LG G7 ThinQ Zwart

[img]sJc5TCVh[/img]

Inleiding

Twee weken geleden werd ik door Tessie van Tweakers benaderd dat ik geselecteerd was om deel te nemen aan het Tweakers testpanel en of ik zodoende interesse had om de LG G7 ThinQ aan de tand te voelen. Zonder te twijfelen antwoordde ik volmondig JA!, om daarna tot de conclusie te komen dat zowel Tweakers als de buren (Hardware.info) dit toestel al stevig aan de tand hebben gevoeld… Je moet wel van hele goeden huize komen wil je een betere review kunnen schrijven dan de editors die dit dagelijks doen. Desalniettemin; challenge accepted!

Specificaties & Featureset

[img]b9tQgJqk[/img]
[img]9PrtitYa[/img]
[img]PEC5APaP[/img]
[img]3hAgOIRe[/img]
[img]75QFEcas[/img]

Unboxing

What's in the box!?

[img]lDYJO7cX[/img][img]7WqadGhR[/img]

In de strak uitziende doos vindt je een snellader met een vermogen van 16,2 W / 9 W (9 V x 1,8 A / 5 V x 1,8 A), een USB C kabel, een setje in-ear oordopjes met 3-button bedieningspaneeltje, een paperclip achtig dingetje om de SIM tray te openen en een microvezel doekje… dat laatste voorspelt niet veel goeds, maar we zullen zien!

[img]uZnmc3Tv[/img][img]PX2UoTfY[/img]

Wat opvalt is dat er geen boekje(s) bijgeleverd zijn. Als je dus de afgelopen 3 jaar geen nieuw toestel hebt gekocht, zul je je misschien afvragen waar en hoe je de SIM moet plaatsen. Klein dingetje, I know, doch kan het de eerste indruk van een digibeten flink beïnvloeden als ze eerst een kwartier kwijt zijn met puzzelen waar en hoe ze de SIM moeten plaatsen.

Tevens ontbreekt er een draadloze oplader en dat is in mijn ogen een gemiste kans. Het is vandaag de dag lastig om je als toestelmaker te onderscheiden van de rest van de spelers. Extra meegeleverde accessoires zouden daarin een rol kunnen spelen, zeker bij een vlaggenship zoals de G7 ThinQ.

Design, Bouwkwaliteit & afwerking

De LG G7 ThinQ is verkrijgbaar in 4 verschillende kleuren, te weten ‘Platinum Grey’, ‘Aurora Black’, ‘Moroccan Blue’ en ‘Raspberry Rose’. Tweakers heeft mij de zwarte, ‘Aurora Black’, variant toegestuurd voor deze test.

De G7 ThinQ is een toestel van fors formaat met z’n 6,1 inch scherm. De behuizing bestaat volledig uit glas met afgeronde hoeken en ligt goed in de hand. Dat ziet er natuurlijk erg mooi en strak uit, maar is tegelijkertijd ook een vingerafdrukmagneet. Tevens is de kans op schade natuurlijk groter bij het laten vallen, dus een hoesje is zeker aan te raden. Hoe dan ook, de bouwkwaliteit is subliem en de afwerking geeft een premium feel.

[img]jHyYTclB[/img]
[img]lqSWjaxf[/img]

Wat direct opvalt is de zogenaamde ‘notch’, die we onder andere kennen van de iPhone X. Persoonlijk ben ik zelf niet zo’n fan van de notch, omdat het in mijn ogen een tussenoplossing (ofwel ‘workaround’) is voor het feit dat het nog niet mogelijk is om de front-camera, speaker en licht- en afstandssensor achter het scherm te verwerken zoals we recentelijk gezien hebben bij de vingerafdrukscanner van Synaptics.

Daarnaast valt de body to screen ratio op; De voorkant van het toestel bestaat vrijwel volledig uit het scherm, op natuurlijk de notch en een ietwat, in verhouding, dikkere rand onderaan het toestel. De randen (‘bezels’) aan de zijkanten van het toestel zijn echter mooi smal gehouden.

