Fujifilm X-T100 + XC 15-45mm Zilver

Review van de Fujifilm X-T100 + 15-45mm f/3.5-5.6 kitlens (zilver)

Inleiding

Ik ben al enkele jaren een tevreden Fuji-gebruiker. Onlangs heb ik een X-T100 gewonnen met een fotowedstrijd van Fujifilm. Volledig voor noppes, geen tegenprestatie vereist. Ik zag dat er nog geen reviews geplaatst waren hier op Tweakers, dus dacht dat ’t voor mijn mede-Tweakers als voor Fujifilm wel prettig zou zijn als ik mijn ervaringen hier deel.
Specs zal je hier niet zo terugvinden, daar zijn genoeg andere websites voor. Gezien mijn eerdere ervaringen met Canon-DSLR’s, Fuji’s X100, X-Pro1 en X-T1 zal ik mijn gebruikerservaring daarmee vergelijken.

In de doos

Body

• Lens + lensdoppen (geen zonnekap)
• Batterij
• USB-kabel
• USB-lader
• Grip (incl. reserveschroefjes en reserve-afdekdopjes)
• Nekband
• Boekjes, CD etc.

Body

Ergonomie en knoppen

De bijgeleverde grip gemonteerd op de body.

Uiterlijk is de X-T100 een prachtige camera. De donkerzilveren uitvoering wordt iets lichter in fel zonlicht en ziet er geraffineerd uit. De camera is iets groter dan de gemiddelde compact, maar kleiner dan camera’s die ik eerder heb gebruikt. Handzamer betekent in de praktijk vaak sneller meenemen, dus wat dat betreft is het formaat een prima keuze geweest van Fujifilm. Door de deels metalen body voelt het apparaat stevig aan, maar is het gewicht dus ook vergelijkbaar met een instap-DSLR, zij het in een compacter pakket. In vergelijking met de X-T1 houdt laatstgenoemde fijner vast, maar dit is dan ook een groter apparaat met een meer uitgesproken grip en een groter gewicht. De bijgeleverde grip (gemonteerd bij bovenstaande foto) vergemakkelijkt het vasthouden een beetje.



Als een echte consumercamera bevat ook deze een mode dial bovenop en een D-pad achterop. Desondanks is dit een echte Fuji-body, met een Q-menu, een command dial achterop (wel in een andere oriëntatie dan ze meestal zitten, dat was voor mij even wennen, hoewel ik me voor kan stellen dat amateurfotografen hier überhaupt nauwelijks gebruik van zouden maken). Daarnaast zitten bovenop twee blanco draaiwieltjes met prettige weerstand. De rechter wordt gebruikt voor belichtingscompensatie of sluitertijd (in M-mode), de linker is te personaliseren voor allerlei instellingen. Standaard staat deze op filmsimulatie, ik heb ‘m ingesteld op AF-modi. Daarnaast zijn een viertal swipe-gestures te customisen voor allerhande functies.


Knoppen-indeling bovenop de body. De functie van het linkerwieltje is te personaliseren.


Al met al is de indeling van knoppen al jaren een sterk punt van Fujifilm. De sluiterknop geeft een fijne terugkoppeling. De knoppen achterop de body missen die tactische feedback.

EVF, scherm, touch screen

Zicht door de EVF.

De elektronische zoeker is ongeveer even groot als die van de X-Pro1, maar wel een stuk scherper. Goed genoeg voor de gemiddelde gebruiker. Hij heeft een klein beetje vertraging met inschakelen bij gebruik van de oogsensor, maar er is nagenoeg geen input lag. Ook het scherm achterop is prima. Goed leesbaar in fel zonlicht, voor het eerst ook klapbaar naar voren. Het klapmechanisme voelt stevig aan. Al met al dik in orde en niet zo veel op aan te merken.



Het scherm klapt naar buiten uit.


De verschillende informatie op het scherm is naar smaak aan- en uit te zetten.
De touch screen-functionaliteit is te gebruiken voor scherpstelling. Drie modi zijn te selecteren: Area (selectie AF-punt), AF (selectie AF-punt + daadwerkelijk scherpstellen), Shot (selectie AF-punt + daadwerkelijk scherpstellen + foto nemen). Dit werkt ook als je de EVF gebruikt. Daarnaast kan je ‘m in review-mode gebruiken voor het bladeren door foto’s, incl. pinch-to-zoom.
Het Q-menu is helaas niet in te stellen met het touch screen. Wel biedt dit menu een handig overzicht om snel allerlei instellingen te wijzigen met het wieltje achterop de camera. In de praktijk werkt deze werkwijze zeer vlot. Het menu is met 15 knopjes compleet te personaliseren. Daarnaast heeft de X-T100 nog gewoon een uitgebreid instellingenmenu, logisch ingedeeld maar ook hier werkt de touch screen-functionaliteit niet bij.


