Asus ROG-STRIX-GTX1080TI-O11G-GAMING

ASUS ROG Strix GeForce GTX 1080 Ti OC review

Inleiding
Specificaties en features
Uitpakken
Inbouwen en verlichting
Testsysteem
1920x1080p Benchmarks
2560x1440p Benchmarks
3840x2160p Benchmarks
DirectX 12 Benchmarks
Bespreking resultaten en positionering
Energieverbruik
Geluidsproductie, duurtest, en overclocking
Conclusie

Productpagina @ ASUS



En de award voor de eerste custom GTX 1080 Ti die ons wist te bereiken gaat naar… ASUS! Waar ik in de veronderstelling was dat board partners pre-GTX 1080 Ti launch al lang aan hun eigen custom uitvoering konden werken bleek de realiteit dat zij gewoon keihard aan de bak moeten op het moment dat Mr Jen-Hsun Huang op het Nvidia evenement die kaart de lucht in tilt. Nu waren wij twee weken geleden al bij ASUS op bezoek om deze kaart even te bekijken, en dat het een dikke kaart ging worden wisten we dus al, maar nu konden we er eindelijk echt zelf mee aan de slag.

ASUS zet met de ROG Strix GeForce GTX 1080 Ti OC in op een aantal voorspelbare features, denk bijvoorbeeld aan Aura RGB LED actie, een aantal features die we in de GTX 1080 ook al zagen zoals de extra fan headers op die kaart, ditmaal aangevuld met een extra RGB header, en wellicht nog wel het meest interessante is de aanpassing aan het contact tussen de koeler en de chip zelf: geen DirectCU meer, maar één geheel koperen blok (wel vernikkeld voor de zilveren kleur en duurzaamheid). Het zou wat goeds moeten beloven.

De exacte verkoopprijs is nog niet bekend, maar het lijkt in de hoge 800’en te belanden. “Nie weinig”, maar ook niet noemenswaardig anders dan de GTX 1080 non-Ti koste bij de release. ASUS stelt een volledige productgarantie te bieden voor hun GPU’s voor een periode van drie jaar.



Alvorens we naar de specifieke ASUS uitvoering gaan kijken eerst weer even een blik op de onderliggende Nvidia chip, de GP102. Als onderdeel van de Pascal generatie is ook deze chip op 16nm gebakken, maar ten opzichte van de GP104 in de GTX 1080 is de chip wel bijna 5 miljard transistors rijker, bovenop de reeds 7,2 miljard in de GTX 1080. Ten opzichte van de Pascal Titan is het echter een afname van ca 20%, waarbij het verschil zit in de double-precision floating point capaciteit die vooral bij workstation-ish taken tot hun recht komen, en niet bij gaming waar de GTX 1080 Ti uiteraard op richt. Ook anders dan de Pascal Titan is de keuze voor 11GB GDDR5X geheugen in plaats van HBM2, maar ten opzichte van de GTX 1080 die eveneens GDDR5X gebruikte is de bandbreedte wel weer flink toegenomen, net als uiteraard het brute aantal rekenkernen. Hoe dan ook, op papier is het een ijzersterke kaart.



Het TDP van de GTX 1080 Ti is 250 Watt, een flinke portie boven de 180W van de al erg krachtige GTX 1080, in dat opzicht lijkt er dus wel weer een goede reden om voedingen boven de 550W in het vizier te houden, al komen we daar aan de hand van metingen straks nog op terug.

De GTX 1080 Ti mag dan wel de nieuwste powerhouse van Nvidia zijn, de Pascal basis houdt in dat de fundamentele featureset ten opzichte van de GTX 1080 en GTX 1070 niet is veranderd. Zaken zoals de hardwarematige x265 / HEVC decoding, wat we overigens ook al op de GTX 950 en 960 tegen kwamen, zijn zodoende ook weer van de partij. Ook Ultra HD (4K) beelden op 60FPS naar je moderne televisie sturen is geen enkel probleem dankzij de HDMI 2.0b poorten.

Voor de gamers is er nog altijd ‘Fast Sync’. Lang verhaal kort: De al-oude V-sync instelling voorkomt ‘screen tearing’ maar zorgt in feite voor een marginale vertraging. Geen vertraging die de gemiddelde casual merkt, maar funest voor competitieve play. Fast sync lost dit laatste grotendeels op en maakt in theorie dus een einde aan screen tearing, wat zeker nog speelt op niet-extreem-snelle schermen.





