HP EliteBook x360 1030 G3 4LT83AW

Introductie

Ten eerste zou ik Tweakers.net en HP willen bedanken voor de kans deze EliteBook te testen. Ik had namelijk het geluk in de poll van enkele weken geleden geselecteerd te worden voor het testpanel. Voor mij goed nieuws, want ik was al wel aan het rondneuzen wat de opties waren op het ultraportable vlak. Afgelopen jaren heb ik ontdekt dat een compacte 2-in-1 voor mij wel echt meerwaarde heeft, naast mijn normale desktop en smartphone, maar in plaats van een tablet. Ik gebruik momenteel een Asus Transformer Book (T302CA), maar die heeft kuren. Markt in de gaten houden voor een mogelijke opvolger, dus. De compacte consumentenmodellen van HP waren me al wel opgevallen om hun design en bouwkwaliteit, dus dit was natuurlijk een mooie kans om de zakelijke variant eens aan de tand te voelen.

Producteigenschappen en prijs

Ten eerste, even een overzichtje van mijn specifieke review-model, want die wijkt iets af van het gelinkte model:

Processor	Intel® Core™ i7-8550U with Intel® UHD graphics 620 (1.8 GHz base frequency, up to 4 GHz with Intel® Turbo Boost Technology, 8 MB cache, 4 cores)
Graphics	Integrated Intel® UHD Graphics 620 (tot 4 GB virtueel VRAM)
Beeldscherm	33.8 cm (13.3") diagonal 4K IPS eDP + PSR BrightView LED-backlit touch screen, direct bonded with Corning® Gorilla® Glass 4, 500 cd/m²,100% sRGB (3840 x 2160)
Opslag	2 TB PCIe® Gen3x4 NVMe™ SS TLC (KXG50PNV2T04 TOSHIBA)
RAM	16 GB LPDDR3-2133 SDRAM (2x 8GB Hynix/Hyundai 2133MHz, tevens max supported)
WLAN	Intel® Dual Band Wireless-AC 8265 802.11a/b/g/n/ac (2x2) Wi-Fi® and Bluetooth® 4.2 Combo, vPro
WWAN	Qualcomm Snapdragon X12 LTE-Advanced (CAT9)
Audio	Audio by Bang & Olufsen, Integrated 3 Multi Array Microphone, 4 Premium Speakers with discrete amps (79Db)
Camera	FHD Camera, IR Camera

Dat zijn natuurlijk prima specs. Wat me wel opvalt is dat er nog DDR3-RAM is gebruikt, maar dat is wel relatief hoog geklokt en daarmee voor dagelijkse prestaties niet echt van invloed. Positief is dan natuurlijk weer de 2 TB NVMe-opslag, wat ook de grotere data-hoarders en creative geesten wat speelruimte geeft. Ook leuk detail is de Snapdragon X12 WWAN-kaart, in combinatie met sleufje voor een nano-SIM. Ik had momenteel geen extra SIM rondslingeren, maar heb in het verleden wel een netbook met LTE gebruikt en het is voor zakelijk/mobiel gebruik wel handig. Natuurlijk kan je altijd hotspot opzetten via je telefoon, maar het scheelt een extra stap en je telefoon-accu raakt er toch minder ongelukkig van.

De prijs is er dan natuurlijk ook naar: het gekoppelde model in de Pricewatch zit rond de 2500 euro, maar dat is de uitvoering met FHD-scherm, 8 GB RAM en 256 GB opslag. Dat doet vermoeden dat deze specifieke uitvoering, met 4K-scherm, 16 GB RAM en 2 TB opslag boven de 3000 zou moeten kosten. Een snelle zoekactie op deze specs in de Pricewatch levert weinig resultaten op, maar wel fors goedkopere resultaten, waaronder van HP zelf – de zakelijke extra’s (WWAN, HP security-software, zakelijke ondersteuning) zorgen naar mijn smaak voor een te grote meerprijs, maar deze afweging blijft persoonlijk (of zakelijk, dus).

Uiterlijk, bouwkwaliteit en accessoires

Levering

De EliteBook werd geleverd in een relatief kleine doos, waarvan bij ontvangst vooral het (geringe) gewicht opviel. Eenmaal op de keukenweegschaal bleek het om 2002 gram te gaan, voor de ongeopende doos. Na de doos aan de bovenkant op te maken kreeg ik een eerste blik op de laptop, keurig vastgeklemd tussen twee stukken schuimplastic, met daarnaast de oplader, pen en een zeer beknopt stuk papierwerk. Oftewel: het feest kon beginnen!