Het Q-menu biedt 15 snelle instellingen en is naar smaak aan te passen.

AF, sluiter, drive modes

De autofocus is voldoende voor de niet-veeleisende gebruiker. Scherpstellen kan tot aan de buitenkant van het frame, verschillende AF-instellingen hebben een logische naam en de AF-voordelen van systeemcamera’s zijn ook hier weer goed geïmplementeerd. Gezichtsherkenning (incl. oog-AF) werkt bijvoorbeeld verbazingwekkend goed en is, zeker bij wat lichtsterkere lenzen, een fijne feature. Ik durf hierdoor de camera met een gerust hart uit handen te geven om een foto van mezelf te laten maken met een wijder diafragma. Bij een DSLR met lichtsterke prime kan je dat wel vergeten!
Zoals hierboven vermeld, kan het touch screen worden gebruikt om AF-punten te selecteren. Voor gebruik tijdens video of op een statief gaat deze manier van scherpstellen vele malen sneller en prettiger dan het selecteren van een AF-punt met de knopjes achterop de camera.

Centraal op de sensor zitten snelle PDAF-punten, daarbuiten de wat tragere contrastdetectie. In lichte omstandigheden doet de AF prima zijn werk: snel en accuraat. Bij donkere omstandigheden (lees: zaal met sfeerlicht) heeft de X-T100 wat meer moeite met scherpstellen, zeker bij gebruik van de kitlens. Door terugvallen op contrast-AF neemt met name de focussnelheid af. Dit is een nadeel van vrijwel alle mirrorless- en compactcamera’s en een onderdeel waarin ze een DSLR nog wel als meerdere moeten erkennen. Zone-AF werkt dan beter dan single-point (vaker misses) of wide/tracking (blijft vaak hunten).
Wat betreft de verschillende focusmodi: AF-S werkt perfect. In AF-C blijft de camera nagenoeg continu hunten. Dit ziet er in de zoeker gek uit, maar bij afdrukken blijken nagenoeg alle foto’s wel scherp te zijn.


AF-punten van de X-T100. Centraal de snelwerkende PDAF-punten (grote vierkantjes), daaromheen de contrastpunten (kleine vierkantjes). Nagenoeg het hele beeldoppervlak wordt bedekt.

De sluiter is in te stellen als mechanisch of elektrisch. Laatstgenoemde is volledig stil en perfect voor gebruik tijdens officiële gelegenheden. Tijdens een diploma-uitreiking (zie voorbeelfoto’s) had niemand last van mijn fotograferen gedurende de ceremonie en voordrachten. Nadeel van de elektronische sluiter is het “rolling shutter”-effect (verbogen lijnen bij bewegende onderwerpen), waardoor de functie niet bruikbaar is bij (bijvoorbeeld) actiefotografie. Een voorbeeld vind je hier, let vooral op de vervorming van de wielen. Bij gebruik van de mechanische sluiter heb je hier overigens geen last van.

De X-T100 is geen snelheidsmonster, maar hij kan actie prima vastleggen met continue opname (3 of 6 beelden per seconde). Hoewel ik het niet heb gemeten, is de buffer bij fotograferen in RAW (van 45 MB per stuk!) redelijk snel vol en duurt het even voordat alle foto’s zijn weggeschreven naar de SD-kaart. Daarnaast zijn er nog allerhande 4K photo burstfunctionaliteiten (ook deze niet getest), bracketingmogelijkheden voor belichting, ISO, filmsimulatie etc. en is er een panoramamodus. Zelfontspanner werkt op tijd, maar ook glimlach of buddy-mode. Functies die je in professionele camera's niet zo snel zal terugvinden

Verbindingsmogelijkheden

De camera heeft een gecombineerde afstandsbediening- en microfooningang (2.5mm, dus geen 3.5mm!). Aan de andere kant zit een HDMI- en USB-aansluiting. Via deze USB-aansluiting kan de camera worden opgeladen. Ideaal voor onderweg: plug een powerbank in en de camera laadt op. Er wordt geen aparte oplader voor de accu meegeleverd. Mocht je er al een hebben bij een andere Fujifilm X-camera, dan zijn de batterijen hier gewoon mee uit te wisselen en in op te laden.
Draadloos is er met de camera te communiceren via WiFi en bluetooth. De Fujifilm-app werkt goed, verbinding maken duurt 5-20 seconden waarna foto’s snel worden overgezet. RAW-foto’s kunnen niet worden overgedragen via de draadloze functie. Wil je de foto’s dus op vakantie van de camera kunnen halen zonder tussenkomst van de computer, dan ben je verplicht in RAW + JPEG te fotograferen. GPS-locaties kunnen in de app worden bijgehouden en overgezet naar de camera, waardoor je op de computer tevens de fotolocatie op een kaart kan weergeven.

