Wharfedale Diamond 225 (Wit)

Inleiding

Op zoek naar nieuwe speakers voor muziek. Voorwaarden: bookshelves (want kleine kinderen); muzikaal (voor alle genres muziek); voldoende laag; onkritisch over plaatsing; en max euro 300 per stuk.

Zoeken en luisteren

Na onderzoek op stap om te luisteren. Ik kies een klassiek en een modern rap stuk, de eerste voor balans en geluidsbeeld, de tweede voor ritme en bas. Ik luister naar de Dali Zensor 3, Dali Opticon 1, B&W 685 S2, Monitor Audio Bronze 2, Dynaudio Emit m10, KEF Q100, Q Acoustics 3020, Q Acoustics Concept 20 en de Wharfedale 220/225.

De M10 en Zensor 3 eindigen op plek 2 en 3. De Zensor geeft een mooie projectie, sprankelt in het hoog en ook de bas is voldoende. Het hoog heeft een scherpe attack -
soms te scherp. De M10 is wat dat betreft zachter in het hoog en ook de betere allround speaker. Het klinkt goed, maar ik mis iets. Passie of plezier? Mijn keuze valt op de Wharfedale 225.

Specificaties

De uitgebreide specificaties vind je op de site van Wharfedale. Ze zijn geschikt voor een versterker van 25-125 watt, en zouden door hun slot-loaded baspoort minder gevoelig zijn voor plaatsing.

Belangrijk hier van deze twee-weg speakers;

• Afmetingen in mm: 355h x 196b x 290d
• Frequentieberiek: 40 Hz - 20 kHz (+-3 dB)
• Gevoeligheid: 87 dB

Unboxing en kwaliteit

De Wharfies zitten stevig in de doos met schuimrubberen hoeken, verpakt in plastic en nog eens bescherm door een folie. Daarbij de handleiding en rubberen plakdopjes. De boxen voelen stevig aan, en maken een goede indruk. De speakergrilles zijn bevestigd met pinnetjes, wat betekent dat je de kleine gaatjes ziet als je ze weghaalt. Daarnaast valt de aansluiting op, die niet weggewerkt is in de klankkast maar 28mm uitsteken. De plakvoetjes passen in schroefgaten onder de bodemplank. Ze zijn niet heel kritisch op plaatsing. Wel hebben ze zeker aan de zijkant lucht nodig en is het belangrijk ze op een stevige boekenplank of statief te zetten. Een dunne boekenplank kleurt merkbaar mee.

Klank

Wow. Uit de box klinken ze in mijn huiskamer al meteen erg goed. Ruim voldoende bas om het in mijn buik te voelen, een mooi stereobeeld en een goede balans. Vol en muzikaal. Wel lijkt tijdens het inspelen soms het hoog en dan weer het (midden)laag wat te wiebelen. Wat dat ook is, het verdwijnt langzaamaan en dan beginnen de Wharfies te zingen.

Ik was sceptisch op de lyrische review van stereophile, maar nu snap ik hem. Ik kan alleen maar genieten en glimlachen. Een volle bas, heldere en zijdezachtige hogen, veel nuance in de vocals. Het geluid is vol, de buhne breed en alle instrumenten goed geplaatst. Prachtig.

Is de Wharfedale 225 perfect? Zeker niet. Ook deze speakers kunnen niet toveren met lage-resolutie MP3s. In het middenlaag is, zeker bij drukke electronische muziek en hoog volume, een lichte 'bump' te horen. En dan lijken ook de tweeters even buiten adem te raken en dunner te worden.

Conclusie

Speakers zijn een kwestie van geluidssmaak. Ik vind, zeker in vergelijking met genoemde concurrenten, deze het meest passend bij de mijne, en omdat de 225 mij het snelst deed ophouden met 'technisch' luisteren en liet genieten van de muziek. Mocht je nieuwe speakers zoeken en houden van een wat warmer, voller geluid, dan kan ik je zeker aanraden de 225 te beluisteren.