Razer Mamba 5G

Review: Razer Mamba

- Inleiding
- Specificaties
- Uitpakken
- Software
- Verlichting
- In de Praktijk
- Sensor / Prestaties
- Conclusie

Productpagina @ Razer



Je zou denken dat de momentjes waarop je echt onder de indruk bent van een muis zeldzamer worden wanneer je praktisch kan zwemmen in je muizen collectie, en dat is ook zeker een beetje het geval ondanks dat er toch aardig wat innoverende muizen voorbij zijn gekomen de laatste tijd. Razer nam het zekere voor het onzekere, en kwam ondanks hun brede assortiment aan echt indrukwekkende muisjes aanzetten met hun nieuwe topmodel: De nieuwe Razer Mamba (Mamba Chroma en Mamba 5G wordt hij ook genoemd, maar Razer noemt hem simpelweg ‘Mamba’).

De basismodellen van Razer gaan in de regel wat langer mee, zo is de oorspronkelijke Mamba inmiddels 6 jaar oud. En de Mamba was eigenlijk een draadloze DeathAdder (met wat kleine nuanceverschillen) welke in 2006 naar de markt kwam, en die overigens onlangs ook is vernieuwd in de vorm van de DeathAdder Chroma. De vormgeving veranderd vaak nauwelijks, maar de sensor en het andere binnenwerk wordt vaak weer up-to-date gebracht, en onlangs is Razer met hun ‘Chroma’ naamgeving natuurlijk druk bezig geweest om al hun modellen van RGB verlichting te voorzien, iets wat ook in deze muis zit.

Er zijn overigens twee nieuwe Mamba modellen uitgebracht: De Mamba (die we in deze review gaan bespreken, en de Mamba TE of ‘Tournament Edition’. De laatste is een bedrade variant die het laadstation dus mist, en tevens niet is voorzien van de ‘adjustable click force’ (komen we zo op terug). Wel is het Razer logo bij de TE variant verlicht. De TE variant is verkrijgbaar voor 98 euro, deze draadloze variant heeft een prijskaartje van 179 euro. Als je dat heel snel zegt en er niet te lang bij stil staat valt het reuze mee, dus laten we maar snel kijken wat je krijgt bij het nieuwe topmodel van Razer.



De specificaties en features van de Razer website:









Een hele mooie lijst. Als topmodel legt Razer uiteraard de focus op ‘hun’ nieuwe sensor, een 16.000 DPI laser sensor die een acceleratie van 50 G aan kan. Als gaming muis hebben we uiteraard een 1 ms response time / 1000 Hz polling.

Wellicht het meest opvallende is de Adjustable Click Force Technology; de optie om je knoppen zwaarder of lichter te maken, ik kon niet wachten daar mee aan de slag te gaan. Niet geheel zijn enkel de primaire switches aan te passen op die manier, de overige 7 knoppen en het tilt-click scroll wiel niet. Daarmee is het direct een muis met een net aantal knoppen, maar geen overdreven knoppenfest zoals de Naga Chroma Wireless was waar ik onlangs een review over schreef.

Met een lengte van 128mm, breedte van 70mm, en een hoogte van 42.5mm is de Mamba iets boven gemiddeld wat game muizen betreft, maar zeker niet overdreven groot; noem het een mooie palm grip afmeting. 125 gram is een gemiddeld gewicht, zeker als je rekening houdt met het feit dat er ook nog een accu in moet zitten. Een accu die overigens ca 20 uur mee zou moeten gaan, wat gezien de eerdere ervaring met de draadloze Naga wel een redelijke indicatie zou moeten zijn. Opladen gebeurt via de ‘Charging Dock’, die we natuurlijk ook gaan bekijken.

Verder zien we nog een 210mm lange kabel, iets meer dan de typische 180mm, zien we dat de muis en het dock van RGB ‘Chroma’ verlichting zijn voorzien. Dat wil zeggen: niet alleen kan je kleurtjes instellen, je kan ook een flink kleurspectrum in één keer tonen.

De Razer Mamba werkt samen met alle recente Windows versies en vereist een USB poort. Let wel op het detail dat om de software te gebruiken je een e-mailadres moet registreren. Dit keer voegt Razer nadrukkelijk toe dat je na registratie ook geheel offline kan werken met de software.

