VanMoof Electrified S3

Deze review heb ik oorspronkelijk geschreven in het Ervaringen met VanMoof topic, hier op Tweakers. Eerder schreef ik daar ook al over mijn eerste indruk tijdens een proefrit, waarin ik ook veel vergelijk met de Electrified S2 die ik toen had.[/small]

Vorige week vrijdag (22 mei) heb ik mijn VanMoof (Electified?) S3 gekregen, een dag eerder dan gepland. Inmiddels zijn we dus een week verder, dus tijd voor een verhaaltje.

Achtergrond
Even een klein stukje achtergrond over mijn VM-verhaal tot nu toe, zodat je weet in welke context mijn review is. Ik had in december 2018 een Electrified S2 besteld, welke ik in maart 2019 hebt gekregen. Deze heb ik ongeveer 1 jaar met veel plezier gebruikt. Voornamelijk om naar mijn vriendin (7km enkel) en naar een groter treinstation (15km enkel) te fietsen. Zeer regelmatig fietste ik naar dit station, om vervolgens verder per trein naar werk te gaan (en terug). Een retourtje was dus 30 km en ik had ongeveer 3300 km op de teller in de app staan. Grootste voordeel voor mij: de snelheid van het fietsen, zonder serieus bezweet te raken en dus de langere afstanden die je hierdoor fietst.

Toen bekend werd dat de S3 er aan kwam en wat de verbeteringen en de prijs zou worden, heb ik mijn S2 verkocht. Ik was niet ontevreden, maar de verbeteringen waren voor mij voldoende overtuigend. Bovendien was het een economische keuze. Ik had de S2 voor €2600 ‘early bird’ besteld, rond de tijd van verkoop was hij nieuw €3400. Hier op dit forum en op Facebook was al bekend dat de S3 nog slechts €2000 zou kosten, dus om voor een goede waarde de S2 te kunnen verkopen was dit het beste moment. Ik heb mijn S2 daarom voor €1650 verkocht, zonder Peace of Mind (want deze zou toen nog niet overdraagbaar zijn, daarover later meer), maar met bagagedrager. Mijn S3 heb ik met een pre-order ‘uitnodigingscode’ besteld, waardoor ik nu als een van de eersten op de fiets kan rondrijden.
Zodra we weer meer naar kantoor mogen, zal ik de fiets vooral weer gebruiken voor woon-werkverkeer. Met dit doel schrijf ik hier dan ook vooral over de fiets, maar ook voor recreatieve ritjes of ‘even boodschappen doen’ zal veel van mijn verhaal ook wel van toepassing zijn.

Uitpakken
Meteen valt op dat de fiets slim is verpakt. Met een koord, die voor de grootste fans later als broekriem kan functioneren, kan je de fiets uit zijn doos schuiven. De fiets staat aan voor- en achtereinde vast in een soort driehoeken van karton die als het ware een fietsenrek vormen. In het ene driehoek vinden we een gereedschapsdoos en handleidingen. De gereedschapsdoos bevat onder andere alle inbussleutels en steeksleutels die je nodig hebt. Ook worden er voor- en achter reflectoren, wiel-/zijreflectoren en wat ketting smeersel meegeleverd.
De grootste delen in het frame zijn met schuimen buisisolatie beschermd. Deze zitten vast met tiewraps, welke je niet hoeft door te knippen. Je kan het knopje indrukken om ze los te schuiven, waarna je de tiewraps hergebruikt. Doe dat ook, want 1 tiewrap komt later goed van pas.
Mijn fiets kwam gelukkig geheel schadevrij binnen. Ook de doos leek nog nagenoeg onbeschadigd. Ik had blijkbaar een goede DHL-bezorger te pakken, want in plaats van moeilijk te doen belde hij eerst even bij mij aan om te vragen of ik wilde helpen de doos uit zijn bus te tillen.

