Nikon AF-S NIKKOR 70-200mm f/4G ED VR

Inleiding
Hier is hij dan, mijn eerste review op Tweakers! Omdat ik nog geen review van de 70-200 f/4 zag staan heb ik ervoor gekozen om hierover te schrijven.

Nadat ik mijn 55-300 ongeveer 1,5 jaar had gebruikt was ik toe aan een betere telelens. Vooral de trage focus stoorde mij, omdat ik daar best vaak foto’s door miste en de scherpte voorbij 200 mm viel vaak tegen. Daarnaast moet de lens voor optimaal resultaat rond de f/8 worden gebruikt. Ik had al enige tijd reviews gelezen van mogelijke alternatieven, zoals de Tamron 70-300, Nikon 70-300, Tamron 70-200 f/2.8 en de Nikon 70-200 f/2.8. De Nikon 70-200 f/2.8 II viel eigenlijk best snel af vanwege de prijs en de grote focus breathing. Ik koop een telelens voor de tele en wil niet dat deze als ik volledig inzoom en dichtbij het onderwerp sta ‘slechts’ 130 mm of iets dergelijks is. Het gewicht stond mij ook niet aan.

De Nikon 70-300 heb ik niet gekocht vanwege de hoge prijs voor wat de lens doet. In essentie is het een sneller focussende 55-300 voor full frame als ik de reviews en foto’s die ik heb gevonden mag geloven. Na 200mm zou de 70-300 net zoals de 55-300 softer worden. Ik zou er dus te weinig op vooruit gaan.

De Tamron 70-300 VC USD had ik bijna aangeschaft, omdat deze bijna even snel als de Nikon zou focussen, tegen een lagere prijs en scherper zou zijn in de buurt van 300mm. Toch heb ik deze lens links laten liggen vanwege de verhalen over de slechtere bokeh, wat ik toch wel jammer zou vinden.

De Tamron 70-200 f/2.8 VC is het niet geworden vanwege zijn grootte en het gewicht, maar ook vanwege verhalen dat de lens niet goed zou werken met teleconverters.

Dus is het de Nikon 70-200 f/4 geworden, die ik zou gaan gebruiken met een Kenko Pro 300 teleconverter (meer hierover later). Ja, deze lens is een stuk duurder dan de hiervoor genoemde alternatieven (behalve de Nikon 70-200 2.8), maar zoals je zal lezen in deze review is het echt een top lens.

Bouwkwaliteit
De bouwkwaliteit van de 70-200 f/4 is super. Het voelt als een solide lens van prokwaliteit. De zoom en focus draaien soepel en. Ook is het fijn dat zowel het zoomen als de focus intern geschiedt en dat de lens niet al te dik is. De enige lens die ik in mijn bezit heb die (iets) beter aanvoelt is de Nikon 105mm f/2.8 micro, maar dat is dan ook een tank die bijna volledig van metaal is. De 70-200 f/4 balanceert prima op mijn Nikon D7100 camera.

Zoals je op de onderstaande foto kunt zien is de 70-200 f/4 een stuk groter dan mijn oude 55-300 en een stuk langer dan de Nikon 105mm f/2.8 micro. Met een gewicht van 850 gram voelt de 70-200 voor mij niet te zwaar aan. Het gewicht is dan ook maar iets hoger dan dat van de 105mm die rond de 800 gram weegt. Om de lens confortabel te vervoeren heb ik een grotere cameratas gekocht.

Jammer is dat de lens geen weather sealing heeft, maar dat is voor mij geen groot probleem, omdat ik nagenoeg nooit in de regen fotografeer. De bevestiging van de bijgeleverde zonnekap is even wennen, maar is verder prima.

