Waardige opvolger gezocht
Na een aantal jaren een MBP (15" late 2013) te hebben gebruikt voor zakelijke doeleinden, was de tijd aangebroken voor een opvolger.
In de afgelopen jaren ben ik erachter gekomen dat MacOS niet voor mij is; alle andere PC's werken op Windows, wat al voor een kleine disconnect zorgt. Met name de toetsenbordindeling en de -shortcuts zorgden voor een hoop
twee linkerhanden-momenten, ondanks dat ik ook bv. Linux gebruik.
Ik zocht dus een nieuwe laptop met een hoop stevige eisen: licht en snel met moderne aansluitingen en een lange accutijd. Het liefst een goed scherm (100% sRGB) ivm hobbymatig Lightroom- en Photoshopgebruik. Verder een goed toetsenbord en trackpad en een baal moderne aansluitingen, incl SD card reader. Ik speel nooit games dus dikke videokaarten hoefden er van mij niet in.
De recente MacBooks vielen al snel af. Niet alleen vanwege het OS maar het nieuwe waardeloze toetsenbord en de ondermaatse set aansluitingen waren de deal breakers. En dan heb ik het nog niet over de oude hardware en de non-innovaties als de Touchbar.
Bij mijn klant heb ik jarenlang op diverse Thinkpads mogen werken, en daardoor ben ik behoorlijk gecharmeerd geraakt van het merk. Van de T410 tot en met de T470 heb ik de meeste modellen wel een keertje gehad. Het scherm was niet top (TN-panel denk ik)en ze waren wat functioneel gebouwd, maar wat waren het fijne werkpaarden!
Mijn oog viel toen op hun Carbon X1 lijn, hun top-of-the-line ultrabooks. Ze zien er op het eerste gezicht niet zo sexy uit als een aluminium Macbook, maar schijn bedriegt. Het apparaat zit tjokvol met mooie spullen en het zit ook nog eens goed in elkaar. Uiteindelijk trok een grondige review van notebookcheck.net me over de streep.
De config
Deze zesde generatie X1 was nagelnieuw, dus nog niet zoveel webshops hadden hem beschikbaar. De beschikbare machines hadden daarnaast ook niet de specs die ik zocht. Op een gegeven moment was er een aanbieding op de site van Lenovo zelf, met een gratis upgrade van de SSD, omgerekend 7% korting.
Mijn zelf samengestelde configuratie heeft de i7-8550U aan boord met 16GB RAM en 512GB M2 SSD. Aangezien het geheugen gesoldeerd is, moet je gelijk goed kiezen, dus ook al was 8 waarschijnlijk prima, ik ben toch voor 16 gegaan met het oog op de toekomst. De SSD is er eentje van Samsung, de PM981. De wireless taken worden gedaan door een Intel 8265 controller. Prima werkpaarden met een goede reputatie dus.
Mocht je hem zelf willen samenstellen op Lenovo's site, houd dan wel rekening met een levertijd van een paar weken. Het apparaat wordt BTO en dan vanuit China verscheept.
Voor het display heb je diverse configuraties, HD en WQHD. Aangezien ik regelmatig dingen doe met Lightroom en Photoshop, heb ik voor nog geen 60 Euro extra het WQHD HDR panel genomen (tov de reguliere WQHD). De gewone WQHD is weer 100 Euro meer dan het HD-scherm.
De HDR-versie is enorm helder (500 nits ipv 300) en heeft 100% sRGB coverage en gebruikt geen PWM. Het grote nadeel alleen is dat dit scherm behoorlijk spiegelt. Gelukkig dat het scherm fel genoeg kan om ook buiten te kunnen werken.
Ook de voeding is upgradede, voor maar 1,20 Euro (geen typo) extra krijg je dan een 65W voeding ipv 45W. De lader prikt in op de Thunderbolt (er is geen native aansluiting zoals op de T470). Tenslotte nog de RJ45 dongle aangevinkt, omdat ik nu en dan nog wel eens op de LAN kabel wil kunnen werken.
Aangezien het een laptop betreft uit de zakelijke lijn, wordt deze geleverd met een standaard Win 10 Pro versie. Op wat branded achtergrondjes na, is het behoorlijk
plain vanilla Windows. Fijn, geen bloatware!
Qua aansluitingen kom je weinig tekort. Voor mij persoonlijk is het jammer dat er alleen een Micro-SD card reader in zit, ik had liever een full-size gehad. Op de laptop zitten 2x Thunderbolt 3 (waarvan 1 ook oplaadt), 2x USB 3.0, 1x HDMI 1.4b, 1x MicroSD en 1x koptelefoon/mic. Daarnaast een aansluiting voor de ethernet dongle en docking-station. Zeker voor een ultrabook is dat een behoorlijk goede uitrusting.
De machine is voorzien van een touchpad en priegelstickje (aka kittelaar aka TouchPoint) met fysieke muisknoppen. Het touchpad kun je ook indrukken om een muisklik te triggeren. Tappen en gestures zijn ook te configureren. Net naast het touchpad, op de behuizing, zit de vingerafdruksensor. De enige goede plek voor zo'n ding, en dus niet geïntegreerd in het touchpad. Hulde.
Het upgraden van componenten is pittig, maar niet zo schofterig duur als bij Apple; RAM 8→16GB is 105 Euro, tov 240. SSD 256→512GB is 135 Euro, tov 250.
