LG 43UD79-B Zwart

LG 43UD79 review

- Inleiding
- Specificaties
- Uitpakken
- Setup, backlight bleed en kijkhoeken
- OSD
- Prestaties
- In de praktijk
- Geluid
- Conclusie

Inleiding

Het zou niet de eerste keer zijn dat je een product reviewt dat al best extreem is, en dat een concurrent dan een paar dagen later met een nog extremere variant aan komt zetten. Binnen Nederland en de EU valt het redelijk mee, maar zowel aan de andere kant van dat hele grote plasje water ten westen van Engeland als in het verre oosten waar de meeste toffe hardware toch vandaan komt is dat een vrij veel voorkomend fenomeen.

En wanneer ik het dan over een betaalbaar 43” 4K IPS paneel ga hebben kort nadat we een 40” curved VA Philips reviewen zou je ook denken dat dat hier het geval is, “mijne is 3 inches groter” en dat soort mooie opmerkingen zou je dan verwachten. Maar nee, dat is hier niet het geval. Grotendeels omdat je schermen niet simpelweg groter kan maken en dan zeggen dat het beter is, voor de meeste mensen zal een 27” of een 34” ultrawide al de limiet zijn van het acceptabele, wat een scherm als dit dus per definitie een niche verhaal maakt. De reden dat wij specifiek met dit scherm aan de slag wilden gaan was dan ook geheel functioneel om onze eigen niche invulling te geven. Sure, 43” 4K gaming is tof, en gaan we doen, maar een scherm dat ook vier HDMI inputs gelijktijdig weer kan geven als vier 21” 1080p schermen en daarbij ook nog een afstandsbediening heeft voor gemak? Bedenk eens hoe tof dat is voor een collectie test benches.

De LG 43UD79 zal je zo 689 tot 699 euro kosten. Geen goedkoop scherm, maar voor een gigantisch 4K IPS scherm? Dat heet gewoon betaalbaar. We gaan testen, we gaan ervaren, en we gaan op zoek naar de doelgroep. (En nee, de doelgroep die dan kan roepen dan zijne groter is tellen we niet mee).

Specificaties

Eerst werpen we een blik op de productpagina van LG waar het doel ook eigenlijk direct wordt genoemd: “the 43UD79 can multitask –and entertain – in exciting new ways”. Klinkt redelijk.



















Grote nadruk ligt op de vele inputs, maar liefst vier HDMI, en naast de onmisbare displayport zien we ook een Type-C connector zodat je je fancy macbookje aan kan sluiten en op kan laden tegelijk (Laden gaat kennelijk niet op dit model). Focus natuurlijk ook op de opties om al het geweld gelijktijdig weer te geven met verschillende picture-by-picture (pbp) en picture-in-picture (pip) modi, verder geholpen door de screen split software waar we het laatst bij de LG 38UC99 review al over hadden, en iets wat ook op mijn werkpaard onmisbaar is gebleken (dat is de LG 34U.. er.. U..D? 88? Hm.. LG 34 nogwat 88 nogwat. Monitornamen, pft.)

En wat? (of ‘watt?’ als ik al niet door mn lame dad jokes heen zou zijn) een focus op de speakers in een monitor? Dat zou wat zijn, tbc!

Als IPS scherm zien we de bekende 178/178 graden kijkhoeken, en als 4K paneel op dit prijspunt hadden we niets anders dan 60 Hz verwacht. De contrastratio van ‘Mega’ is eigenlijk wel hilarisch, al is het maar dat het een stuk beter klinkt dan de 1024 die overigens niet heel ver van de waarheid is. Ook dat is echter redelijk typisch IPS, terwijl de helderheid van 350cd/m2 aan de bovenkant van gemiddeld zit. Aandacht ook even voor de afmetingen van de verpakking

Verder nog wat opvallende puntjes: afstandsbediening, VESA mount (200x200), en onderaan zien we nog de nodige standaarden die mij persoonlijk niet gek veel zeggen. (Hey, was erp niet wat anders…)

Uitpakken

Wat ze bij de contrastratio spec (mega) hadden gezet hadden ze ook bij de verpakking kunnen doen. Wat een waanzinnig grote doos op tafel, je moet een minimale spanwijdte hebben van 150cm om hem sowieso op te kunnen pakken. In de doos een calibratierapport (onthoud die eventjes, daar gaan we straks even op los), een afstandsbediening met batterijen en een boekje en rond ding met data erop.







