Hollow Knight, PS4

Soms heb je wel eens van die games waarvan je goede dingen hoort, denkt van die ga ik binnenkort eens spelen, en dan een paar jaar later erachter komt dat je hem compleet uit het oog bent verloren. Hollow Knight was z'n game die ik compleet uit het oog verloren was maar inmiddels wel heb gespeeld. In deze review vertel ik jullie wat over deze game en hoe mijn bevindingen zijn.

Ik moet zeggen, het is dat mijn vrouw over deze game begon, want anders was ik hem misschien nog altijd vergeten. Mijn vrouw las een artikel over het vervolg en vroeg of ik deze game had, want deze leek haar wel leuk. Toevallig dat ik deze een keer geclaimd had met Playstation Plus, dus dat kwam meteen goed uit. Samen met mijn vrouw had ik deze game gespeeld, nou ik gespeeld en zij meegekeken. Ik moet zeggen, het is een pittige game, maar wel een hele toffe game. Vooral bepaalde gevechten konden heel erg pittig zijn, dus het vroeg soms wel wat geduld en oefening. Uiteindelijk had ik de game dan uitgespeeld en dat was best een goed gevoel.






Laten we beginnen met het verhaal, want een verhaal is ook aanwezig in Hollow Knight. Er zit best een diepgaand verhaal in, echter zit dit voor een grootdeel verborgen in tekst. Het verhaal gaat over The Knight, het personage met wie je de game spelen doet. Hij komt aan in het rustig dorpje genaamd Dirtmouth, dit net boven de overblijfselen van het koninkrijk Hallownest ligt. Tijdens je reis door de ruïnes, kom je te weten dat Hallownest ooit een bloeiend koninkrijk was. Hollownest is echter vervallen nadat het werd overspoeld door een Infectie, deze infectie maakte de burgers ziek en zorgde ervoor dat de burgers van het koninkrijk tot waanzin en dood gedreven werden.

De heerser van Hallownest, genaamd de Pale King, probeerde de Infectie tegen te gaan door het op te sluiten in de Temple of the Black Egg. Helaas heeft dit niet geholpen en weet de infectie toch te ontsnappen, hierdoor vervalt het dorp. The Knight kan Hallownest redden van de ondergang door de dreamers te doden. Door de 3 dreamers te doden, kan The Knigth uiteindelijk het gevecht aangaan met het kwaad en Hallownest redden van de ondergang. Dit is een beetje in het kort hoe het verhaal in elkaar zit.






Ik ben heel eerlijk, de kracht van deze game zit hem echt in de gameplay, en misschien ook wel de uitdaging. De gameplay is een 2D side-scrolling met een Metroidvania stijl en een Soulslike sausje eroverheen, je zou het een “2D side-scrolling Metroidvania Soulslike” game kunnen noemen. Metrodvania is te herkennen aan het zoeken en het vaak heen en weer moeten reizen door de gigantische wereld, gelukkig zijn er een soort van treinstations om wat sneller van het ene gebied naar het andere gebied te kunnen reizen.

Ik noemde ook al Soulslike op, dit heeft echt met de moeilijkheidsgraad van het spel te maken, want er zijn vaak hele pittige gevechten aanwezig. Ik heb bepaalde gevechten op een gegeven moment moeten overslaan om deze op een later moment, opnieuw te doen. Je kunt namelijk wel sterker worden en dat kan soms echt het verschil maken.

Ik raad je ook aan om regelmatig naar een bankje te lopen en om daar te saven, want het kan zo maar zijn dat je een flink stuk opnieuw moet spelen. Een bankje is de manier hoe je doet saven, en waar je ook je energie mee doet aanvullen. Als je doodgaat, dan kom je weer voor een deel terug tot leven. Ik noem een deel, want een ander deel van jou blijft hangen daar waar je doodgegaan bent. Al het geld wat je op dat moment had, blijft bij je verloren deel. Door naar het punt te gaan waar je doodging, kun je weer compleet worden en dan heb je alles terug. Mocht je door wat van reden dan ook weer doodgaan, dus voor je hersteld bent, dan ben je dus alles kwijt.




Je hebt voor elk gebeid een kaart nodig, en deze moet je bij de kaartenmaker kopen. Echter als je een kaart hebt, dan nog staat niet alles direct op de kaart. Een basis is aanwezig, maar bepaalde gebieden zijn nog niet zichtbaar. Dingen die je ontdekt worden pas op de kaart toegevoegd op het moment dat je naar een bankje bent geweest, je ziet dan ook de kaart geüpdatet wordt. Maar dan ben je er nog niet, bepaalde dingen staan nog altijd niet op te kaart, hiervoor moet je bepaalde skills of items kopen. Denk hierbij aan locaties van bijvoorbeeld een winkel of een transport locatie.

