The Legend of Zelda: Link's Awakening, Switch

Het is inmiddels 26 jaar geleden toen The Legend of Zelda: Link’s Awakening op de originele Gameboy uitkwam, het was toen de eerste Zelda game die je onderweg kon spelen. Deze Zelda game maakt gebruik van zowel boven aanzicht als 2D aanzicht, maar had daarnaast ook veel Mario elementen erin zitten. Deze game werd toen heel goed ontvangen en de vraag natuurlijk is, hoe goed is deze remake? In deze review wil ik dat een beetje omschrijven en probeer ik niet te veel te spoilen.


Ik zag natuurlijk van dat het de eerste Zelda game was die je onderweg kon spelen, maar natuurlijk is er nog een voorloper geweest, en dat was de Zelda Game & Watch. Maar als we kijken naar een Zelda met een verhaal, dan is deze wel gewoon de eerste die je onderweg kon spelen. De game had naast het origineel, ook een DX-uitvoering, deze had kleur en een extra missie.






The Legend of Zelda: Link’s Awakening is altijd een wat aparte Zelda game geweest, niet omdat het om een handheld versie ging, maar meer omdat het de eerste Zelda game was waarbij je niet Prinses Zelda moest redden. In dit spel moet je de 8 magische muziekinstrumenten vinden om zo de Wind Fish wakker te maken. Klinkt misschien saai, maar dat is het zeker niet. Er zit namelijk toch een vrij diep verhaal in, dat je zeker tot het einde in spanning laat. Ik kan wel verraden wat er op het einde gebeuren gaat, maar dan verraad ik gewoon de hele game.

Het spel begint met link op een zeilboot, hij komt in een vreselijke storm terecht en word daarna door een bliksemstraal geraakt. Link wordt waker op een onbekend eiland, maar weet dan nog niet wat hem allemaal te wachten staat. Hem wordt verteld dat hij alleen weg kan met hulp van de Wind Fish, en deze kan hij alleen wakker maken met alle 8 magische muziekinstrumenten. Link gaat op zoek naar zijn zwaard en schild om uiteindelijk de tempels af te gaan op zoek naar die magische muziekinstrumenten.






Iets wat ik persoonlijk altijd minder vond aan het origineel was de besturing. Omdat je maar 2 actie knoppen had, moest je te vaak naar het menu gaan om van items te kunnen wisselen. In deze remake kun je gelukkig al standaard rennen, maar heb je ook je zwaard en het schild altijd bij de hand. Dit is een hele verademing en het maakt de gameplay zo veel leuker dan het origineel. Buiten deze dingen kun je nog altijd 2 verschillende items kiezen, echter kunnen dat nu dus items zijn die je vaker nodig hebt. Met deze veranderingen hoef je minder naar het menu in te gaan, en dat scheelt zo veel. De gameplay zelf voelt heel soepel aan, gewoon dat wat je van een echte Zelda game mag verwachten.

Het is niet de makkelijkste Zelda, maar gelukkig hebben ze er in deze remake daar rekening mee gehouden. De bekende telefooncel waar je een tip kunt krijgen is nog altijd aanwezig, maar er zijn nu ook uil beeldjes die je van tips voorzien. Wat ik ook een hele verbetering vind is het soort van teleport punten, doordat je vaak het hele eiland door moet lopen, scheelt je dit heel wat tijd.

Tenslotte wil ik het nog kort hebben over een nieuwe mode in deze game, want buiten alleen maar wat de game oppoetsen, heeft Nintendo er ook een nieuw element aan de game toegevoegd. Je kunt namelijk tijdens je reis tegels vinden, die je weer kunt gebruiken om zelf een soort van Dungeons te maken, deze kun je dan door vrienden laten spelen. Het is helaas niet mogelijk om deze online te delen, echter kun je hem wel op een Amiibo opslaan en hem zo meenemen naar een vriend'.






Grafisch gezien is de game natuurlijk na 26 jaar flink opgepoetst worden, maar weet het spel toch het klassieke gevoel goed vast te houden. 95% van wat ik me nog kan herinneren, ziet en klinkt nog altijd hetzelfde, het enige verschil is dat game moderner en vooral kleurrijker uitziet. Het spel oogt verder helemaal prima, mooi kleurrijk en duidelijk te onderscheiden van elkaar. De omgeving ziet er heel mooi uit en heeft voor mij gevoel toch genoeg aandacht gekregen. Wel moet ik het nog even over Link zelf hebben, want laten we eerlijk zijn, Link lijkt misschien wel een beetje te veel op een Funko pop. Dat hij zo uitziet neem ik wel voor lief en dat maakt de gamer echt niet minder mooi op.






Iets waar echt elke Zelda game wel bekend om staat, en het ook altijd goed op doet is toch wel de muziek. Laat ik heel eerlijk zijn, de muziek in een Zelda game is gewoon prachtig en dat is bij Link's Awakening niet anders. De muziek klonk al heel mooi op de GameBoy, en nu in deze remake is dat alleen maar mooier geworden. Zoals altijd is muziek iets dat je gewoon moet horen, en daarom deel ik deze dan ook graag een stukje muziek met jullie. Ik heb gekozen voor de Overworld, omdat ik deze wel leuk vond.





Dan de leukste vraag natuurlijk, heeft deze game een replay waarde? Dat is voor mij zeker een dikke ja, en dat zeg ik niet alleen omdat ik een Zelda liefhebber ben. De game speelt lekker weg en is niet al te lang, vergeleken met recentere Zelda games. De sfeer en de muziek is goed, en de verbeterende gameplay maakt deze game gewoon helemaal af. Voor mij heeft deze game een dikke replay waarde.






The Legend of Zelda: Link’s Awakening was altijd een Zelda op zichzelf, en deze charme weet het spel ook in deze remake neer te zetten. Het is een remake dat zowel oude fans als nieuwkomers doet verrassen. De goede balans tussen oud en nieuw zit hier ook goed in, ik kan daarom ook alleen maar zeggen, dit is nu een remake zoals ik het wil zien. Men heeft goed gekeken wat de game miste en wat fans graag verbeterd wilde zien, zoals de gameplay bijvoorbeeld. De gameplay is super verbeterd en speelt nu velen malen beter weg, mede doordat je nu standaard al je zwaard en schild hebt. Het spel kent een ander soort verhaal dan wat je normaal van een Zelda Game gewend bent, maar dat maakt deze dan ook zo apart. Ik kan niet meer zeggen dan dat het een dikke aanrader is.