Sigma 17-50mm F2.8 EX DC OS HSM (Nikon)

Toen ik aan het zoeken was naar een nieuwe dSLR kwam ik al snel uit op de Nikon D5300

Omdat ik de hobby wat serieuzer wou gaan uitoefenen besloot ik niet om een kitlens mee te kopen maar gelijk voor een beter alternatief te gaan.




De zoekcriteria waren redelijk streng:

• Zoombereik van <=18mm tot >= 50mm
• Optische stabilisatie
• Diafragma van max f/2.8 over het hele bereik
• Autofocus met motor in de lens

De keuze bestond dus concreet uit Sigma 17-50mm F2.8 EX DC OS HSM en Tamron SP AF 17-50mm Ni F/2.8 SP Di II VC

Uiteindelijk maakte ik de keuze voor Sigma.

Specificaties
Lensconstructie	17 elementen in 12 groepen
Beeldhoek	72.4º - 27.9º
Aantal diafragma lamellen	7, afgerond
Diafragma opening	f/2.8 - f/22
Filtermaat	77mm
Maximale magnificatie	1:5
Afmetingen	83.5x91.8 mm
Gewicht	565g
Eigenschappen
OS	Optische Stabilisatie
HSM	Hyper-Sonic Autofocus Motor
EX	Excellent: professionele afwerking & constructie
DC	voor Digital Crop camera's

Lensconstructie

In de doos zit een etui met daar in de lens. Op de lens zitten dopjes op de mount, op de voorzijde en de zonnekap.
De lens voelt stevig aan. Met 17 stukken glas is hij zeker niet van de lichtste en dat voel je. Met het gewicht van de D5300 is het gewicht wel goed in balans. De afwerking is degelijk: hoewel op de mount na alles van kunststof is voelt het zeker niet aan als goedkope rommel. De OS en Focus knoppen op de zijkant zitten goed vast en je moet wel wat kracht uitoefenen om ze te verzetten.


Zijaanzicht met de OS & AF switches. Iets meer naar links bovenaan zien we ook nog de Lock switch.


Zijaanzicht van de andere kant met de zoom- en focusring goed zichtbaar.


Vooraanzicht.


Rechtopstaand met de zonnekap op.


Maximaal uitgezoomd met de zonnekap op.


Met de zonnekap achterstevoren erop.


De metalen mount.


Alles samen


De etui




De zoomring is de brede ring die het dichtste bij de mount zit. De ring draait vlot bij het zoomen: tegen wijzerzin om in te zoomen en met wijzerzin om uit te zoomen. De focusring is iets smaller en zit op het einde van de lens. De ring draait nog wat vlotter dan de zoomring: tegen wijzerin is meer richting oneindig en met wijzerzin focust dichterbij. De focusring kan wel enkel bediend worden als de focusmode op M staat. Bij autofocus is er geen manue override of andersom. Ondanks dat de afstand tussen de minimale focusafstand en oneindig zeer klen is - zo'n 45° - is precies focussen goed mogelijk. Ten slotte zit er nog een Lock switch op de lens zodat hij niet meer kan uitzoomen. Autofocus is dankzij de kleine afstand die de zoomring moet afleggen zeer snel, doch accuraat en stil.




Even de MTF charts erbij halen die Sigma heeft gepubliceerd:

17mm

50mm

Ik ben geen held in MTF-charts lezen. Het enige wat ik hieruit kan opmaken is dat op 17mm de lens toch wel aanzienlijk minder presteert richting hoeken. Op 50mm is dit minder.

Ik heb dan zelf maar een test chart afgedrukt en aan de slag gegaan. Alle afbeeldingen zijn 100% crops (Klik op de thumbnails).

Centrum

17mm f/2.8

17mm f/3.2

17mm f/4.0

17mm f/5.6

17mm f/8.0

Conclusie centrum @ 17mm:
In het centrum is de lens wide open al scherp en dus zeer bruikbaar. Vanaf f/4.0 krijg je maximale scherpte.

29mm f/2.8

29mm f/3.2

29mm f/4.0

29mm f/5.6

29mm f/8.0

Conclusie centrum @ 29mm:
Hier is het nog iets extremer. Vanaf f/2.8 krijg je op 29mm al de maximale scherpte.

50mm f/2.8

50mm f/3.2

50mm f/4.0

50mm f/5.6

50mm f/8.0

Conclusie centrum @ 50mm:
Op 50mm zien we iets gelijkaardigs: ook hier krijg je vanaf het begin al haarscherpe beelden.

Mid-Frame

17mm f/2.8:

17mm f/3.2:

17mm f/4.0:

17mm f/5.6:

17mm f/8.0:

Conclusie mid-frame@ 17mm:
Op 17mm is er in het midden wat sprake van onscherpte wide open. Vanaf f/4.0 krijg je wel maximale scherpte.

29mm f/2.8

29mm f/3.2

29mm f/4.0

29mm f/5.6

29mm f/8.0

Conclusie mid-frame@ 29mm:
Op 29mm zien we betere prestaties: goede scherpte op f/2.8. Vanaf f/4.0 krijg je maximale scherpte al is dit bij f/3.2 ook al bijna perfect.

