Silent Hill 2, PS5

De originele Silent Hill 2 stamt alweer uit 2001, en dit was toen een van de games waarmee de Playstation 2 gepromoot werd. Van alle Silent Hill games is deel 2 nog altijd een van de meest geliefde games, dus toen een Remake aangekondigd werd op oktober 2022, waren veel fans erg blij, vooral omdat het al jarenlang erg stil was rond deze franchise. De vraag natuurlijk blijft, hoe goed is deze remake en kan het zich meten met het origineel? In deze review vertel ik dat van alles over.

Een tijdje geleden was The Short Message van Silent Hill uitgekomen, dit was een gratis spel voor iedereen met een Playstation 5, deze vond ik best goed en heb hiervan inmiddels al een review geschreven. Ik heb het origineel zelf nog fysiek liggen, maar moet ook heel eerlijk zijn dat ik deze zeker 15 jaar niet meer aangeraakt hebt. Doordat het origineel mij hierdoor niet meer zo bij is gebleven, ging ik met een neutrale blik aan deze game beginnen. Ik heb de game met plezier uitgespeeld, maar helemaal perfect was de game natuurlijk niet, maar hier kom ik later in de review nog op terug.






Laten we beginnen met het verhaal, want dat is natuurlijk een belangrijk onderdeel van Silent Hill 2. Het verhaal gaat over James Sutherland, hij is weduwnaar en heeft zijn vrouw Mary drie jaar geleden verloren. 3 jaar naar haar dood ontvangt hij een brief van haar, waarin ze hem vraagt om haar te ontmoeten op hun speciale plek in Silent Hill. Hoewel hij weet dat ze dood is, besluit hij toch om naar naar Silent Hill te gaan om haar te zoeken. Zodra hij daar aan komt, blijkt het stadje een spookstad te zijn, waarin de straten vol met mis staat en waar vreemde monsters rondwaren.

Tijdens zijn zoek tocht ontmoet hij een paar andere mensen, die allemaal om een andere reden aanwezig lijken te zien. Een van de mensen die hij tegenkomt is Maria, een blonde vrouw die precies op zijn overleden vrouw Mary lijkt. Maria lijkt dan wel op Mary, maar heeft een hele andere persoonlijkheid en ze lijkt James niet te kennen. Zij gaan samen op zoek naar James zijn overleden echtgenote, maar komen onderweg genoeg dingen tegen waarbij James zijn twijfels begint te krijgen. Hoe het spel verder loopt kan ik wel vertellen, maar dan verraad ik ook het einde van het spel meteen, en dat doe ik dan ook liever niet. Maar ik wel zeggen dat het een verrassend einde heeft.






De gameplay vond ik prima in orde, hij voelt vrij soepel aan en de besturing is niet al te moeilijk. Alle snelkoppelingen die je nodig hebt zitten mooi op de D-pad verwerkt, en ook het gebruik maken van medicijnen gaat heel makkelijk, letterlijk met een druk op de knop. Dit soort manier van spelen vind ik heel goed gedaan, want zo hoef je bijna nooit in het menu te lopen rotzooien. Het enige dat voor mijn gevoel wel wat beter had gemogen, is de soepelheid bij het wisselen van wapens. Ik had soms bij een baas gevecht dat ik van de Shotgun naar de Rifel wilde wisselen, maar doordat ik ook vaker aanvallen moest ontwijken, wilde hij soms niet direct pakken, waardoor ik meerdere keren moest drukken.

Een ander element dat ik erg goed vond uitgewerkt in dit spel was de kaart, vooral omdat hij bepaalde hints direct op de kaart opschreef. James kenmerkt automatisch in welke ruimtes je bent geweest, welke duren je niet kunt openen en welke puzzels je nog waar moet doen. Vaak heb je bij dit soort games toch wel dat je even goed moet nadenken waar je al geweest bent, maar dat is hier niet het geval en dat is gewoon prima uitgewerkt in deze game.

De Balance tussen nieuwkomers en veteranen spelers is heel goed uitgewerkt. Zo heeft het spel geen standaard Easy, normaal of hard mode, maar 2 keuzes die je kunt beantwoorden. Je kunt namelijk kiezen of de gevechten makkelijk, medium of pittig zijn. Maar je hebt ook dezelfde keuzes met betrekking tot de puzzels, en die combinatie van dit vond ik erg tof gedaan. Het mooie hieraan is ook nog eens dat je dit kunt doen tijdens het spelen, dus als je vast zit en je wilt wisselen naar wat makkelijker, dan kan dat gewoon. Wel moet je rekening houden dat je wisselen doet op moment dat je het spel opgeslagen hebt, want tijdens het wisselen gaat hij wel terug naar je laatste save point. Het opslaan van een spel kan niet op elk moment, maar je krijgt wel vaak genoeg mogelijkheden om op te slaan. Het opslaan van het spel doe je op een save points, dat altijd een rood formulier is. Deze formulieren kom je meer dan genoeg tegen, dus kans genoeg om regelmatig je game op te slaan.

Natuurlijk is de game niet perfect, en ook die dingen wil ik even benoemen. Een van de dingen is dat ik te vaak dezelfde soort monsters tegenkwam. Hier had voor mijn gevoel iets meer variatie in mogen hebben gezeten. Ik weet dat deze ook in het origineel aanwezig waren, maar toch had voor mijn gevoel hier iets meer afwisseling in gezeten mogen hebben. Verder vond ik het soms wat lang trekken, er waren namelijk toch wel stukken waar je alleen maar aan het lopen was, en verder niks van interactie tegen kwam, hier had iets meer ingezeten.