Als laatste nog even de vergelijking met de bedrade Razer Mamba Tournament edition.



De ‘TE’ is dus niet draadloos, maar is ook niet voorzien van de Adjustable Click Force. Wat de TE wel heeft en de draadloze Chroma niet is de verlichting in het Razer logo op de muis zelf. De draadloze Naga had dat overigens ook niet. Vermoedelijk ligt de oorzaak in ruimte besparen voor de accu, of het kan een overweging zijn om energie te besparen. Ik ga deze mooie Mamba niet uit elkaar halen, maar ik neig eerder naar het eerste gezien een verlicht logo de uitstraling wel helpt.




Normaliter vind ik één foto van de verpakking wel genoeg, maar als je 179 euro aan een muis uitgeeft dan heb je hoge verwachtingen, en wil je natuurlijk dat de ervaring vanaf stap één helemaal top is. We beginnen ons avontuur met een vrij bescheiden zwarte verpakking met de muis er op, en aan de achterkant een redelijk recht-toe-recht-aan overzicht van de features en specificaties. De verpakking glimt wat, waardoor foto’s maken erg lastig bleek, maar het is een net doosje.







Klappen we het doosje open dan treffen we een zwart blik aan, we beginnen het gevoel te krijgen dat we wel met iets bijzonders te maken hebben. In het blik zien we als eerste een brief dat wij als Mamba eigenaren iets beters hebben dan de rest, en uiteraard een kleine nudge in de richting van de social media pagina’s van Razer. Vervolgens zien we een nette handleiding, allemaal prima.







En dan zijn we er bijna. Het blik is gevuld met schuim waar de muis, het dock en de kabel netjes van elkaar gescheiden zijn. Het voelt zeker als een beetje verwennerij.



En dan het muisje zelf. Ik ben zelf echt geen ‘fan’ van welk merk dan ook, maar je moet wel echt een harde zijn om geen emoties te voelen bij de eerste aanraking met de Mamba. Dit is echt een pracht van een muis. Materialen zijn keurig, afwerking is keurig, vormgeving is aantrekkelijk, en iedereen snapt dat dit geen betaalbaar modelletje is. Het gros is mat zwart (en stevig) kunststof wat zoals je kan ziet weinig stof of viezigheid oppakt, wat een echte praktische plus is. De zijkanten zijn voorzien van een rubberen grip coating. Het Razer logo ligt vrij bescheiden op de rug.





De Mamba lijkt wat kort op de foto, maar dat is optisch bedrog. Hoewel niet overdreven groot is het voor een gemiddelde hand een mooie handvullende vormgeving, uiteraard wel enkel voor rechtshandigen. De muisknoppen zijn wat gebogen waardoor je vingers praktisch vanzelf op de juiste plek vallen, en aan de voorkant zien we als we goed kijken de USB aansluiting in het geval dat je de muis in bedrade modus wilt gebruiken, hiervoor gebruik je dezelfde kabel die in je docking station gaat. Hoewel Razer nog wel eens bekend staat om erg opvallende producten is de Mamba eigenlijk meer een bescheiden kracht die het moet hebben van een strakke vormgeving en nette afwerking, echt over de top elementen zijn er niet, maar als hij voor je neus ligt is het gewoon genieten.















Het docking / charging station is ook vrij bescheiden, althans voordat we hem aansluiten. Net zwart kunststof met aan de achterzijde de USB aansluiting en bovenop de contactpunten. Hoewel hij er netjes uit ziet, en bij het plaatsen van de muis niet dusdanig licht is dat hij direct gaat schuiven, dit had van mij wel wat zwaarder gemogen en bijvoorbeeld van wat staal zijn voorzien zodat hij echt als een huis zou staan. Niet dat er wat mis mee is, maar eerder dat voor de pittige prijs het nog wel wat extra’s had mogen hebben. De kabel zelf is keurig gevlochten en voorzien van een gold-plated uiteinde, maar verder vrij typisch.