Voor gamers met een meer artistieke of sociale insteek (lees: streamen of anderzijds delen van gameplay) is Ansel wederom aanwezig, en inmiddels ook al iets verder geïmplementeerd dan bij de release. Games die dit ondersteunen laten je wanneer gewenst een screenshot maken, maar geven je op dat moment volledige camera vrijheid om dit te doen. Het maakt je game niet sneller, maar met de populariteit van het delen van de ervaringen toch een slim bedacht nieuwtje.





Terug naar de ouderwetse werkelijkheid van het reviewen: De specificaties:



De basis is uiteraard gelijk aan de Founder's Edition van de GTX 1080Ti: 11GB aan GDDR5X werkgeheugen, en het werkgeheugen kent een overclock van maar liefst 2 MHz, ahem. Volgens mij primair om in een tabel net wat mooier te lijken, maar met zacht uitgedrukt twijfelachtige verwachte winsten. Nu is het op zich geen verrassing, want geen enkele ‘mainstream’ overclock kaart in de Pascal generatie die wij hebben gezien kwam standaard met een memory OC.

De kloksnelheid van de chip zelf is uiteraard wel onder handen genomen; ruim 100MHz meer op de boost snelheid waar je normaliter wel in hoopt te blijven zitten; ook dat gaan we zo testen.

Nog altijd is één PCI-e 3.0 x16 slot vereist (minder snel mag, ten koste van een paar % prestaties), maar hou er in je eventuele SLI opstelling of compacte kast wel rekening mee dat de ROG Strix OC uitvoering een triple-slot GPU is. 30 centimeter in de lengte is overigens fors, maar niet overdreven tot zover compatibiliteit gaat. Zorg ook voor twee 8-pin PEG aansluitingen om de kaart van de benodigde stroom te voorzien.

Wat aansluitingen betreft wijkt ASUS af van de Nvidia standaard; geen 3 DP poorten, maar 2 maal DP en twee maal HDMI met het oog op VR doeleinden ten koste van tri-screen setups op DP basis. ASUS implementeert echter wel weer de DVI poort die Nvidia zelf achterwege liet.



Los van de basale papieren legt ASUS natuurlijk ook redelijk wat nadruk op enkele Strix-koeler specifieke onderdelen. Zo is het contactoppervlak met wat zij “MaxContact” noemen anders dan we in de GTX 1080 en GTX 1070 zagen, het komt visueel hetzelfde over wat we uiteraard van processorkoelers kennen; één glad mirror-finish oppervlak via welke de warmte naar de heatpipes gaat. Het lijkt een ietwat beladen onderwerp gezien ASUS jaren hard vast hield aan de “DirectCU” (soms ook wel Direct Touch, Direct Contact, of dergelijke varianten genoemd). Één punt wat bij de laatste kaarten aangehaald werd was dat met de modernere kleinere chips (waar de 1080Ti overigens weer geen last van zou hebben) niet alle heatpipes direct contact konden maken. Nu vereist het geen genie om te bedenken dat die hitte toch wel verspreid door het koper, en tijdens ons gesprek met het GPU development team van ASUS toen zij Nederland bezochten gaven zij dat ook aan, maar het argument om toch over te stappen was dat ze deze nieuwe koeler eenvoudiger consistent kunnen implementeren; klinkt prima valide.





Wellicht is het feit dat ASUS hun GPU productie als enige 100% geautomatiseerd heeft, geen handwerk meer dus, daar ook een rol in speelt. Hoe dan ook een mooi streven om de menselijke beperkingen uit het proces te snijden en in de presentatie met betrekking tot die processen werd dan ook duidelijk dat het gezien de lagere RMA percentages al een mooie winst is voor de consument, daarbij uiteraard even de toevoeging dat zonder dat ik zelf zicht heb ik de RMA percentages van ASUS of de concurrentie daar weinig concreet over kan stellen.



Het is ook interessant om te weten dat ze in dat proces afwijken van de basis GTX 1080 Ti opstelling die Nvidia voor ogen had; zo is de 10+2 fase stroomvoorziening een stuk steviger dan de founders editie. Het zou een goed teken moeten zijn voor overclocking. De ventilatoren staan uiteraard wederom stil bij lage belasting, en de ventilatoren zijn nu IP5X-certified, dat wil zeggen een bevestigd niveau van stofbestendigheid.



