Middle-earth: Shadow of War, Xbox One

Middle Earth: Shadow of War Review Gold Edition.
Gespeeld op Xbox S/X en op de PC.
Mijn Pc draait momenteel op
Core i7-3770 4-Core 3.4GHz
FX-8350
GeForce GTX 1060
Radeon RX 480 4GBDell UP2718Q

Pluspunten
• Goed speelbaar op beide Xboxen S en X
• HDR10 op de X is stukken beter dan op de S
• Verhaallijn is groot genoeg voor lvl 500. (Verder ben ik nog niet gekomen).
• Grafisch gezien 1 vd mooiste games uit voor de Xbox X
• Play Anywhere title (gelukkig).
• Reageert gelukkig ook goed met de Xbox one Controllers op de PC
Minpunten
• Lootboxen zijn overbodig en je hoeft ze niet te gebruiken om het spel te spelen.
• Soms te lang grinden en de gevechten worden soms te simpel ook al heb je 20+ Orken tegenover je.
• Online heb ik niet gespeeld ivm drukke tijdschema.


Omdat dit me eerste review is zal ik mijn best doen om het goed te doen.

Shadow of War.
Monolith introduceerde het Nemesis-systeem dat een open wereldformule opschudde die in het genre behoorlijk middelmatig was geworden. Terwijl er vaak woorden worden gegooid bij het beschrijven van deze open wereldgames, zoals 'leven, ademen' en andere adjectieven om een levensechte ervaring te beschrijven, heeft Monolith feitelijk iets gemaakt dat slimmer en realistischer aanvoelde dan welk ander open wereldspel dan ook. Het Nemesis-systeem liet spelers toe om te vechten tegen een steeds veranderende hiërarchie van vijanden die niet alleen tegen je vechten, maar ook tegen elkaar vechten, waarbij iedereen probeert de top van de voedselketen te bereiken. Het systeem in Shadow of Mordor was zeker zijn tijd vooruit. Met meerdere jaren om dit concept uit te breiden, is Shadow of War een groter en uitgebreider open wereldspel dan zijn voorganger. Het is een spel dat robuuster en ambitieuzer is op elke denkbare manier, inclusief de introductie van microtransacties, lootboxes en systemen die echt onnodig voelen na het volledig doorlopen van dit spel.

Shadow of War is een groter en uitgebreider open wereldspel dan zijn voorganger.

Shadow of War pakt direct na Shadow of Mordor op. Het vervolgt het verhaal van Talion en zijn banden met de Elf Lord Celebrimbor hun strijd tegen Sauron, en natuurlijk de ringen van de macht waar constant over wordt gevochten. Uiteindelijk legt dit verhaal het lot van Middle Earth in handen van Talion. Er wordt een machtsring aan hem gegeven die het vermogen verleent om de Ork's te domineren die verschillende regionen van het rijk beheersen. Naarmate het leger van Talion groter wordt, is het doel van het spel om Sauron rechtstreeks te kunnen aanvallen. Er zijn een aantal nieuwe en interessante personages toegevoegd in dit hoofdstuk. Het zou volkomen ongepast zijn om te bederven wat dit precies is. Hoe dan ook, de banden van Shadow of War met The Hobbit en The Lord of the Rings voelen zich deze keer een beetje sterker.

De echte ster van de show zit echter in de game Play-systemen - voornamelijk het Nemesis-systeem, de overheersing van Ork's en de bouw van je leger om Sauron te verslaan. Dit systeem is hier zo goed geïmplementeerd. Je hebt een grote open wereld om te verkennen met meerdere regio's waar controle over moet worden gehouden door missies te voltooien, vijanden op te sporen en ze te verwijderen van de macht door ze te doden of ze naar je toe te draaien. Hoewel het systeem op veel verschillende manieren vergelijkbaar is met het eerste spel, is het blikveld zeker verbreed. Je hebt hier nog steeds veel afwisseling in termen van de Ork's die je kunt vinden die buitenposten beheersen of gewoon over het land zwerven. Er gebeuren willekeurige gebeurtenissen die je gewoon niet ziet aankomen. Ze hebben allemaal een unieke dialoog, uiterlijk, sterke en zwakke punten en het maakt de gevechten met hen echt een voortdurende strijd in een grotere oorlog. Je kunt ook dingen doen zoals spionnen sturen om de rangen te infiltreren, informatie over je vijanden verzamelen en geconverteerde Ork's en Trollen toewijzen aan verschillende rangen in je eigen hiërarchie. Het meest indrukwekkende is hoe organisch het allemaal voelt voor een game met een dergelijke breed bereik.