Vooraf vroeg ik mij af hoe het plaatsen van de muis op het dock zou gaan, want het lijkt alsof hij er zo af valt. Niets is echter minder waar want de vormen zijn goed doordacht en je plaatst en verwijderd de muis moeiteloos zonder te hoeven prutsen. Het resultaat van het muis op het dock is ook keurig, en ik denk dat het als pluspunt mag tellen dat het dock niet dusdanig groot is dat je er veel ruimte op je bureau voor moet vrijmaken.














Razer staat aardig bekend om hun software en de mogelijkheden die er in zitten, dit had ik zelf al ervaren met de Naga. Het begint echter met inloggen, wat ik vorige keer al aangaf, en waar mijn gedachten niet over zijn veranderd: vereisen dat mensen een e-mailadres opgeven om het product volledig te kunnen gebruiken vind ik een waardeloze stap, zelfs in een wereld waarin het woord privacy is verheven tot lachertje. Het is leuk dat je data kan syncen, en het is prettig dat er na registratie ‘gewoon’ een offline optie is, maar dat het noodzakelijk is dient de fabrikant meer dan de consument. Minpunt.



Maar goed. E-mailadresje invullen, wachtwoordje kiezen, en vervolgens maar snel door met de software die verder echt voortreffelijk werkt. Werkt soepel, snel, geen bugs ervaren met de Mamba (of de Naga), en het is allemaal redelijk intuïtief. Geen klagen. Mocht je meer Razer randapparatuur hebben aangesloten zie je deze onderaan staan, en ook de batterijstatus wordt in procenten weergegeven. Het begin scherm heeft een vrij typische profiel-optie, en de mogelijkheid om alle knoppen naar wens in te stellen, inclusief de ‘muiswiel opzij druk optie’. Uiteraard vind je dan al snel de macro functie om complexe macro’s aan je knoppen te binden.







Ook de bekende gevoeligheidsinstellingen ontbreken niet. De DPI is instelbaar van een lekker lage 100 DPI tot een extreme 16000 DPI in stappen van 1 DPI . Eventueel kan acceleratie worden toegevoegd en je kan de response snelheid aanpassen. Je kan de sensor ook kalibreren naar je muismat, al zal je daarvoor de muis met de kabel moeten aansluiten. Waarom is mij niet precies duidelijk.





Als Chroma muis zitten er natuurlijk tal van licht features in. Je kan de verlichting ‘gewoon’ aanzetten, maar je kan ook kiezen voor ‘breathing’ of ‘wave’ bewegingen. Spectrum cycling maakt er een mooie lichtshow van, en stel je hem op reactive dan reageert de verlichting op je muisgedrag. Het charging dock volgt standaard de effecten van je muis, maar die kan je ook een los effect geven. Niet onprettig voor de game pc’s die op slaapkamers staan: Je kan de Mamba automatisch lichten laten uitschakelen wanneer je scherm in de slaapstand wordt gezet. Onder het hoofdstuk ‘verlichting’ komt het resultaat in beeld.



Meestal houden LED settings bij het bovenstaande wel op, als ze al zo ver gaan. Met de Mamba kan je echter nog flink verder gaan als je dat wilt met de Chroma Configurator. Hopelijk geven de screenshots een indicatie, maar de mogelijkheden zijn echt extreem en je zal er rustig voor willen gaan zitten om er alles uit te halen wat er in zit.











Hoewel je bedraad kan werken wanneer de accu leeg is kan het geen kwaad energie te besparen. Zo kan je de muis vanzelf in een slaapstand laten gaan na x minuten geen activiteit, en je kan om jezelf aan het batterijniveau te herinneren de verlichting van je scrollwiel te laten knipperen wanneer de batterij onder een bepaald percentage is. Tevens kan je het docking station als batterijindicator gebruiken. In de standaard instelling is deze bijvoorbeeld groen wanneer de muis aan het laden is.



De Razer software houdt ook uitgebreide ‘stats’ bij in de software. Zo kan je zien hoeveel clicks of andere zaken uitvoert, en hoeveel afstand je nu echt aflegt. Dit kan je laten zien per dag, afgelopen week, maand, etcetera, maar ook voor je laatste game sessie. De software herkent de games die je speelt en houdt zo statistieken bij.







