Beyerdynamic DT 770 Pro 250 Ohm (Grijs, Zwart)

Ik was op zoek naar een nieuwe hoofdtelefoon voor bij mijn Sansa Clip+ waarmee ik ook in lawaaierige omgevingen goed naar mijn muziek kon luisteren. Via de noise cancelling panasonic RP-HC700E-S (helemaal niet slecht behalve de pasvorm) en de Sennheiser PXC 360 BT (ramp ding, zeker voor die prijs) kwam ik in de categorie gesloten hoofdtelefoons terecht.

Omdat mijn muzieksmaak wat anders is dan die van de meeste mensen (jazz, klassiek en opera)ben ik op zoek gegaan naar een neutraal klinkende hoofdtelefoon.

1e ronde, de hifi speciaalzaak
Veel Sennheiser, een merk met een goede reputatie maar relatief weinig gesloten modellen. Paar opgehad maar niets zat echt lekker, veel modellen zit ik met mijn oren tegen de speakers aan. B&W P5: pracht ding, mooi gemaakt, erg prettig geluid maar de hoofdband is net te kort waardoor de speakers niet goed op mijn oren vallen. Bose AE2: Zit prettig, heel mooi tot je een opera op zet en merkt dat hogere tonen erg zwak worden weer gegeven. Beats Solo: veel en veel te nadrukkelijk aanwezige bass. Geluidskwaliteit komt niet veel boven mijn oude Sennheiser px 100-II uit. Prijs/kwaliteit was voor mij echt zoek. Beyerdynamic DT-660: eindelijk een klank die me wel aanstond. Heerlijk neutraal maar ik vond de bouwkwaliteit tegenvallen, veel plastic. Demping was heel aardig.

2e ronde, de muziekwinkel
Mede door wat te lezen op headfi heb ik mijn zoektocht verlegt naar de zgn studio hoofdtelefoons. De dichtstbijzijnde winkel met enigszins redelijke prijzen was music maniacs in Haarlem. Daar heb ik op m'n gemakje een paar modellen geprobeerd:

KNS KRK-6400: merk wat onbekend is bij het grotere publiek. Zeer degelijk gemaakte hoofdtelefoon die knap neutraal weergeeft. Pasvorm was prettig alleen de kussentjes onder de hoofdband zijn wel erg hard. Bij orkest stukken is het soms wel wat lastig om de strijk instrumenten goed van elkaar te onderscheiden. Verder is de demping van omgevingsgeluiden onder de maat voor een gesloten model. Wil je een stapje beter en heb je niet al te veel te besteden dan is dit voor 99 euro een hoop hoofdtelefoon.

AKG K271: eigenlijk maar heel even op gehad. Geluid is niet slecht, pasvorm voor een brildrager met een groot hoofd is slecht. Ding deed gewoon pijn aan mijn oren.

Shure SRH 840: Zwaarste hoofdtelefoon van deze selectie, ook heel degelijke constructie. Deze was mij niet neutraal genoeg, de lage tonen worden hier wat benadrukt. Weliswaar niet overdreven en vrij warm maar niet mijn smaak. Als je smaak meer richting blues en klassieke rock gaat kun je hier een hele mooie aan hebben.


Beyerdynamic DT 770 pro
Na een klein uurtje luisteren wist ik het, deze moet het worden. De constructie is stevig met een metalen hoofdband en houders voor de oor cups. De (lelijk gekleurde) velours pads zitten zacht en comfortabel. De constructie dempt omgevingsgeluiden goed.

Bouwkwaliteit
Degelijkheid overal. Zoals gezegd, hart van de constructie is metaal met op je hoofd een gevoerd omhulsel van kunstleer. Cups zijn van een stevige soort plastic. Kabel is een krulkabel met een stevige plug eraan. Zodra je 'm oppakt krijg je een gevoel van kwaliteit en dat wordt alleen maar meer als je 'm opzet. Het verschil met de meer op consumenten gerichte DT 660 was wel heel erg duidelijk.

Luisteren.
Ik ben geen hifi freak en vind het soms lastig om woorden te vinden voor wat ik hoor.
Als eerste test album heb ik Diana Krall's "Live in Paris" gebruikt. Eerst de CD versie en daarna een vakkundige rip naar flac van de vinyl versie. Zang klinkt heel helder en accuraat. Verder valt het me vooral op dat ik zoveel details hoor die ik eerst niet hoorde. Ik hoor Diana een keer nadrukkelijk ademhalen voordat ze zang in zet, ik hoor gefluit uit de zaal tussen het geklap door, ik hoor precies wat de drummer doet.