Assembleren
De grootste angst van ‘internetfietsen’ is misschien wel het in elkaar zetten van je bestelling. De Engelstalige handleiding met duidelijke afbeeldingen helpt je hier doorheen. Wie minder goed Engels kan lijkt genoeg te hebben aan de afbeeldingen. Ook is er een video te vinden op het Youtube kanaal van VanMoof, die je door alle stappen heen helpt. Aan jou de taak om het voorwiel, de elektrakabel van voorwielmotor naar frame, de trappers en het stuur te monteren dan wel af te stellen. Tijdens vrijwel het gehele proces van assembleren laat je de fiets staan in de driehoeken. Erg gemakkelijk, want hierdoor staat de fiets altijd stevig en recht. Als je de standaard zou gebruiken staat de fiets namelijk een beetje scheef natuurlijk. Bovendien rolt hij hierdoor niet.
De stappen zijn eenvoudig, maar ik maakte toch een klein foutje. De kabel van de voorwielmotor naar het frame dien je binnen de houder van het spatbord door te houden, alvorens je het mannetje en vrouwtje van de kabel in elkaar klikt. In het boekje stond dit duidelijk dan dat het in de video werd laten zien, dus in mijn enthousiasme had ik ze al vastgeklikt. Het was iets wat lastig om dit weer uit elkaar te krijgen, tot ergernis aan toe. Maar goed, het is gelukt en ik kon op de juiste manier verder. Let dus zelf even goed op. Dat ze lastig weer loskomen is natuurlijk een goed teken, want eigenlijk hoeft het ook niet meer los hierna.
Vervolgens stop je de kabel weg in de voorvork, waarna je hem afdekt met een plaatje en twee schroeven. Dit was wel flink pielen, er leek een soort slag in de kabel te zitten waardoor hij dubbelvouwde als je hem erin wilde schuiven. Ik gebruikte een van die bewaarde tiewraps om het plaatje en de kabel op zijn plek te houden, totdat ik de schroeven erin draaide. Daarna kon ik de tiewrap weer los schuiven, zonder te knippen dus zonder kans op lakschade door een schaar.
De volgende stappen zijn het afstellen van het zadel, stuur en indraaien van de trappers. Dit spreekt voor zich en de handleiding helpt je hierbij. Wil je het stuur hoger hebben, dan zitten er 2 ringen bij om het stuur te verhogen. Verderop in de handleiding bij ‘Finding your fit’ staat hoe je deze monteert. Dit kan ook later, maar goed als je toch bezig bent met het stuur. Ook verdiende mijn fietsstandaard nog even aandacht, want tijdens het trappen tikte de trapper hier tegenaan.

Wat vind ik ervan?
Aangezien ik na mijn proefrit al veel had geschreven over de verschillen tussen de S2 en S3, quote ik mijzelf en vertel ik hoe dit nu op mijn eigen fiets na een week is.

Motor

[message=62210424,noline]oscarwashere schreef op zaterdag 25 april 2020 @ 20:08[/message]:
De motor is inderdaad veel stiller dan die van de ES2, wat erg prettig is. Het motorgeluid bij de S2 was niet storend, maar een stille motor geeft een wat meer 'premium' gevoel. Daarnaast ervaarde ik ook duidelijk dat de motor krachtiger is. Op mijn S2 haalde ik met wind tegen nooit 32 km/u, maar meestal hoogstens 28 bij gemiddelde wind. Vandaag waaide het ook redelijk, en was het geen probleem om steady 32 te rijden (of daar dicht tegenaan). Bij wind mee of wind stil ging ik ook gemakkelijk harder dan dat. De motor stopt er dan mee, maar het voelt dit keer iets minder als een 'onderbreking' dan bij de S2. Hierdoor was het op de S3 duidelijk minder storend om rond de 32 km/u te blijven fietsen. Als je 33 km/u rijdt gaat de motor wel uit, maar dit voelt dus niet direct meer alsof je ineens extra gewicht moet trekken. Als je dan weer 'zakt' naar 32 km/u springt hij ook gewoon weer soepel bij.
Op mijn S2 trok ik bij stoplichten vaak sneller op dan scooters, ik denk dat dit bij de S3 nog meer zal zijn. De fiets trekt (ook zonder boost) sneller op en je bereikt ook eerder de topsnelheid. Dit zal ook een combinatie zijn met de versnellingen, waardoor niet alleen de motor maar ook jouw eigen kracht meer kracht leveren.