Net als bij de GTX 1080 kan je wederom twee vier-pin ventilatoren (met zowel DC als PWM ondersteuning) die afhankelijk van de CPU of GPU temperatuurharder hun werk gaan doen, de exacte instelling kan je via de ASUS software aanpassen maar standaard lijken ze uit te gaan van de GPU temperatuur. Nu is de aanwezigheid van Aura RGB verlichting natuurlijk een “goh” onderdeel, ik ken wel iemand op het ASUS kantoor die intens ongelukkig zou worden van het ontbreken van het RGV festijn (#RGBALLTHETHINGS, hoewel, ik wacht nog op die plasma strips…). Wel nieuw is de extra RGB header op de GPU zelf, als extra bovenop je eventuele RGB headers op je moederbord, of gewoon als handige primaire optie mocht je met een niet-Aura moederbord zitten.





Bij dat geheel hoort natuurlijk de nodige software, een paar snippets uit de ASUS productpresentatie daaraan gerelateerd:











Echte verrassingen wat betreft GPU’s uitpakken zijn we de laatste jaren niet tegengekomen, ook ASUS houdt het hier bij de bekende weg: een prima stevige en padded verpakking, maar niet anders dan bijvoorbeeld een GTX 1060 unboxing.















Intern vinden we dus eerst een driver CD, al zal iedereen de nieuwste driver toch willen downloaden, en later wat fancy tie-wraps en een 2x 6-pin naar 8-pin PEG converter.





De ASUS ROG Strix GeForce GTX 1080 Ti OC houdt de stijl van de GTX 1070 en GTX 1080 Strix vrijwel geheel aan. Wederom is het een redelijk bemeten drie-fan oplossing die niet alleen dik oogt maar vooral ook punten scoort wat betreft compatibiliteit; dit is een kaart die je in vrijwel elk systeem kan matchen. Kleine detailverschillen zien we zoals de iets nadrukkelijker aanwezige ‘brushed’ lijntjes in het backplate.





















Vanaf de zijkant beginnen we echt verschil te zien, want het valt op dat deze GTX 1080 Ti in ROG Strix uitvoering wel een heel stuk dikker is dan de eerdere kaarten. Dat wisten we omdat het een 2,5-3 slot kaart is op papier, maar ook visueel maakt het de kaart gewoon net weer even indrukwekkender.



We doen lekker een rondje: dikke backplate dus, dikke uitstraling van opzij, niet te missen dubbele 8-pin PEG aansluiting om het geheel van prik te voorzien, en eigenlijk valt op dat ASUS nergens overdrijft. De keuze om de DVI poort te behouden zal hier en daar nog van pas komen en is vooral opvallend omdat Nvidia hem zelf achterwege laat.











De eerder besproken fan- en RGB headers bevinden zich aan het uiteinde van de kaart, verborgen tussen het PCB en het stukje overhang van het koelblok.



Ter vergelijking pakken we nog even de ASUS GTX 1070 ROG Strix uitvoering van de plank, waar we duidelijk de vele gelijkenissen zien, en waarbij het vooral de extra dikte is die opvalt en de GTX 1080 Ti duidelijk herkenbaar maakt als ‘de duurdere’. Ik blijf erbij: de keuze voor een neutrale uitstraling en enkel de RGB LEDs als kleurelement lijkt mij een enorm grote waarde van deze modellen. De ROG Strix uitvoering van de GTX 1080 is overigens, op de extra PEG aansluiting na, exact gelijk aan de GTX 1070; als referentie.



















En we mogen uiteraard ASUS en hun Aura sync RGB verlichting niet vergeten; zowel het logo als "republic of gamers" licht lekker op, waarbij de kleur natuurlijk naar eigen inzicht in te stellen is, of te combineren is met ASUS Aura compatible moederborden, randapparatuur, LED strips, etcetera. We bouwden de kaart in een NZXT H440 met ASUS ROG Z170 Maximus Hero voor wat impressies:











Hier kan je zien dat de kaart best op het PCI-e slot weegt dankzij zijn gewicht, een moederbord met verstevigde PCI-e klinkt opeens zo gek niet, of wellicht een behuizing met een manier om de GPU recht te houden. Een echt probleem is het zelden, maar hou er wel rekening mee wanneer je je pc regelmatig vervoert, stuiteren in de auto zou slecht uit kunnen pakken



