Sony WH-1000XM3 (Zwart)

Na weken van reviews lezen, beluisteren en kijken viel mijn oog uiteindelijk op de keuze tussen de Sennheiser PXC550, de Bose 700 en de Sony WH-1000XM3. Alle 3 modellen hadden vereisten die ik wenste maar niet een had ze allemaal. De keuze werd uiteindelijk gemaakt door de overload aan hoe magnifiek deze koptelefoon wel niet was. Lang verhaal kort: ik heb me over laten halen door de vele tientallen Youtube reviews en versus-websites.

Toen het pakket binnenkwam opende ik de box. Eenmaal geopend miste ik direct het warme gevoel van dat ik iets bijzonders in handen had. Ja, een koptelefoon. Ja, Noise cancelling en een hele rits settings die ik moest doorlopen om uiteindelijk de ultieme ervaring te mogen beleven.

Het eerste geluid, de eerste klanken. Ik schrok ervan. Snel paste ik ik in de app de settings aan, de equalizer en overige instellingen. Maar het mocht niet baten. Wat een afknapper was dit geluid. Ik miste de natural sound. De verhoudingen waren er niet. Het klonk als een kunstmatig opgebouwde klankkast. Na deze ervaring hield ik de koptelefoon op. Ik bemerkte dat de veeghandelingen ook enige oefening nodig hadden. Een grote + was de optie om het geluid uit te schakelen en de mics te activeren door je hand op de schelp te leggen. Een mooie gimmick.

Na een half uur kreeg ik hoofdpijn. De druk van de schelpen waren niet goed verdeeld, hoewel de koptelefoon goed geplaatst was. Ook bemerkte ik (geen flaporen) dat m'n oren tegen de speakers aankwamen. Ook dat draagt niet fijn. Dus ook het draagcomfort vond ik niet best.

Ik ben daarna toch maar (jaja, I know, had ik eerder moeten doen) naar de Mediamarkt gereden en de andere 2 modellen getest. Als eerste: de Sennheiser PXC-550: Alsof het een koptelefoon voor kinderen was. Zelfs met de meest ruime stand kreeg ik nog maar nét de schelpen over mijn oren (en nee, ik heb geen groot hoofd). Ik schrok ervan hoe klein die koptelefoon was. Die viel direct af. Jammer want het geluid was zeer goed.

Next: de Bose 700 en de voorloper, de QC35II, allebei aanwezig, naast de Sony WH-100XM3. Ik kon ze, met dezelfde muziek, testen op draagcomfort, gebruiksgemak, noise cancelling en geluidskwaliteit. Wat direct opviel was de veel betere natuurlijke sound van beide Boses. Wat-een-verschil. En dan het draagcomfort: alles wat mij irriteerde aan de Sony was een weldaad bij beide Boses. Alsof ze voor mijn hoofd en oren gebouwd waren. De 700 voelde ook veel lichter (wat niet zo is). De noise cancelling was, zoals reeds in testen vermeld, nagenoeg gelijk bij de Sony en Bose 700. De NC van de QC is minder, dat hoor je ook direct. Wat wel weer erg prettig was aan de QC waren de fysieke knoppen.

Al met al was het niet de Sony maar de Bose 700 die mijn hart sneller deed kloppen. Mijn persoonlijke gevoel bij de Sony lijkt me dat ze veel te veel via software hebben geprobeerd de ultieme koptelefoon neer te zetten. Dat is deels gelukt (NC, equalizer). Maar ik miste absoluut het warme geluid. Dat is, voor mij, wat een koptelefoon behoort te doen: het ultieme geluid leveren met een ultiem draagcomfort.

Ik ga deze week de Sony verder testen. Maar de kans is reëel dat ik hem retourneer en ga voor de Bose 700.