Ook leuk is de informatie waar je precies klikt op je scherm. Je precieze klik-gedrag wordt bijgehouden, en als je op een hoger niveau speelt is het mogelijk te beoordelen wat je goed of juist fout doet. Hetzelfde gaat op voor je muisbewegingen waarbij je in lijnen kan zien hoe je over je scherm vliegt. Als je een Razer toetsenbord hebt kan je iets vergelijkbaars doen met de knoppen op je toetsenbord welke je het meest gebruikt, etc. Hoewel lang niet iedereen er gebruik van zal maken is het best wel leuk om te zien.









Onder de header software zagen we al dat er praktisch eindeloos LED effecten mogelijk zijn. Het resultaat in de praktijk is echter iets heel bijzonders. Niet alleen lukt het de Razer Mamba om eindeloze kleurcombinaties goed weer te geven, maar de soepelheid waarmee de effecten over de muis bewegen is ook echt top. Op de muis verlicht het scrollwiel en de randen aan de zijkant, het logo blijft echter donker, enkel de TE versie heeft een Chroma verlicht logo. Hoewel ik best happy ben met de foto’s is het praktisch onmogelijk om het resultaat eer aan te doen. Vergis je niet: de Chroma verlichting op deze Razer Mamba is de top wat RGB verlichting op muizen betreft.











Uiteraard weerhoudt niets je ervan om de muis (en het dock) ‘gewoon’ van een enkel kleurtje te voorzien. Oogt wat rustiger, maar zeker niet minder tof.













Het dock zelf is ook van al die mooie RGB LEDs voorzien. Ook daar kan je effecten op weergeven. Door het plaatsen van de LEDs onder de rand lijkt het dock een beetje te zweven op het licht, prachtig. Met de standaard instelling (die kan je natuurlijk aanpassen) veranderd de verlichting in groen wanneer hij begint op te laden. Zo zie je op de paarse foto dat de muis geen contact maakt, en zodra je hem vast klikt gaat het over in groen. Het kost wat, maar damn het ziet er goed uit.




















Een aantal dingen vallen direct op bij de Razer Mamba in gebruik. Om te beginnen de materiaalkwaliteit. Niets geeft onbedoeld mee, je kan flink knijpen zonder dat het plastic een beetje buigt bijvoorbeeld, en daardoor is de gevoelskwaliteit gewoon uitstekend. Ter vergelijking zou je eens goed in een budget segment muis kunnen knijpen, dan voel je gegarandeerd verschil. Met de flinke ‘rug’ is het een muis die direct tot een volledige palm grip uitnodigt, waarbij mannen met bovengemiddeld grote handen vermoedelijk wel net hun vingers wat willen optrekken tot een soort hybride palm/claw. Heb je grotere handen (20-21CM lengte of langer) dan zal je al snel bij een extra groot model uitkomen als je handvullend wilt, maar voor ‘normale’ handen lijkt de Mamba een gunstige palm vorm, en zelfs met wat kleinere handen zal je niet hoeven te rekken. Net als de DeathAdder denk ik dat de vormgeving van de Mamba vrij veilig genoemd mag worden.

Als muis met negen knoppen is het geen echte MMO muis, maar is hij wel voorzien van voldoende knop-geweld voor het gros van de gamers, dus het totaalplaatje in gebruik klopt wel. De Mamba vorm is inmiddels aardig uitgekiend dus hoewel geen muis voor iedereen perfect kan zijn lijkt het een weldoordachte vorm waarbij de knoppen voor de meest gangbare handen goed gepositioneerd zitten. Combineer dat met een gemiddeld zwaar scollwiel (overigens wel met voldoende duidelijk voelbare stappen) en een hooguit gemiddeld zwaar gewicht in gebruik (combinatie bescheiden gewicht en soepele glijders), en je zou haast denken dat je een praktische alledag muis in handen hebt in plaats van een (veelal wat grovere) game muis. Hoewel het scrollwiel zelf bevalt vind ik de ‘clicks’ wat zacht, waardoor je tijdens het klikken wel eens een stapje kan scrollen.