Op gebied van kabels krijgen we een zwarte powercable (zonder bricks), een DisplayPort en HDMI kabel, een RS-232C verloopje, en een USB Type-A naar Type-C verloop. Nu had ik niet verwacht dat LG vier HDMI kabels mee zou leveren, maar het is wel apart dat het scherm in gebruik automatisch meldingen geeft (die je direct uit kan schakelen) dat je enkel de meegeleverde kabel mag gebruiken. Als je dat gaat zeggen geef er dan ook vier mee, en geen zorgen, die goedkope Action kabels werken ook prima.











De opbouw van het scherm gaat met een opvallend stevige voet en arm, daar zit echt het nodige staal in om het forse scherm stevig te houden. Kwaliteit en afwerking dik ok.





Gezien de LG 43UD79 niet op z’n zij te draaien is kijken we even naar de aansluitingen voordat we het scherm opbouwen. De hele riedel aansluitingen is toch wel prachtig om te zien. Naast de Type-C zien we nog USB aansluitingen om op te laden, en ik vermoed mogelijk om als hub te functioneren van een aangesloten Type-C laptop? (Die ik niet heb).









Midden onderin zien we een joystickje waarmee we het OSD bedienen, en links en rechts van het midden zien we flinke roosters waar de speakers onder zitten.





Verdere opbouw is een kwestie van staal op staal schroeven, en een klepje erover.





We blijven even bij de achterkant: vooral groot, vooral stevig, en verder vooral functioneel. Geen mooie ‘design fratsen’, gewoon een degelijk kantoorscherm met een afwijking in de groeihormonen. Aansluitingen blijven prima benaderbaar, en er zit een kabel klepje achterop voor een beetje orde op je bureau.











Van voren, eigenlijk hetzelfde verhaal. De LG 43UD79 is echt f’ing impressive om te zien. 43” is voor sommigen al een forse TV, maar op korte afstand en naast onze 34”en 27” schermen is het bijna bizar. Het scherm staat als een huis, en de details zijn ook gewoon netjes, maar ook voorop moet hij het niet van fancy elementen hebben. Het is gewoon een beest.











Wel een redelijk dun beest overigens, wat met de nodige forse voet natuurlijk niet geheel tot zijn recht komt, maar vandaar dat dit scherm dan ook eigenlijk het beste tot zijn recht komt tegen de muur of op een monitorarm die dit gewicht dragen kan. Van de zijkant zien we ook de enige flexibiliteit in de voet; hij is zo’n 10% te kantelen, maar daar houdt het op. Op de voet draaibaar was wel leuk geweest.

Setup, backlight bleed en kijkhoeken

Goed, de echte complete setup met een LG 43UD79 aan de basis zal nog even op zich laten wachten. We hebben nog het nodige kabel werk te verrichten hier, zowel onder als op de bureau’s, en het is ook nog de vraag of het dan toch een wallmount of een monitorarm gaat worden. Voorlopig dan maar even in de meer klassieke opstelling.







De Cooler Master MasterCase H500P is toch een stevige mid-tower, maar naast de 43” LG lijkt het net een micro ATX doosje. Het enige wat echt lijkt te verklappen dat het een mega scherm is is de Logitech G613 dat een full-size toetsenbord is met extra macro rij; een toetsenbord even breed als een beetje 24” scherm maar hier nauwelijks breder dan de voet.



Volle helderheid en geen schijntje backlight bleed? Sexy.



Kijkhoeken doen we normaliter door het scherm te draaien en schuiven, iets wat op dit scherm best pittig is. Gezien je dankzij de afmetingen wel redelijk vaak onder een hoek moet kijken, ik bedoel de hoeken zijn ver van je verwijderd, is het wel cruciaal en vervolgens fijn om te zien dat er weinig sprake is van kleurverschuivingen zoals we van IPS mogen verwachten, en ook weinig verandering van helderheid. Kijk je niet helemaal blind op de foto’s, want omgevingslicht en wat reflecties laten sommige foto’s doen vermoeden dat er wat kleurverschuiving is wat in de praktijk niet het geval is.