Und jetzt das LED party:

















De testopstelling is nu als volgt:
Processor: Intel Core i7-6700K
Moederbord: MSI Z170A Gaming Pro Carbon
Geheugen: Kingston HyperX Fury 16GB 2400MHz
Voeding: Cooler Master V-Series V750

Alle kaarten worden getest met de instellingen zoals ze uit de fabriek komen, fabrieks-overklok instellingen blijven dus in tact. Verder overklokken en eventueel resultaten die daarbij van toepassing zijn worden in de individuele reviews onder de header “overklokken” besproken. Indien geen resolutie is gespecificeerd mag je uitgaan van 1080p. Alle benchmarks zijn om uitschieters te voorkomen drie maal uitgevoerd, waarbij het gemiddelde wordt weergegeven. Bij noemenswaardige afwijkingen tussen de drie onderlinge resultaten wordt de benchmark nogmaals meerdere malen uitgevoerd om zo zeker te zijn van een betrouwbaar resultaat.

Omdat het niet praktisch is in alle grafieken de gehele naam van elke kaart te gebruiken maak ik gebruik van afkortingen, in deze tabel zie je de exact gebruikte kaarten:



Een belangrijke opmerking met betrekking tot de drivers. Driver updates geven soms wat prestatieverbeteringen, maar veelal in specifieke games. Een vergelijking maken met een oudere kaart op oudere drivers is dan ook niet altijd 100% eerlijk. De meeste games in deze vergelijking zijn echter al eventjes uit, dus de kans dat een nieuwe driver verder geoptimaliseerd is voor die game is dan zeer klein, het is tevens de reden waarom het wenselijk is met iets oudere games te vergelijken. Het blijft echter onvermijdelijk risico gezien je nieuwe kaarten ook niet kan testen op oude drivers.

Deze ASUS ROG Strix GeForce GTX 1080 Ti OC is getest met driverversie 378.92. Volgens ASUS is deze kaart voorzien van de retail versie van de BIOS; de bios flash tool lijkt dat ook aan te wijzen.

Alle games in deze review hebben een geïntegreerde benchmark. Dit zorgt voor een eerlijke vergelijking tussen de kaarten, de gebruikte instelling staat in de header van elke grafiek.



Laten we beginnen met toch wel de grote single GPU benchmark: 3D Mark FireStrike. Deze resultaten zijn nog altijd representatief voor onderlinge krachtverschillen en deze ranking pinnen we dan ook vast in alle onderstaande grafieken: zo zie je de directe concurrenten consequent direct naast de kaart in test.



Benchmarks!

















In tegenstelling tot voorgaande reviews bevat dit hoofdstuk enkel de resultaten, de bespreking daarvan doen we achteraf.



























In tegenstelling tot voorgaande reviews bevat dit hoofdstuk enkel de resultaten, de bespreking daarvan doen we achteraf.



















In tegenstelling tot voorgaande reviews bevat dit hoofdstuk enkel de resultaten, de bespreking daarvan doen we achteraf.



DirectX 12 is een nieuw hoofdstuk in onze GPU reviews, en zacht uitgedrukt: vooralsnog een klein drama om een goede vergelijking in te maken. Hoewel we langzamerhand meer games zien verschijnen die DX12 ondersteunen, zo ook aankondigingen zien van games die het gaan ondersteunen, is die ondersteuning lang niet altijd even goed uitgevoerd of bevat de game geen betrouwbare benchmark. Zo zien we in sommige DX12 games juist mindere prestaties bij alle GPU’s ten opzichte van DX11. Hitman (2016) is een voorbeeld van een game waarin zowel DX11 als DX12 ondersteuning zit, maar je soms wisselende resultaten ziet waarover je vervolgens weinig kan concluderen of DX12 een game nu sneller maakt of niet, daarbij hebben ze in een recente patch ook een setting-lock ingebouwd op basis van de aangesloten GPU, waardoor direct vergelijken tussen GPU’s op specifieke settings niet langer mogelijk is; die benchmark kent dan ook maar een bescheiden vergelijking.