Ook na een week rijden ben ik het hier nog met mijzelf eens. Je bereikt sneller de maximumsnelheid, ook met wind tegen of heuvel op. Bovendien met minder motorgeluid.
Vorig weekend heeft het enorm hard gewaaid. Een ware hel voor mijn hooikoortsklachten, maar wel goede omstandigheden om een e-bike op de proef te stellen. Met flinke wind tegen haal je de topsnelheid niet meer, maar ik denk ook niet dat je dit mag verwachten. Wel haal je een meer constante en hogere topsnelheid met wind tegen dan bij de S2. Bij echt flinke wind reed ik op de S2 meestal rond de 20 km/u. Dit kwam niet alleen door de motor, maar ook doordat hij boven de 18 km/u toch in de hoogste en eigenlijk te zware versnelling blijft (daarover later meer). Op de S3 bleef ik meestal rond de 28 km/u fietsen, met soms uitschieters omhoog of omlaag afhankelijk van de windvlagen.

Versnellingen

[message=62210424,noline]oscarwashere schreef op zaterdag 25 april 2020 @ 20:08[/message]:
Inderdaad, de 4 versnellingen gaan nog niet erg soepel in elkaar over. Bij sommige schakelingen voel en hoor je een duidelijke tik. Ik kon niet direct ontdekken bij welke versnelling, want het kwam niet de hele tijd of even hard voor. Het lijkt wel te liggen aan hoeveel kracht je zelf op de pedalen zet. Goed om te noemen is echter dat ook bij de S2 het schakelmoment even wennen was. De S2 had twee versnellingen en hij schakelde meestal rond de 18 km/u. Bij de S2 leerde ik na een tijdje 'aan te voelen' wanneer de fiets zou gaan schakelen, en dan houd je daar vanzelf onbewust rekening mee. Ik hoop dat dit bij de S3 ook zo zal zijn. Ik ben vooral een fan van überhaupt elektrisch schakelen omdat je niet hoeft te stoppen met trappen, dus je hoeft nooit vaart te verminderen.
Hoe dan ook is het prettig om 4 versnellingen te hebben in plaats van 2. Bij de S2 had ik boven de 28 km/u namelijk al snel het gevoel dat je 'in het niets' trapt, of dat harder trappen je nog nauwelijks harder laat rijden. Ook bij harde wind tegen of heuvel op trapte hij wat zwaar in zijn 2e versnelling, maar ging hij niet terug naar 1 omdat je daarvoor te hard rijdt. De extra versnellingen maken het makkelijker om op te trekken en snelheid te maken.

Inmiddels ben ik zoals verwacht meer gewend geraakt aan het automatisch schakelen. Soms lukt het mij ook om de tik tussen 2 en 3 niet te voelen, maar meestal merk je het toch wel een beetje. De kunst zit hem erin dat je niet te hard trapt op het moment van schakelen, dus dat je bijvoorbeeld niet precies dan aan het optrekken bent. Eenmaal geoefend beperk je de tikken dan aardig en worden ze in ieder geval minder storend. Dat laatste komt denk ik vooral doordat je de tik ‘verwacht’, je schrikt niet meer en weet erop te reageren.
De vier versnellingen zijn wel erg prettig, ten opzichte van de twee die de S2 had. Zeker bij heuvel op, wind tegen, of meefietsen met vrienden zonder elektrische fiets. Bij dat laatste zet ik de ondersteuning meestal op 0 of 1. Ik vond dit bij de S2 altijd wat ongemakkelijk, want meestal rijd je dan rond de 18 km/u en dat is precies het schakelmoment. Hierdoor trapte je vaak net wat te zwaar. Bij de S3 heb ik hier geen last meer van.
Ook terugschakelen gaat dit keer automatisch(er). Bij de S2 moest je hiervoor even kort achteruittrappen. Dat was geen ramp, maar bij de S3 hoeft dit niet en dat is prettig. Vooral als je in de hoogste versnelling op een heuvel of viaduct af komt rijden, is het prettig dat gedurende het klimmen de fiets terugschakelt terwijl je gewoon kan doortrappen. Hetzelfde geldt voor wanneer het waait.