Aan de achterkant van het toestel zit de vingerafdruklezer. Deze zit prettig gepositioneerd en is makkelijk op intuïtie te vinden. Daarboven zit de dubbele 16 megapixel camera met flitser, maar daarover later meer.
Aan de onderkant van het toestel zit naast de USB-C poort, de zogenaamde Boombox speaker (Marketing Bingo anyone?) en een 3,5mm koptelefoonaansluiting (kijk Apple, het kan dus wél!).

[img]aF2mLDAe[/img]

Aan de linkerkant van het toestel zitten drie knopjes; twee voor de volumeregeling en eentje voor de ‘AI functies’ van het toestel te bedienen, iets waarmee groot door LG geadverteerd wordt.
Bovenop het toestel zit de uitprikbare simkaart tray waar 2 simkaarten óf 1 simkaart met MicroSD kaartje tot en met 2TB in kan worden opgeborgen.

Zoals bij heel veel vlaggenschepen vandaag de dag is het niet mogelijk om de accu te verwisselen, althans niet voor de gemiddelde consument Dat is jammer, want van een vlaggenschip mag je verwachten dat hij wel een paar jaartjes meegaat en dan zou het zonde zijn om hem te moeten vervangen vanwege een brakke accu. Een wijs man zei ooit ‘’elk nadeel heb zijn voordeel” en dat is (gelukkig) ook hier het geval; doordat je de accu niet zelf kunt verwisselen is het toestel IP68 gecertificeerd, ofwel volledig water- en stofdicht.

Gebruiksgemak

Ik ben er vrij zeker van dat ik na de initiële setup van het toestel mijn volledige ziel aan LG verkocht heb en dat mijn eerst ongeboren kind de initialen LG gaat dragen. LG wint in ieder geval de privacy statement award met minstens 6 privacy policies die je moet accepteren voordat je aan de slag kunt met je toestel en dan tel ik die van Google nog niet eens mee.



Voor de rest beschikt het toestel over verrassend weinig bloatware; Op LG SmartWorld (LG’s eigen appstore/marketplace) en LG Health (LG’s eigen fitness app) na is het zowaar een stock Android 8 ervaring. Die laatste app is overigens zeer matig te noemen. Buiten het aantal stappen bij te houden en je aan te moedigen om nóg meer stappen te zetten, kun je er vrij weinig mee.




Wat opvalt is dat de G7 ThinQ geen appdrawer meer heeft maar een soort van zoekmenu waar je intoetst wat of welke app je zoekt, vergelijkbaar met Spotlight op MacOS. Dit doorzoekt dan het hele toestel, zowel in instellingen als internetgeschiedenis e.d., waarnaar je op zoek bent. Dit was even wennen, aangezien mijn eigen toestel met Android 6 deze functie niet heeft, maar het werkt erg prettig.
Hetzelfde geldt voor de ‘app-prullenbak’; ook deze functie kende ik nog niet. Het komt erop neer dat wanneer je een app de-installeert, deze niet direct wordt verwijderd, maar eerst voor 7 dagen in quarantaine geplaatst wordt in de zogeheten app-prullenbak. Mocht je je bedenken, of de app per abuis verwijderd hebben, kun je deze herstellen zodat je niet al je instellingen en app-data kwijt bent. An zich is dit handig, maar het voegt wel weer een stukje complexiteit toe voor de gemiddelde gebruiker. Tevens is het goed om hier rekening mee te houden als je een app met opzet de-installeert en wilt her-installeren omdat hij niet meer goed functioneert; zonder het legen van de app-prullenbak blijft je app-data en instellingen dus bewaard, waardoor een herinstallatie zonder het legen van de app-prullenbak het probleem dus mogelijk niet oplost.