Total War: Warhammer benchmark is een ander voorbeeld, deze start veelal niet eens op met een GTX 1070 of GTX 1080, met de GTX 1060 kon ik enkel 1080p Ultra testen en liep de 1440p Ultra test keer op keer vast. Met de GTX 1050 en GTX 1050 Ti liep hij op alle instellingen zelfs vast en daarmee wordt dit hoofdstuk vandaag nog dunner. Gelukkig draaide de GTX 1080 Ti de tests wel, dus konden we er iets van in de grafiek toeveren. Hoe dan ook: De komende reviews zal dus nog hard gesleuteld gaan worden aan de manier waarop DX12 in GPU reviews meegenomen gaat worden.





















In tegenstelling tot voorgaande reviews bevat dit hoofdstuk enkel de resultaten, de bespreking daarvan doen we in het volgende hoofdstuk.

Hoewel geen onderdeel van het test protocol vielen de prestaties natuurlijk wel op, zelfs op 4K zien we dikke resultaten maar geen van de DX12 benchmarks testen we normaal op 4K. Hoewel ze niet in de grafieken terug zullen komen heb ik toch wat testjes gedraaid met wat extra games op 4K:

Ashes of the Singularity 4K / Extreme: 74 FPS
Hitman 2016 4K / Very High: 84 FPS
en Deus Ex 4K / Ultra: 28 FPS.

Deus Ex blijkt dus de enige party pooper waarbij de ASUS ROG Strix GeForce GTX 1080 Ti OC -niet- op 60 FPS of hoger uitkomt op 4K / max settings.





Om andere resoluties te bespreken op basis van bovenstaande resultaten eerst de grafiek met het aantal pixels per resolutie:



Dat de GTX 1080 Ti de nieuwe koningschip is, of gewoon een game BEEST, komt niet als verrassing. Het gat met de GTX 1080 is groot, het gat met alles eronder is gigantisch, en als je gewoon het dikste wil dan weet je al waar je uit komt. Dat rest nog wel de vraag wanneer het zinvol is. Discussies over 1080p 240Hz schermen terzijde, sowieso heb je geen 240Hz nodig om te profiteren van een sneller scherm en laten we vooral niet beginnen over de afmetingen van die doelgroep, denk ik niet dat de combinatie met welk 1080p scherm dan ook voor de hand ligt. Zit je nog onder 1080p met je scherm? Stop eens even met deze review lezen en ga eens een beetje monitor kopen joh, pff.

Het is 2560x1440p waarbij de GTX 1080 Ti zijn meerwaarde begint te tonen en interessant wordt voor zij die het geld ervoor kunnen missen. Op die resolutie kom je echter ook prima uit de voeten met een GTX 1080 of GTX 1070, met af en toe een klein stapje terug in de zwaarste games (Thanks Deus Ex…). Vanaf dat punt, denk aan 3440x1440p gaming en uiteraard 4K gaming, dan zien we niet alleen dat de extra prestaties goed van pas komen, feitelijk elke upgrade tot nu toe kwam daar wel van pas, maar zien we voor het eerst structureel soepele framerates in games op de hoogste instellingen. Hier en daar is een zware detail instelling met wat te pittig, en een overlocked model zoals deze Strix is dan toch net even lekkerder, maar in zijn algemeenheid is het gewoon uitstekend 4K gamen met een GTX 1080 Ti. Je kan de bovenstaande tabel eventueel gebruiken om een evaluatie te maken van gebruik op drie 1080p schermen (no problemo).

In hoeverre 4K gaming interessanter is dan een snel 3440x1440p of 2560x1440p scherm mag je zelf bepalen, 4K is zoals je ziet een flinke belasting in vereiste rekenkracht, en ook ontbreken daar de echt snelle schermen die wel te vinden zijn met 2560x1440p/3440x1440p, ook voor die laatste opties rest geen twijfel over wat gewoon de ultieme kaart is van dit moment.







Ook het verbruik van een GPU is een belangrijk punt. Ik heb het verbruik gemeten bij het stopcontact, oftewel het verbruik van het gehele bovenstaande testsysteem, met een Voltcraft 4500PRO. Daarnaast wordt gebruik gemaakt van een basic USB toetsenbord en een USB muis. Die verbruiken uiteraard ook een klein beetje, en op deze manier hoop ik het verbruik van een gangbaar systeem (excl monitor) te tonen. Hoewel deze meting niet exact bepaald wat de kaart verbruikt, krijgen wij zo wel een inzicht in het daadwerkelijke verbruik van een systeem, een redelijke vergelijking van het verbruik van de verschillende kaarten, en een indicatie van welk vermogen voeding geschikt zou zijn voor dit product.