Autofocus
De 70-200 f4 heeft (zeker in vergelijking met de 55-300 die traag als boter focust) een razend snelle autofocus. Van infinity naar close focus of andersom gebeurt eigenlijk meteen, zonder dat je merkbaar moet wachten tot het onderwerp scherp is. Heel zelden (lees: bijna nooit) “hunt” de lens even, maar gezien de snelle focus is dat snel afgelopen. Bij kleine onderwerpen die dichtbij staan merk ik wel dat het lastig kan zijn om de focus precies goed te krijgen. Dat komt mogelijk ook omdat je dan aan de minimale focus afstand van 1 meter zit, waardoor je al gauw iets te ver naar achter focust. Ook heb je op korte afstand natuurlijk weinig in focus, waardoor een kleine beweging de boel al uit focus kan brengen. Dit viel mij in de dierentuin op, toen ik door glas een klein hagedisje wilde fotograferen, dus ik verdenk ook het dikke, vieze glas.

Beeldkwaliteit
De beeldkwaliteit van deze lens is fenomenaal goed. Hij is even scherp als mijn 105mm micro lens, die tot nu toe mijn scherpste lens was. Hieronder een foto van een aap in de dierentuin Amersfoort en daarna een crop van zijn kop. Je kunt ieder haartje tellen.




Het is even wennen aan de mogelijkheid om tot f/4 te gaan op 200mm. Als je dichtbij je ontwerp zit wil je al gauw afstappen (ook op mijn cropcamera), om meer scherp in beeld te krijgen. Bij close up foto’s gebruik ik daarom soms f/5.6 of hoger, omdat je anders al gauw te weinig scherpte diepte heb voor een mooie foto (lees de ogen scherp, maar neus niet, hetgeen bij veel dieren niet mooi is).

Chromatic abberation/purple fringing
Hier stond eerst dat je op f/4 iets meer last hebt van chromatic abberation en dat je dit vooral bij fel zonlicht ziet. Bij nader inzien wil ik die observatie iets bijstellen, in die zin dat je inderdaad iets meer ca/purple fringing ziet, maar dat het eigenlijk nog steeds minimaal is. Zoals je hieronder ziet valt het allemaal wel mee (foto op 145mm / f/4.0). Veel meer dan in de zeer contrastrijke delen minimale paarse verkleuring (zie de neus), kom ik eigenlijk niet tegen als ik zo mijn foto's door kijk. De onderstaande foto is overigens niet bewerkt, behalve dat ik een crop heb gemaakt. Klik voor volledige grootte.



Bokeh
De bokeh van deze lens is boterzacht en als je in de buurt van de 200mm zit kan je de achtergrond mooi "wegblurren", ook op mijn crop D7100. Hieronder een voorbeeld van de bokeh. Op de onderstaande foto zie je dat close ups van bloemen e.d. mooi uit de verf kunnen komen met deze lens.



Bij één foto viel het me op dat de bokeh (iets) minder was. De duif op de achtegrond heeft een apart randje bij zijn kop.


Vignetting, vervorming etc
De lens heeft volgens andere reviews lichte vervorming en wat vignetting, maar zoals je ook daar zal lezen kan een simpele lenscorrectie in bijvoorbeeld Lightroom dit snel oplossen. Hoewel ik deze lens al een paar keer in de felle zon heb gebruikt heb, ik nog geen ghosting/flare gezien.

Teleconverter
Voordat ik deze lens kocht had ik al een Kenko Pro 300 1.4 teleconverter gekocht, in de hoop dat ik die later ook voor de eventuele 70-200 kon inzetten. Ik heb de teleconverter aangesloten, maar na een paar minuten durfde ik deze niet meer te gebruiken, omdat de VR door de teleconverter flink meer geluid ging maken. Op internet heb ik gelezen dat dit vaker voorkomt met de Kenko teleconverter, dus ik heb hem teruggestuurd naar cameranu, aangezien ik liever geen risico loop met een lens waar ik € 1150 voor heb betaald... Mocht ik ooit geld (ervoor over) hebben, dan komt er misschien nog een echte Nikon teleconverter.

Conclusie
Een toplens die zijn geld waard is. Het kost wat, maar dan heb je ook wat.

Deze review zal zo nu en dan een update krijgen. Heb je opmerkingen of vragen, dan hoor ik het graag.

Update 24-6-2015: stukje over bokeh en voorbeeld van ca toegevoegd.

Hieronder nog een paar sample foto's.