Over reflecties gesproken, de coating van dit scherm is keurig matte, prettig.

En dan nog even één rommel foto, normaliter staat het wat breder opgesteld maar dan zie je te veel rommel voor mijn gemoedsrust. Gets the point across



Meerdere devices kunnen aansluiten en testen met één scherm waarbij elk segment gewoon een prima bruikbare 1080p zone is is weliswaar niche, maar als je het kan gebruiken flippin epic.

OSD

Het OSD laat zich zowel handmatig via een joystickje onderop als via de remote bedienen. Dat het laatste fijner werkt is wellicht niet heel erg objectief, maar je voelt je zeker meer baas achteroverleunend dan wanneer je aan een pinnetje zit te frummelen. Inhoudelijk is de LG OSD keurig. Hij is gesplitst in een quick menu welke direct boven de knop verschijnt, waarbij we de game features direct binnen handbereik hebben, en het uitgebreide menu rechts boven voor de instellingen waar je vermoedelijk niet om de haverklap aan wilt zitten.























Geen gebrek aan presets in elk geval, en we kunnen ook niet bedenken wat we echt missen. Wel zijn er een aantal instellingen weinig zeggend. HDMI ULTRA HD Deep Color? Set ID? Sound Optimizer? Iets meer uitleg had gemogen, want niemand die een handleiding wil lezen. Of gewoon zoals wij op gevoel bepalen dat je de ULTRA HD Deep Color gewoon fijner vindt.

Prestaties

Prestaties dan. En dan moeten we eerst even een hele kritsche kanttekening plaatsen. Heb je dat documentje nog in gedachten dat bovenop de doos stond, waar ze het hebben over het belang van de kleurtemperatuur en dergelijke? Standaard staat het scherm in een custom stand waarbij het scherm ijs- en ijskoud staat afgesteld. Dat is op zich prima, en subjectief had ik niet eens verwacht dat het meer dan een 1000K erboven had gelegen, maar de resultaten bleken letterlijk off the charts met dik voorbij de 10K.

LG biedt geen specifieke sRGB modus, maar wel een cinema en foto modus die een heel stuk dichter bij neutraal komen. Maar ook daar is de kleurtemp met 7881K nog veel kouder / blauwer dan de 6500K daglicht curve waar we normaliter op richten, en waar de grijsbalans en gamma curve in de default modus nog redelijk waren zijn de donkere tonen in de foto modus een stuk lichter dan perfect. Ondanks het feit dat de contrastwaarde nog goed is mist wat definitie in het donkergrijs in de foto modus.

Resultaten van de foto modus:











Opvallend is het gat aan de rood-zijde, welke post-calibratie praktisch geheel is verdwenen.

Nauwkeurigheid op gebied van kleur is in de foto modus overigens wel prima, en kijken we dan weer naar de standaard instelling dan zien we daar dat de kleuren juist wat minder verzadigd zijn ingesteld. Best opvallend gezien we meer schermen zien die in de standaard modus de kleuren wat oververzadigen zodat kleuren subjectief wat ‘poppen’.





We gaan geen mega grafieken spam maken, maar we hebben nog een paar modi getest voordat we concludeerden dat geen van allen echt de sRGB perfectie behaalt die we graag willen wanneer je bijvoorbeeld op professioneel niveau met foto- of video wilt werken. Begrijp mij niet verkeerd, subjectief oogt het gewoon als een prettig IPS paneel, het contrast is met ca 1000:1 gewoon prima, de eerder getoonde backlight-bleed-afwezigheid maakt de ervaring prettig, en de op een haar na 350cd/m2 maximale helderheid is ook erg indrukwekkend, helemaal op zo’n formaat.

En dat is ergens ook het vreemde, want na calibratie zien we dat we bijna het gehele sRGB spectrum bedekken, en toont dit paneel zich ook meer dan dik capabel om wel dat ideale mega productiescherm te zijn, maar voor één of andere reden levert LG niet de standaard instelling die je voor die doelgroep graag zou zien. Sure, zij calibreren zelf en de foto amateur red zich ook wel, maar dat neemt niet weg dat het jammer voelt dat al dat potentieel standaard gewoon niet wordt benut. Niet ‘net niet’, maar meer ‘te ruim niet’.