Het verbruik op drie momenten is opgenomen in deze grafiek:
- Het gemiddelde verbruik van de computer gedurende 10 minuten in idle (Dus niet de slaapstand, vergelijkbaar met een beetje mailen of in word/excel werken).
- Het gemiddelde verbruik gedurende de gehele Thief benchmark op Very High op 1440p (Gamen).
- Het piek-verbruik gedurende de hele benchmark sessie.



Niet onverwacht verbruikt een systeem met een GTX 1080 Ti best wat stroom, de TDP van 250 W alleen al zegt natuurlijk iets. Toch is het alleszins redelijk wanneer je de grafieken ziet dat het complete systeem met ASUS GeForce GTX 1080 Ti Strix OC ‘slechts’ zo’n 350 W uit de muur trekt tijdens gamen; 347,90 W om precies te zien. Maximaal verbruik komt zelfs de 370 W niet voorbij, wat grofweg maar zo’n 50 W extra is bovenop een GTX 1080 en waarmee gebruik in combinatie met een beetje 400-450 W voeding op zich wederom best mogelijk is. Zou ik dat aanraden? Nee; de betere voedingen zitten veelal al rond de 550-650 W en door niet te hoog op hun schaal te zitten blijft de geluidsproductie ervan veelal lager. Oftewel daar zal je dan veelal toch op uitkomen, iets wat je dan ook enig overcapaciteit geeft voor bijvoorbeeld wat overclocking.

Idle verbruik ligt iets, 6-7 W, hoger dan wanneer het systeem is voorzien van een GTX 1070. Toekomstige GTX 1080 TI’s zullen moeten uitwijzen of dat aan deze ASUS ligt op de GTX 1080 Ti chip an sich. Groot is dat verschil niet, maar alle beetjes helpen en ook de moderne gamer denkt natuurlijk aan het milieu (of zijn eigen portemonnee).



In dit hoofdstuk bekijken we de geluidsproductie, doen we een stabiliteitstest (duurtest), en kijken we of er nog meer uit de kaart te halen valt.

De geluidsproductie is met ca 38 dB(A) op zo’n 50cm afstand bijzonder indrukwekkend. Je hoeft nog net niet te kijken of de ventilatoren aan staan terwijl hij staat te benchen, maar het scheelt niet veel. Een korte test in een gesloten behuizing, de hierboven getoonde NZXT H440, liet deze Strix koeler niet eens boven de ambient 37 dBA; oftewel dan moet je wel gaan kijken of ze draaien. Dat is, bij elke moderne standaard en helemaal gezien de prestaties, bijzonder indrukwekkend. Is het nog nodig toe te voegen dat dankzij de stilstaande ventilatoren, en bij gebrek aan coil whine, geluidsproductie in idle een non issue is?



Niet geheel onverwacht bracht deze koeler het ook in de stabiliteitstest/duurtest er goed vanaf; bij permanente langdurige belasting op een open testbench houdt de kaart 1949 MHz vast en een temperatuur van 67 graden Celcius met een resulterende fanspeed van 1530 RPM. 67 graden voor een high-end GPU, ik moet er nog even aan wennen….

Het is mogelijk de powerlimiet naar 120% te verhogen, iets wat niet direct effect heeft op de resultaten of het verbruik. Met de fan curve OC lukte het om de kaart op 2 GHz te draaien, maar veel hoger kwam ik niet met verlies van stabiliteit in de 2037-2050MHz regio. Heel onwaarschijnlijk klinkt het niet dat de beperking de Nvidia chip gaat zijn, en niet de Strix koeler die hierop zit. Ten opzichte van wat Nvidia stock noemt zitten we dan natuurlijk al meerdere honderden megahertzen hoger, maar waar je in het verleden zelfs als luie overclocker wel eens flinke winsten kon boeken lijkt dat hier zeker geen vanzelfsprekendheid.



Uiteraard zal het overclocken altijd per sample verschillen, hou daar altijd rekening mee.











