Like a Dragon Gaiden: The Man Who Erased His Name

De Like A Dragon games, in het verleden ook wel bekend als Yakuza, zijn de laatste jaren steeds populairder geworden in het westen, de serie is misschien nog niet zo groot als bijvoorbeeld in Japan, maar hij wordt steeds vaker genoemd. 2023 is best een mooi jaar voor de Like A Dragon games, want Like a Dragon Gaiden: The Man Who Erased His Name is de 2de Like A Dragon game die we dit jaar hebben mogen ontvangen. Maar hoe goed is deze game? Dat ga ik jullie vertellen in deze review.

Ik probeer deze review voor mensen die de vorige games niet gespeeld hebben het niet al te technische te maken, en zal voornamelijk de Like A Dragon naam gebruiken, ook al waren de vorige games hier bekend als Yakuza. Dit doe ik om verwarring een beetje voorkomen. Mijn review is gebaseerd op de Xbox Series X versie.






Like a Dragon Gaiden: The Man Who Erased His Name speelt zich na deel 6 af, maar tegelijkertijd voor deel 7 en is een aanloop naar de komende game die we in januari 2024 kunnen verwachten. Na het einde van 6 heeft Kazuma Kiryu zijn dood in scène gezet en is hij ondergedoken om zijn pleegkinderen te beschermen. Nadat hij een pact heeft getekend met de Daidoji-factie om hun discipel te worden, opereert Kiryu nu als een van hun geheime agenten, onder codenaam "Joryu".

Kiryu heeft de opdracht gekregen om de veiligheid te bieden voor een smokkeloperatie in Yokohama, deze operatie blijkt echter een valstrik te zijn, aangezien een onbekende yakuza-groep de agenten in een hinderlaag lokt en Hanawa probeert te ontvoeren. Kiryu slaagt erin de yakuza weg te jagen, hoewel een van hen hem herkent. De volgende dag onderzoekt Kiryu de plaatselijke Seiryu-clan in Isezaki Ijincho, maar ontdekt al snel dat het de Watase-familie van de Omi Alliance was die hun in een hinderlaag hebben gelokt. Een groep Watase Family-leden, geleid door hun kapitein Yuki Tsuruno, zet Kiryu in het nauw en haalt hem over om hen te helpen. Later lokt de Watase Family Lieutenant, Kosei Shishido, Kiryu in een hinderlaag en ontvoert Hanawa, terwijl Tsuruno eist dat Kiryu hem ontmoet. Kiryu wordt later berispt door Daidoji-manager Yoshimura, die suggereert dat ze Hanawa in de steek laten om de geheimhouding van de Daidoji te handhaven. Kiryu weigert, en met de hulp van de tempelpriester ontsnapt hij nadat hij Yoshimura en de andere agenten heeft verslagen.

Kiryu ontmoet Tsuruno in een bar in Ijincho, en naar een lang gesprek vertelt hij je om een persoon genaamd Akame te gaan zoeken. Haar eenmaal gevonden, vraagt Akame je eerst om haar te helpen, en dan belooft ze je om je te helpen. Akame is een beschermer van de dakloze en maakt daar tevens gebruik van om haar netwerk aan informatie te winnen. Als je haar eenmaal geholpen hebt, dan begint het vrij verkennen pas echt, en is het helpen van Akema regelmatig nodig, in ruil daarvoor blijft zij jou ook helpen. Ik kan echter nog dieper op het verhaal in gaan, maar dan wordt de review te lang en te saai, plus dan ga ik misschien te veel verraden. Hoe dan ook, de game heeft voor een tussen deel een sterk verhaal en dat past prima in de verhaallijn.






De gameplay ziet prima in elkaar, en voelt enorm vertrouwd. Vooral mensen die deel 6 of ouder hebben gespeeld, merken dat de gameplay bijna hetzelfde aanvoelt. Het mooie van deze game is weer, dat je zelf kunt kiezen welke vechtstijl je wilt gebruiken, zo kun je kiezen uit de Agent Stijl en Yakuza stijl. Waarbij de Yakuza stijl voornamelijk op vechten gebaseerd is, is die bij Agent o.a. op Gadgets. Zo heb je een soort van zweep, drones en een granaat sigaret. Niet alle gadgets heb je direct aan het begin, maar deze krijg je met en met. Alle skills kun je natuurlijk ook upgraden, maar dat gaat deze keer op een andere manier. Je doet het in het begin alleen met geld, maar naderhand heb je ook de Akema punten nodig, die je weer krijgt door opdrachten voor Akema te doen, of door daklozen te helpen.

Er zijn ook Akema missies waarbij je mensen moet helpen, en zo komen bepaalde mini games ook mooi naar voren. Denk hierbij aan Karaoke zingen, biljarten, darten en de bekende arcade hallen. Alles wordt netjes uitgelegd en het is mooi uitgewerkt. In de arcade hal kan je verschillende klassieke spelletjes spelen, en ik kwam er zelfs eentje tegen waarvan ik niet eens wist dat deze bestond, en dat was een Sonic fighting game genaamd “Sonic The Fighters”. Het karakoke zingen moet ik wel zeggen dat ik die erg pittig vond, en dat je toch wel erg goed en snel met die knoppen moet zijn, iets wat ik vooral de Japanse gamers veel zie doen.




