Een half jaar geleden doken er in de pricewatch ineens een heleboel nieuwe lenzen op voor de Sony E-mount.
Samyang Optics bleek een reeks van lenzen nu ook voor deze mount te leveren. Kenmerken: prime, lichtsterk, fully manual, betaalbaar. De meeste in twee varianten: voor foto en voor video.
Rondzoekend op het net vond ik wel redelijk positieve reviews. En omdat ik toch aan het uitkijken was naar betaalbare primes heb ik de stap maar genomen. Het werd de 85mm, omdat ik in het wijdere bereik al een paar lenzen had, maar vooral omdat het een van de goedkoopste is.
Overigens is dit niet mijn eerste Samyang lens: de
300mm was al langer verkrijgbaar, en die heb ik ook geprobeerd. Maar daar kon ik niet mee uit de voeten. Een lens voor gevorderden, denk ik, vanwege de spiegelconstructie.
Een beetje review begint natuurlijk met de unboxing, dus laat ik maar doen alsof hij net binnengekomen is:
Behalve de lens zelf krijg je ook nog een dop voor en achter, een zonnekap, en een zakje om hem in te bewaren. Verder nog de gebruiksaanwijzing, en iets over de garantie:
Vergeleken met mijn andere lenzen is deze enorm:

(vlnr: Sony 16mm, Sony 16-50mm, Sigma 60mm en deze Samyang 85mm)
Hij is niet alleen groot, maar ook zwaar (570 gr.), en voelt degelijk aan. De focusring draait glad en gelijkmatig, maar niet te licht. Precies goed, eigenlijk.
Aan de slag ermee, dus maar:

Is dit een camera met een lens erop, of een lens met een camera er aan?
Hoewel je het op het eerste gezicht niet zou zeggen, is de combinatie met de α5100 wel degelijk in balans. Ondanks het gewicht ligt hij lekker in de hand.

Linkerduim en wijsvinger aan de focusring, muis van de duim ondersteunt de body. Rechterhand aan de grip met de duim op de ontspanknop.
(Even een uitwijding n.a.v. deze houding: als je de camera voor je oog houdt, om door de viewfinder te kijken, zit je wijsvinger automatisch op de ontspanknop. Maar helaas, deze camera heeft geen viewfinder. Dus zit de ontspanknop eigenlijk niet op de goede plek.
Daarom houdt ik hem meestal voor de buik, met de ellebogen in de zij en de duim op de knop.)
Omdat deze lens geen electronica heeft, heeft de camera niet door dat er een lens op zit, en weigert dus dienst. Je moet eerst in het menu instellen dat het OK is.
En ja, daar sta je dan. Zelf scherpstellen. Tot nu toe had ik altijd de autofocus gebruikt.
Maar gelukkig valt het ontzettend mee. Via de schaalverdeling zit je al snel in de buurt. De camera helpt mee voor de fijnafstemming, met focus peaking en magnification. En doordat de camera zo lekker in de hand ligt, met de focusring op de juiste plek, en doordat hij zo soepel draait, is het best gemakkelijk.
De eerste week hield ik de camera steeds bij de hand. Het was een plezier hem op te pakken als ik even niets te doen had, en dan oefende ik het focussen. Gewoon voor de lol…
En hoe goed is deze lens nu eigenlijk?
Eigenlijk sla ik mijn eigen mening over de optische kwaliteit niet erg hoog aan. Andere mensen kunnen dat beter beoordelen, en hebben dat ook gedaan: kijk maar op
YouTube
Maar deze review is natuurlijk niet compleet als ik er niet tenminste iets zelf over zeg. Vooraf: deze lens is geschikt voor full frame én APS-C. Ik heb hem alleen op een APS-C camera gebruikt.
Dat betekent o.a. dat van de grote hoeveelheid licht die deze F/1.4 lens kan vangen maar ongeveer de helft op mijn sensor komt, zodat het voor mij eigenlijk een F/2 lens is.
Het betekent ook dat sommige lensafwijkingen, die normaal vooral aan de randen van het beeld optreden, bij mij buiten beeld vallen.
Dat gezegd hebbende:
- Scherpte: uitstekend
- Vervorming: geen last van gehad
- Chromatische aberratie: wel gezien, maar niet veel. Afstoppen helpt.
- Vignetting: geen last van gehad (met APS-C, dus…)
- Bokeh: mooi zacht
EDIT:
Deze lens mocht met me mee op vakantie naar Lissabon, speciaal om een paar plaatjes te schieten voor deze review. Voor een onderwerp hoefde ik alleen maar uit mijn raam te kijken: dwars over de benedenstad keek ik zo tegen het Castello de São Jorge aan.
Eerst eentje hoe het niet moet: wijd open, met drie gevolgen: overbelicht, paarse randen en niet helemaal scherp:
Dat is snel opgelost. Afstoppen tot F/4 en alle drie de problemen zijn opgelost:
Een hele serie, met verschillend licht: midden op de middag, tegen de avond, in de ondergaande zon, vlak voor de zon opkwam, en met de opkomende maan:
Nog eentje van de andere kant (vanaf het dak van São Vicente de Fora)
En nog een curiosum. Deze camera heeft iets wat Sony ClearImage Zoom noemt, en wat beter zou moeten werken dan gewone Digitale Zoom. Afgaande op dit resultaat betwijfel ik het. Je komt wel heel dichtbij, maar levert daarvoor wel veel beeldkwaliteit in.
De resultaten zijn behoorlijk in lijn met mijn eerdere conclusies:
- De scherpte is helemaal oké. Je moet wel even de tijd nemen om zorgvuldig te focussen, maar het is het waard. De beste foto's zijn scherper dan ik met autofocus voor elkaar krijg.
- De paarse randen waren op de eerste foto duidelijk aanwezig, maar die moest ik toch afstoppen, en daarmee was het opgelost.
- Vervorming: geen probleem.
- Vignetting: de heel egale luchten lijken op sommige foto's naar de hoeken toe toch een tikje donkerder te worden, maar dan moet je echt goed kijken.
(Einde EDIT)
Al met al maakt deze lens me heel blij. Zo blij dat ik er een week later nog eentje gekocht heb. Deze review krijgt dus een vervolg...
Nog een EDIT:
Die tweede review staat er intussen ook:
productreview: Samyang Optics 135mm T2.2 ED UMC VDSLR (Sony E) review door ge...