Bouwkwaliteit en design

Tsja, design blijft deels een kwestie van smaak en we weten allemaal dat je over smaak prima kunt twisten. Zelf vind ik dit ontwerp fraai. Zilverkleurig geanodiseerd aluminium, strakke lijnen, op de klep een strakke variant van het HP-logo in glanzend reliëf… Het is een strak, zakelijk ontwerp waar ik zelf wel van hou, al lijkt het net-niet-gladde van het aluminium iets gevoelig voor vuil. De speakers van Bang & Olufsen zijn onder een leuk patroontje naast het toetsenbord geplaatst, de schermbezels zijn lekker smal aan de zijkanten en de behuizing is op het dikste punt precies zo dik als de USB-A-poort en de full-size HDMI-aansluiting. Mijn enige kleine frustratie is dat er volumeknoppen precies in het midden van de behuizing zitten, waar ik mijn laptops kennelijk vaak vastpak om ze even te verzetten of op de bank te ondersteunen. Gevolg: ik zet het volume per ongeluk voluit en schrik me wezenloos bij de volgende melding met geluid. Ik sluit niet uit dat dit meer aan mij ligt, dan aan het ontwerp zelf, maar ik heb het met andere laptops/convertibles nog niet eerder gehad.





Over de bouwkwaliteit heb ik dan weer helemaal niks te klagen. Het is mooi stevig materiaal, dat eigenlijk totaal niet meegeeft als ik er wat op druk. Het aluminium is kennelijk uit één stuk CNC-gefreesd (ge-CNC-freesd?), om het zo stevig mogelijk te maken. Ik durf de EliteBook zelf zonder zorgen op te pakken, ook met één hand, en (weliswaar in een sleeve) in een rugtas te steken. Dat het ding volgens mijn keukenweegschaal toch maar 1291 gram weegt, is dan ook indrukwekkend. Verdere bonuspunten voor de scharnieren: mooi stevig, prettig stug en passen zowel in laptop- als tabletmodus keurig in het ontwerp.

Oplader

De oplader is een stevig 65W-exemplaar met een geaarde stekker aan de ene kant en een USB-C-connector aan de andere. De USB-C-kabel aan het blokje vast, maar de kabel voor netvoeding is los te klikken. De adapter zelf is geschikt voor netspanning van 100-240 V, dus ik neem aan dat er via HP losse netvoedingskabels met stekkers voor gebruik in bijvoorbeeld UK of US te bestellen zijn. HP vindt zelf dat deze oplader de EliteBook in een half uur tot 50% kan opladen. Ik zie dat zelf iets genuanceerder. Dat klopt ongeveer wel als het apparaat uitstaat, maar als je het ding ondertussen gewoon gebruikt, duurde dat bij mij zo’n drie kwartier. Helemaal niet slecht, natuurlijk, maar toch. Met 1:45 uur was de laptop tijdens gebruik helemaal opgeladen, wat ik eigenlijk prima vind, gezien de 6.175 Ah van deze 8,8 V-accu.

Pen

De meegeleverde pen, voluit de HP Rechargeable Active Pen, kan ik kort over zijn: die is eigenlijk prima. Hij had naar mijn smaak best iets zwaarder mogen zijn, maar hij ligt lekker in de hand. Verder heeft de pen verwisselbare puntjes, twee uitgebreid programmeerbare knopjes aan de zijkant en een knop voor Bluetooth-pairing bovenop. Er zit ook een magneetje in, waarmee je de pen aan de behuizing van de laptop kan klikken. Of aan je bureaulamp, koelkast, auto of andere metalen ondergrond naar keus. De bijbehorende software is gebruiksvriendelijk maar uitgebreid, en biedt ook opties voor het instellen van de gevoeligheid. Voor mijzelf vind ik het jammer dat tekenskills niet meegeleverd werden, maar m'n vriendin gaf gelijk d'r creatieve kant vrij spel. Voor eerste ervaring met nieuwe hardware was ik danig onder de indruk.



