Dirt 4, PS4

Goede oude tijd

Wie al een tijdje meegaat met de Playstation kan zich misschien Colin Mcrae rally 2 op de PSone herinneren en Colin Mcrae rally 4 op de PS2. Beide fantastische games die heerlijk speelde voor wat de hardware toen aankon. Stage na stage je tegenstanders proberen in te halen met het neerzetten van uiterst scherpe tijden om zo verder te komen in het kampioenschap. Dit concept is nooit veranderd. Gelukkig.

Dirt 4 begint

Na de installatie en de day-one patch (±890MB) ging ik aan de slag. Je creëert je avatar, selecteert je gamemodus (Gamer of Sim) en word daarna meteen in een Ford Fiesta gezet. Je word als het ware meteen in het diepe gegooid. Gelukkig is er de hulp van Jen Horsey (die ken je misschien nog wel van Dirt 3) en zij legt je haarfijn uit wat je moet doen om deze stage door te komen. Ik deze stage 2 keer herstart om te zien wat nou het verschil is tussen de verschillende gamemodi. Deze modi kun je op elke gewenste plek en op elk moment in een rally wijzigen in het gehele spel. Je zit dus nooit vast aan een modus.
De verschillen zijn goed merkbaar. Gamer mode doet erg denken aan de vorige Dirt delen en Sim is met een controller erg moeilijk en vraagt eigenlijk om gereden te worden met een stuurtje. Maar goed het zal met veel oefenen en spelen ook te doen zijn met een controller. Ik koos na de tweede herstart om verder te gaan met de Gamer modus en reed in snelle vaart de stage af. Om vervolgens te horen dat ik te goed was voor de normale gamer en het spel raadde mij aan het spel op de 'Pro' moeilijkheid verder te spelen.

Dirt 4 kent namelijk naast de twee verschillende gamemodi nog 3 moeilijkheidsgraden. Racer, Pro, Champion. Bij Racer zijn je tegenstanders relatief makkelijk en valt de schade aan je wagen wanneer je crasht wel mee Bij Champion is dit 180 graden de andere kant op. Eén keer lelijk crashen en je hebt flinke schade die je in je service area misschien wel straftijd kan opleveren. Als je die al redt. Gelukkig kun je sommige schade tijdens de stage al repareren, een noodreparatie. Zo is bijvoorbeeld een lekke band in je eerste van twee stages aan te raden te vervangen voor de reserve. De extra tijd die je daarmee oploopt van het vervangen zal waarschijnlijk minder zijn dan doorrijden met een lekke band welke het risico vergroot te crashen.

Je eerste stage

Na het instellen van je moeilijkheidsgraad komen er een aantal contracten, in de vorm van liveries, vrij, deze contracten stellen jou een wagen en crew tot je beschikking om mee te racen. Want jij bent nog maar een beginner en je kan niks en je hebt niks. Ons Jen verplaatst je dan ook naar de DirtFish rallyschool in Washington. Hier kun je vrij rijden in één van de drie Dirtfish wagens: voor-, achter- en vierwielaandrijving. Nadat je geslaagd bent op school mag je van Jen beginnen aan je eerste kampioenschap.

Michigan is de plek voor je eerste race en na een korte camera fly-over over de stage sta je in je service area. Hier kun je zoals je gewend bent van rally games je wagen tunen en eventuele reparaties uitvoeren. Maar je kan hier ook meer informatie vinden over de stage die je gaat rijden. Denk aan de weersvoorspelling, je starttijd en welke ondergrond je op gaat rijden. Michigan deed mij heel erg denken aan Finland in Colin Mcrae 2. Veel kleine jumps, waterplassen, bomen dicht op de baan en veel greppels aan de binnenzijde van een bocht. Als je genoeg info hebt gevonden kun je aan de stage kan beginnen! Maar controleer toch nog eens naar wat de sponsor wilt dat jij moet presteren. Je sponsor is erg belangrijk voor je, want ze zorgen ervoor dat je een wagen, crew en co-driver en een salaris ontvangt. Het is daarom zeer aan te raden om je sponsor tevreden te houden en proberen uit te voeren wat ze aan je vragen aan het begin van een kampioenschap. Dit kan variëren van: rij schadeloos tot blijf onder x-aantal seconden straftijd en voer niet meer dan 1 noodreparatie uit. In je eerste kampioenschap word je gevraagd om 1ste te worden.

