Nikon D200 Zwart

De introductie van de D200 was voor mij de reden om eindelijk de overstap van analoog naar digitaal te maken. De keuze voor Nikon was voor mij logisch omdat ik een paar mooie (en dure) Nikon-lenzen bezit.

Het eerste wat opvalt als je de camera oppakt is de robuustheid van de magnesium body; in combinatie met de fraaie afwerking en de grote knoppen geeft dit de camera een professionele uitstraling. De body is redelijk zwaar, maar dat is i.m.o. juist prettig bij het gebruik van zwaardere, lichtsterke lenzen.
De camera is snel; de 5 bps opnamesnelheid, de snelle reactietijd en de snelheid van focussen zijn ten opzichte van mijn analoge Nikon weer een stap vooruit.

Belangrijke functies (zoals modus, witbalans en gevoeligheid) zijn snel bereikbaar en niet weggestopt in een menustructuur. Dit maakt het werken met de camera prettig. Wat het menu betreft, in de paar weken dat ik de D200 bezit heb ik de uitgebreide mogelijkheden om de camera te tunen nog niet allemaal verkend, maar er lijkt niets te ontbreken. De camera is zelfs te koppelen aan sommige GPS-ontvangers.
Mijn 10 jaar oude SB25-flitser kan ik op de D200 helaas niet meer in TTL-modus gebruiken. Maar ja, de techniek staat niet stil dus dat wordt tzt een SB600 of -800.

Het grote LCD-scherm maakt het weliswaar mogelijk om je resultaten goed te beoordelen, maar zorgt er ook voor dat de batterij wat snel leegraakt. Het is aan te raden om een extra batterij mee te nemen als je een dag op stap gaat.
En bij het schieten in NEF (RAW) + JPEG Fine modus kan het ook geen kwaad om wat gigabytes vrij te hebben; in deze stand krijg je ca. 40 opnamen op een 1 Gb CF-card.

De resultaten zo uit de camera hebben m.i. nog wel wat nabewerking nodig. De Nikon-kleuren zijn standaard wat ingetogen en ook kan de scherpte wat worden vergroot.
Verder ben ik zeer tevreden over de beeldkwaliteit.

Waar mijn broek wel van afzakt is dat Nikon zijn RAW-editor niet gratis levert bij een camera van dit niveau.