Het unlocken van het toestel d.m.v. de vingerafdruklezer gaat razendsnel en leest mijn vingerafdruk vrijwel altijd meteen; scheef, op de kop, hard of zacht drukken… hij herkent ze allemaal. Tevens is het mogelijk om het toestel te unlocken d.m.v. gezichtsherkenning. Ook dit werkt verassend goed, zelfs in situaties met weinig licht.

De ‘Boombox’ speaker gaat inderdaad erg hard/luid, nog harder/luider dan de speaker in mijn BlackBerry Priv (en die vond ik al schandalig hard gaan). Dat harde geluid kent echter z’n prijs; het is erg schel. Ondanks de naam ‘boombox’ is er weinig bass te herkennen. Mogelijk kan dit nog getweakt worden a.d.h.v. de ingebouwde equalizer, maar daar heb ik me (nog) niet aan gewaagd.
Tevens leunt de aparte AI toets heel erg op de AI features van Google, d.w.z Google Assistant en Google Now. Een aparte knop hiervoor is in mijn ogen overkill. Een simpele ‘Ok, Google’ of het lang inhouden van de home button heeft namelijk hetzelfde resultaat.

Het uitklapbare instellingsmenu bevat, naar mijn mening, iets teveel sneltoetsen. Zo zitten er twee sneltoetsen om het geluid van je koptelefoon te verbeteren (DTS:X 3D Surround en Hi-Fi Quad DAC) welke je in de praktijk dikwijls een keer aan (of uit) zet en daarna niet meer naar omkijkt. Het geheel krijgt daardoor een iets drukke indruk.
Tevens kun je de ‘Comfort weergave’ aan- of uitschakelen middels een sneltoets in dit menu, ook wel bekend als ‘Flux’ of ‘Twilight’, welke het blauwe licht reduceert naarmate de avond vordert om zo je ogen te sparen. In het uitgebreide instellingenmenu kun je deze functie nog verder naar wens aanpassen.



Ook is het mogelijk om met één druk op de knop je scherm te delen met Chromecast compatible apparaten. Dit werkt erg vlot maar is niet geschikt om video’s mee te tonen; de framerate kakt dan volledig in.



Het bereik van zowel GPS als Bluetooth is overigens uitstekend te noemen. GPS heeft, mede door de nauwkeurige locatiebepaling van Google, een snelle fix en Bluetooth houdt zelfs nog verbinding met mijn carkit als mijn auto voor de deur staat. Tevens draait het toestel zonder problemen tegelijkertijd zowel Flitsmeister, Waze als Spotify zonder vastlopers of crashes.

Het toestel werkt in z’n algemeenheid dus heel prettig. Het reageert erg vlot dankzij zijn Qualcomm Snapdragon 845 (Octa-core - 4x 2.8GHz + 4x 1.8GHz) processor met 4GB werkgeheugen en ook in benchmarks staat het toestel momenteel bovenaan de ranglijsten, iets wat je natuurlijk ook wel mag verwachten voor een toestel in deze prijsklasse. Wat overigens opvalt is dat het toestel vrij koel blijft tijdens het draaien van deze benchmarks. Er lijkt dus vrijwel geen hitteontwikkeling te zijn en dat is goed, want hitte is natuurlijk alleen maar inefficiëntie.

Scherm

De G7 ThinQ heeft een ‘Full Vision’ IPS scherm van 6.1 inch met een beeldschermverhouding van 19,5:9 en een (maximale) resolutie van 3120x1140 (QHD+).

De resolutie kan omlaag geschroefd worden naar 2340x1080 of 1560x720. Het verschil tussen 3120x1140 en 2340x1080 uit zich in een iets onscherpere interface. Het verschil tussen 2340x1080 en 1560x720 is echter haast niet te zien. In feite zie je dus alleen het verschil of het scherm op z’n native resolutie draait ja of nee. De vraag is en blijft natuurlijk waarom je dit zou willen; het vergroten van de UI (tekst en icoontjes) kan op een andere manier en ook voor de performance hoef je het in ieder geval niet te doen. Op alle drie de standen haalt het toestel namelijk nagenoeg dezelfde score in de Work 2.0 performance benchmark van PCMark (~8150 punten).



