Cooler Master MasterAir MA410M

Cooler Master MA410M review

Over producten die je van mijlenver aan ziet komen gesproken: vandaag gaan we het hebben over de Cooler Master MasterAir MA410M (even checken of ik de naam nu goed schrijf, check). Cooler Master is de laatste tijd hard bezig hun hele assortiment van RGB en addressable RGB te voorzien, dus addressable RGB luchtkoelers konden we wel op wachten. Gezien de soms forse meerprijs van RGB en aRGB producten, aRGB waterkoelers zitten allemaal boven de 100 euro, denkt Cooler Master dat er wel vraag is naar ietwat meer redelijk geprijsde oplossingen die zelfs met een aRGB toevoeging nog redelijk te behappen zijn.

En dat moet de MA410M zijn. Deze ca 60 euro kostende MA410M is feitelijk de dual-fan addressable RGB versie van de 40 euro kostende single-fan MA410P, welke in feite weer de iets chiquere RGB versie is van de 30-35 euro kostende Hyper 212X. Oftewel: een instap-tot-mid-range koeler voorzien van een visuele boost. Hoe goed is die boost? Dat gaan we vandaag zien.

Uitpakken, bouw en features

Als je Cooler Master koelers kent dan zal dit allemaal redelijk vertrouwd aanvoelen. Net als bij andere recente modellen zien we dat CM vol inzet op kunststof kappen om een dikker, donker geheel te tonen. Twee fans ditmaal waar de MA410P en de Hyper modellen er één hadden, plus zwarte kabels, maar we zien onderop de herkenbare vier heatpipes zonder nickel-plating.













Is er wat mis met die aanpak? Ik denk het niet, uiteindelijk zie je tenslotte veelal de bovenkant van de koeler en die heeft Cooler Master weer goed voor elkaar. Zwart, wat opvallende elementen erop, en een doorzichtig midden waar we straks wat moois mee gaan zien.





De fans schroef je opvallend genoeg op of van het koelblok, dit maakt het verwisselen van fans na het inbouwen wel wat onhandig. En zonder fans zien we duidelijk de 212 basis van dit geheel, al is daar ook niet veel mis mee.

Specificaties

De specs van Cooler Master:

Montage

Installatie is redelijk in orde, al is de oude Hyper 212 installatie inmiddels wel een beetje ingehaald door nog betere oplossingen. Het gaat prima, maar het is herkenbaar een betaalbare basis. Backplate erachter, stand-offs erop, en dan even de kruis-constructie over het koelblok alvorens we het geheel vastschroeven.











Fans erop, en dan zien we dat de MA410M wel over het eerste geheugenslot hangt maar het eerste expansieslot vrij houdt.







Vervolgens is het nog zaak om de fans aan te sluiten (met een splitter op de CPU_FAN header), en de verlichting ervan. Dit kan zowel via een aRGB header op je moederbord als met de meegeleverde controller. Of in geval van onze build met de H500M behuizing kan hij ook op de aRGB controller van de behuizing zelf. Met de meegeleverde controller heb je een aantal verschillende effecten, waaronder de populaire regenboog, maar moet je de controller wel zo monteren dat je er nog enigszins bij kan. Desondanks vinden we het een voordeel dat Cooler Master deze ‘open’ aanpak hanteert. De controller optie is prima, maar juist het feit dat je alternatieve oplossingen kan gebruiken is fijn.

Testmethode

We blijven vanaf heden volledig trouw aan onze nieuwe Intel Core i7-8700K setup in combinatie met de ASUS ROG Z370 Maximus X Hero en onze trouwe Seasonic Focus Plus Gold Platinum Plus Titanium Ultra nogwat, ik kan de namen niet bijhouden soms. Het liefst wil je zo veel mogelijk op één platform blijven, maar nu 6 cores het nieuwe mainstream is, met een hoger gebruik tot gevolg, is die stap ons inziens toch echt praktisch relevanter dan vast te houden aan de Intel Core i7-7700K. We zijn nu zo ver dat we een goede, rotsvaste setting hebben voor de temperaturen en geluidsproductie, we hebben lang zitten knutselen wat voltages betreft, afstelling van kleine details in de bios en het opzetten van een geheel vaste opstelling die zowel wat luxere koelers als instappers kan vergelijken, en het is nu vooral een kwestie van koelers (her)testen om de lijst weer zo lang te krijgen als voorheen. De meer nauwkeurige resultaten zijn het m.i. echter waard.