Het Nemesis-systeem is uitgebreid en ongelooflijk goed gedaan

Siege Battles zijn aan dit spel toegevoegd en het is een van de belangrijkste toevoegingen aan Shadow of War. Dit is de belangrijkste monteur in elke regio die probeert de verdedigingswerken te verkleinen door Ork’s te verwijderen, ze mogelijk aan jouw zijde te rekruteren en dan uiteindelijk een aanval te doen om controle over de regio te krijgen. De Ork's die je hebt gedomineerd, kunnen in slots worden geplaatst met verschillende upgrades die je kunt kopen. Deze gevechten zijn erg leuk om te spelen, omdat het een totale aanval op een Orka-fort onder leiding van Talion en een zorgvuldig uitgekozen steunstuk is. De gevechten zijn enorm, met tal van personages vechten naast je terwijl je probeert om verschillende punten in het fort te houden. Het past allemaal in een strijd tegen de ‘eindbaas’ van de zone. Op het punt komen dat je sterk genoeg bent om een aanval te plegen, is echter een beetje grind, met veel activiteiten die zich tijdens het spel herhalen.

Hoewel het Nemesis-systeem en de mechanica van het leger bouwen ongelofelijk zijn, is er veel open vulmiddel dat na verloop van tijd enigszins saai kan worden. Torens moeten worden beklommen, er zijn raadsels om op te lossen, voorwerpen om te vinden en stukjes om te ontdekken, maar ze zijn letterlijk steeds hetzelfde in elke nieuwe zone waar je naartoe reist tijdens je verovering. Het kan een beetje vervelend worden en we zouden graag meer variatie zien in deze ophaalopdrachten. Het voordeel om ze te doen is in veel gevallen een buit voor je personage, XP voor level up en valuta waarmee je power-ups en buitdozen kunt kopen. De lootboxen waar veel over te doen is en niet alleen bij dit spel is kan je als ervaren gamer gewoon links laten liggen. Op dit moment heb ik het over een aantal van de repetitieve dingen in deze game, en er is veel van. Hoewel het Nemesis-systeem een organisch gevoel heeft, is er eigenlijk maar zo veel dat je kunt opsmeren voordat het zichzelf vervelend begint te voelen. Helaas is Shadow of War een (te) lang spel dat veel repetitieve taken vereist. Met nadruk op teveel herhalingen en ondanks dat het toch nog voortreffelijk speelt.

De meeste game Play-elementen zijn overgenomen uit het originele spel. Het systeem in Batman-stijl voelen aan alsof het volledig uit Shadow of Mordor is gehaald, met zeer weinig aanpassingen in termen van animatie of functie. De gevechten kunnen enorm zijn, waarbij je meer dan 20 vijanden tegelijkertijd hebt. Je moet alle beschikbare vaardigheden gebruiken, gevaren voor het milieu en een aantal goed getimede blokkades. Dit aspect van het spel was niet gebroken in Shadow of Mordor en het is hier niet stuk, maar over het algemeen is het aangenaam. De bewegingsmechanica kan soms wat slordig aanvoelen en je weet gewoon niet of Talion gaat doen waar je hem om vraagt. Dit gebeurt meestal als je dingen te snel probeert te doen, bijvoorbeeld als je van een kleine richel afwijkt. De game reageert gewoon niet op je invoer totdat je stopt, een seconde neemt en wacht. De gevallen waarin pinpoint-navigatie vereist is, kunnen ronduit frustrerend zijn, en in verticale niveaus waarvoor je moet klimmen en springen, zagen we dat we meerdere pogingen nodig hadden. Hoewel je in deze gevallen niet noodzakelijkerwijs sterft omdat je personage geen valschade oploopt, is het proces om weer iets te moeten doen van wat voelt alsof het geen eigen fout is. Over het onderwerp, dat gebroken aanvoelen, zal Talion soms gewoon over het scherm glijden tijdens een gevecht terwijl hij vastloopt op een specifieke vijand.

Hoewel de meerderheid van Shadow of War zich gebalanceerd voelt in termen van een moeilijkheidsgraad, beginnen de dingen in het eindspel te vertragen. In de eerste game werden spelers gevraagd om meer te doen zodra de eindcredits waren gerold. Het Nemesis-systeem was iets leuks om mee te spelen en spelers wilden meer doen. Ik heb het zeker genoten van deze game, maar het is meer van de eerder genoemde saaie herhaling in het domineren van Ork’s en het opbouwen van je leger. Simpel gezegd, het buitendoosaspect van deze game stelt je in staat om deze Ork’s te kopen. Sommige spelers zullen genieten van het einde van de spelmaling terwijl anderen dat niet zullen doen, het komt neer op persoonlijke voorkeur. Er is nog steeds veel variatie in de ontmoetingen, en als je geniet van de strijd van het spel, is het veel meer hetzelfde. Aan de andere kant, als je genoeg hebt gehad van Orka-moorden, is het een enorme onderneming van meerdere uren om alles te zien wat er te zien is in Shadow of War.

Shadow of War is een diep en complex spel met veel systemen en elementen die het een veel bredere en boeiender ervaring maken dan zijn voorganger.

Het vonnis
8.5