Dit is mijn eerste review die ik echt publiceer, omdat ik denk dat iedereen bij zijn zoektocht naar het perfecte toetsenbord geholpen kan zijn met andermans ervaringen!Aanleiding
We spreken 2014, als ik het ouderlijk nest verruil voor een studentenkamer in het zuiden des lands. Ik had daar een mooi ruim bureau van een niet nader te noemen zweeds meubelwarenhuis, dat ik eveneens verruilde voor een krappere tegenhanger. Elk stukje ruimte wat gewonnen kon worden was mooi meegenomen, dus werd na verloop van tijd mijn Logitech G15 ongeschikt verklaard en was de quest naar een nieuw toetsenbord geopend!
Wensen en eisen
Ik had daarvoor nooit echt nagedacht over toetsenborden: ze waren er altijd, deden hun werk en als ze je onverhoopt in de steek lieten zocht je een ander van de stapel (menig 1e-lijns systeembeheerder komt er in om). Ik kende het fenomeen van mechanische toetsenborden wel, maar de use-case was me nooit duidelijk. Ik heb een oom die zweert bij de oude IBM-toetsenborden met de Bucklings en mijn korte ervaringen daarop hebben toch ergens dusdanig indruk gemaakt zodat ik het fenomeen ben ga overwegen. Verder vond ik dergelijke toetsen ook terug op mijn MA-lichttafel (die gebruiken clear switches naar verluid) en die werken altijd erg prettig.
De eisen waren dus als volgt:
- Comfortabel met zowel typen als allround casual gaming
- Compact
- Backlight, het liefst wit en regelbaar zonder fratsen
Het staat met niet meer bij welke producten ik verder allemaal overwogen heb, aangezien ik dit toetsenbord al bijna anderhalf jaar bezit. Na wat onderzoek naar de diverse Cherry MX switches had ik in ieder geval besloten dat het de all-round Brown switches gingen worden, dat leek me de veilige optie (wie geen overzicht hiervan heeft gelezen, vindt hier een mooi
topic). Testen was er niet echt bij, aangezien mijn lokale Media Markt er niet super happig op was om dozen open te maken en ze geen producten met Brown Switches op voorraad hadden. Het voldoet in ieder geval om te zeggen dat op papier de CM Storm Quickfire TK aan al deze eisen voldeed. Ook de prijs van €89 euro was voor mij acceptabel, aangezien ik liever één keer geld uitgeef aan goed materiaal dan tien keer voor troep

Het toetsenbord
Eenmaal binnen zit het toetsenbord netjes in een doos met folie, geleverd met 1,8 meter gold-plated USB-kabel en een tooltje om de keycaps te verwijderen.
Aansluiten
De kabel is lang genoeg om de meeste opstellingen te accomoderen lijkt me zo. Deze zit solide onder het toetsenbord in de USB-aansluiting en is te verwijderen als het toetsenbord bijvoorbeeld mee op reis gaat naar een LAN-party. Je kan deze zowel links als rechts uit de zijkant weg leiden of gewoon recht aan de achterkant uit laten komen, wat maar net in jou bureausituatie past.
Typen (doh)
Eenmaal netjes aangesloten kon de ervaring beginnen en dat was vanaf het eerste moment een gewaarwording: wat werkte dit prettig! De Logitech G15 ligt nog op mijn werkplek in het ouderlijk huis, en als ik daar in het weekend werk mis ik mijn toetsenbordje steeds vaker. De Cherry MX Brown switches zijn precies zoals ik het prettig vind, uiteraard na enige gewenning: een tactile bump net voor het actuatiepunt, precies genoeg om je toets precies te laten hoveren zonder helemaal in te hoeven drukken. Verder voelen de toetsen, ondanks de compacte maat van het toetsenbord zelf (377.5 x 138 x 33 mm), niet op elkaar gepropt en kan je op gevoel alles prima vinden.
Ik had een TK-model gekocht, wat in houdt dat het "middenblok" van je toetsenbord met pijltoetsen, home, end, insert enz. in het numerical keypad verwerkt zitten. Switchen tussen deze functies gaat door middel van de Num-lock toets: ingeschakeld gebruik je de cijfers en uitgeschakeld bedien je de pijltoetsen en eerder genoemde functies. Het toetsenbord levert je daar ook feedback over door de lampjes van de pijltoetsen daarbij in of uit te schakelen naar gelang de "mode" waar het in staat. In de praktijk bevalt me dat nog steeds niet: ik type IP-adressen en ander cijfermateriaal altijd met enige fingerspitze op de numericals, maar als ik even gescrolled heb, een game gespeeld heb of op een andere manier de pijltoetsen even nodig had grijp ik mis. Als je in je flow zit dan stoort het wel dat je even naar beneden moet kijken, op num-lock drukt, zucht en weer door gaat. Dat gebeurt makkelijk een paar keer per sessie, en ik heb mezelf niet kunnen aanleren daar rekening mee te houden. Ik zal deze layout bij mijn volgende keuze dan ook vermijden.
Backlight
Ik was over het licht in eerste instantie prima tevreden: simpel wit, helder en verder geen rare dingen. Elke toets heeft een eigen LED, en daardoor is elke toets goed te onderscheiden. De modus, het niveau, en aan/uit van het backlight is te regelen door de F1 t/m F4 toets in combinatie met een FN-toets rechtsonder het toetsenbord. Er zijn 5 niveaus voor de helderheid, en bij mij staat die effectief op standje 3: overdag houd het de keycaps leesbaar (want zonder licht valt dat tegen) en in de avond of andere donkere omstandigheden verblind het je niet. Het kent verder 3 modes: Aan, "breathing" en alleen WASD-toetsen. Bij mij is dat gewoon aan
Daarnaast kan je de verlichting helemaal uitschakelen. Helemaal? Nee, niet helemaal: wanneer je het num-pad in standje pijltoetsen gebruikt blijven de LED's onder de pijltoetsen altijd branden, ongeacht of je het backlight nu hebt ingeschakeld of niet. En als je op Num-Lock drukt gaan die wel uit, maar dan gaat de indicator van Num-lock branden, en die is nou ook niet bijzonder subtiel. Ook de FN-toets blijft op volle helderheid branden als deze vergrendeld is. Nou denk je: "Dat kan toch niet zo heel erg zijn?" Nou, omdat een gemiddelde studentenkamer ook als slaapkamer dient is het toch prettig als het daar op een redelijke manier donker kan zijn. De PC schakel ik door de week heen zelden uit waardoor er altijd spanning op het toetsenbord staat en er altijd iets blijft branden. Je went er aan, maar een beetje jammer is het wel.
Overige features
- Mediakeys: op de F-keys gecombineerd met de FN-toets. Doen hun werk prima, verder geen aanmerkingen op.
- Windows key-lock: functioneert maar nooit in gebruik.
- NKRO: Nooit getest eigenlijk, aangezien ik mezelf nog niet meer dan 6 toetsen tegelijk in zag drukken.
Conclusie
Over het algemeen ben ik na anderhalf jaar gebruik bijzonder tevreden over mijn keuze. Mechanisch typen is voor mij nu de standaard geworden, en op werkplekken waar ik niet over mijn trusty ToBo-tje beschik kan ik merken dat ik inmiddels verwend ben door dit gevoel.
De TK-layout ga ik bij een nieuwe keuze wel vermijden: in het vervolg full-size of een losse Num-pad (zoals de
Ducky Pocket). Die opvolger gaat er zeker komen, de werkplek op het ouderlijk nest zal ook voorzien gaan worden van een mooi klavier. Daarover misschien later meer!