Alle instellingen staan vast zoals voorheen, minimaal 20 minuten burn-in op welk moment we normaliter al steady-state hebben bereikt voor deze processors, en vervolgens meten we het gemiddelde over een periode van 15 minuten. Dit op een open testbench, zonder verdere koeling aanwezig, en genormaliseerd naar de kamertemperatuur; dit kan je binnen een paar graden afwijking zonder problemen normaliseren. Enkele uren tot een dag later en de nodige burn-in verder, herhalen we de test voor een grotere betrouwbaarheid.

Nadat beide tests tweemaal zijn uitgevoerd wordt elke koeler opnieuw gemonteerd om eventuele fouten van onze kant bij monteren uit te sluiten. Afwijkingen die we daar tot dusver zien zitten meestal (mits we onze taak goed doen) in de tienden van graden tot hooguit één graad Celcius. Resultaten binnen 1 C van elkaar kan je dus als meting-technisch gelijkwaardig beschouwen en hanteren wij dan ook als maximaal gewenste afwijking tussen de meetmomenten, anders begint het proces opnieuw totdat we een resultaat hebben dat we betrouwbaar reproduceren. Heel praktisch bekeken kan je jezelf ook afvragen wat een verschil van 3, 5, of soms nog wel meer graden nu echt uit maakt in je build, maar dat neemt niet weg dat we daar termen als ‘beter’ en ‘minder’ met overtuiging kunnen toepassen.

Ter info: een open testbench is in de regel niet beter dan een goede case. Een case met zeer goede airflow laat normaliter een iets betere prestatie zien, een case met matige tot slechte kan de temperaturen iets tot flink laten oplopen. Een open bench test is daarmee dus redelijk accuraat voor menig 'typisch' degelijk tower systeem, maar blijf altijd nadenken over de gevolgen van jouw andere hardware.

Verder, onthoud ook dat synthetische tests aanmerkelijk zwaarder zijn dan typische game tests, vooral vanwege de consistentie van de belasting; een typische game geeft geen constante 100% load. Goede resultaten in synthetische tests geeft dus bepaalde zekerheden voor praktische applicaties. Hou daarbij wel rekening dat de ene CPU de andere niet is en dat variabelen als case airflow, warme grafische kaarten, of een kacheltje op je bureau in de winter ook invloed kan hebben. Je kan resultaten tussen verschillende reviews dus niet uitwisselen, noch garantie claimen dat jij bepaalde temperaturen die wij halen ook haalt. Dit is primair een vergelijking tussen koeloplossingen, zij het met praktische insteek.

Testresultaten

De resultaten met alle ventilatoren, pompen, en wat moderne koelers dan ook wel niet kunnen bedenken vol open:



Voordat we relativeren, eerst even de -maximale- geluidsproductie:



Het is belangrijk te onthouden dat deze hele lijst uit vooral erg stevige koelers bestaat. Toch zien we het instapmodel DNA wel terugkomen in de grafiek. Hij blijft fors achter bij 120mm waterkoeling en ook de eveneens vier heatpipe Choten blijft de MA410M eenvoudig voor.

De maximale geluidsproductie is niet extreem, maar wel fors, zeker met het oog op modellen als de Choten en Dark Rock 4 die ook beter koelen bij die maximale geluidsproductie. Net als bij de waterkoelers valt op dat wanneer de CM fans op 100% staan ze erg onrustig klinken, 45 dBA op die 50 centimeter is an sich minder vervelend dan een niet constant geluid.