De helderheid van dit ‘Full Vision’ scherm is overigens bizar hoog. Buiten de normale 0 tot 100% brightness modi kun je het scherm ook nog eens in een verhoogde (overdrive) modus zetten. Zelfs in de volle zon blijft het scherm dan uiterst goed leesbaar. Ideaal voor buiten of in de auto als navigatie, maar vergeet deze functie niet uit te zetten voordat je gaat slapen, anders staat het scherm op je netvlies gebrand.

Door de beeldschermverhouding van 19,5:9 zijn er veel apps die standaard nog niet overweg kunnen met deze verhouding, waardoor je dus boven en onder een zwarte rand hebt. Dit is op te lossen door gebruik te maken van de ‘App schalen’ functionaliteit, waarmee het toestel de schermgrootte van apps aanpast. Niet alle apps kunnen hiermee overweg, denk met name aan apps van banken i.v.m. security, maar over het algemeen werkt het vrij goed.



Het ‘Full Vision’ scherm ligt erg dicht op het glas, waardoor het lijkt alsof de voorkant enkel en alleen bestaat uit scherm. En aangezien het een IPS scherm betreft, zijn ook de kijkhoeken subliem. Daarnaast reageert het scherm ook precies op aanrakingen, wat ook de nauwkeurigheid tijdens het typen ten goede komt.

De notch, hate it or love it, is goed verwerkt in de software. Zo kun je tevens zelf kiezen hoe de notch gebruikt wordt; als echt aparte rand met z’n eigen kleurtje of geïntegreerd in de rest van de UI.



Tevens is het mogelijk om de schermkleur te tweaken. Dat kan aan de hand van de 6 standaard presets (Automatisch, Eco, Bioscoop, Sport, Spel en Expert) waarbij men ook nog eens de Kleurtemperatuur en RGB niveaus apart kan aanpassen. Dat laatste is wel een must, aangezien het scherm standaard teveel rood weergeeft. Een tandje minder rood geeft al meteen een veel realistischer beeld.

Camera / Beeldkwaliteit opname

De LG G7 ThinQ is voorzien van niet één, maar twee 16 Megapixel camera’s, waarbij eentje voorzien is van een standaard lens met 71 graden field-of-view (f/1.6) en de andere voorzien is van een breedhoeklens met een field-of-view van 107 graden (f/1.9). Beide camera’s schieten foto’s met een resolutie van maximaal 4645x3492 pixels en nemen video op met een maximale resolutie van 3840x2160 pixels op 30 fps. Beide camera’s zijn voorzien van optical image stabilization en HDR.

[img]ffQ9A0cq[/img][img]mL4K7DQG[/img][img]VzXM3oUV[/img]

[img]wSdw9Tqz[/img][img]wj5D3Kba[/img]


De 8 megapixel selfiecamera aan de voorkant van het toestel schiet foto’s met een maximale resolutie van 3264x2448 pixels en neem video op met 1920x1080 pixels op 30fps.

De camera app bevat verschillende modi zoals Slow Motion, Panorama en een speciale Voedsel modus. Ook dat laatste lijkt meer een marketing gimmick dan iets anders. Aangezien een foto meer zegt dan 1000 woorden, zie en vergelijk het zelf hieronder:

[img]prCSfbJ4[/img]
[img]gRK8XhdA[/img]


[img]0aIpZa6C[/img]
[img]gmpYeYAR[/img]


Zoals je ziet lijkt het erop alsof het toestel gewoon de kleurtemperatuur omhoog gooit, wat zich uit in (nóg) meer rode kleuren. Hierdoor komt de foto, in mijn ogen, niet meer natuurlijk over en dat is jammer.

