Alan Wake Remastered, PS5

De eerste Alan Wake game stamt uit 2010, hij was toen exclusief voor Xbox 360 en verscheen 2 jaar later ook voor de PC. Toen deel 2 aangekondigd werd, besloot Remedy ook om deel 1 te voorzien van een update, en bracht de Alan Wake Remastered uit in oktober 2021. Ik wilde deze al een tijdje kopen maar een paar maanden geleden verscheen deze game als een Playstation Plus game, deze geclaimd voor de Playstation 5 en natuurlijk ook gespeeld. De vraag is natuurlijk, hoe goed is deze Remastered? In deze review vertel ik je er van alles over.

Alan Wake had ik zelf al op de Xbox 360 gespeeld, en was toen erg te spreken over de game. Ik vond het concept, maar ook de manier waarop de game gespeeld moest worden al heel uniek. Op moment van schrijven heb ik helaas deel 2 nog niet gespeeld, maar deze staat wel hoog op mijn verlanglijstje. Ik wilde graag voor ik aan deel 2 zou beginnen, nog eens even een opfrisser van het eerste deel, en deze Remastered leek me een perfecte kans.






Maak kennis met Alan Wake, de bestverkopende misdaadthriller-schrijver van zijn tijd. Alan Wake gaat met zijn vrouw op vakantie om zo weer even tot rust te komen, maar na een korte ruzie verdwijnt de vrouw van Alan Wake. Zijn vrouw is namelijk bang voor het donker en verdwijnt op het moment dat de stroom uitvalt. Hij word opeens wakker en ligt in zijn auto, er gebeuren allemaal aparte dingen, dingen die hij niet kan verklaren. Tegenlijktijd neemt iemand contact met hem op en geeft aan dat hij zijn vrouw heeft gegijzeld. Deze persoon geeft aan dat hij haar terug kan hebben, als Alan Wake het script van zijn nieuwste boek overhandigd. Alan weet niet eens dat hij er een geschreven had, maar met en met komen er dingen boven water drijven en blijkt alles wat hij mee maakt, dingen te zijn die hij recent geschreven heeft.

Het lijkt allemaal zo echt, en niks wat hij ziet kan hij verklaren, maar het enige dat voor Alan Wake telt, is zijn vrouw terug krijgen. Hoe verder je in het spel komt, hoe dieper je zelf begint te twijfelen over waar het verhaal nu over gaat. Ik kan het verhaal wel verder uitleggen, maar dan ga ik een belangrijk onderdeel van het verhaal verraden, en dat doe ik liever niet. Wat wel leuk is, is dat het spel net als een boek in hoofdstukken verdeeld is. Het verhaal is best tof met een einde waarvan je gewoon wist dat er een vervolg moest komen.






De gameplay zit prima in elkaar en voelt net zo vertrouwd aan als het origineel, het enige dat ik nog steeds jammer vind, is dat als je met een nieuw hoofdstuk begint, je meestal ook weer met je normale lamp begint, ook al had je deze tijdens het spelen voorzien van een upgrade. Je kunt 2 verschillende wapens en 2 verschillende ligt bronnen mee nemen. Bij wapens is het 1 hand pistool of revolver, en een shot gun of jacht geweer. Bij lichtbronnen kun je bijvoorbeeld gebruik maken van een flare gun, een flare zelf of ligt granaten. Verder moet je ook batterijen vinden, deze heb je nodig voor je lamp. De lamp vult zich ook vanzelf heel langzaam bij, maar in veel gevallen dien je toch snel te moeten handelen en dan heb je toch die batterijen nodig.

Ik noemde de wapens en lichtbronnen op, maar de reden heb ik nog niet genoemd. Bijna alle tegenstanders zijn een soort van schaduw, en deze kunnen niet tegen licht. Je dient eerst de schaduw van ze af te halen, voor je ze kunt neer schieten. Ook zijn er veel voorwerpen die je pijn kunnen doen, en ook deze zijn een soort van schaduw, door er met licht op te schijnen, kun je deze uitschakelen. Tijdens je zoektocht zijn er collectibles te vinden, zoals pagina’s van je boek, maar ook kannen met koffie. De besturing zit goed in elkaar, maar het is wel een game waarbij je soms even je tijd moet nemen om goed te kijken waar je heen moet en wat je precies moet doen. De game is voornamelijk in het donker, en dat kan soms een beetje lastig te zien zijn. Zelfs met mijn OLED TV had ik soms door daglicht wat moeite met kijken, dus dat is wel iets waar je rekening mee moet houden.






Op grafisch gebied vond ik de game toch wel wat tegenvallen, ik had niet het idee dat deze game echt opgepoetst was. Ja als je ze naast elkaar houd, dan zie je zeker verschil, maar ik had het idee dat op grafisch gebied te weinig gedaan was aan de game. Ook vond ik de game soms niet helemaal vloeiend lopen, alsof hij last had van frame drops. Dit had ik niet alleen tijdens het spelen, maar ook bij de filmpjes. Nu viel het bij de gameplay zelf gelukkig mee, maar het viel wel op.