De pen is oplaadbaar via dezelfde USB-C-oplader als de laptop, de accu gaat gerust paar dagen mee, bij gemiddeld gebruik. Enige kanttekening is dat er geen accu-indicator op het pennetje zelf zit. Ik wil best bekennen dat ik even zat te prutsen om ‘m bij installatie te koppelen, tot ik ontdekte dat het ding gewoon leeg was en eerst stroom nodig had. Zo ook het schetsblok met ondersteuning voor drukgevoeligheid: die is te openen met het knopje bovenop de pen, maar waar deze verder in Windows te vinden is, blijft een raadsel. Bovenstaande tekeningen zijn dan ook gemaakt in Paint, voordat we het luxere tekenblok hadden gevonden.

Beeldkwaliteit en ergonomie

Beeldkwaliteit

Dan nu voor de beleving één van de belangrijkste dingen: het scherm. Zoals hierboven bij de specs al te lezen valt, is dit een 4K-scherm met een maximale helderheid van 500 cd/m2 en keurig uitgevoerde kleurweergave. Zo uit de eigen beleving kan ik daaraan toevoegen dat het dan ook echt wel mooi beeld geeft. De contrasten zijn super, kleuren helemaal prima en ook bij snel bewegende beelden heb ik geen problemen gespot. Misschien een tikkeltje subjectief, maar ik vind het ook vooral een erg rustig beeld: het is makkelijk en prettig om naar te kijken, ook bij langer gebruik.

Wel is het een touchscreen, met het bezwaar dat daar eigenlijk standaard bij hoort: het spiegelt. Het is natuurlijk flauw om het apparaat daarop af te rekenen, want een glanzend scherm is eigenlijk standaard voor convertibles en in high end ook bij meeste ultrabooks tegenwoordig. Een deel van het probleem valt te compenseren door de maximale helderheid omhoog te schroeven, en dat heeft HP in dit model dan ook braaf gedaan. De EliteBook komt met 500 cd/m2 niet slecht uit de verf, vergeleken met veel andere modellen, maar het blijft een uitdaging bij buitengebruik of wanneer de zon ongelukkig de ruimte invalt. Het blijft een lastige afweging: de veelzijdige opties van touch met glanzend scherm of een traditioneel laptopmodel met mat scherm. Die keuze is gewoon persoonlijk en zal voor iedereen van andere dingen afhangen.

Ergonomie, toetsenbord en touchpad

Het toetsenbord en algemene ergonomie kan ik weer een stuk duidelijker over zijn: dat zit wel goed. Het toetsenbord maakt een stevige indruk en de toetsen hebben eigenlijk verassend veel travel voor zo’n dun model. De toetsen zijn wat mat uitgevoerd, wat prettig aanvoelt, zijn iets meer dan een millimeter in te drukken en zijn voorzien van backlighting, voor de nachtelijke tikpartij. De ruimte tussen de toetsen is steeds zo’n twee millimeter en het geheel voelt groter dan je in een 13-incher zou verwachten. Er is wel gekozen om de pijltjestoetsen voor omhoog en omlaag in één toetsgrootte te combineren. Die indeling zal je wel of niet liggen, maar zie je tegenwoordig vrij vaak om de ruimte onder de rechter-shifttoets zo efficiënt mogelijk te gebruiken.

Het keyboard is keurig verwerkt in het unibody-design. Gevolg is dat de behuizing dus ook bij het toetsenbord steun geeft en tijdens het typen buigt er eigenlijk niks mee. Datzelfde ontwerp zorgt er dus ook voor dat je palmen rusten op het geanodiseerde aluminium, wat ik zelf best prettig vind. De touchpad is precies in het midden geplaatst en valt in positieve zin op. Het Alps-touchpad is lekker groot, gevoelig maar niet té en reageert prima op de diverse multi-touch gestures. Er zijn geen aparte knoppen zichtbaar, maar die zijn er natuurlijk wel. Een leuk detail hierbij is dat je voor de ‘linkermuisknop’ zowel linksonder als op het hele midden kan drukken, terwijl de rechtermuisknop alleen rechtsonder zit. Dit was even wennen, maar bevalt mij echt goed: links gebruik ik veel vaker en moet makkelijk gaan, terwijl ik rechts toch vaak bewuster gebruik. Complimentje voor Alps, dus, die toch nog weten te innoveren in iets sufs als een touchpad.