50mm f/2.8

50mm f/3.2

50mm f/4.0

50mm f/5.6

50mm f/8.0

Conclusie mid-frame@ 50mm:
Goede scherpte krijg je al vanaf f/2.8. Wat afstoppen helpt maar je verliest dan wel de helft van het licht (bij f/4.0), en een extra stop ISO levert volgens mij meer verlies op.

Hoek

* Foto's zijn wat donkerder op 17mm door de vignetting.. (zie hoger)

17mm f/2.8:

17mm f/3.2:

17mm f/4.0:

17mm f/5.6:

17mm f/8.0:

Conclusie hoek@ 17mm:
In de hoeken zijn - zoals eigenlijk al te verwachten was als we kijken naar de MTF charts en de prestaties van lenzen in het algemeen - de prestaties een stuk minder. De conclusie is hier redelijk lineair: hoe meer je afstopt hoe scherper de hoek. Wide open zijn de hoeken eerder soft.

29mm f/2.8

29mm f/3.2

29mm f/4.0

29mm f/5.6

29mm f/8.0

Conclusie hoek@ 29mm:
Ook op 29mm zien we gelijkaardig gedrag: softe hoeken op f/2.8, aanvaardbare scherpte op f/5.6 en f/8. Let ook op de chromatische aberatie.

50mm f/2.8

50mm f/3.2

50mm f/4.0

50mm f/5.6

50mm f/8.0

Conclusie hoek@ 50mm:
Iets minder chromatische aberratie te zien hier, voor de rest concludeer ik hetzelfde als op 29mm.




Zoals de scherpheid testen al te zien was heeft de lens wel wat last van chromatische aberratie. Dit is uiteraard te corrigeren in Lightroom en hoeveel last je er uiteindelijk van hebt is moeilijk te zeggen: het gaat hierboven immers om 100% crops.




Om de vervorming te meten heb ik een foto gemaakt van een kladblok met een rooster erop. Vervolgens heb ik in paint een rechthoek/trapezium getekend om de rechte lijnen na te bootsen.

17mm

Op 17mm is er toch wel veel last van vervorming.
Op de lange zijden is goed te zien dat de rechte lijn bijna in het midden van twee rasterlijnen komt.

50mm

Op 50mm is de vervorming volledig verdwenen.

Het lensprofiel is gekend in Lightroom dus met een vinkje is dit wel redelijk goed te corrigeren, daarom is het dus niet rampzalig.




Ik heb 8 foto's genomen met spot metering. Hieronder het resultaat:


Bij f/2.8 en f/3.2 toch wel vignetting duidelijk. Dit verdwijnt wel bij f/4.0.




Veel last heb je niet van lens flare. Door de zonnekap worden de meeste zonnestralen tegen gehouden.
Als je recht in de zon fotografeert zie je wel wat flare:





Dit is geen macrolens dus je kan niet verwachten om met deze lens je frame te vullen met kleine insecten. Volgens de specificaties is de maximale vergroting 1:5
en de minimale focusafstand 28cm.

Hoe kunnen we dit zelf berekenen? Simpel: je maakt een foto van een lat



Ik krijg 10.3cm of 103mm gevuld op 50mm met de minimale focusafstand. Wikipedia vertelt dat de sensor van mijn D5300 23.5mm breed is. De maximale vergroting is dus 23.5 / 103 = 0,228 of 1:4.383

Je kan dus iets dichter komen dan de specificaties beweren; of je hier veel mee bent is natuurlijk maar de vraag.

Bij het manueel focussen heb ik gemerkt dat de focusring iets voorbij de minimale focusafstand van 28cm komt en je dus onderwerpen dichterbij kan fotograferen.




Hier kan ik kort over zijn: tot nu toe heb ik hier nog geen voordeel aan gehad. Bij het filmen krijg je wel een veel zachter beeld zonder schokken maar bij het fotograferen is dit anders. Sluitertijden onder 1/60 ben ik nog niet tegengekomen omdat ik binnen ofwel een flits gebruik voor bewegende onderwerpen (mensen) ofwel buiten bij voldoende licht fotografeer.

Dit is binnen op 1/10 met OS aan:


Dit is binnen op 1/10 met OS uit:

Indoor

Outdoor

Bokeh is vaak ook een persoonlijke mening / ervaring. Maar ik kan er toch niet omheen dat de bokeh van deze lens toch wel zeer aangenaam is om naar te kijken, zowel indoor als outdoor.




Ik denk dat ieder voor zich moet uitmaken op basis van bovenstaande test of de lens voor hem of haar geschikt is. Ik denk dat er geen twijfel is dat dit een goede lens is, met puike prestaties en dat hij zoveel meer kan bieden dan e en standaard 18-55mm kitlens. Ik ben in ieder geval zeer tevreden.

Op de D5300 ziet de combo er zo uit:






Bedankt voor het lezen