Dat de game verder mooi oogt en die lekkere Horror sfeer weet te tonen, is geen geheim, want het origineel stond daar al bekend om. De manier waarop de game gepresenteerd word en hoe de personages verder gemaakt zijn, is allemaal prima. Echter hebben we het hier wel over een Remastered, deze naar bijna 2 generaties later opnieuw uitkomt, en helaas slaagt de game daar niet in om ook mooier te ogen dan het origineel. Vergeet even niet dat het origineel nooit op de Playstation is uitgekomen, en fysiek is hij alleen voor de Playstation 4 te krijgen.






De muziek in Alan Wake heeft een typische Horror stijl aan zich, en dat is precies goed voor deze game. De muziek klinkt precies het zelfde, alleen misschien op bepaalde punten wat scherper. De muziek was in het origineel al goed, en ik ben blij dat ze dat ook gewoon zo gelaten hebben. Zoals altijd is muziek iets dat je gewoon moet horen, en daarom deel ik weer graag een stukje muziek met jullie.





Er zijn zeker verschillen in de game, en sommige vallen meer op dan andere. Ik noem er een paar op die mij persoonlijk zijn opgevallen en welke ik ook van wist dat aangepast waren. De eerste wat direct opviel was dat de batterij reclame eruit gehaald waren, voorheen was er reclame voor Energizer (waarbij ik dacht Duracell), maar nu zijn het gewoon batterijen. De framerate is nu 60fps, hoewel ik toch het idee had dat deze soms moeite had om deze ook te houden. De beelden in het algemene hebben een upgrade ondergaan en dankzij de hogere resolutie kun je alles veel gedetailleerder zien. Sommige assets zijn volledig opnieuw gemaakt en ook de tussenfilmpjes zijn opnieuw gemaakt, maar ook bij de filmpjes had ik soms het idee dat het niet vloeiend liep. Tenslotte is voor de Playstation 5 versie gebruikt gemaakt worden met de Haptic Feedback en Adaptive Triggers, functies die specifiek in de Playstation 5 controller aanwezig zijn. Er zijn natuurlijk nog wat dingen anders, zoals bepaalde posters die opeens een QR code hebben, maar dit zijn een beetje de meest voorkomende vernieuwingen.






Ik heb tijdens het spelen mijn livestream vaker aangezet, 2 ervan vond ik leuk genoeg om ook op Youtube te zetten. Ik heb natuurlijk behoorlijk wat dingen opgenoemd en wat beeldmateriaal geeft toch wat meer indruk van alles wat ik opgenoemd heb. Daarom wil ik graag 1 van mijn livestreams hier met jullie delen, maar LET OP, er kunnen spoilers aanwezig zijn.





Dan de bekende vraag, heeft de game een replay waarde? Dat vind ik een beetje een lastige om te beantwoorden. Ja de game en het verhaal zijn geweldig, maar deze Remasterede versie van Alan Wake is helaas niet perfect. Ik denk niet dat het aan de Playstation ligt, maar gewoon aan de manier waarop hij aangepast is worden. Des ondanks zou ik deze game zo wie zo nog een keer willen oppakken, want het is wel een geweldige game. Of het specifiek deze versie word, of gewoon het origineel op de Xbox 360 weet ik voor nu even niet.






Ik ben heel eerlijk, tropfies is niet iets waar ik me veel mee bezig houd, en ik kijk altijd achteraf hoe goed ik het gedaan heb. Op het moment van schrijven bezit ik 33 van de 68 tropfies, dat neerkomt op 45%. Echter is mijn score wel gebaseerd inclusief de DLC, deze ik nog niet gespeeld heb en daarom ook niet mee genomen heb in deze review, zonder DLC zou ik op 57% uitkomen. Die DLC wil ik nog gaan spelen, en kijken hoeveel van die 17 tropfies ik daar van kan verdienen.





De originele Alan Wake op de Xbox 360 heb ik meerdere keren uitgespeeld, en dat vond ik een hele toffe game. De Remastered versie stond al langer op mijn verlanglijstje, maar ik kon hem via Playstation Plus gratis spelen op de Playstation 5. De game zelf blijft geniaal en voor Playstation Gamers zeker een toffe titel om erbij te mogen hebben, echter had er wel meer in deze Remastered versie gezeten. De game heeft zeker genoeg upgrades gekregen, maar loopt helaas soms niet helemaal vloeiend. De Haptic Feedback en Adaptive Triggers toevoegingen maken de game wel een stuk leuker om te spelen, en uiteindelijk is het geen verkeerde Remastered, maar ik ben ook eerlijk, er had meer ingezeten.