Meegeleverde software en business features

Deze sectie is wat lastiger om te beoordelen. Persoonlijke voorkeuren, zakelijke voorkeuren, compliance, alles kan hier de voorkeuren beïnvloeden. Sommige mensen zullen het liefst beginnen met een volledig schone installatie en dan zelf installeren wat ze willen. Anderen zullen de vooraf geïnstalleerde tools negeren maar laten staan. Weer anderen vinden dergelijke extra’s ideaal en gebruiken ze met liefde, omdat het op toegankelijke wijze betere beveiliging stimuleert. En dan zijn er situaties waar er om compliance-redenen gewoon een set eisen ligt, waar men dan al dan niet via Mobile Device Management-tools aan moet voldoen. Ik ga hier dan ook niet op alles los in, maar beperk me hieronder tot drie elementen: de Skype-functies, de HP-suite in het kort en de mogelijkheden voor biometrische beveiliging.

Skype for Business-functies

Deze EliteBook is expliciet gecertificeerd voor Skype for Business. Het dingetje heeft dan ook een aantal dingen aan boord om Skype-gesprekken en videoconferenties beter te laten verlopen. Er zijn bijvoorbeeld specifieke toetsen op het toetsenbord om gesprekken op te nemen of op te hangen en de webcam is een FHD-exemplaar. De speakers zijn vrij redelijke exemplaren van Bang en Olufsen, aan weerszijden van het toetsenbord geplaatst. Op software-vlak is de audio-suite van Bang en Olufson voorzien van opties voor ruisonderdrukking, zowel voor de microfoon als voor de luidsprekers. Een prima setje features voor de Skype-doeleinden die ze noemen. Wat wel maf is, is dat ze pronken dat de EliteBook gecertificeerd is voor Skype for Business, maar alleen de gewone Skype (for Consumer?) standaard installeren.



Over de speakers gesproken, daar is iets mafs mee. Ze doen het gerust prima bij spraak en algemeen videospul, niks te klagen. Maar toen ik eenmaal wat muziek aanzette, klonk dat soms wat apart. Na wat testen met verschillende soorten muziek (echt verschillend: van Red Hot Chili Peppers tot Sean Paul en van Armin van Buren tot After Forever) was ik eruit. Ik dacht eerst dat de speakers moeite hadden met de hoge tonen, maar dat was het niet: het klonk alleen wat blikkig in situaties waar zowel hoog als mid flink aanwezig waren. Gelukkig was in de software van Bang & Olufsen een keurige equalizer te vinden. Na wat rommelen bleek dat de preset voor klassieke muziek scheelde: hierin krijgen de lage en hoge tonen de ruimte, maar wordt het stuk in het midden wat getemd. Prima op te lossen dus, maar de standaardinstellingen leggen de nadruk dus zo op stemgeluid, dat muziek eigenlijk wat tweaks in de equaliser wil.

HP-software

De ervaring met de HP-software begon niet best: al bij het allereerste opstarten, net na de setup van Windows, werd ik begroet door twee verschillende HP-popups. De ene betrof HP Phonewise, een tool om je telefoon te gebruiken vanaf je laptop, met de boodschap dat de ondersteuning hiervoor in juli 2019 wordt beëindigd. De andere melding was van HP Sure Click, een functie voor beveiligd browsen, die helaas niet compatible bleek met de geïnstalleerde versie van Windows. En dat dus al in de eerste paar minuten – geen best begin.




Hierna ging het gelukkig beter. Meest prominent is het HP Client Security-dashboard, dat alle verschillende tools voor beveiliging en identiteitsbescherming op één plek toegankelijk maakt. Vanaf hier kun je allerlei zaken instellen, van bescherming op BIOS-niveau tot vingerafdrukvergrendeling en recover-opties. Deze werken eigenlijk allemaal prima, de interfaces zijn rustig en overzichtelijk en het instellen werkt vlotjes.

Wat ik zelf jammer vind is dat, zoals vaak met vooraf geïnstalleerde vendor-software, is dat iedere functie geïnstalleerd is als een apart programma. Zo zijn dus meer dan 10 verschillende HP-programma’s in je startmenu geplaatst voor je maar iets gedaan hebt. Je zou denken dat een deel van die functies gewoon onder één app kunnen worden gecombineerd. Het Client Security-dasboard lijkt daar een prima kandidaat voor. Ook valt op dat de EliteBook relatief lang nodig heeft om op een bureaublad te komen, vanaf het moment dat je op de aan-knop drukt. Gezien de forse i7, NVMe-opslag en sloot RAM, verwacht je dat dit sneller gaat dan oudere apparaten met (fors) mindere specs, maar diverse computers hier thuis booten sneller. Gezien de startup-services en stapel HP-features, moet ik dus bijna wel concluderen dat deze beveiligingsfuncties hier de prestaties iets beïnvloeden. Eenmaal op je bureaublad merk je het niet meer, maar het viel genoeg op om het toch even te benoemen.

