Panasonic Lumix TZ100 Zwart

De laatste jaren veelal met een full frame spiegelreflex met lenzen gefotografeerd. Op reizen betekende dat wel het rondzeulen van een grote zware rugzak. En meestal kon dan niet eens alles mee en moest er een keuze worden gemaakt welke lenzen mee moesten. Een lastige keuze. Maar ook begon met het stijgen der jaren het gezeul vervelend te worden. Niets vervelender dan in een Zuidelijke bloedhete zomerse stad te lopen met vele kilo's aan spullen. Een ander punt is, dat het in veel plekken nogal intimiderend kan zijn om met zulke opzichtige apparatuur te lopen. Soms kan dat zelfs gewoon onverstandig of risicovol zijn.
Daarom ook al een tijdje geëxperimenteerd met 'compactere' systeemcamera's. Die zijn tegenwoordig zo goed, dat je daar ook prima resultaten mee kunt behalen. Maar 'compact' tussen aanhalingstekens, want de realiteit is, dat zo'n set weliswaar ietsje lichter zal zijn, maar als je goede kwaliteit lenzen voor zo'n systeem koopt, dan wordt dat toch ook al snel weer tamelijk omvangrijk en vrij zwaar. Goed glas is gewoon groot en zwaar. Compact camera's met kleine sensoren waren eigenlijk nooit een optie vanwege de beperkte beeldkwaliteit. Tot nu dan.
Want de TZ100 is eigenlijk een compacte alleskunner zonder de beperkingen van een kleine sensor. Hoe Panasonic die grotere sensor en zoomlens in de kleine camerabody heeft weten te frommelen is werkelijk ongelooflijk. De 10x zoom lens heeft een bereik, waarmee je bijna alle foto onderwerpen kunt vastleggen. Alleen het super tele werk blijft voorbehouden aan andere modellen. De ideale reis camera voor onderweg. Natuurlijk zal een pixel peeper (iemand die met een vergrootglas fotokwaliteit gaat zitten beoordelen op uiterste detailniveau) verschil kunnen zien tussen foto's van de TZ100 en van een full frame spiegelreflex met top lenzen. Maar het verschil is opmerkelijk klein en op normale kijkafstanden van hele foto's valt dat helemaal weg. En zo hoor je foto's eigenlijk ook te beoordelen, op het geheel en de indruk die dat achterlaat. Dat is wat je wilt bereiken bij mensen die naar je foto's kijken. En die indruk is uitstekend bij deze camera.
Daarbij heeft de camera zoveel mogelijkheden, dat er wel 10 pagina's zijn vol te schrijven. Van zeer effectieve beeldstabilisatie bij foto en video, 4K filmen, volledige handbediening of volautomaat, vele effecten, snelle reeksfotografie, etc . Teveel om op te noemen. Je kunt ervoor kiezen als beginner gewoon te gaan fotograferen of als gevorderde te stoeien met al die opties. Geen camera waar je snel op bent uitgekeken.
Ik betrap mijzelf erop, dat ik steeds vaker alleen met deze camera onderweg ben. Tja, misschien maar eens wat spullen wegdoen?
Inmiddels nog een Panasonic camera aangeschaft, de G9 die mijn hele full frame systeem heeft vervangen. Maar gek genoeg pak ik toch nog vaak de TZ100 mee. Zo lekker makkelijk en compact. Je gaat wel beeldkwaliteit zitten vergelijken en dan valt met name op, dat de TZ100 als hij uit de doos komt in de standaard stand niet meteen de mooiste JPEG plaatsjes maakt. Dat is natuurlijk een kwestie van smaak en voorkeur, maar het is de moeite waard om wat met de profiel instellingen te spelen om beelden direct uit de camera wat op te peppen. De ruis-onderdukking is standaard een tikkeltje heftig. De G9 produceert direct uit de doos wat mooiere beelden. Maar voor de serieuze fotograaf is het natuurlijk belangrijker dat de TZ100 ook RAW bestanden van je opnames kan maken. Je kunt dan zelf achteraf je foto's geheel naar eigen inzicht 'ontwikkelen' zoals je ze wilt hebben. En dan blijkt pas hoe goed de beeldbestanden van de TZ100 zijn. Er zit heel veel informatie in de beeldbestanden, zodat je ook veel ruimte hebt om beelden te verbeteren. Je staat soms versteld wat er uit dat kleine ding komt. Een paar foto's als voorbeeld, allen zelf 'ontwikkeld' vanuit de RAW bestanden.

Nog een belangrijke aanvulling. Inmiddels hebben enkele van mijn bevriende fotografen soortgelijke of dezelfde camera's gekocht. Nu blijkt dat er bij specifiek deze 1 inch modellen met complexe zoomlenzen nogal wat variatie is per camera. Zo heb ik precies dezelfde camera als mijn model in handen gehad, die veel minder scherpe beelden produceerde. En van mijn vrienden hoorde ik, dat ze zowel bij Canon als Sony eerst een aantal camera's terug hebben moeten geven, voordat ze er eentje kregen die scherpe beelden leverde. Bij naspeuring blijkt dat dit fenomeen ook in een test door DPReview (fotografie site op internet) van een soortgelijke Sony camera werd genoemd. Daar had men pas na drie camera's een goed exemplaar. Hun uitleg daarbij was, dat de kwaliteit van complexe zoomlenzen van camera's met relatief kleine sensoren met veel megapixels erg hoog moet zijn. De kleinste afwijking wordt meteen zichtbaar.
Voorzichtige conclusie is, dat fabrikanten extra aandacht moeten besteden aan kwaliteitscontrole. Kennelijk heb ik geluk. Mijn toestel presteert naar behoren. Zie de foto's. Als koper moet je dus kritisch kijken naar de kwaliteit van de beelden als je zo'n camera hebt aangeschaft. Als beelden niet scherp zijn of er is een groot kwaliteitsverschil tussen linker en rechter helft van het beeld (of onder en boven), dan gewoon camera terugsturen/teruggeven. Koop de camera alleen bij een winkel die daar niet moeilijk over doet.