Virtual Boy Wario Land

Wario is een personage die het tegenovergestelde is van Mario, daarom dat ze de M hebben omgedraaid, zodat het een W werd. Wario kwam voor het eerst als eind baas voor in Super Mario Land 2 en heeft daarna zijn eigen games gekregen. Een van deze games is Virtual Boy Wario Land en in deze review vertel ik daar wat over.

De naam zegt het misschien al, maar Virtual Boy Wario Land is een Wario Land game, maar dan voor de Virtual Boy. De kans is natuurlijk heel groot dat je deze game dan ook gemist hebt, aangezien de Virtual Boy niet populair was. Sterker nog, deze console (handheld) wordt als een van de slechtste Nintendo-systeem ooit gezien. Voor de mensen die niet weten wat een Virtual Boy is, hier een korte samenvatting.

De Virtual Boy was een 32-bit draagbare console, ontwikkeld en geproduceerd door Nintendo. Door zijn aparte vorm factor, moest je deze op een tafel zetten en er dan doorheen kijken. Het systeem werd uitgebracht in 1995 en werd omschreven als de eerste console die stereoscopische 3D-afbeeldingen kon weergeven, ook wel bekend als Virtual Reality . De speler keek door de console heen als een soort van verrekijker, waar hij een rood monochroom display te zien kreeg. De spellen gebruikte een parallax-effect om de illusie van diepte te creëren, echter maakte niet alle games hier gebruik van. In totaal zijn er slechts 22 games uitgekomen en Virtual Boy Wario Land is daar een van. Maar goed, hoe goed is de game?






Echt een verhaal heeft Wario Land niet, het enige wat hij wil is rijk worden. Nu is dat niet erg, want de kracht van de game zit hem dan ook in de Gameplay, en misschien is dit wel de beste game dat op de Virtual Boy is uitgekomen. Maar goed, wat is dan het doel van dit spel. Het is letterlijk de levels doorlopen, bazen verslaan en alle schatten vinden. In totaal zijn er 13 levels, 3 bazen en een eind baas. Onderweg zijn er geheimen te ontdekken die je weer naar een schat leidt. Meer is er niet en spannender kan ik het dan ook niet maken.






De besturing was vrij simpel, hierdoor kon iedereen, maar ook echt iedereen, dit zo oppakken en spelen. Je had een D-pad waar je mee deed lopen en met de 2 knoppen deed je springen en schieten. Door gebruik te maken van power up petjes kon je de levels halen. Met elke pet kon je weer iets anders, zoals schieten, rammen en vliegen. Soms was het ook mogelijk om 2 petten te combineren, en dat was wel vet. Maar werd je geraakt, dan was je meteen weer klein en kon je het item niet meer gebruiken. Er is ook een hartje dat je kunt vinden, deze geeft je een 1-UP. Het doel van het spel is heel simpel, je moet van links naar rechts bewegen om zo het einde van het level te halen, simpel toch? Het klinkt simpel, maar sommige levels konden best pittig zijn, naast het gewoon lopen, rennen en springen.

Je kon op het einde van elk level je geld proberen te verdubbelen door een soort van mini spelletje te doen, maar om hieraan mee te doen moest je wel een x bedrag betalen. Omdat het spel op een Virtual Boy was, en je vrij snel last kon krijgen van je ogen, geeft het spel regelmatig aan om een korte pauze te nemen. Hoelang je de pauze pakt ligt geheel aan jezelf, want je kunt uiteindelijk gewoon op verder spelen drukken. Het is een hele leuke game, maar niet per se eentje die exclusief voor de Virtual Boy uitgebracht moest zijn.






Grafisch valt er niet heel veel over te zeggen, het is niet te vergelijken met zijn opvolgers. Hoewel de opbouw en diepgang wel duidelijk aanwezig was, is de game in rood en zwart, en dat oogt gewoon niet mooi. Zelfs als je deze game gaat emuleren, dan zie je gewoon dat deze kleuren combinatie niet uitzag. Men zegt wel eens dat het groene van de Gameboy niet uitzag, en ondanks dat de Virtual Boy 32-bit op papier is, komt die game niet tot zijn recht met deze 2 kleuren.






Voor een Virtual Boy game had “Virtual Boy Wario Land” best leuke muziek, en gelukkig zit hier ook afwisseling in. Het is helaas geen muziek dat ik even tussendoor zou opzetten, of iets dat ik meteen zou kunnen linken met dit spel, maar het klinkt tijdens het spelen niet verkeerd. Muziek is natuurlijk iets dat je moet horen, en daarom deel ik graag een stukje met jullie.






Dan de leukste vraag van elke review, heeft deze game voor mij een Replay waarde? Dat antwoord is helaas nee. Ik wilde de game graag nog eens spelen, en ik ben zeker blij dat ik hem nog eens heb kunnen spelen. Maar daar is het dan ook mee gezegd, want ondanks dat de gameplay goed is, is de manier hoe je hem moet spelen niet leuk. Ik denk dat deze game best goed kan scoren als ze hem zouden remake en dan met kleur, maar in deze staat is het voor mij toch een nee.






Wario is altijd opzoek naar geld en macht, en dat is in Virtual Boy Wario Land niet anders. In deze game gaat Wario ook weer opzoek naar schatten om zo zijn geluk te vinden. De game is een typische platformen met een sterke gameplay. Het spel heeft echter een groot nadeel, en dat is dat het een Virtual Boy game is. De Virtual Boy tast helaas je ogen aan bij lang gebruik, maar de game oogt daarnaast ook niet mooi in rood en zwart. Het is erg jammer, want het is gewoon een degelijke game, maar de gekozen kleuren verpesten helaas deze game. Virtual Boy Wario Land is z'n game waarvan gewoon een Remake of Remaster nodig is, om hem zo goed tot zijn recht te laten komen.