Uniformiteit op grote panelen is altijd lastig, en de LG 43UD79 is geen uitzondering. We zien best nette uniformiteitscores op gebied van contrast en kleurtemperatuur, maar we meten een aanmerkelijk lagere helderheid aan de linkerzijde en de hoek linksonder. Gemiddeld genomen zien we een score van 87% wat zeer redelijk is, maar op hogere helderheid en wanneer we naar een geheel witte weergave meten we bijna 30% verschil. Hoog als dat percentage is is het lastig waar te nemen, deels ook gezien de enorme afstand van het midden naar de hoek, en als je een creator of gamer bent kan je het wel negeren, maar als je echt productiewerk zou gaan doen waarbij elke afstelling accuraat moet zijn dan is de 43” te hoog gegrepen.

Praktijkervaring

Voor de goede orde, we hebben onze praktijkervaring met de ingebouwde profielen doorlopen. De twee voornaamste redenen zijn eenvoudig: enerzijds heeft lang niet iedereen een colorimeter, anderzijds wilden wij dit scherm vooral testen om te zien of dit een ideale kandidaat is voor onze permanente testopstelling vanwege de optie om vier inputs weer te geven. Als je dat scherm met wisselende bronnen gebruikt is het rondslingeren van kleurprofielen wat onhandig, al kan je dat wel eenmalig instellen als je naast een vaste pc bijvoorbeeld een enkele laptop koppelt.

De ervaring is zacht gezegd aangenaam, zowel als multi-bron monster als all-round thuis-pc. Reactiesnelheid voelt keurig, iets waar de 40” Philips BDM4037 de nodige kritiek op kreeg, en zelfs games als CS:GO voelen niet heel anders dan typische 60Hz schermpjes. En laten we eerlijk zijn, sommige games op 43” en 4K resolutie is echt waanzinnig om te ervaren; genoeg die meer profiteren van immersion dan 144 Hz, en zet je voor de grap iets op als The Witcher 3, dan is het echt een bizar lekkere ervaring, tenminste als je met een beetje GPU zit natuurlijk. Dat de kleurtemp standaard veel te koud is is een feit, maar in dergelijk gebruik merk je daar niet veel van.

Vergeet ook niet dat 4K op 43” gelijk is aan 1080p op 21,5” met een ca 103 PPI als resultaat. Dat is een hele aangename scherpte voor games en all-round gebruik. Scaling is niet nodig voor bijvoorbeeld taken als Photoshop of Premiere, iets waar je met een 32” 4K bijvoorbeeld al wel naar zit te kijken tenzij je hele scherpe ogen hebt, en bij 4K op 27”-28” praktisch aan vast zit. Hoewel je dus wilt calibreren om het scherm accuraat te krijgen voor prosumer niveau beeldbewerking is die IPS / 4K / 103PPI / 43” combinatie wel echt briljant.

Voor onszelf, met multi-screen in het achterhoofd, is het een combinatie van factoren die ons het gevoel geeft dat we dit scherm gewoon permanent moeten ophangen. Enerzijds heb je de uitstekende Screen Split software om die mega ruimte naar wens in te delen binnen één systeem, en tegelijk heb je die multi-bron feature die zich eenvoudig genoeg laat gebruiken, en al helemaal wanneer je de afstandsbediening gebruikt. Dat laatste zal voor zij die eenmalig hun setup maken wat overbodig klinken, maar wissel je veel van bronnen dan is dat ding alleen al een argument om voor dit model te gaan en niet een afstandsbediening-vrije. Tap-tap, en het scherm staat zoals je wilt, zonder je scherm aan te hoeven raken. Ik weet niet welke andere schermen dit nog meer bieden, maar wat LG hier laat zien wat betreft productiviteit wordt ik heel warm van.

Normaliter gaan we niet heel veel in op de software, maar dit pakket heeft een dermate grote impact op het gebruik dat het wel heel relevant is. Naast de screen split modi, waarbij je de afmetingen van elk vak naar wens aan kan passen, kan je namelijk ook wat instellingen van je scherm aanpassen zonder aan de knop te hoeven zitten. Nu is dat met een afstandsbediening al wat minder relevant dan bij modellen zonder, maar de optie om bijvoorbeeld per app of per game de kleurinstelling automatisch aan te passen is wel handig. Wel even tweaken natuurlijk, maar het is op zich niet vervelend wanneer je scherm standaard in sRGB staat, en dit dan naar een wat meer game-y instelling aanpast wanneer je je game start. Accurate kleuren zijn leuk, maar menig game komt beter tot zijn recht met wat sterker contrast of wat oververzadigde kleuren. Hoe je er ook over denkt, er is vast een preset die past bij jouw voorkeur.