Zowel de primaire switches als de secundaire vallen hier in de smaak. Primair hebben een scherp gevoel en een lekkere feedback, en hetzelfde kan worden gezegd voor de duimknoppen. De knoppen bovenop zijn iets zachter en stiller, maar voldoen ruim gezien de praktische toepassingen van die knoppen. Het mooie aan deze Mamba is natuurlijk de optie om de primaire switches te verzwaren, dit doe je door met het meegeleverde sleuteltje de muis aan de onderkant wat aan te draaien. Je kan dit naar eigen wens strakker of losser stellen, waarbij de lichte setting een vrij gangbare ‘Omron’ feel heeft, en de zware setting meer in lijn ligt met wat Logitech met hun MOBA muizen (G303 bijvoorbeeld) doet met de ingebouwde ‘spring’. Vooraf had ik verwacht dat dat ten koste zou gaan van het gevoel, maar in de praktijk voelt dat eigenlijk juist heel lekker. Je hebt nog altijd de prettige travel, maar je krijgt een duidelijke pittigere feedback op je muisklik zonder dat het onnatuurlijk zwaar voelt. M.i. een sterke toevoeging voor mensen met kracht in de vingers, en zij die games spelen waar frequente razendsnel klikken minder belangrijk is dan een aantal goed getimede en goed geplaatste klikjes. Niets voor CS:GO pistol rounds, maar wel errrggg lekker voor League of Legends, DOTA, etcetera.







Razer claimt een batterijduur van 20 uur “continuous gaming”, maar voegt daar direct aan toe dat de batterijduur afhankelijk is van je gebruik. Je eerste gedachte is natuurlijk “wat kost meer batterij dan continuous gaming?” maar het antwoord is simpel en tweezijdig: 1 is verlichting, en 2 is energieverbruik op de momenten dat je niet aan het gamen bent. Eerste spreekt voor zich (verlichting uit scheelt je batterijduur), en met het tweede bedoel ik dat de muis ook energie eet als je hem ‘gewoon’ aan laat staan (dus niet in standby), en zelfs relatief rustig gebruik of pauzes gebruiken dan batterij.

Nu ga ik er gemakshalve even van uit dat je niet tijdens elke onderbreking van pc-gebruik de muis fysiek uit zet met de knop aan de onderzijde, maar dat je dit wel doet als je gaat slapen of langere tijd weg bent (als je hem niet in de lader zet, maar dan laadt de muis op dus maakt het weinig uit). De stand-by modus van de muis na een minuut of 10-15 geen beweging is wel een aanrader en iets wat voor iedereen praktisch te doen moet zijn. Je koopt een Chroma natuurlijk voor de verlichting, dus een redelijke aanname is dat je de verlichting aan wilt hebben behalve wanneer je scherm in de slaapstand gaat. Dergelijk “praktisch aannemelijk” gebruik zorgt dus voor regelmatig batterijverlies zonder dat je nu echt met de muis bezig bent. Met dat gebruik kwam ik tot een kleine 17 uur alvorens de batterij geheel leeg was over een periode van 3 dagen, iets meer dan bij de Naga, en iets minder dan door Razer op papier wordt gezet. Gezien het gebrek aan echte ‘science’ in die test, en het feit dat ik niet in de gelegenheid ben om 20 uur non-stop te testen, kan ik er geen harde conclusies over trekken. Het lijkt, net als bij de Naga, aannemelijk dat bij non-stop gaming je wel richting die 20 uur zal gaan. Bij normaal en actief gebruik zal je dus een gewoonte moeten maken van de Mamba op het laadstation plaatsen alvorens je je bedje in duikt, of bij iets minder actief gebruik zal je een nachtje kunnen overslaan.

Nu kan je altijd bekabeld werken wanneer het nodig is en zal je dus nooit zonder muis komen te zitten, en slecht is de batterijduur zeker niet, dat wil niet zeggen dat het niet beter kan. Ik zei dit bij de Naga Epic Chroma review al, maar ik kan het weer herhalen: Er zijn anno 2015 alternatieven op de markt die wel degelijk langer dan 20 uur met de batterij kunnen doen. Tevens vind ik het een gemiste kans dat Razer geen energy-saving modus of knop toevoegt waarbij je snel en eenvoudig energie kan besparen, bijvoorbeeld door de prestaties te verminderen tijdens niet-game gebruik waarbij iets minder scherpe prestaties geen issue is. Zo heeft Logitech bijvoorbeeld een niet-game modus die de batterijduur honderden procenten verlengt. Ik vraag mij af waarom dit voor deze muis geen mooie optie was geweest. Overigens kan je natuurlijk wel zelf een energy-saving profiel aanmaken met een lagere refreshrate, een korte sleep-timer, en de verlichting uitgeschakeld. Geen slecht idee om te onthouden.