Biometrische beveiliging

Last but not least, in deze sectie, zijn de functies voor biometrische beveiliging. De EliteBook is voorzien van alle benodigde hardware voor gezichtsherkenning en vingerafdrukscans. De gezichtsherkenning werkt met een combinatie van de webcam plus IR-scans, voor zover ik kan bepalen, en werkt in verschillende hoeken en bij goed of slecht licht best goed. De herkenning is niet 100%, soms wordt ik alsnog om een wachtwoord gevraagd. Het is niet helemaal duidelijk waarom het dan niet lukt, helemaal omdat het vaak al werkt als je alleen maar langsloopt. De gezichtsherkenning valt (voor inloggen in ieder geval) onder Windows Hello, mogelijk valt dit nog verder te verbeteren met de knop ‘herkenning verbeteren’. Sluit ik niet uit, gezien de naam, maar na 2-3 keer vond ik het mooi zat. Fun fact: als je de beveiliging via het HP-dashboard opkrikt wordt gezichtsherkenning uitgeschakeld en kan je qua biometrie alleen met vingerafdruk aanmelden bij Windows.



De vingerafdrukscanner kan je zowel via de Windows-instellingen als het HP-dashboard configureren. Je kan maximaal 10 vingers toevoegen (wat bij mij best aardig uitkomt). Niemand komt controleren of alle 10 vingers van jou zijn, dus dit geeft ook voldoende speling om bijvoorbeeld een apparaat te delen met je collega/partner/broer/reclasseringsambtenaar. Detectie lijkt keurig, eigenlijk geen problemen mee gehad. Ook de plaatsing van de scanner is handig: die zit net onder de pijltjestoetsen, dus op een plek waar je bijvoorbeeld heel eenvoudig je duim erop kunt leggen.

Mobiliteit, accuduur en koeling

Portability en accu-ervaring

Deze EliteBook is duidelijk een ultraportable: een 13,3 incher die met zo’n 1200 gram en een stevig ontwerp zo in je tas gaat. Op dat vlak helemaal prima, dus. De accuduur sluit daarbij aan: bij normaal (kantoorachtig) gebruik, maar met scherm op 100% helderheid, haal ik zo’n 7-8 uur uit de accu. Dat zijn dan een stapeltje browsertabbladen, wat Word-bestanden, wat muziek, wat filmpjes, wat programma’s installeren en verwijderen, dat werk. Eenmaal leeg is de accu met 2,5 uur (tijdens gebruik) of 1,5 uur (uitgeschakeld) weer helemaal opgeladen, dankzij de compacte maar krachtige oplader. Voor mijn mobiliteitstests geslaagd, dus!



De paar Watt boven die 65 W zullen tapverlies zijn, zullen we dan maar zeggen. Voor de volledigheid, de laptop laadde niet op met een 5 V, 2 A USB-C-telefoonoplader (keurige pop-up dat oplader te zwak was), maar wist wel gewoon om te gaan met de 45 W-oplader van m'n Asus. Mocht je dus zonder oplader en zonder stroom zitten, kan een bevriende oplader toch uitkomst bieden.

Warmtebeheer en koeling

Hoewel deze EltieBook van aluminium is, wordt deze ook bij serieuze belasting niet echt heet. Dit is duidelijk een keuze: hij clockt eerder terug dan dat het apparaat heet wordt. Bij een volle belasting hoor je een vrij zacht geruis van de ventilator, maar komt de processortemperatuur niet boven de 62 graden uit. In plaats daarvan wordt de processor gewoon teruggeklokt: waar de i7 keurig op alle 4 de cores de 2300 MHz aantikt bij burst-belasting, gaat deze bij langduriger stress gewoon wat minder hard lopen. Tijdens een langere sessie Prime95 hangen de CPU-clocks eerder tussen de 1500 en de 1900 MHz.

Let wel, dit is all-core boost, single-core boost gaat de processor wel harder, helemaal bij korte sprintjes. Het is een sprinter, dus, geen marathonloper. Op zich jammer, maar niet verrassend en om eerlijk te zijn ook niet erg. De gemiddelde koper van dit soort convertibles wil iets dat de dingen kan die een workstation kan, maar dan onderweg. Dat wil niet zeggen dat het een echte vervanging voor die workstation hoeft te zijn: je kan niet verwachten dat een 13-inch laptop die amper een vingerdikte dik is, de hardware en koeling van een kast met 40 liter inhoud evenaart. Een mobiele workstation zou meer in de buurt komen, maar die zijn gewoon groter, zwaarder en lawaaiiger.