Lens

Uitgezoomd tot 15mm (23mm in FF-equivalent), genoeg om een kleinere ruimte in zijn geheel op de foto te krijgen.

De XC 15-45mm f/3.5-5.6 OS PZ is een typische kitlens in bouwkwaliteit. De behuizing is van plastic (tevens de mount) en i.t.t. de body voelt deze wat goedkoper aan. De beeldkwaliteit is echter gewoon goed: scherpte is prima, flare is goed onder controle en chromatische abberatie ben ik tot nu toe nog niet evident tegengekomen. De lens stelt stil en snel scherp. Groothoek van 15mm (23mm-equivalent op FF) is erg prettig in gebruik. Zoomen gaat via een elektronisch mechanisme (“powerzoom”). Dit gaat trager dan mechanisch zoomen, maar is voor video wel een uitkomst. De ingebouwde beeldstabilisatie verlaagt het risico op bewogen foto’s in het donker. Omdat de camera gebruikt maakt van Fujifilm’s X-mount, kan je uiteraard je eigen Fujifilmlenzen monteren. Daar zijn er dusdanig veel van te koop, dat er genoeg uitbreidingsmogelijkheden zijn om te voorzien in persoonlijke objectiefwensen voor iedere gebruiker.

Beeldkwaliteit

Klik op de foto voor meer voorbeeldfoto’s.

Goed! Net als alle andere Fujifilm APS-C-camera’s dik in orde. Een galerij met wat voorbeeldfoto's staat op Flickr. Heb ze gemaakt in RAW (zie deze galerij) en voor diegenen die liever naar JPEGs rechtstreeks uit de camera kijken, heb ik ze ook geüpload (24 megapixels, kwaliteit Fine, filmsimulatie Classic chrome, scherpte +1, schaduwen 0, hooglichten 0, kleur 0, ruisreductie 0).


Kleuren uit de X-T100 zijn mooi fel, maar niet overdreven.

De Bayer-sensor (dus géén X-trans) geeft scherpe afbeeldingen en met 24 megapixels meer dan voldoende details. Beeldkwaliteit op hoge ISO’s is goed, zie deze voorbeelden op Flickr (RAW geïmporteerd in Lightroom, alle instellingen op 0, geen verscherping of ruisreductie toegepast).


De XC 15-45mm f/3.5-5.6 OS PZ maakt prettige zonnesterren bij kleinere diafragma’s.

Fuji’s geroemde filmsimulaties zijn ook op de X-T100 beschikbaar. Provia, Astia, Classic Chrome, allen aanwezig. Acros moest het helaas ontgelden, deze is gekoppeld aan de X-transsensor. Helaas zijn voor de beeldstijlen geen quick custom settings te maken, zoals de wat duurdere bodies wel kunnen. Snel schakelen tussen kleur met zacht contrast en zwart-wit met harde schaduwen en verscherping zit er dus niet in.



Het dynamisch bereik (verschil tussen hooglichten en schaduwen) van de RAW-bestanden is dik in orde. Bovenstaand voorbeeld is zo’n 1,5 stop lichter gemaakt en schaduwpartijen zijn tevens in Lightroom opgekrikt tot +95.

Beeldeffecten in JPEG (soft focus, speelgoedcamera etc.) zijn leuk voor beginnende fotografen, maar gebruik ik al lang niet meer. Ze zitten er dus wel op!

Video

Ik doe niet veel met video, dus heb hier niet genoeg ervaringen mee om een goed oordeel over te vellen. Kort: 1080p tot 60fps (wel 23.98, géén 25 of 30 fps), 4K tot 15 fps, timelapse features (ook in 4K). Bekijk de video van Lok Cheung (zie onder) voor details.

Conclusie

Al met al een mooie, compacte (instap-)systeemcamera. Beeldkwaliteit is met moderne Fujifilm APS-C-camera’s dik in orde. Ook de X-T100 bewijst dit weer. Het is qua ergonomie een camera voor beginnende fotografen, maar biedt desondanks veel professionele features van de wat duurdere broertjes. Design en bouwkwaliteit van de body is meer dan je voor deze prijs zou verwachten. De meegeleverde lens biedt een praktisch bereik met voldoende groothoek, maar voelt wel wat plastic aan. Zoek je naar een moderne, stijlvolle systeemcamera? Dan haal je met de Fujifilm X-T100 een goed product in huis!

Verder lezen en kijken

Review van DPReview: https://www.youtube.com/w...qYZ8&t=905s&frags=pl%2Cwn
Review van Lok Cheung: https://www.youtube.com/w...Vcf3bdXUTu4&frags=pl%2Cwn