Dat terzijde moet ik echter toegeven dat zowel mijn vrouw als ik bijzonder onder de indruk waren van het eerste gevoel wat deze Razer Mamba achter laat, maar ook het gevoel dat je bij blijft bij daadwerkelijk gebruik. Bovengemiddeld grote handen, of wat kleinere handen, de Mamba ‘shape’ is een veilige keuze zonder dat je het gevoel hebt dat ‘veilig’ ten koste is gegaan van ‘goed’. En dan moet ik een beetje toegeven dat de uitstraling dat gevoel toch ook wel ten goede komt.



Net als de andere grote jongens gaat ook Razer mee in de “More is better” DPI race van dit moment. Het feit dat er zelden noodzaak is voor een gevoeligheid boven de 4000 DPI, en het feit dat DPI helemaal geen indicatie is voor uitstekende sensorprestaties zijn dan ondergeschikt aan het feit dat het gros van de consumenten DPI ziet als een kwaliteitsindicatie. Wij mogen deze eigenwijze en zelfs ‘domme’ consument dus bedanken voor het feit dat wij keer op keer hogere DPI ratings zien bij muizen die praktisch zinloos zijn.

Het sensor gaatje aan de onderzijde verklapte al dat de Razer Mamba gebruik maakt van de Philips Twin Eye laser sensor. Al was dat te verwachten gezien dat zo’n beetje de enige sensor is die je met wat trucjes naar 16000 DPI kan tweaken. Dit is overigens dezelfde sensor als wij in de Razer Naga Epic Chroma aantroffen, en de prestaties zijn dan ook grotendeels in lijn met die muis. In de Mamba is de maximum DPI wel opgetrokken van 8200 DPI naar 16000 DPI, maar in de basis is de ervaring niet anders.

De keuze voor deze sensor is niet heel vreemd, want de prestaties zijn namelijk grotendeels keurig. Een relatief oppervlak ongevoelige sensor, oftewel het maakt niet gek veel uit of je hem op een houten tafel gebruikt of een luxe muismat, die tijdens het rond bewegen eigenlijk geen gekke dingen doet. Het voelt allemaal lekker pixel precies aan, en als je zonder te veel specifieke kennis met deze sensor aan de slag gaat zal hij je vermoedelijk goed bevallen.

Er zit echter één maar aan dit verhaal, en dat is iets waar deze sensor en zijn voorgangers een beetje bekend (berucht?) om zijn geworden: de zogenaamde Z-axis bug. Bij het optillen van de muis verspringt de cursor een stukje, en bij het terugplaatsen (hoe snel je dat ook doet) zie je dat effect weer. Nu is het ook bij een optische of Avago laser sensor praktisch bijna onmogelijk op een lift-off te doen zonder –enige- pixel beweging, maar waar je in die gevallen een paar pixels verschuiving ziet zie je bij deze sensoren echt een sprongetje. Ondanks dat de recentere varianten van deze sensor een duidelijk minder grote sprong maken, en veel van de ‘verhalen’ gaan over oudere modellen blijft er dus zonder enige twijfel sprake van.

De praktische implicatie is echter enkel voor een kleine groep relevant, want als jij niet iemand bent die je muis optilt dan merk je er niets van en dan ervaar je alleen de positieve elementen van deze sensor. Desondanks is het een valide minpuntje. Ik werd er overigens op gewezen dat die z-axis bug van de Twin Eye een issue zou kunnen zijn bij zachte en dikke muismatten wanneer je de muis wat forser de mat in drukt. Dit was niet waar te nemen bij het gros van de muismatten en oppervlaktes waar ik de muizen op ervaar (inclusief been, voorhoofd, aluminium plaat en welk magazine dan ook toevallig op tafel ligt, maar bij de dikste en zachtste mat die ik had (Merkloze schuimrubberen meuk) leek er wel een klein beetje sprake van als ik zwaar op de muis ruste. De Mamba (of welke Twin Eye muis dan ook) presteert m.i. uitstekend op de meeste muismatten, maar als je echt een dikke (4-5mm+) zachte mat hebt en druk je hard op je muis en merk je wat onbedoelde pixel bewegingen, dan zou ik een ander matje overwegen.