De besturing is niet moeilijk en iedereen kan het zo oppakken. Mocht je in een bepaald gevecht vaker doodgaan, dan zou je altijd het niveau wat lager kunnen zetten. Ik heb echter dit alleen bij het colosseum gevecht moeten doen, en zelfs toen kwam ik bij een bepaald gevecht er gewoon niet door heen, de timer bleef de boosdoener helaas. Bij het colosseum heb je verschillende soorten gevechten, waaronder ook met een team die je zelf moet opbouwen en moet trainen. Deze kunnen verschillende classes hebben. Nieuwe vechters kun je kopen, maar ook vrij spelen door bepaalde Akema missies.

Buiten de colosseum gevechten, die ik op een gegeven moment wel eentonig vond worden, bied de game genoeg afwisseling en genoeg humor. Maar een groot minpunt waar ik me soms wel aan begon te iriteren, dat waren toch de gespreken. Sommige van deze gesprekken werden zo lang getrokken dat ik begon te skippen. Het voelde een beetje als een Dragon Ball Z aflevering, waarbij bijna een hele episode aan een gesprek besteed werd. Nu moet ik wel zeggen dat het in de hoofdmissie pas op het einde een beetje voorkwam, maar bij de sub-missies kwam dit toch vaker voor. Voor de rest vond ik dit een ijzersterke game, die zeker de moeite waard is.






Grafisch gezien is de game een plaatje, en kan ik nu wel zeggen dat het een next-gen Like A Dragon game is. Waar ik bij de eerder uitgekomen Like A Dragon: Ishin! Hem grafisch nog wat vond tegenvallen, mede ook omdat het een remaster van een Japanse only game was, kan ik nu wel zeggen dat ik hem echt top vind. Ik had ook het idee dat er in deze game meer gesproken werd dan in bijvoorbeeld de vorige games, waarin toch veel met alleen tekst gedaan werd. Echter zijn er nog genoeg momenten aanwezig met alleen tekst, maar de gesprekken waren mooi aanwezig. Op moment van schrijven is de game alleen met Japanse spraak en Engelse ondertiteling beschikbaar, maar een latere update zou nog de Engelse taal uitbrengen. Ikzelf speel de games altijd in het Japans, omdat ik dat persoonlijk mooier vind bij dit soort spellen. De stad is mooi afgewerkt, de 18+ clubs worden net als bij Like A Dragon door echte actrices gespeeld (gewoon film en niks geanimeerd), en de sfeer zit prima in elkaar.






De muziek in de Like A Dragon Games waren altijd al tof, en vooral de intro muziek van deel 4 speel ik bijvoorbeeld nog erg vaak af op Spotify. Like a Dragon Gaiden: The Man Who Erased His Name heeft ook vanaf het begin tot einde zeer goede muziek. Zo heb je vaak vrolijke muziek in de arcade hallen en spannende muziek bij de gevechten. Zoals ik al vaker in mijn reviews zeg is muziek iets dat ik niet goed kan omschrijven, daarom voeg ik weer een video toe met daarin een liedje die gebruikt wordt in een van de gevechten, deze vind ik wel de moeite waard.






Dat ik een fan van deze game serie ben, is geen geheim. Ik heb ook deze keer weer enorm genoten van deze game, en kan iedereen wel aanraden deze game een keer te spelen. Ik heb tijdens mijn gameplay 2x lopen streamen en eentje daarvan leek me wel leuk om met jullie te delen, om zo jullie een idee te geven hoe de game in elkaar zit.






Dan de vraag nog of deze game een replay waarde heeft, en dat antwoord is voor mij ja. De game is uitdagend en speelt heerlijk weg. Het spel heeft een leuk verhaal, genoeg extra dingen te doen en een dosis geweldige humor. Nu ben ik wel eerlijk dat ik hem niet op kort termijn direct nog eens zou spelen, daar is het spel gewoon te lang voor en ook deel 8 staat klaar om uit te komen, maar ik ga hem zeker nog een paar keer spelen in de loop der tijd.






Op moment van schrijven heb ik 42 Achievements behaald, dat goed is voor 70% van alle Achievements. Nu zou ik deze game best wel 100% willen halen, maar er zijn een paar uitdagingen in het spel waar ik momenteel gewoon niet door heen kom. Dat is o.a. het karaoke gedeelte, blijkbaar ben ik daar niet snel genoeg voor. Maar wie weet ga ik me hier ooit eens echt goed voor zetten en alleen maar oefenen om het toch te halen, maar voor nu blijf ik even steken op de 70%.






Like a Dragon Gaiden: The Man Who Erased His Name is de 2de Like A Dragon game die we dit jaar hebben mogen ontvangen, waar de vorige game nog een spin-off was, is Gaiden een tussen deel, die nog voor iets meer diepgang zorgt in het verhaal, maar tevens ook een aanloop is naar deel 8. De game speelt zich af na deel 6 en vlak voor deel 7. Het is handig om de vorige games gespeelt te hebben, vooral om het verhaal beter te volgen, maar ook als je nog nooit een Like A Dragon game hebt gespeeld, word er gelukkig ook genoeg back story uitgelegd. De game speelt lekker weg, is grafisch echt mooi en heeft weer het ouderwetse vechten erin zitten. De gesprekken voelen soms echt wat te lang aan, maar de gameplay maakt dit meer dan goed. Ik kan niet meer zeggen dan ik al eerder noemde en kan echt iedereen aanraden deze game eens te spelen. Mocht je net als mij Xbox Game Pass Ultimate hebben, dan is deze game op moment van schrijven gratis te spelen met Game Pass.