle winterfoto's gemaakt met digitale compactcamera's het geval is. Of omgekeerd kun je door hem bijv. op -2 te zetten, voorkomen dat hij een "onderbelicht" tafereel zoals een sfeervol donker vertrek gaat compenseren met een langere sluitertijd of groter diafragma, waardoor de foto veel lichter wordt dan het tafereel in werkelijkheid was en je sfeer dus weg is. Als de camera op full auto (M) staat, kun je deze zelfde belichtingscorrectie gebruiken om drie foto's met verschillende belichtingen te maken. De middelste foto maakt hij dan zeg maar op "0", en je kunt zelf heel makkelijk en stenl instellen op welk niveau hij de andere 2 maakt; dat werkt gespiegeld, dus bijv. -1 en +1, of -2 versus +2.

Toelichting 4: handmatige lichtmeting
Bij de knop die tijdens het bekijken van foto's als 'uitzoomknop' fungeert staat tevens een witte ster. Dit geeft aan dat deze knop tijdens het fotograferen de functie van handmatige lichtmeting heeft. Je mikt op een punt dat een goede helderheid/contrast heeft en maakt daar met deze knop een lichtmeting van. Dit hoeft geen punt te zijn dat binnen je beoogde fotogebied ligt. In tegendeel; als je een tafereel met grote helderheidsverschillen hebt, zoals een deuropening of iemand die binnen voor een groot raam staat, dan is de grond voor je voeten is vaak een goed punt voor een "neutrale" lichtmeting. Nadat je op de knop hebt gedrukt komt er in de zoeker een sterretje onderin te staan om aan te geven dat er een automatische lichtmeting van kracht is; dit geldt alleen voor de eerstvolgende foto. Maak je nu een foto van iemand die voor het raam staat, dan zal de persoon herkenbaar zijn en de achtergrond overbelicht, terwijl anders waarschijnlijk de achtergrond herkenbaar was geweest, terwijl de persoon alleen een zwart silhouet was geweest.