Final Fantasy XVI, PS5

Na zo'n 60 uur spelen volgens de Playstation 5 timer op de home-page kwam het verhaal en de ervaring van Final Fantasy XVI voor mij ter einde. Voor mij heeft de game twee gezichten, ik zal ze proberen zo spoiler-vrij mogelijk te omschrijven.

Niet op-, maar context scheppen

Laat ik meteen vermelden dat ik geen onbekende ben met de Final Fantasy reeks. Ik wil daarom niet opscheppen maar context scheppen, zodat, jij als lezer, weet met welke blik ik naar Final Fantasy XVI kijk en heb gespeeld. Voor de volledigheid, ik heb de delen 1, 2, 7, 7 remake, 8, 9, 10, 10-2, 12, 13, 13-2 en 15 gespeeld. Mijn persoonlijk favorieten zijn delen 9 en 12. Maar dat gewoon ter informatie.

De traan.

...want dat deed de game niet. Je wordt vrijwel meteen meegenomen in het verhaal en dat is dan ook zeker niet slecht. Maar toch wil ik met de mindere punten van de game beginnen.

Final Fantasy XVI (FFXVI) is een action-(J)RPG. We kunnen denk ik een vrij lange discussie starten over wat dat precies inhoud, maar dat deze game meer actie gefocust is dan overige FF delen mag duidelijk zijn. Ik heb daar zelf geen problemen mee, wat ik wel minder vind is dat RPG-achtige elementen, zoals: vergiftigd, gedoomd, versteend, verward zijn missen. Maar ook het effect van tegenstrijdige elementen, zoals water verslaat vuur, vuur verslaat planten, planten verslaan water etc.. Elk Eikon die gedurende het spel weet te bemachtigen is daardoor in feite niet anders dan een andere Eikon. De aanvallen welke tot je beschikking komen bij het vrijspelen van een Eikon heeft vooral meer te maken met jouw persoonlijk vechtstijl. Maar op een gegeven moment had ik een combinatie van spells/casts gevonden waar ik vrijwel elk gevecht mee kon winnen. Als gevolg gebruikte ik geen enkele andere Eikon meer dan die ik nodig had voor het uitvoeren van de combo.

Dat brengt mij meteen bij de skill tree, of eigenlijk, het ontbreken van een gedachte hier achter.Er is een skill tree en het is prima in balans tussen de keuzes die je wilt maken en het aantal beschikbare punten die je kan besteden. Maar veel van de skills zul je nooit tot master niveau kunnen brengen, niet perse omdat je te weinig punten verzameld maar gewoon omdat ze de skills helemaal niet perse nodig hebt om tot het hoogste niveau te brengen.

Dan de wereld van FFXVI, naast dat deze echt prachtig is om door heen te lopen, voelt deze op sommige momenten maar weinig interessant. Daar waar je bij vorige delen hele dungeons kon doorlopen om uit eindelijk bij een schatkistje terecht te komen met een zeer waardevolle item, is dat hier nauwelijks het geval. Nadat je een paar schatkisten en blauwe 'sprankelingen' hebt opgepakt, merk je al snel dat hier geen diepgang in zit. Hetzelfde geldt voor gesloten deuren of doodlopende gangen. De wereld oogt alsof je deze tot in het detail kan verkennen, maar de waarheid is echter anders. FFXVI is dan ook een action-(J)RPG en geen 'klassieke' JPRG zoals we dat bijvoorbeeld kennen van FFIX.

Ook anders dan andere delen zijn de side-quests. Deze gaan op een andere manier de diepte in, daar kom ik later op terug, maar zijn vrij voorspelbaar en eentonig wat scenario's betreft. Het is vrij vaak lopen naar een bepaald punt, verslaan van fiends en weer terug.

Is de game dan echt zo slecht? Nee zeker niet, maar toch nog één minder punt in deze game dan.
De graphics zijn top, eigenlijk door de hele game heen en zeker in de gevechten komen ze goed tot hun recht. Echter met betrekking tot de animaties worden beide uitersten van het spectrum behaald. Ook uit eerdere FF delen en andere games is het in FFXVI niet de eerste keer dat de animatie kwaliteit van side-mission wat minder is. Maar FFXVI heeft dezelfde houterige animaties met relatief weinig facial motion óók in de animaties van de main-story verwerkt. Soms zelfs nog in dezelfde scene. Het haalt mij persoonlijk erg uit mijn immersie, het is niet storend maar soms wat lachwekkend in toch wel een erg serieus Final Fantasy deel.

De lach.

Er zijn drie hoofdelementen die voor mij deze game erg goed maken, namelijk: het verhaal, het grafische geweld, zeker tijdens de gevechten en de muziek. De muziek is echt heel erg goed, zeker tijdens de cinematic events. Deze drie punten zijn mijn inziens zo goed uitgewerkt dat de game daarom echt een aanrader is voor een ieder die Final Fantasy leuk vindt, maar ook voor diegene die nog nooit een FF hebben gespeeld. Deel XVI is zo anders dan de andere delen dat het eigenlijk niet uitmaakt wat je van de vorige delen vond.

Een aantal andere elementen die ook meehelpen aan het zetten van de sfeer zijn de voice casting, nostalgische elementen uit eerdere Final Fantasy delen (in zowel objecten, karakters als in de muziek) en de 'like-able' characters. Het clubje personen die je gedurende game ontmoet en een band mee opbouwt is niet groot maar gaat wel diep. En dit is waar de side-quests weer om de hoek komen.

De side-quests zijn in hun events nogal eentonig maar zijn stuk voor stuk goede toevoegingen aan de main-story. Of in ieder geval dragen ze goed bij aan het verkrijgen van achtergrond informatie over hoe bepaalde dingen tot stand zijn gekomen of waarom personen zich voelen zoals ze zich voelen. Het is jammer dat dit niet op de een of andere manier in de main-story zit verwerkt, waardoor het spelen van de side-quests bijna een must is geworden om de wereld van de Twins meer tot leven te laten komen.

Enorm aangename features die ik nog wel even wil benoemen zijn de Active Time Lore en State of the Realm. Active Time Lore is een hint tool die je vrijwel altijd kan oproepen tijdens het spelen welke je achtergrond informatie geeft over de personen, locaties en gebeurtenissen waarin je je op dat moment begeeft. Dus als je even niet meer weet wie wie ook alweer was, dan roep je even de Active TIme Lore op en je weet het weer. De State of the Realm komt iets later in de game bechikbaar en moet je bezoeken om te kunnen zien. Maar deze feature geeft je twee overzichten over het 'grote plaatje' waarin je je op dat moment bevind. Zo kun je zien welke personages welke relatie tot elkaar hebben of welk leger zich waar bevind in de wereld van Storm & Ash. Erg handig!

Conclusie

Hoewel de game zeker nog veel verbeterpunten bevat zoals interessantere exploration mogelijkheden, diepgaandere battle tactics, mini games (ik wil weer kunnen vissen zoals in FFXV of een kaartspelletje!), het wellicht wat schaarser maken van crafting resources, is Final Fantasy XVI echt wel een parel van een game.

Het verhaal, de gevechten en de muziek. Alle drie zijn zo goed uitgewerkt dat ik niet anders kan dan de mindere punten te vergeven en hopen dat ze deze hebben aangepakt bij een eventuele XVI-2 of XVII.

Maar sowieso dat ik New Game+ nog eens ga oppakken als ik wat meer door mijn backlog heen ben.