Screen split aanpassen kan overigens in de software zoals hierboven, maar ook via de shortcut rechtsonder, sneller.



Voor ons is het combineren van vier 21.5” FullHD schermen in één bak top, maar overweeg je hem primair als single-screen, dan is de maat toch echt iets om bij stil te staan. Kom je van een 24” schermpje af dan is het zacht gezegd wennen. Voor ons minder wennen om over te stappen van de 32” 4K die hier stond naar deze 43” dan de initiele overstap naar 32” toe overigens. Voor de één zal heiligt het doel de middelen of pas je je zo aan, de ander zal wellicht gek worden van de nodige hoofdbewegingen als je frequent van links boven naar rechts onder moet. Oordelen kunnen we niet, maar als je denkt gevoelig te zijn voor die grootte dan lijkt even testen voordat je koopt wel handig. Vergeet ook niet dat de extra verticale ruimte meer wennen is dan horizontale, zo stap je m.i. makkelijker over naar een 34” ultrawide dan een 32” 16:9 scherm. Echter de netto werkruimte die je wint bij dit scherm ten opzichte van die ultrawide is wel heel groot: 400 pixels horizontaal en 720 pixels verticaal is echt gigantisch, netto ten opzichte van een Full HD scherm is uiteraard een 400%, maar een 34” 1440p ultrawide zit op net geen 5 miljoen pixels terwijl je met 4K op bijna 8,3 mil zit. Normaliter verlies je netto iets danzij het moeten scalen, maar dat gaat hier dus niet op. Ultiem productief? Ik zou stiekem nog voor de LG 38UC99 gaan, maar laten we dan niet vergeten dat dit scherm grofweg de helft kost; gewoon direct tegenover de 34” modellen.

Geluid

Ik geloof niet dat ik ooit eerder de kop geluid bij een scherm review heb gezet, maar in dit geval is dat echt op zijn plaats. We hebben schermen ervaren met een ronduit ruk geluid, we hebben schermen ervaren met een ‘best ok’ geluid, maar dit is de eerste monitor met een oprecht goed geluid. Kwalitatief goed, maximale volume uitstekend, plus bedienbaar met de afstandsbediening. Het is de eerste monitor waarop een filmpje kijken (Netflix 4K w00p!) zowel visueel als audiotechnisch gewoon uitstekend is.

Natuurlijk moet je geen dikke 2.0 set prestatie verwachten, maar het klinkt als een degelijke TV waar een beetje stevig geluid in zit en dat is in monitorenland echt een unicum, wat overigens ook een een apart Hongaars drankje is, maar dat terzijde. Normaliter wordt een monitor al ingehaald door een meuk setje speakers van twee tientjes, nu durven we wel te stellen dat je je setjes van een eurotje of 50 gewoon weg kan laten. Zowel voor films en series, een potje gamen als een beetje achtergrondmuziek in onze testruimte zijn we gewoon heel positief.

Conclusie

Zoals vaker hebben we een scherm voor ons neus voor een aparte doelgroep. Wij gaan niet pretenderen dat dit de beste sh-t ooit is voor alles en iedereen, LG weet dat dat niet gaat gebeuren, en iedereen die roept dat groter beter is is niet helemaal wijs. Aan de andere kant, dat mega scherm heeft ook wat wanneer je kijkt naar games die vooral profiteren van immersion en waarbij je niets verliest omdat je je hoofd even moest bewegen om iets in de hoek te zien. CS:GO ziet er tof uit zo groot, maar dit ding en serieus niveau esports? Nop, zelfs niet met de prima snelheid van het scherm gaat dat niet gebeuren. Maar games die weten te profiteren van die afmetingen, of we het over The Witcher hebben of Civilisation, en ook Wolfenstein II is trouwens echt hi-larisch op dit formaat, dan is het gewoon een heerlijk entertainment scherm.

