Bud Spencer & Terence Hill - Slaps And Beans

Veel mensen, vooral die 35 jaar of ouder zijn, hebben wel eens een film van Bud Spencer of Terence Hill film gezien. Films die meestal zo ongeloofwaardig als maar kan zijn, maar daardoor ook weer extra leuk zijn. Denk bijvoorbeeld aan dat zijn met z'n 2 een heel voetbalelftal zonder problemen neer slaan, of dat ze iemand 20 meter ver laten vliegen door met een platten hand te slaan. Per stom toeval kwam ik erachter dat er al 2 spellen uitwaren, gebaseerd op Bud Spencer & Terence Hill en laat nu ook nog eens deel 1 op moment van schrijven in de sale zijn in de Xbox store voor €3,99, voor die prijs kon ik hem natuurlijk niet laten liggen, en in deze review vertel ik jullie wat over deze game vertellen. Let even op, bij Tweakers wordt de Playstation 4 versie alleen aangegeven, maar de game is gespeeld op de Xbox Series X.




Het spel heeft wel iets van het verhaal, het is een typische redt de wereld en red de vrouw concept. Simpel, zoals je ook van een Bud Spencer & Terence Hill game zou verwachten. Maar er zit wel iets meer achter, want het spel is een eerbetoon aan de films die het acteurs in de jaren zeventig en tachtig gemaakt hebben. Dat waren films waarin Bud Spencer en Terence Hill de duivelse plannen van een groep onder leiding van de kwaadaardige "Capo" moesten dwarsbomen. De instellingen van deze films zijn in het spel overgenomen door de filmografie van het duo, die variëren van het Wilde Westen tot Miami, tot het tropische eiland waarin de film “Who Finds a Friend Finds a Treasure” zich afspeelt.






Bud Spencer & Terence Hill: Slaps and Beans is een typische Beat ‘em Up game, deze het beste te vergelijken is met games als Double Dragon. De keuze die ze gemaakt hebben past dan ook erg goed in dit spel, want gezien de films, lijkt me dit ook de beste keuze. Gelukkig zit er ook afwisseling in de game, en ook dat past prima in de game. Denk hierbij aan een race, een eet wedstrijd, of rijden op een paart. De game is niet al te lang, en hierdoor leuk om nog eens vaker over te spelen.

De game kan alleen, of met een vriend gespeeld worden. Als je alleen speelt, dan heb je toch beide personages in beeld. De computer bestuurd bij single player altijd het andere personage, en ik moet zeggen, dit is best goed uitgewerkt. Ik heb misschien 1 keer gehad dat het computerpoppetje niet wilde doen wat hij moest doen. Het leuke aan het spel is wanneer je alleen speelt, je tussendoor van personage kunt wisselen. Soms wilt het even niet lukken, maar dat heeft soms te maken met het moment. Helaas biedt het spel geen onlinemode, dus online met een vriend spelen is helaas niet mogelijk, en persoonlijk vind ik dat ook wel een gemis van een game die in 2018 is uitgekomen.




Als we even nog kijken hoe de game speelt, dan voelt het toch iets verouderd aan, zeker als je hem vergelijkt met een Streets of Rage 4 of Teenage Mutant Ninja Turtles: Shredder's Revenge. Het kan goed zijn dat het aan de stijl ligt, maar iets vloeiender had wel gemogen. Gelukkig zitten er genoeg moves in, en die vaker per toeval gebeuren dan wanneer je ze echt wilt gebruiken. Onderweg vind je een koekenpan met eten en een bierpul, deze 2 zorgen ervoor dat je levens power aangevuld wordt en kan daarna nog als wapen gebruikt worden. Beiden poppetjes bewegen en vechten wat anders, iets dat wel logisch is, gezien hun postuur. Maar ook hebben ze alle 2 een andere special move, en deze kun je 3 keer achter elkaar gebruiken, je vult deze weer heel makkelijk aan door te blijven vechten.