Wanneer je genoeg geld bij elkaar gesprokkeld hebt is het tijd voor het kopen van je eerste auto. En met een eigen auto komt een eigen team. Neem personeel aan, geef je team een identiteit en regel een sponsor.

Nu begint je leven als rallycoureur. Have fun and be fearless.

Visuals, geluid en gameplay

Dirt 4 is een mooi spel, maar geeft mij niet het gevoel op grafisch vlak veel beter of mooier te zijn dan Dirt 3 of Dirt Rally. Zo is het publiek niet erg divers en staan er soms meerdere dezelfde figuren naast elkaar met dezelfde animatie. Anno 2017 vind ik dit toch een beetje jammer. De waterplassen waar je soms doorheen moet, zijn letterlijk een waterbak in dezelfde breedte als de weg waar je overheen rijdt en doet daarmee een beetje denken aan de waterbak van de houten achtbaan in Rollercoaster Tycoon 2. Het had mooier geweest als het water echt een plas zou vormen of bijvoorbeeld een rivier die uit zijn oevers getreden is zou zijn. Echter doen deze dingen absoluut geen afbreuk aan het spel zelf. Want je merkt dat de rekenkracht ergens anders voor wordt gebruikt.

Het weer is zeer goed nagebootst. Mistbanken tussen de bomen die verdwijnen bij velden, donkere wolken die misschien wel misschien niet hun regen laten vallen en sneeuwvlokken die het licht van je koplampen in een nachtstage weerkaatsen zodat je zicht bijna 0 is. Het geeft een prachtig beeld van hoe moeilijk rally rijden kan zijn. Gelukkig is er je altijd betrouwbare co-driver.

Het systeem wat je co-driver gebruikt en is "uitgevonden" door Colin Mcrae is erg vanzelfsprekend en heb je zo onder de knie. Wat je wel even moet leren is het tijdstip waarop je co-driver een bocht of hindernis aangeeft. Gelukkig kun je zelf bepalen wanneer je iets wilt horen. Ver vooruit of erg laat.

De stem van je co-driver is aangenaam en heeft een klein Schots accent. Dit is fijn, want het doet weer denken aan de oude Colin Mcrae rally games zonder dat je niet kunt verstaan wat hij zegt. Maar zo aangenaam als dat zijn stem is, zo slecht is het geluid van een crash. Tijdens mijn rijlessen in de rallyschool reed ik wel eens een pylon omver. In plaats van een dof geluid wat je zou verwachten wanneer een auto een plastic pylon omverrijd leek het wel alsof al mijn ruiten sprongen en mijn bumper eraf vloog. Gelukkig kun je elk soort geluid in volume aanpassen. Zo valt het geluid minder op en werkt het minder storend. Het geluid van de wagens zelf is echter prima en elke wagen heeft zo zijn eigen geluid.

Daarnaast rijd elke wagen ook echt anders. Dit was wat minder in Dirt 3, maar voelt erg goed in Dirt 4. Je wagen is goed in een bocht te gooien, maar om het perfect te doen heb je wel een aantal lessen nodig. Easy to learn, hard to master. De rallyschool helpt daar erg bij, maar je kunt altijd nog even oefenen tijdens een freeride. De freeride is op dezelfde locatie als de rallyschool en geeft je de mogelijkheid bepaalde challenges aan te gaan. Deze challenges doen sterk denken aan de gymkhana uit Dirt 3. Ideaal om goed om te leren gaan met je handrem en zijn erg leuk om even tussen de kampioenschappen door te spelen.

De Your-stage functie in Dirt 4 is verwerkt in het maken van je eigen kampioenschap. Zo kun je nadat je het spel zelf hebt uitgespeeld nog uren vermaken met Dirt 4. Dit element heb ik nog niet helemaal uitgebreid gespeeld, maar voelt eigenlijk erg goed aan. Je versleept twee schuiven: lengte en moeilijkheid van de stage, geeft aan op welk tijdstip en met welk weer de stage plaats vindt en klaar. Zet je kampioenschap online en laat je vrienden je tijden verbeteren. Erg leuke toevoeging in de game.

Conclusie

Wie al een tijd zoekt of wacht op een rallygame die je casual kunt spelen, dan is Dirt 4 jouw game.
Wie al een tijd zoekt of wacht op een rallygame die je uren op het hoogste van je kunnen kunt spelen, dan is Dirt 4 jouw game.

Dirt 4 grijpt terug naar waar Codemasters met de Colin Mcrae reeks goed in was.
Een rally game maken die voor iedereen toegankelijk is.