Skills kunnen van alles zijn, van een items op de kaart, tot sneller kunnen genezen. Om skills te wisselen, moet je ook weer naar een bankje gaan, want alleen daar kun je deze activeren of wisselen. Bepaalde skills vragen een soort van magie, deze je weer kunt bijvullen door monsters te verslaan. Er komt heel wat kijken bij de skills en het klinkt misschien lastig, maar ik verzeker je als je hem speelt dan valt het allemaal mee.

Het spel houdt absoluut niet je hand vast, en daarom dus een typische Souls game. Het is allemaal zoeken en proberen, en vaak ben je gewoon nog wat te zwak of mis je nog een skill, maar uiteindelijk kom je er wel. Ik ben heel eerlijk, ik heb ook een paar keer Google gebruikt om iets van advies te zoeken, mede omdat ik gewoon vasthing. De besturing is prima, maar vraagt soms ook wel wat oefening, maar vooral ook geduld. Het is een prima uitgewerkte game, en allemaal uiteindelijk wel te doen, maar geloof me dat ik soms ook wel zweterige handen had van sommige gevechten.






Grafisch is het een echte 2D side-scrolling, maar oogt het wel modern. Bij de meeste games in deze stijl, zie je vaak dat ze een retro stijl gebruikt hebben. Dit is bij Hollow Knigth niet geval en daarom oogt hij een stuk moderner. Waar je wel rekening mee moet houden bij deze game, is dat hij erg duister is en dus heel weinig kleur bevat. De game probeert een somber verhaal te vertellen, en daar hebben ze de stijl ook goed op aangepast.

De omgeving, effecten en vijanden zien er allemaal erg leuk uit. Misschien is leuk niet het goede woord, maar ze zien er goed afgewerkt uit. Je hebt monsters die er heel schattig uit zien, maar je hebt er ook die juist erg belachelijk uitzien. Elk gebied heeft zijn eigen stijl en zo zijn er gebieden bijj die ik erg mooi vind uitzien, maar zijn er ook gebieden dat gewoon erg duister zijn. Op grafisch gebied vind ik het ook een hele leuke game.






Elk gebied kent zijn eigen muziek, en ik moet zeggen dat ik dit best goed vind klinken. Er zijn een paar nummers die ik erg goed vond klinken, en die ik standaard in mijn Spotify Game lijst heb staan. Muziek is natuurlijk wel iets dat aankomt op een smaak en is gewoon iets dat je moet horen. Ik deel graag met jullie een stukje muziek waarvan ik vind dat het de moeite waard is om eens te luisteren.





De leukste vraag van elke Game review vind ik toch wel, heeft de game een replay waarde voor mij? Dat antwoord is zeker ja, maar wel met een kanttekening. Ik vond de game erg tof en zeker de moeite waard, maar ik ben ook heel eerlijk dat het een hele pittige game was. Op moment van schrijven ben ik erg blij dat ik hem uitgespeeld heb, vooral omdat er toch wel momenten waren dat ik twijfelde of ik hem wel uitgespeeld kreeg. Omdat de game juist zo pittig was, zal ik hem niet op kort termijn nog eens spelen, maar ooit zeker weten.






Op moment van schrijven bezit ik 18 van de 35 Trophies, dat uitkomt op 37% van de totaalscore. Ik heb deze score behaald zonder van tevoren te kijken wat ik hier precies voor moest doen. Nu ben ik meer een persoon die wil genieten van een spel en daarom niet echt bezig is met Trophies. Als ik de game nog een 2de keer ga spelen, dan zal ik meteen kijken wat ik precies nog allemaal moet doen om er nog meer te verzamelen. Of mij die 100% ooit gaat lukken denk ik niet, daar is de game gewoon te pittig voor, maar ik wil wel proberen om minimaal 50% te halen.






Hollow Knight is een game die ik in 2017 voorbij zag komen, maar om een of andere reden uit het oog verloren was. Dankzij mijn vrouw ben ik deze game weer op het spoor gekomen, en heb ik deze samen met haar gespeeld. Hollow Knight is een 2D side-scrolling Metroidvania Soulslike game, en dat merk je ook echt terug aan de hele game. Je moet namelijk vaak heen en weer reizen, precies wat je van een Metrodvania game kunt verwachten. Daarnaast is het ook een game die jou graag wilt straffen, iets waar ook een Soulslike game bekend om staat. Hollow Knight is een pittige game, en heeft me af en toe ook wel mijn bloeddruk flink laten stijgen, maar het spel weet het ook zo te houden dat je graag wilt blijven doorspelen. Het is misschien niet een game die voor iedereen weggelegd is, en het vraagt soms wat geduld, maar onder de streep is het een hele toffe game.