Tevens bevat de camera app de optie ‘Superheldere camera’, daarmee kun je ‘heldere en duidelijke foto’s/video’s maken wanneer de omgeving te donker wordt’. Deze optie is overigens niet beschikbaar bij UHD en 60fps opnamen. Zelf zie ik weinig verschil met of zonder deze functie. Wat wel vervelend is aan deze functie is dat als je op de threshold tussen licht en donker een foto probeert te maken, de camera continue switcht tussen het aan- en uitschakelen van de ‘Superheldere camera’ functie, waardoor je de camera een seconde of twee niet kunt gebruiken.

Daarnaast is het mogelijk om een ‘Live foto’ te maken, iets wat we ook kennen van bijvoorbeeld de iPhone X. Daarmee wordt ook het beeld net vóór en net ná dat je op de sluiterknop gedrukt hebt vastgelegd, zodat er altijd een goede foto tussen zit. Dit alles wordt ook nog eens opgeslagen als korte video van 1 á 2 seconden.

Wat overigens wel geinig is, is de zogenaamde ’Cheese shutter’ waarmee je een foto kunt maken door ‘Cheese, Smile’ etc te zeggen. Handig voor bijvoorbeeld selfiesticks zonder afstandsbediening.



Als laatste is er nog de AI Cam functionaliteit. Ook dit is een van de sellingpoints van dit toestel volgens LG. Het idee is dat de camera door middel van ‘Kunstmatige Intelligentie’ objecten herkend en daardoor de juiste camera modus selecteert. Tevens kan de camera adviseren welke filter het beste is om te gebruiken. Bij dat eerste kan ik me nog iets voorstellen, maar bij dat laatste totaal niet. Het probleem is echter dat deze functie totale onzin uitkraamt. Tijdens het maken van een simpele foto in mijn tuin herkent AI Cam zaken zoals een poedel of watertank en geloof me, die zijn er beide niet. Hoe AI Cam bij deze ‘voorspellingen’ komt is mij een raadsel. Zelfs met flight modus aan voorspelt AI Cam wat hij waarneemt, dus het gebeurt in ieder geval lokaal op het toestel i.p.v. op de servers van LG. Dat is in ieder geval positief, althans op het gebied van privacy, want het komt de voorspellingen niet ten goede.
De meegeleverde Google Lens app gooit het over een iets andere boeg. Waar AI Cam je zou (moeten) assisteren bij het maken van de meest kwalitatieve foto d.m.v. het automatisch selecteren van de beste instellingen en filter, geeft Google Lens je juist achtergrond informatie over hetgeen wat je ziet, bijv. een relevant Wikipedia artikel. Aangezien Google Lens geen exclusieve app is voor dit toestel en dus ook beschikbaar is op andere Android toestellen, zie ik dit niet als een feature van de G7 en weegt dit dus ook niet mee in mijn beoordeling van de G7.

Over het algemeen doet de camera goed z’n werk; hij schiet vlot, ‘leuke’ plaatjes… maar toch had ik er iets meer van verwacht. Ja de dubbele camera met breedhoeklens is handig, met name binnenshuis en voor bijvoorbeeld groepsfoto, maar de scherpte van de foto’s had iets beter gemogen. Ook de kleurechtheid is niet helemaal juist. Zo ziet mijn vloer in de bovenstaande foto’s er veel roder uit dan hij in werkelijkheid is.

Accuduur

Hedendaagse smartphones zijn eigenlijk meer dan een telefoon. Het zijn mobiele computers die toevallig ook nog kunnen bellen. Dat heeft z’n prijs als het neerkomt op accuduur, al ben ik bij de G7 ThinQ positief verrast. Ik had verwacht dat een toestel met een scherm van dit formaat, met deze schermresolutie en zulke hoge helderheid het niet lang zou volhouden, maar niets is minder waar.