Remmen

[message=62210424,noline]oscarwashere schreef op zaterdag 25 april 2020 @ 20:08[/message]:
De S2 stond bekend om zijn knarsende remmen. Ik smeerde ze zo nu en dan, maar dat had nooit erg lang nut. Die herrie bij het remmen vond ik het grootste nadeel aan de S2, omdat het storend is en 'goedkoop' overkomt. Als je bij een stoplicht komt aanrijden en afremt wil je dat dat klinkt als een goede fiets, niet als een verroeste omafiets.

Tijdens mijn testrit heb ik geprobeerd goed op het remmen te letten, maar het is lastig hier kritisch over te zijn. Ik weet tenslotte niet goed wat normaal is, of welke remkracht je mag verwachten van dit type remmen. En bovendien, als je niet snel genoeg stilstaat, zou je zeggen dat je gewoon harder in je handremmen moet knijpen. Wel kan ik zeggen dat het remmen een stuk stiller was, en dat je meer gelijkmatig tot stilstand komt. Als je echt op volle snelheid rijdt en een noodstop maakt, gaan de banden uiteraard slippen. Dit moet je vooral niet te vaak doen dus, dus ook bij deze snelle fietst geldt dat je goed moet opletten in het verkeer. De remschijf leek iets tegen het remblokje van het voorwiel aan te lopen soms, maar dat lijkt mij een kwestie van juist afstellen.
De handremmen zelf (dus dat deel aan het stuur) voelden iets steviger aan en meer hufter-proof. De verbinding tussen handrem en remkabel lijkt steviger. Dat lijkt mij prettig voor in fietsenstallingen op het station, waar iedereen altijd maar zijn fiets zo snel mogelijk neer knalt.

Het remmen ervaar ik als bijzonder stil. Je hoort uiteraard wel de wrijving tussen de remmen en de remschijven, maar niet langer storend of knarsend. Het geluid komt meer overeen met het over je bureau schuiven van een wat papieren.
Wat de remkracht betreft heb je iets geduld nodig. Ik begreep dat dit type remmen er behoefte aan hebben aan een ‘brake in period’. Even een paar keer flink remmen dus. Inderdaad, je merkt geleidelijk dat de remmen beter werken en jijzelf beter kent hoe de remmen presteren (dus hoe hard je zelf moet knijpen voor iets). Mijn tip is om dit ook echt te doen, zodat je niet onverwacht te hard of te zacht remt als je ergens voor moet remmen.
Tot slot valt op dat de voorrem duidelijk minder sterk is afgesteld dan de achterrem. Prettig voor mensen die niet zijn opgegroeid met fietsen denk ik, dan kukelen ze niet voorover als ze te hard remmen met hun voorrem. Ikzelf als Hollander ben hier minder blij mee, ik heb liever 2 remmen die gelijk aan elkaar werken. Of ik dit zelf nog kan afstellen heb ik nog niet verder onderzocht deze week.

Slimme functies

[message=62210424,noline]oscarwashere schreef op zaterdag 25 april 2020 @ 20:08[/message]:
Ik heb de app niet gebruikt/gezien tijdens de proefrit, dus hierover kan ik niets zeggen. Wel lijkt de speaker (voor o.a. alarm en bel) iets luider. Zeker het nieuwe geluid van de bel is echt een verbetering. Met 32 km/u wil je op de smalle Amsterdamse fietspaden eigenlijk altijd wel even waarschuwen dat jij aan komt scheuren, naast dat je natuurlijk elke andere fietser dik inhaalt. Dit keer gingen mensen voor de digitale bel aan de kant, wat misschien logisch klinkt, maar de bel van de S2 was voor anderen niet herkenbaar als bel. Daarmee moest ik echt herhaaldelijk bellen of zelfs praten om mensen aan de kant te krijgen, simpelweg omdat ze niet herkennen dat iemand er langs wil. Uiteindelijk had ik dus een aparte, ouderwets analoge, bel op mijn S2 gezet. Dat hoeft straks niet meer.