Het gebruik
Zoals gezegd komt de laptop met een standaard Windows 10 Pro installatie, wat ik als erg prettig heb ervaren. Je hoeft dus niet eerst van alles van de machine af te gooien vooraleer je ermee kunt werken.
Het scherm is een klasse apart; bij de eerste keer opstarten voelde ik mijn retina opkrullen, zo fel was het scherm. Ik heb hem echt een paar tandjes lager ingesteld om prettig te kunnen werken binnenshuis. Ik heb toen bij de display settings het Photo-profiel gekozen voor de witbalans. Het beeld is dan een stuk minder blauw en alles ziet er een stuk natuurgetrouwer uit. Ik heb de schaling op 125% moeten zetten om comfortabel te kunnen lezen. Native 2560x1440 op 14" is net te vermoeiend als je de 40 jaar al gepasseerd bent :-)
Je kunt het schermdeksel tot op 180º omklappen, dus geheel plat op tafel. Dat is verder dan wat veel andere laptops doen. Wil je hem helemaal om kunnen klappen, dan moet je voor de Yoga-versie gaan van deze laptop. Die heeft dan ook touchscreen, iets wat deze X1 ontbeert. Voor mij was dat een pre, ik heb een hekel aan vette vingers op mijn scherm.
Het toetsenbord, daar kan ik heel kort over zijn: TOP! Deze X1 typt nog net iets lekkerder dan de T470 die ik van de klant heb. Er is lekker wat travel en de drukpunten zijn perfect te voelen. Ik ben zo blij dat ik weer een Delete, Home, End, PgUp en PgDn knop heb op mijn laptop! Het touchpad en de trackpoint werken ook probleemloos.
Mocht je het vervelend vinden dat de Fn en Ctrl toets zo gepositioneerd staan, in het BIOS kun je de functies ervan omwisselen. Met de Fn+Escape combinatie kun je de functietoetsen vastprikken: Hetzij heb je de speciale toetsen (o.a. Volume Up/Dn), hetzij de functietoetsen onder de F-toets. Handig, je kunt dus kiezen of je standaard de F-toets wilt, of de speciale functie.
Ik heb in de winkel ook andere toetsenborden geprobeerd, zoals die van de nieuwe Macbook Pro, wat Asussen, HP en Acers, maar die waren geen match. De HP Spectre kwam nog het meest in de buurt. Wanneer houden fabrikanten eens op met knoppen op rare plekken en/of met ongebruikelijke vormen te monteren of maar 0,2mm travel te bieden? Dat. Werkt. Niet. #dealbreaker
De accutijd van de X1 is ook voorbeeldig. Met de 57Wh wordt spaarzaam omgesprongen, ik kan gemakkelijk een hele dag erop werken zonder dat hij weer aan de lader moet. Alleen als je flink aan het werk gaat met I/O of hoge CPU loads dan gaat het hard natuurlijk. Met reguliere internet- en officetaken kun je de lader prima thuislaten. Als je het artikel over undervolting van de Lenovo erbij pakt op de notebookcheck.net site dan kun je er nog wat meer performance en runtime uit persen.
Link:
https://www.notebookcheck...nkPad-T480s.296752.0.html
De ventilator is op zich niet heel erg luid, maar is wel scherp (hoge pitch), maar met de genoemde undervolt-actie loopt deze een stuk rustiger. Ik heb er geen hinder meer van. Gelukkig kent de machine ook geen coilwhine (hallo XPS).
Tenslotte de behuizing. Op het eerste oog ziet de machine er minder sexy uit dan zeg een Macbook, maar je moet het oog even de tijd geven. Het donkere moet even inwerken. Functioneel is het echter wel weer dik voor elkaar, de buitenkant is een mix van glasvezel met koolstof (hey, vandaar de
Carbon X1 dus) en heeft een matte finish. De behuizing voelt heel erg lekker grippy aan en is niet koud bij het aanraken. Dat vond ik het grote nadeel van die aluminium Mac: met name in de winter voelde ik de kou in mijn polsen doordringen. Die matte finish zorgt er dan weer wel voor dat je elke vette vinger ziet. Jammer, maar ik verkies warme, vette vingers boven kou en krasgevoeligheid van alu, dat dan weer wel.
Door deze koolstofconstructie is de laptop ook erg licht, hij weegt maar net iets over de helft van mijn oude Macbook, namelijk 1.2kg. Da's niks, je tilt hem met twee vingers op. De grap is dat zodra je onder de 1,5kg komt, elke ons minder gewicht heel significant aanvoelt.
Conclusie
De laptop is net een paar weken in mijn bezit, maar ik ben er tot nu toe erg happy mee. De machine is lekker snappy en start snel op. Over de ergonomie ben ik zeer tevreden: de poorten zitten goed verdeeld, zodat ik een headset en een bedrade muis kan gebruiken zonder dat ze elkaar in de weg zitten. De Wifi werkt prima en is stabiel. Het display is een genot om naar te kijken. De fotograaf in mij mist alleen de full-size SD card reader.
Eerlijkheidshalve denk ik dat de tijd nog iets te kort is geweest om echte kritiekpunten te ontdekken, al kunnen dat nooit grote missers zijn.
De prijs van de machine is pittig, maar gezien de bouwvorm en de bouwkwaliteit, is deze gerechtvaardigd. Hier ga ik hopelijk nog lang plezier aan beleven.