Nogmaals zolang hij contact houdt met het oppervlak zijn de prestaties simpelweg goed. Zelfs als je de muis af en toe een keertje optilt zal je er vermoedelijk niet eens iets van merken als ik het niet had gezegd. Vooral bij MMO games, maar ook bij games zoals League of Legends, Diablo 3, of andere games die niet 1-pixel precies zijn, is het effect als je al lift niet zo spannend.











De Razer Mamba is zonder enige twijfel één van de leukste muizen die ik heb mogen ervaren, laat ik dat voorop stellen. Ik wil geen fan zijn van welk merk dan ook en ik wil gewoon dat elk individueel product de kans krijgt om zijn eigen (inhoudelijke) indrukken achter te laten. Sommige merken lukt het echter toch om je stiekem aan het lachen te krijgen met enkel een mooi fotootje met hun logootje erop. Of het de goed geoliede marketing machine is of het feit dat in mijn jeugd Razer het eerste echte ‘gaming’ merk was met ‘muizen die je echt moest hebben’ kan ik niet zeggen, maar het hartje klopte toch echt even sneller bij het eerste aanraken van deze Mamba.

Wat je nu leest is eigenlijk de tweede conclusie die ik schrijf over de Mamba. De eerste was ruim anderhalve pagina lang gezien ik wederom alle nuance puntjes aan had gehaald, want die zijn er wel degelijk. Feit is dat de Mamba kort maar fair reviewen, zowel voor het product zelf als de consument, eigenlijk niet mogelijk is. Daarom hou ik de conclusie dit keer korter, echter met de opmerking dat als je een serieuze klant voor deze Mamba bent je even de tijd zou moeten nemen de hele review door te nemen.

De Razer Mamba is uiteindelijk geen perfecte muis. De sensorprestaties zijn grotendeels sterk maar wel met een kanttekening voor muis-optillers, en de batterijprestaties zijn weliswaar voldoende (mits je niet te lui bent met regelmatig opladen) maar ook zeker niet zo sterk als ze zouden kunnen zijn. Daarbij is de prijs zo extreem hoog dat het enkel een muis is voor zij die het element ‘prijs’ geheel uit hun muis aankoop overweging laten. Maar ondanks die paar kritische noten is en blijft deze Mamba een uitzonderlijk aantrekkelijke muis die je stiekem gewoon wilt. Zelfs geheel bewust van het feit dat je logische hersenhelft je vertelt dat die DeathAdder Chroma van ca 80 euro toch echt een verstandigere keuze lijkt en dat de meerprijs van de Mamba zich wel deels in kwaliteit en features uit, maar dat je toch diep in de ‘diminishing returns’ zit. Hoe droog je het echter probeer te houden, met de Mamba eenmaal in de hand moet je toegeven dat Razer weet hoe ze een muis moeten vormgeven en bouwen, want het voelt echt verdomd goed.

De Razer Mamba is extreem aantrekkelijk met zijn keurig ogende en voelende materialen, solide bouw, strakke lijnen, bijzonder uitgevoerde Chroma verlichting, goed functionerende software, heerlijke ‘adjustable click force’ en een totaalplaatje waar je hartje gewoon een stukje harder van gaat kloppen. Zoek je gewoon een goede game muis of gewoon een top sensor dan zijn er tal van uitstekende alternatieven, maar als je je emoties (en je portemonnee) de vrije loop wilt laten en gewoon –de- meest aantrekkelijke draadloze muis wilt hebben die ik heb mogen ervaren dan zit je bij deze bloedmooie Razer Mamba aan het goede adres.


Enkele hogere res fotos voor de liefhebber, klikken voor de volledige versie:

.
Vind je deze review leuk dan zou ik een leuke reactie hieronder natuurlijk erg waarderen, dit geeft de motivatie om door te gaan met deze reviews, maar uiteraard is kritisch commentaar ook zeer welkom. Kijk anders ook eens bij mijn andere reviews; ik vind het leuk ze te maken, maar natuurlijk ook om ze te delen!

Terug naar boven