De grote vraag is dan ook “wat is de doelgroep”. Wij zijn één doelgroep, als stel hardwarefanaten die dolgraag drie testbenches tegelijk laten draaien en dan een potje Street Fighter II op de SNES Mini spelen terwijl we de rest in de gaten houden. Combineer het met bijvoorbeeld de software die Logitech bij de MX Master modellen biedt (of Synergy o.i.d.) en je slaat ook het nodige randapparatuurgezeur uit. Nu is ‘reviewers’ niet echt een hele slimme doelgroep om producten specifiek voor te maken (kleine groep, allemaal lui en verwend), maar ik hoef mensen die frequent gebruik maken van meerdere bronnen voor welke reden dan ook niet meer te vertellen dat dit scherm daar werkelijk top voor is. Deels vanwege de mogelijkheden, deels vanwege de afstandsbediening; gewoon te gek.

Maar ook met enkele bron valt er genoeg voor te zeggen. De combinatie 43” en 4K geeft een hele aangename scherpte waardoor je dit ook als content (video) creation dream-screen zou kunnen zien. 4K op 27-28” is dan netto niet zo effectief; dit zijn echt dik 8 miljoen hele nuttige pixels. En wil je bizar veel werkruimte voor andere applicaties, softwaretechnisch kan je het scherm ook in zones splitten wat ook dergelijk gebruik prima te doen maakt.

Het is opvallend om te zien dat het gebruikte paneel uitermate capabel is, maar door een matige standaard afstelling niet in de buurt komt van zijn potentieel. Matig is wellicht ietwat overdreven, maar het gat tussen ‘kunnen’ en ‘standaard doen’ is wel heel erg groot. Heb je stevige eisen wat betreft de kleur- en kleurtemp instellingen dan zal je moeten calibreren, iets wat de weergave van ‘aardig IPS paneeltje’ naar ‘uitstekend’ haalt.

Fysiek is het gewoon een chique en stevig apparaat, hij staat als een huis. Flexibiliteit valt ook in de ‘huis’ categorie, want naast een beetje kantelen staat hij vast; geen hoogte verstelling of draaibaarheid. Wel krijg je dus die praktische afstandsbediening, uitstekende OSD, en opvallend in monitorenland: echt uitstekende ingebouwde speakers. Omdat een 43” monitor zich leent voor zowel (niche) productiviteit (multi-bron, multi-window, etc) maar ook voor entertainment is dat laatste niet iets wat vergeten mag worden. Hier kan je gewoon even goed lekker op Netflixxen en gamen zonder hoofdtelefoon als je daar zin in hebt, net alsof je een 43” TV voor je snufferd hebt maar dan wel met een IPS paneel en gewoon een vlottere response voor een 60Hz scherm.

En daar zijn we dan: iets unieks voor zowel een doelgroep met specifieke productiviteitswensen, als een soort oversized entertainment scherm. Als beide mag hij gewoon overwogen worden, en vergeleken met de 40” Philips zou ik het voor dat laatste eigenlijkwel weten; voor een eurotje of vijftig meer krijg je de remote, meer pbp-pip opties, een matte coating, een snellere response en drie inches meer en verlies je naast je paar euro eigenlijk alleen wat contrast. VA trumps IPS in contrast maar het contrast op dit IPS paneel laat eigenlijk geen steken vallen. Ik hoop alleen wel dat LG die standaard afstelling wat beter inregelt voor de mensen met mee kritische eisen, want daar zien we toch het voornaamste minpuntje wat extra pijn doet wanneer ze wel bovenin de doos zo’n mooi rapportje meegeven. Of je er wakker van gaat liggen wanneer je je vooral op die uitgebreide picture-by-picture opties focust of aan het gamen bent? Dat zal wel niet, volgens mij is een subjectieve ervaring omtrent zaken als de volledig afwezige backlight bleed wat er gewoon heel strak uit ziet dan praktisch veel relevanter. Het blijft gewoon ook een goed scherm, je zal alleen zelf willen (laten) calibreren om hem een klasse hoger te tillen, het paneel heeft het potentieel in elk geval zeker.

Feedback op de review of vragen? Laat gerust een reactie achter!


Enkele hogere res fotos voor de liefhebber, klikken voor de volledige versie:


Tijd over? Hier vind je nog wat andere reviews om je door je werkdag te slepen!

Terug naar boven