Een punt dat ik nog over de gameplay kwijt wil, is de aantal onderbrekingen van het spel. Het verhaal wordt voornamelijk door middel van tekstblokken getoond, maar het gebeurt soms te vaak en te lang, waardoor de game minder prettig begint aan te voelen. Zeker zitten er veel bekende teksten in, zoals als je een poppetje tegen iemand anders op gooit, en die dan “Sorry Boss” zegt, dat is wel grappig, maar de onderbrekingen hadden van mij minder gemogen.






Grafisch gezien oogt het als een typische 16-bit arcade game, en dat is niet verkeerd, maar het voelt ook misschien voor sommige gamers iets te retro achtig aan. Ik vind het persoonlijk niet storend, want alles is wel duidelijk te zien en te onderscheiden. Maar ik kan me ook goed voorstellen dat mensen het gewoon te Retro vinden uitzien, en ik denk persoonlijk dan ook dat de stijl van bijvoorbeeld een Streets of Rage 4 wat beter was geweest, strak en toch een retro stijl. Maar goed, zoals gezegd vind ik het niet heel storend en vind het ook niet per se een minpunt.

Ondanks dat er helaas niet echt gesproken wordt in de game, zitten de typische vechtgeluiden en er wel in. Persoonlijk vind ik het wel jammer dat de personages niet echt spreken, want dat had de game echt nog een stuk leuker gemaakt dan hij al is.






Dan de muziek, ja die is zo 70 en 80’er jaren, en dat past gewoon perfect. Bijna alle liedjes komen wel uit een film, en zijn zo herkenbaar. De muziek maakt het spel gewoon zo leuk dat je soms gewoon uit het niets begint mee te fluiten. De meeste muziek zijn van het Italiaanse duo “Oliver Onions”, en die liedjes zijn gewoon leuk om naar te luisteren. En mocht je het spel even op pauze zetten, de muziek gaat gewoon lekker door in een loop die niet onderbroken lijkt te worden, erg leuk gedaan.




Ik noemde al zo veel dingen op, zoals de humor, de gevechten en de muziek. En om dit toch beter in beeld te brengen, heb ik van de game het eerste half uur gestreamd. Deze video heb ik naar Youtube omgezet zodat ik deze met jullie kan delen, zie onderstaande video voor het eerste half uur van de game.




Dan de vraag, heeft de game een replay waarde, en dat kan ik wel beantwoorden met een ja. De game is leuk genoeg om nog eens met een vriend over te spelen. Wel ben ik eerlijk, ik zou sneller Streets of Rage 4 opstarten dan Bud Spencer & Terence Hill: Slaps and Beans, maar dat heeft meer ermee te maken dat ik Streets of Rage wat moderner en vloeiender vind spelen. Desondanks is Slaps and Beans een geniale game die ik zeker nog vaker ga spelen, zowel alleen als met vrienden.






Oke, oke, op het Achievements gebied heb ik me bij deze game nog niet al te veel uitgeleefd, en met 9 van de 34 Achievements kan ik nog niet zeggen dat ik hem 100%. Wel wil ik proberen om minimaal 50% van alle Achievements van deze game te halen, en dat is zeker iets dat ik nog wil gaan proberen. Er zijn een paar die goed te doen zijn, maar er zijn er ook die vragen echt wel wat oefening. Hoe dan ook, momenteel slechts 190 van de 1000 gamescore, dus nog een lange weg te gaan.






Als kind ben ik bijna letterlijk grootgebracht worden met de Bud Spencer & Terence Hill films, net als veel andere mensen. Toen ik zag dat er een game bestond, wilde ik deze graag een keer spelen. Bud Spencer & Terence Hill: Slaps and Beans is een zeer leuke Beat ‘em Up, met de humor uit de films. De game voelt en speelt als een typische 16-bit retro game, en dat past wel bij deze game. De game oogt en voelt misschien iets te verouderd aan, vooral voor een game die in 2018 is uitgekomen, maar de humor en de rest eromheen maakt het helemaal goed. Ik heb de game voor €3,99 in de sale gekocht, en dat is een zeer mooie prijs voor deze game. Als je net als mij vroeger de Bud Spencer & Terence Hill films hebt gezien, en je van klassieke Beat ‘em Up games houdt, dan is deze game zeker een aanrader. Ik vond de game in ieder geval geslaagd en ga binnenkort het vervolg proberen.