Wacom Bamboo One

Let op deze review is geschreven in mid-2015. Tegenwoordig zijn zulk soort tablets redelijk verouderd, het is ongeveer 10 jaar sinds deze series in productie ging.

Ik had deze tablet toevallig in de kast liggen en gebruik hem nu iets meer dan een jaar, hier een korte review.

Eerste gezicht
De tablet is relatief groot, het heeft een grote en schuin aflopende "rand". De active area beslaat ook een groot deel van het aanraakbare oppervlak, in tegenstelling tot de basic Huion tablets. Er zit een grijs USB-kabeltje aan die uitsteekt in de linkerbovenhoek van de tablet. Aangezien de meesten rechtshandig zijn en ze deze dus rechts van hun toetsenbord plaatsen, valt deze ook netjes weg te werken, maar het draadje is voor mijn gevoel iets te dun.
De pen is ook grijs en heeft een zachte 'coating' wat erg lekker in de hand ligt. De knopjes voelen een beetje crappy maar het gevoel is gedurende de tijd dat ik hem bezit niet veranderd. Ook zitten ze niet op een goeie hoogte vind ik, aangezien men zo niet de vrijheid heeft evenveel kracht erop uit te oefenen als de rest van de vingers. Zo moet de pen liggen over de wijs- en middelvinger, en houdt de duim deze in positie. Je kunt de pen ook vasthouden zodat de knopjes naar je handpalm wijzen, zo kun je hem wel stevig vasthouden. Wat trouwens opvalt is dat de pen zeer licht is, bijna even licht als een potlood.
In de pen gaat geen batterij omdat de surface area m.b.v. elektromagnetische resonantie een inductie opwekt waarop de pen reageert en zo de tablet kan pinpointen waar de pen zich bevindt. Deze technologie was vroeger gepatenteerd door Wacom.

In gebruik
Bij het inpluggen van de tablet brandt er gelijk een oranje lampje midden-boven de active area. Drukt men de pen in op het oppervlak, wordt het geregistreerd door de tablet en verandert het lampje gedurende de tijd dat de pen ingedrukt is in groen.
Als je werkt op Windows, begint te tablet automatisch te werken in de Ink mode, iets wat moet voorstellen als een ghetto touchscreen. Deze kan met de software uitgezet worden. Verder kan in de software ook gekozen worden of de tablet werkt op welk scherm, of de beeldverhouding overeen moet komen met de area-verhouding en wat voor area er gebruikt moet worden. Deze settings zijn tevens op te slaan en kunnen hersteld worden.
Je kunt ook aangeven wat de knopjes doen, zo kun je ze ook instellen als macrotoetsen. De gevoeligheid van de tablet is ook in te stellen.

De meegeleverde pentip ('nib') gaat ook behoorlijk lang mee en is te vervangen.

De coating van mijn pen is enigszins vergaan aangezien ik hem langdurig intensief heb gebruikt, maar dat heeft geen invloed op de prestaties en voelt slechts lichtelijk anders.

Conclusie
De huidige prijs voor zo'n soort tablet ligt rond de 30 euro. Als ik moest kiezen tussen deze tablet en de Huion 420 zou ik gaan voor deze, daar de bouwkwaliteit hoger is en je betere ondersteuning qua software/drivers hebt.
Mochten er vragen zijn, ben ik ze bereid ze in de onderstaande reactiesectie te beantwoorden.