Castlevania: Lords of Shadow 2

Bloed is familie, bloed is kracht, bloed is alles… Dat is het motto van Dracula in Castlevania: Lords of Shadow 2.

Dracula is terug, en beter dan ooit. In Castlevania: Lords of Shadow 2 kruip je opnieuw in de huid van Gabriel Belmont, die in dit deel beter bekend staat als Dracula. Het spel begint met korte terugblikken naar het eerste spel, daarin kun je zien dat Dracula na jaren van slapen in het heden wakker wordt. Hij wordt door een oude bekende, die blijkbaar ook onsterfelijk is, gevraagd hem te helpen. Als dank voor je hulp, wilt hij je van je onsterfelijkheid afhelpen. Deze persoon is niemand minder dan “Zobek”. Zobek, is de persoon die jou in het eerste deel heeft begeleid, en je op het verkeerde pad heeft gebracht, want door hem, heb jij je door de duivel laten beïnvloeden. En het resultaat daarvan is natuurlijk dat jij Dracula bent geworden. Het verhaal van Castlevania: Lords of Shadow 2 komt misschien in het begin moeilijk naar voren, en lijkt daardoor ook lastig te volgen, maar als je richting de 80% van het spel komt, dan word je plots een hoop duidelijk. Er zit namelijk een heel goed complot in, en vanaf dat moment komt het verhaal sterk naar voren. Ik wil niet te veel verraden, maar het plot is ijzersterk.






De gameplay is enorm verbeterd tegenover het eerste deel. Om te beginnen kun je de camera zelf draaien, dat was een van de grootste minpunten van het eerste deel. Dit nu te kunnen doen is zo geweldig en voelt erg goed. Ze hebben ook een mini kaart toegevoegd met daarin een simpele aanwijzing waar je heen moet, dat is ook een heel genot. Het vechten, klimmen en gebruik maken van items is helemaal goed uitgewerkt. Vanaf het begin voelt de besturing meteen goed aan. Er zijn genoeg demonen en monsters om je eens lekker agressief op uit te laten. Omdat jij nu Dracula zelf bent, is bloed zuigen in de finishing move die je kunt uitvoeren. Op sommige punten moet je in een rat transformeren om verder te komen, dat is op zijn manier ook wel grappig is. Wel had ik mijn vraagtekens bij gevechten met Robots en soldaten met Uzi’s. Ik snap dat het in de moderne wereld afspeelt, maar het idee dat je in Castlevania tegen een robot vecht, gaat er bij mij helaas niet in.






Grafisch gezien is de game goed in orde, vooral de muziek in Castlevania: Lords of Shadow 2 is gewoon prachtig, een van de beste muziek die ik laatste tijd in een game gehoord heb. De personages komen goed over, vooral Dracula is goed afgewerkt. De meeste personages komen heel goed naar voren en zijn goed afgewerkt, maar hier en daar zie je nog een klein schoonheidsfoutje, maar dat is zo minimaal dat het bijna niet opvalt. De moderne stad is voornamelijk donker en verwoest, maar komt wel goed met de realiteit naar voren. De stukken die je in het verleden speelt, ziet er ook heel goed uit. Alles bij elkaar is het grafisch een goed geheel.






Castlevania: Lords of Shadow 2 is een spel dat het eerste uur sterk overkomt, maar daarna weer even afzwakt, vooral omdat je iets te lang in de moderne wereld bent rond het lopen en tegen robots begint te vechten. Doordat het verhaal in het begin ook nog eens lastig te volgen is, heb je gauw de neiging te stoppen met spelen. Maar op een gegeven moment komt het verhaal beter naar voren en zit er veel afwisseling in, waardoor het spel een stuk beter wordt. Het spel heeft een bepaald open einde, dus er zou in theorie een vervolg op gemaakt kunnen worden. Maar al zou dat niet gebeuren, dan heeft het wel een goede afsluiting. Ik heb in ieder geval genoten van deze game.