Prestaties

Prestaties bij algemeen gebruik

In de bovengaande stukken heb ik al een paar keer de prestaties aangestipt. Zo duurt het opstarten iets langer dan je zou verwachten en haalt de EliteBook bij langduriger belasting niet de boost-snelheden die de i7 op (hele) korte sprintjes kan leveren. Dat wil niet zeggen dat dit apparaat tegenvalt, in het gebruik. De base clock van de processor lukt prima en die is voor de meeste situaties ook eigenlijk rap zat.

De laptop is in het gebruik snappy, vlot en stabiel. Multi-tasken is geen probleem, media afspelen gaat vloeiend, inclusief videostreams en high-res YouTube. Alle dagelijkse taken die ik er tegenaan gooi verwerkt dit beestje zonder morren, vaak zelfs zonder dat de ventilator hoorbaar wordt. Op dat vlak dus echt niks te klagen, ondanks de eerdere kanttekeningen. De eerder aangehaalde punten zijn dan ook prima te verklaren en voor mij acceptabel. Sterker nog, het feit dat deze EliteBook terugklokt bij langduriger Prime95 vind ik een plus: ik heb liever dat een laptop wat rustiger aandoet dan dat het m’n schoot roostert of dat het gewoon oververhit en uitschakelt. Vooral voor een businessmodel als dit zijn betrouwbare prestaties bovendien veel belangrijker dan superprestaties die soms tot crashes leiden.

Ik had nog wat game-benchmarks willen meenemen, maar dat is er niet van gekomen. De samenvatting op game-vlak is dat een spelletje ook prima kan, maar de Intel HD 620 te licht zal zijn voor een Battlefield op high quality op 4K. Allemaal niet heel verrassend, natuurlijk, maar alle grote namen die ouder zijn dan de afgelopen paar jaar draaien prima in 1080p. Nieuwe dingen moet de kwaliteit wel flink omlaag, echt oudere dingen draaien prima in 4K en indie games willen ook prima. Iemand die ooit wel eens op de iGPU van een modernere Intel heeft gegamed, zal ook hiervoor vrij goed kunnen inschatten wat er te verwachten valt (lees: Mad Max op 12 FPS, dat werk).

Conclusie

Goed, dat is allemaal een beetje uit de hand gelopen. Ik geef de schuld aan HP – het ding is interessant genoeg om er dingen over te zeggen en het toetsenbord is dermate comfortabel dat ik vrolijk door ben blijven typen. Deze EliteBook doet eigenlijk alles wat het moet doen en voldoet dan ook ruim aan mijn eisen voor een dergelijk apparaat. Het ding is licht en compact, doch krachtig en stevig. Dit model is van alle gemakken voorzien, eigenlijk, en de negatieve kanttekeningen zijn goed mee te leven.

Het enige echte pijnpunt bij dit model is het prijskaartje. Aan de ene kant moet voor dit geld gewoon alles kloppen – je verwacht bijvoorbeeld geen meldingen over software die gelijk niet meer ondersteund wordt of niet compatible is met de huidige versie van Windows. De HP-software zal dus voor het goede nog een beetje moeten worden opgepoetst. Aan de andere kant kan je je afvragen of de meerwaarde van dit model ten opzichte van een iets goedkoper model het je waard is. Deze afweging is persoonlijk en contextafhankelijk, dat geef ik grif toe. Zelf val ik niet onder strenge compliance-regels, bijvoorbeeld, en zouden de premium security-features voor mij niet onmisbaar zijn. Dan ga je je toch afvragen of deze EliteBook de meerprijs ten opzichte van de Spectre-lijn van HP zelf, of vergelijkbare modellen van andere merken, echt waard is. Afgaande op huidige prijsindicaties zou deze zo’n 3000 euro moeten kosten, gezien het eenvoudigere model al rond de 2500 zit. Ik kan dat voor mezelf moeilijk rechtvaardigen voor een onderweg-apparaat. Dan zou ik zelf eerder neigen naar een ander premium-model van 1500-2000 euro, plus een ruim budget om daadwerkelijk onderweg te gaan. Dat gezegd hebbende, als je wél echt de doelgroep bent – of als de baas betaalt – is deze EliteBook zeker een prachtig apparaat.