Delibes' "lakme". Een opera die het grote publiek niet veel zegt maar als je het bloemenduet laat horen (2 sopranen) zegt iedereen "oh, die!". kraakhelder hoog, om kippenvel van te krijgen en de conclusie dat een hoge kwaliteit mp3 dit stuk gewoon geen recht doet.

Vivaldi's 4 seizoenen, flac, door Janine Jansen. Viool muziek om kippenvel van te krijgen. Ook hier weer ongelofelijke details, ik hoor het aanzetten van de strijkstok in een detail wat ik nog nooit heb gehoord.

Bonnie Raitt's "Silver Lining" ook in flac. Een album met aardig gevarieerde selectie instrumenten. Zeker op "Wherever you may be" hoor ik prachtige nuances in de percussie en moet ik mijn mening dat ik een hekel aan bas heb toch echt bij stellen. "wounded heart" brengt echt tranen in m'n ogen.

Op al deze nummers valt me ook op dat het allemaal vrij ruimtelijk klinkt. Uiteraard is links en rechts prima gescheiden maar je krijgt ook een aardige indruk dat er dingen dichtbij en verderaf gebeuren.

De demping van het gesloten ontwerp is prettig. Ik heb er op oudejaarsdag mee zitten luisteren en had opeens een stuk minder last van vuurwerk. Hier op kantoor zet ik 'm na een uurtje vioolconcert luisteren af en opeens valt me op dat de lucht circulatie toch wel erg lawaaiig is. Of de isolatie ook voldoende is voor een vliegtuig moet ik nog proberen.

Nadelen.
Hoe mooi ik deze hoofdtelefoon ook vind er zijn ook een paar nadelen.

Hoge impedantie van 250 ohm. Dit schijnt de oorzaak te zijn van het feit dat ik m'n Clip+ toch vrij hard moet zetten om een aanvaardbaar volume te krijgen. Er is ook een 80 ohm model te krijgen maar die schijnt nadrukkelijker in de bas te zijn en minder neutraal. Voor sommige toepassingen kan een versterkertje zoals een FIIO uitkomst bieden. Dit heb ik nog niet geprobeerd.

Geen verwisselbare kabel. Dat vind ik het grootste gemis. De kabel is bij een hoofdtelefoon toch het zwakste punt.

Afwijkende kleur van de earpads. Velours zit prettig maar ik had ze liever zwart gehad. Die zijn er wel maar dat is een optionele extra

Geen zakje erbij. Ik had toch wel iets van een opbergzakje verwacht.

Erg confronterend. Elk foutje in je muziek wordt ook weer gegeven. De laptop blijkt opeens toch vrij brakke geluidsweergave te hebben en die 128kb mp3 bestanden doen opeens denken aan je oude walkman uit de jaren 90.

Emotioneel: Nummers die je denkt te kennen blijken toch dieptes te hebben die je niet vermoedde en waardoor je af en toe met een traan in je ooghoek zit te genieten.


Conclusie
Voor een relatief nette prijs zet Beyerdynamic een goed gebouwde hoofdtelefoon weer die een paar uurtjes lekker luisteren tot een genot weet te maken. Het is echter niet een aanrader voor iedereen, zeker de bas verslaafden zullen toch naar hun equalizer moeten grijpen.
Voor mij als liefhebber van klassiek en jazz was het een prima uitgave.

11 jaar later
De DT770 is mee op reis geweest (best geschikt voor vliegtuig maar ANC is beter!), is voorzien geweest van een Fiio E10k wat power genoeg is om 'm aan te drijven en elke computer constante geluidskwaliteit geeft.
Ik heb de pads een paar keer vervangen (echt originele nemen, de ali express opties zijn rommel!). Tijdens covid toen mijn leven opeens uit teams calls bestond er een antlion modmic op geplakt.
In de zomer van 2022 sloeg het noodlot toe. Een foutje gemaakt tijdens het solderen van een nieuwe kabel en de linker driver was overleden. Vervolgens bij thomann een nieuwe 770 laten komen en een 700. Na ruim een week vergelijkend testen toch voor de DT700 gekozen. 100 euro meer geeft je een meer neutrale koptelefoon met nog heel veel meer detail dan de 700. Zie mijn andere review.