Grafisch ziet de game er niet verkeerd uit, maar er had voor mijn gevoel iets meer ingezeten. Ik snap dat het een Remake is en ze trouw willen blijven aan het origineel, maar ik ben ook eerlijk van als je een game doet Remake, probeer er dan ook genoeg uit te halen. Zo vond ik toch de omgeving, de afwerking en de monsters net niet goed genoeg uitzien. Als ik het zou moeten omschrijven, dan zou ik zeggen dat de game meer oogt als een game uit 2020, die nog net voor de Playstation 4 was uitgekomen, en niet als game voor de Playstation 5.

Hij ziet dan grafisch misschien wat minder uit, maar ik moet dan wel weer zeggen dat de game lekker vloeiend loopt, nergens had ik het idee dat ik iets van een framedrop had, en dat is ook heel wat waard. Wel vond ik dat de game te vaak, te donker was. Als ik bijvoorbeeld naar het level in de gevangenis kijk, dat gedeelte trekt zich best lang. Ik snap dat dit gedeelte donker moet zijn, maar er waren momenten dat ik twijfelde of de zaklamp wel aan stond. Het gevoel van in de pikken donker kunnen zijn is dan ook prima, maar ik moest letterlijk mijn rolluik van de Game Room dicht doen om iets te kunnen zien.

Dan wil ik het nog even hebben over het acteerwerk werk, want daar ben ik nog niet helemaal over uit. Er zijn momenten dat het leuk klinkt, maar er waren meerdere momenten waarbij ik het gevoel had alsof er geen emotie aanwezig was, of dat ik het gevoel had dat de acteurs er geen zin in hadden. Het is gelukkig niet altijd zo, want er zijn ook wel goede momenten in het spel. De kwaliteit wat ze leveren is voor mijn gevoel ondermaat, zeker voor een game waar de verwachtingen zo hoog waren. Bij Silent Hill The Short Message vond ik het acteerwerk bijvoorbeeld beter, en die game was gratis.






Ik moet zeggen, de muziek en geluidseffecten passen perfect in de game, en daar heb ik zeker ook van genoten. De horror sfeer zit er goed in en de muziek is goed afgesteld op de momenten die nodig zijn. Hoewel het bekende Silent Hill alarm iets vaker had mogen voorkomen, vond ik de geluidseffecten en griezelige afwerkingen daarvan erg goed. Muziek is natuurlijk voor iedereen anders en is iets dat je gewoon even moet horen, en daarom wil ik graag een stukje muziek uit het spel met jullie delen.





Dan de verschillen, buiten dat het grafisch beter is en de gameplay anno 2024 is gemaakt, zijn er nog andere verschillen aanwezig in de game, deze wil ik in het kort even opnoemen. Buiten dat het grafisch beter is, is ook het camera werk anders, je hebt nu een over the shoulder view, en zijn de baas gevechten opnieuw opgebouwd. Het uiterlijk van Maria is anders en is ook de Voice Direction veranderd.

De manier waarop je puzzels moet oplossen is nu een stuk duidelijker, omdat James nu dingen op de kaart opschrijft. Over de kaart gesproken, de game pauzeert niet als de kaart gebruikt, dit moet een wat realistischer gevoel geven. Verder is de gameplay een stuk langer en zijn er wat meer gevechten aanwezig tegenover het origineel. Er zijn nog wat verschillen, maar dit zijn de meest opvallende verschillen.






Ikzelf heb het origineel, net als deel 1, 3 en 4 nog fysiek thuis liggen. Het leek mij daarom ook leuk om deze origineel te hebben, dus had ik me deze ook maar fysiek gekocht. Ik heb hiervan een soort mini unboxing gemaakt, en deze wil ik graag met jullie delen. Zeker in een tijd waarin fysieke games steeds zeldzamer begint te worden, is het toch leuk om te zien hoe een fysiek exemplaar uitziet.





Dan de leukste vraag van elke review, heeft deze game een replay waarde? Dat antwoord is een ja, maar wel niet op kort termijn. Ik vond de game goed weg spelen en ik heb me er goed mee vermaakt, maar ik ben ook eerlijk dat er ook mindere dingen aan het spel waren, waardoor ik hem niet op kort termijn nog eens ga spelen. Dit is z'n spel dat ik leuk vind om te hebben en waar ik van genoten heb, en over een jaar of 3 weer eens zou gaan spelen.






Op moment van schrijven bezit ik 23 van de 44 trophies, volgens de Playstation App zou dat uitkomen op 35%. Afwijken in procenten heeft te maken met de waarde van de trophie, gezien het om 2 zilveren en 21 bronze trophies gaat. Ik heb niet van tevoren gekeken wat ik hiervoor moest doen, maar als ik de game nog een keer ga spelen, dan zal ik zeker even kijken wat ik er precies voor moet doen. Of mij 100% gaat lukken weet ik niet, maar ik ga zeker proberen om er nog wat bij te halen als ik hem weer ga spelen.






Als je aan Konami denkt, dan zal Silent Hill zeker een van de titels zijn waar je misschien aan denkt. Silent Hill 2 is een game die 23 jaar geleden uitgekomen was voor de Playstation 2, en toen een must have titel voor de Playstation 2 was. Volgens fans van de serie zou dit de beste Silent Hill ooit zijn, en dus leek het Konami een goed idee om deze game te voorzien van een Remake. Ik moet zeggen het is een hele goede remake, niet de beste die ik gezien heb, maar wel een hele goede. De besturing is verder prima, grafisch gezien had er nog wat meer in gezeten. Het verhaal en de sfeer van de game is toch wel het hoogte punt, en ook wel de kracht van deze game. Het enige dat voor mij wel een min punt was, is dat de scenes vaak emotie loos aanvoelen. Ik heb hoe dan ook genoten van deze game en het is zeker een titel die ik op een later tijdstip nog eens ga spelen.