Tijdens dagelijks gebruik, d.w.z. met 1,5 uur Flitsmeister aan op de achtergrond met nauwkeurige locatiebepaling (A-GPS), 1,5 uur Spotify streamen en ongeveer 2 uur appen/mailen/surfen, haal ik de twee dagen met nog zo’n 10-20 procent accu resterend. De schermhelderheid stond hierbij op 50%, dus niet in de overdrive modus, maar de schermresolutie stond gewoon op z’n normale, native, resolutie.

Aangezien niemand z’n dag hetzelfde is, heb ik tevens twee PCMark Work 2.0 Battery Life benchmarks gedraaid met twee verschillende helderheidsniveaus. Tijdens deze benchmark worden verschillende websites geopend, video's afgespeeld en berekeningen uitgevoerd om 'dagelijks gebruik' te simuleren. Let wel dat deze benchmark de accu niet helemaal leeg trekt; hij stopt zodra de accu nog 10% lading resterend heeft:

[img]Qil4cAD2[/img]

Overigens duurt het 1 uur en 45 minuten om de ingebouwde 3000 mAh accu weer volledig op te laden met de bijgeleverde Quick Charge 3.0 snel-lader als deze leeg is.

Prijs

Hier komen we, in mijn ogen, bij de achilleshiel van de G7 ThinQ.

Op het moment van schrijven kost het toestel zo’n 720 euro en dat klinkt misschien als een hoop geld, maar vandaag de dag is dat (helaas) een beetje de standaard geworden voor de categorie vlaggenschepen. Het probleem is echter dat de G7 ThinQ, in mijn ogen, een beetje de ‘grijze muis’ onder de vlaggenschepen is.

Het toestel springt er niet uit, er is geen reden waarom ik dit toestel zou kopen in plaats van bijvoorbeeld een OnePlus 6 of Samsung Galaxy S9, die bijna 200 euro goedkoper zijn met nagenoeg dezelfde specificaties. Begrijp me niet verkeerd, de G7 ThinQ is een mooi en goed toestel; het is subliem afgewerkt en heeft een echte premium feel, het featureset is dik in orde en het doet alles wat je ervan verwacht, maar het heeft geen ‘X-factor’. Wellicht had LG gehoopt om met zijn AI functies deze X-factor te bereiken, maar buiten de AI Cam om, welke helaas vrij nutteloos is in z’n huidige vorm, heeft elk ander Android toestel ook de beschikking over Android Assistant en Google now, waardoor ook deze features er (nog) niet uit springen.

Voor het merk hoef je het, in mijn ogen, niet te doen. Bij een Android toestel denkt de gemiddelde consument eerst aan Samsung en misschien na heel lang denken Huawei, maar LG komt in dat rijtje (nog) niet snel voor. Toch positioneert LG zich met deze prijs direct tussen de A klasse rivalen. Dat kan misschien marketing technisch met opzet zijn, maar het is lastig om de gemiddelde consument over de streep te halen zoveel geld neer te laten tellen voor een toestel van een merk wat ze wellicht wel kennen van TVs of Airconditionings, maar (nog) niet van de smartphonemarkt, zonder echt onderscheidend te zijn. Als LG niet wil (of kan) tornen aan de prijs, helpt het om het plaatje wat completer te maken door bijvoorbeeld een draadloze oplader erbij te doen, zodat je als klant meteen de complete ervaring krijgt.

Conclusie

ofwel TL:DR

Al met al zet LG met de G7 ThinQ een degelijk Android vlaggenschip neer. De prestaties en specificaties zijn solide maar blinken niet uit. Het design is prachtig maar daardoor ook fragiel. De dubbele camera is een mooie functie, echter hadden de foto’s iets scherper gemogen. Buiten dat het scherm standaard teveel rode kleuren weergeeft, is het een genot om naar te kijken en dankzij de ingebouwde 3000mAh accu haal je gemakkelijk de dag (of twee). Helaas verstoort de prijsstelling het totaalplaatje, want met 720 euro (op het moment van schrijven) probeert LG zich te meten met rivalen die nou eenmaal iets beter hun mannetje staan in dit segment.