De neiging om de review af te sluiten met iets korts als “drool”, “you know you want it”, “fap fap fap” of een vergelijkbaar flauw alternatief is erg groot. Feit is dat de GTX 1080 Ti een beest van een grafische chip is die de GTX 1070 en GTX 1080 in hun hemd laten staan, en dat deze ASUS ROG Strix uitvoering gewoon kwijl-waardig is. Ja, de 1070 en 1080 zijn nog gewoon prima redelijke kaarten waar je heel veel plezier aan beleefd, ook op wat hogere resoluties, maar de GTX 1080 Ti is een overtreffende trap, en dan nog één, en dan nog één; de grafieken spreken voor zich. Voor de recente prijsverlaging van de GTX 1080 was het in mijn optiek de GTX 1070 die dankzij de scherpere prijs-kwaliteitverhouding toch de meer eenvoudig goed te praten investering was, maar op dit moment ligt er een echt high-end monster in de winkel die weliswaar wederom een flinke meerprijs kent, maar daar wel een mega prestatiewinst tegenover zet die niet in de buurt komt van het concept ‘diminishing returns’, iets wat voorheen feitelijk vanzelfsprekend was bij de top-end kaarten.

Je zal je vooral af moeten vragen of je wel een passend (gaming) scherm hebt om een kaart als dit echt tot zijn recht te laten komen, want op een 1080p scherm heeft de investering boven een GTX 1060 tot GTX 1080 weinig zin. Vanaf 2560x1440p/144+Hz beginnen we het verschil in de praktijk te zien, en zij met een dik 3440x1440p of 4K paneel die op die resolutie alles uit een game willen halen zullen stiekem toch dromen van dit soort prestaties; op een enkele game na blijft deze kaart zelfs op 4K met de hoogste settings de 60 FPS te boven en het is m.i. voor het eerst dat een enkele GPU echt interessant wordt voor veeleisende 4K gamers. Althans, als zij niet te krap bij kas zitten, want ondanks dat ik de prijs-prestatieverhouding ten opzichte van de GTX 1070/1080 meer dan prima vind blijft het natuurlijk wel een enorme smak geld voor een grafische kaart.

Nu is de ASUS ROG Strix GeForce GTX 1080 Ti OC de eerste GTX 1080 Ti die mij bereikt, en hoewel er inmiddels al enkele andere onderweg zijn (oftewel, binnenkort SLI testje!) blijft het dan toch een klein beetje de vraag hoe de vergelijking met andere 1080 TI’s gaat lopen. Ook het ontbreken van duidelijke straatprijzen maakt een keihard oordeel vooralsnog onmogelijk. Toch lijkt het een meer dan veilige aanname dat ASUS met deze kaart de lat voor toekomstige GTX 1080 Ti uitvoeringen toch echt bijzonder hoog legt, want het is lastig te bedenken wat nu precies beter zou moeten; wellicht rest de vraag waarom het geheugen niet van een OC wordt voorzien, maar het lijkt erop dat de meeste fabrikanten zich daar niet langer aan willen branden wat op zich al heel wat zegt.

Deze ASUS uitvoering blijft gewoon bloedsnel, praktisch onhoorbaar onder load, kent een leuke ondersteunende featureset met de fan- en RGB headers, komt met drie jaar volledige garantie, is fysiek indrukwekkend om te aanschouwen en ook cruciaal: extreem compatible met tal van cases en moederborden dankzij de neutrale kleurstelling met enkel de RGB LED feature als (naar wens instelbaar) kleur element. Gezien het hogere verbruik en de prestaties van de GTX 1080 Ti chip is het zelfs zonder vergelijkingsmateriaal veilig om te stellen dat het produceren van een dergelijke overclocked maar toch zeer stille kaart een uitstekende prestatie is.

Ik twijfel er dus niet aan dat er een pittige klus te wachten staat voor de concurrentie, wiens grote uitdaging zal liggen om die prestaties toch net voorbij te streven zonder al te veel in te boeten wat betreft de geluidsproductie. De uitdaging voor ASUS lijkt eveneens erg duidelijk: zorgen dat deze specifieke ASUS ROG Strix GeForce GTX 1080 Ti OC uitvoering zichzelf niet de markt uit prijst; een meerprijs boven eenvoudige uitvoering is niet meer dan redelijk op basis van het moois wat we hier hebben gezien, maar we hebben fabrikanten af en toe ook door zien slaan met hun luxe uitvoeringen.

TL;DR: fap fap fap.



Nog enkele vergrotingen, klikken voor vol formaat:


Tijd over? Hier vind je nog bijna 400 andere reviews om je door je werkdag te slepen!

Terug naar boven