Het display lijkt nagenoeg hetzelfde als bij de S2, enkel lijkt het nu alsof de lak laag nog meer over het display zit dan voorheen. Bij de S2 leek deze meer 'uitgesneden'. Op de donkere fiets was het nagenoeg net zo goed leesbaar als bij de S2, maar ik betwijfel of dit bij de lichte fiets ook zo zal zijn bij fel zon-/daglicht.

Het matrix display is ook in de dagelijks gebruik duidelijk minder fel dan bij zijn voorganger, maar meestal kan ik hem wel aflezen. Als het echt zonnig is dan heb je wel je hand nodig om even wat schaduw op het scherm te krijgen, zodat je het beter kan lezen. Verder valt op dat de led’s verschillende felheden hebben. De rand die het batterij figuur vormt is duidelijk minder fel dan de ledjes binnen deze rand die het batterijpercentage aanduiden. Wellicht brengt dit de mogelijkheid om middels een update het scherm feller te maken. Het zou wel luxe zijn als de lichtsensor voor het voor- en achterlicht ook wordt gebruikt om de felheid van het scherm te bepalen. Je wilt ’s nachts tenslotte niet verblind worden; vergelijk het met de nachtmodus van je navigatiesysteem.

Over het voor- en achterlicht en de lichtsensor gesproken; deze lijkt (nog) niet goed te werken bij mij. In de app kan je kiezen of je de lichten aan, uit of automatisch wil schakelen. Ik heb hem op automatisch staan, maar mijn lampen branden permanent. Ik las in dit topic dat men de buitenste ring van de voorlamp en de ‘schijnwerper’ apart wilden laten schakelen. Dit lijkt ook een mogelijkheid, want bij Auto Wake Up en tijdens de installatie zag ik dat alleen de buitenste ring brandde. Wellicht zal dit met een update komen en lossen ze hopelijk ook de kennelijke overgevoeligheid van de lichtsensor aanpassen zodat de automatische stand beter werkt.

De connectie tussen de fiets en telefoon is dit keer merkbaar betrouwbaarder. Op de kaart in de app kan je de locatie van je fiets zien. Dit is gebaseerd op de laatste locatie waarop de fiets en telefoon met elkaar verbonden waren. Bij mijn S2 merkte ik regelmatig dat mijn fiets volgens de app nog ergens midden op mijn fietsroute stond, terwijl de fiets en ik allang op onze bestemming stonden. Bij de S3 heb ik dit tot nu toe nog niet gehad; het lijkt erop dat de fiets dus tijdens de rit beter verbonden blijft.
In de praktijk maakt dit het gemakkelijker om tijdens het fietsen te schakelen van ondersteuningsstanden in de app, omdat je tenslotte altijd bent verbonden. Schakelen moet anders tijdens stilstand, of in het geval van de S2 soms in de hoop dat je telefoon nog wel verbonden was. Al laat ik de ondersteuningsstanden tijdens de meeste ritten gewoon gelijk staan.

Tot slot klinkt het misschien stom, maar ik ben blij om te melden dat de bel (ding-dong geluid) deze keer wel goed werkt. Andere mensen herkennen het dit keer wel en gaan keurig op zij. Ook lijken mensen die nog wat verder voor mij uit zijn het geluid goed te horen. De analoge Knog Oi fietsbel die ik op mijn S2 had paste helaas niet op het dikke stuur van de S3, maar de digitale bel is dit keer goed genoeg dat ik geen analoge bel meer erbij zal kopen. De Knog Oi heb ik al verkocht, maar is nog steeds een mooie tip voor wie een S2 heeft, of wil proberen of de Knog Oi Large wel past op het dikkere stuur.

[message=62210424,noline]oscarwashere schreef op zaterdag 25 april 2020 @ 20:08[/message]:
Hopelijk hebben jullie iets aan dit onwijs lange verhaal Vragen altijd welkom.

Mijn vriendin zal in augustus haar S3 Light krijgen, dus ik ben erg benieuwd of er al verschil zit tussen haar oplage en die van mij straks.

Linkje naar mijn eerdere ervaring/vergelijking na een proefrit op de S3 met mijn eigen S2, die ik hier telkens quote.