We beperken elke koeler tot 40,0 dBA:



Bij een wat beperktere pwm duty cycle zien we de rust ook weer terugkeren, naast de lagere geluidsproductie is het geluid ook gewoon constanter. Aan de positie verandert weinig want met de te verwachten paar graden verlies bungelt de MA410M nog altijd onderaan. Geen resultaat waar we heel enthousiast van worden.

Toch is het ook geen dramatisch resultaat. Overclockpotentieel is beperkt, maar 70 C op een 8700K is nog altijd heel ruim van de temperatuur waarbij we ons zorgen zouden maken. Overweeg je een wat lichtere processor, zoals een i3 of een i5, dan zegt dit resultaat dat we ons daar even goed geen zorgen over hoeven te maken.

Showcase

Van de koeling per euro hoeft deze MA410M het niet te hebben. Waarvan dan wel? Nou:



















Je ziet de MA410M hier in de H500 Mesh White waar hij meekleurt met de standaard RGB controller op de case, en de H500M waar wij zijn aRGB dingetje samen met de case kan doen. Verdomd leuk gedaan, vooral ook dat de bovenkant gezellig mee doet en het niet alleen maar om de fan zelf draait die je vaker dan niet slechts heel beperkt ziet.

Conclusie

Het zou onredelijk zijn om te verwachten dat we van een 60 euro koeler met dubbele aRGB fan, controller en/of moederbord aRGB integratie dezelfde prestaties zouden verwachten als een koeler die de volledige 60 euro in prestaties en efficiëntie zou stoppen. Dat zit er gewoon niet in en we zien dan ook in de grafieken duidelijk terug dat de onderliggende constructie toch echt een instap-tot-sub-midrange model uit hun verleden is. Zonder de extra kappen, zonder de dubbele ventilator, en zonder de aRGB met controller erbij heeft Cooler Master die basis te koop rond de drie tientjes.

De vraag is in hoeverre dat erg is. Het is goed om te weten hoe hij presteert, het is belangrijk om hem in perspectief te zetten, maar als we kijken wat een beetje visuele upgrade je normaliter kost dan vind ik dit zo gek niet. aRGB is hot, volgens mij een stuk leuker dan standaard RGB, maar de meeste bekende aRBB implementaties vinden we in waterkoeling en voor veel mensen is dat gewoon niet te betalen. Zelfs een redelijk goedkope aRGB waterkoeler als de MasterLiquid ML240R zit nog boven de 100 euro, en een hippe aRGB luchtkoeler voor 60 euro klinkt dan echt zo gek niet. Het mag dan wel een eenvoudigere basis eronder hebben zitten, de absolute prestaties zijn nog altijd ok als je iets van een i3, i5 of non-OC i7 zou pakken. Recente Ryzens lopen over het algemeen nog koeler dankzij het gesoldeerde binnenwerk, dus zolang jij geen Ryzen 7 echt op zijn staart gaat trappen zien we ook geen reden tot zorg

Visueel gezien kunnen we ook niet klagen, Cooler Master heeft de fysieke uitvoering met zwarte kappen, led fans en vervolgens zo’n inkijk geval in het midden heel erg leuk gedaan. Het gaat net verder dan de typische ‘we hebben er een led fan opgezet’ wat we erg kunnen waarderen. Wel zouden we graag zien dat de kwaliteit van de ventilatoren eens een stapje omhoog maakt, want op hogere toeren klinken deze units gewoon onrustig. Veel airflow horen is geen issue, maar onrustige geluiden zijn niet aangenaam en je doet er dan ook verstandig aan om de ventilatoren via de PWM setting op je moederbord een beetje in toom te houden.

Geen ultieme koeler, verre van, maar als je met een sub-top processor een beetje betaalbare build toch met verlichting wilt aankleden is de MA410M een leuke, voor meer mensen betaalbare manier om dat te doen.



Enkele hogere res fotos voor de liefhebber, klikken voor de volledige versie:


Tijd over? Hier vind je nog wat andere reviews om je door je werkdag te slepen!

Terug naar boven